De Fietsersbond voerde in januari een actie aan de Sint-Lievenspoort.
Ze deelden op het fietspad richting Ledeberg 
Red Bull en chocomelk uit. Zo kregen fietsers misschien genoeg energie om in 1 keer de overkant van het kruispunt te halen. Of vleugels.
De verkeerslichtenregeling was ferm fietsonvriendelijk. De doorstroming van het autoverkeer ging voor alles. Fietsers kregen acht seconden om de twee wegen te dwarsen. Fitte mensen konden dat:
De fietser in het midden vertrok bij het eerste groen licht, en kwam net op tijd voor het tweede oranje licht. (De fietser links vertrok bij het tweede groen.) Kinderen en minder fitte mensen dienden vroeger minutenlang te wachten op het tweede groene licht. Héél gezellig in dat tochtgat middenin het autoverkeer…
De Fietsersbond wou met de actie aantonen dat fietsvriendelijke infrastructuur niet altijd een kwestie is van investeringen. Het gezond verstand haalde het: het groen licht voor fietsers staduitwaarts werd verdubbeld naar 16 seconden. Vandaag is de klok helaas al teruggedraaid. Deze middag noteerde ik 1 maal 16 seconden, en 4 maal 8 seconden oversteektijd. De verloren seconde aan het eerste licht is er nog steeds:
Er is geen enkele verkeers-reden waarom dit eerste licht niet direct mee op groen kan staan.
Na 8 secondes staat het tweede licht alweer op rood:
Ik erger me steeds aan mensen die rood licht negeren, maar hier zou ik bijna begrip krijgen.
Gisteren eens langs daar gereden en het is inderdaad sprinten om de overkant te bereiken. Zo goed als onmogelijk voor de gemiddelde, zelfs “bovengemiddelde” fietser.