Het lijkt op afpellen, maar het is: afkrabben. Vorige week krabde men de Heernislaan en een stukje Kasteellaan en Vlaamse Kaai. Deze morgen begon men aan de Parklaan:

Het was hoog tijd. Je kon er vaak skaten op kiezels:

De Parklaan is een korte, brede racelaan, waar vooral autobussen doorsjezen. Hopelijk wordt dit geen tweede status-quo en maakt men hier wèl van de gelegenheid gebruik om de fietsinfrastructuur te verbeteren. Het omvormen van een autostad naar een mensenstad gaat zo vreselijk traag vooruit dat een fietser soms al gelukkig is met een verfstreepje. Een schaamstreepje.

Laat me positief blijven: ik hoop dat er hier eind deze week méér veranderd is dan de asfaltlaag.