Dit bord slingert al weken rond op het busstation van Gent Sint-Pieters:
Ok, het is een complexe werf.
Maar samenwerken is niet de sterkste kant van zowel aannemers als administraties.
Er is geen persoon met een mandaat om ALLE anderen te sturen.
Dat is al jaren het pijnpunt van dit project.
Dus “gebeuren” er “dingen” waar op het einde van de rit (of een werffase) de stationgebruikers niet gelukkig mee zijn.
Of heeft er iemand het mandaat om op werfvergaderingen op te komen voor de dagdagelijkse en toekomstige stationgebruikers?
Neem nu het fietspad langs de fototunnel.
Dat was al een project waar niemand het vademecum fietsvoorzieningen (b)leek te kennen.
Bekijk de laatste foto van deze post uit 2001.
Vorig jaar hoopte ik nog dat het een vergissing was.
Aber nein.
Wagner has landed:
Het STOPprincipe is een hoog goed.
Uiteraard hebben ook voetgangers recht op “Stuck in the middle with you”:
Onderstaand betonplex-hellingetje was vanaf dag 1 aanwezig in de ondergrondse fietsstalling:
Gewoon perfect.
Stuck in the middle.
Het is een tijdelijke situatie, want in mei gaat de echte fietstoegang open, maar de gebruikers krijgen vanaf dag 1 de correcte zorg.
Waarvoor dank, bloemen en een zoen van de juffrouw.
Hoor ik daar weer Statler & Waldorf roepen?
“More! More!”
Fietsbult 
Wow, een vademecum van meer dan 260 bladzijden. Ze hebben het iets te goed willen doen, waardoor het eigenlijk niet verwonderlijk is dat het niet meer gelezen wordt…
Je hoeft geen vademecum te hebben om te weten dat je geen paal in het midden van een fietspad plaatst. Ook zonder de “handleiding” weet je dat je geen drempels (dorpels) moet plaatsen aan begin en eind van fietspaden, … en toch gebeurt het, en veel meer dan ons allemaal lief is.
Voortbouwend op de positieve afronding: het overweldigend succes van de nieuwe ondergrondse fietsenstalling moet de ontwerpers toch wel tevreden stemmen. Als ze slim zijn profiteren ze van dit gunstig “momentum” en trachten ze zoveel mogelijk fietsstallingen toe te voegen, zelfs als die tijdelijk zijn. Daarvoor is er al ruimte genoeg.
Ik sluit me graag bij Ronnius aan. Bovendien is het vademecum best wel een vlot leesbaar document dat iedereen die bezig is met wegontwerp of aanleg toch echt zou moeten ‘kennen’ (naast natuurlijk de andere vademeca).
Een vademecum van 260 bladijden is echt niet te dik. Het is een handboek voor professionelen die infrastructuur aanleggen. Die hebben dat naast zich liggen, als alles goed gaat, samen met andere vademecums, en kunnen daarin iets opzoeken. Als je kijkt naar het aantal stommiteiten dat de laatste jaren al in beton gegoten is door mensen die niets afkennen van fietsinfrastructuur dan weet je dat je in zo’n vademecum echt alles moet uitleggen. Het is bijvoorbeeld evident dat je een fietser die een weg moet oversteken zo leidt dat hij netjes dwars op die weg aankomt en niet onder een scherpe hoek (het uilenprincipe: een uil kan zijn hoofd 180 graden draaien en dus vlot schuin achter hem kijken, een fietser niet). Dat staat niet in het vademecum en dus zie je overal (binnenkort ook aan de Sterre) gevaarlijke oversteken opduiken die dit principe niet naleven.
Als schrijver van zo’n vademecum moet je dus niet alleen normen en richtlijnen geven voor dingen die niet evident zijn, je moet op alles anticiperen dat iemand zonder praktische kennis kan bedenken. Je moet zelfs uitleggen dat je met een fiets niet op grind kan rijden, dat fietsers wel door bochten kunnen rijden maar niet door rechte hoeken en dat fietsen die een meter breed mogen zijn niet tussen paaltjes kunnen die 80 cm van elkaar staan.
Het vademecum is dus eerder te dun dan te dik.
Net voor de opening van de ondergrondse fietsenstalling werden massaal flyers bevestigd aan fietsen om de gebruikers uit te nodigen ondergronds te gaan. Nu gebeurt net hetzelfde ondergronds om toch maar achter het station zijn fiets te stallen. Men had zich die dubbele moeite en kosten kunnen besparen.
De Nieuwsbrief 26 (februari 2016) van het Project Gent Sint Pieters is naar eigen zeggen bijna volledig gewijd aan de fietsers. Wellicht bij gebrek aan ander nieuws over deze werf die tergend traag vordert. Pijnlijk is dat dit “fietsnummer” helemaal geen nieuws bevat over de fiets. Iedereen weet intussen dat er onder het station een immense fietsenstalling komt en dat dit nog zeer lang zal duren. Er valt in deze Nieuwsbrief absoluut niets te rapen over concrete maatregelen om op korte termijn de ontoereikende fietsinfrastructuur op te vangen, behalve de verwijzing dat er op het Mathildeplein nog plaats is. Blijkbaar heeft ook Max Mobiel het systeem opgegeven om de fietsen te merken om ze na 3 weken te verwijderen. Dat is inderdaad onbegonnen werk.
Het “systeem” van Max Mobiel (in opdracht van de NMBS) om te merken en verwijderen blijft voor zever mij bekend lopen. Ik dacht: viermaal per jaar.