Na één komt altijd 2. Ook de situatie buiten de “ommuurde parkings” vraagt om een aanpassing.
Het deeltje Kasteellaan vlakbij de Dampoort werd 8?/10?/12? jaar geleden heraangelegd. De aparte busbedding was -naar Belgische normen- een klein mirakel, gewoonweg schitterend. Het goederenstation/depot van ABX stond er toen nog. De poort aan de Kasteellaan was toen dicht. Toen de parking(s) aangelegd werden ging de appelblauwzeegroene poort open voor voetgangers en fietsers. Een trage weg onstond vanzelf, bijna organisch. 
Links van de poort kwam een bushalte. En bij de bushalte kwam een vuilnisbak. Wie nu van de bus stapt stapt op het fietspad, wat geen probleem mag zijn. Wie uitwijkt voor de vuilnisbak stapt ook op het fietspad, en dat is niet echt voetgangersvriendelijk. 
De traffiek van en naar Sint-Anna is in de spitsuren intens: 
Fietsers gaan “hun gang”, kwestie van de rotonde te vermijden, en kwestie van de kortste weg te nemen. Het hoort niet, maar het geeft wel aan hoe fietsinfrastructuur kan evolueren. Morgen schrijf ik m’n korte termijn dromen voor de Dampoortsite neer. Eerst ècht dromen. Slaapwel.
ik vind hetgoed dat ik die shortcut kan nemen te voet en met de fiets! 🙂
ik zou altijd mijn trein missen anders!