Politie St Amandsberg komt de deur uit en letterlijk voor hun deur. Controle, fietsers berispen dat ze in de onderdoorgang niet mogen fietsen!
Volgende maal beboeten?
Regels zijn regels, toepassen en verstand op nul?
Of moeten we nu en dan eens de vraag stellen: is dit verkeersbord wel juist, en kunnen we deze toestand niet anders inrichten?
Hierbij nog twee locaties in Sint-Amandsberg waar men zich kan uitleven om de regels toe te passen.
Of gaan we fietsvriendelijk worden en er een bordje onder plaatsen “uitgezonderd fietsers”.
Dit is een kleine moeite, maar een wereld van verschil voor de fietsers.
Een realistische bewegwijzering, dan kan de aandacht van de ambtenaren van de wet naar echte problemen gaan.
Fietsbult 
Zolang dat bord er staat, hou je je er aan. Ook al vind je het absurd. Fietsdoorgang wordt tijdens middagpauze massaal gebruikt door scholieren, waarvan ik me kan inbeelden dat ze niet altijd even veel rekening houden met voetgangers die daar dan ook stappen. Dus controle kan een zeer concrete aanleiding hebben en dus terecht zijn.
Eergisteren, vlak naast datzelfde commissariaat : een grote zandberg van een aannemer, volledig over het fietspad gestort. Voor fietsers geen doorkomen meer aan. Signalisatie : nihil.
Zandberg is er de hele dag blijven liggen. Dat mag dan ook wel aangepakt worden uiteraard.
Eigenlijk zou je dan het commissariaat moeten binnenstappen om klacht neer te leggen.
Had die dag al 2 foutparkeerders gemeld 😉 en op dat moment geen tijd om ook nog eens die zandberg door te geven. Ik spreek trouwens liever eerst de veroorzaker aan en pas in laatste instantie de politie. In de namiddag is het commissariaat trouwens gesloten voor publiek.
Regels zijn regels. Maar er zijn heel wat regels waar niemand zich aan houdt en er ook niet tegen opgetreden wordt. 30 rijden in zone 30 bv. Ik vind dat niet ideaal, Ik vind dat een ondermijning van de rechtstaat. Ik vind ook dat de regels beter logisch zouden zijn en als die niet nageleefd worden er dan ook gevolgen zijn. Maar als je in een situatie zit waar er heel wat verkeersregels niet worden nageleefd en dit nagenoeg gedoogd wordt, dan zijn keuzes zoals deze van de politie van St Amandsberg om hier met het kanon op te schieten veelbetekend. Aan het zelfde kruispunt staan op hetzelfde ogenblik als ze de fietsers tegenhouden tientallen wagens verkeerd geparkeerd om hun kinderen op school af te zetten. Hier zag ik nog nooit tegen optreden. Idem voor snelheids of alocholcontrole: nog nooit meegemaakt in St Amandsberg terwijl ik wel al heel wat controles tegen fietsers zag.
– Controles op licht. OK dat is zinvol want zonder licht rijden is onveilig
– Beboeten van fietsers die niet stoppen aan het rode licht voor voetgangers aan het commissariaat op de Antwerpsesteenweg. Ik vind het wel zinvol om fietsers hier op te wijzen want wij gebruiken dagelijks deze overgang maar 12 jarigen meteen een boete geven zonder eerste waarschuwing? Opnieuw stel ik me dan de vraag: is dit de grote factor van onveiligheid voor zwakke weggebruikers? Of zoeken ze hier gewoon makkelijke slachtoffers
– Actie ondernemen tegen fietsen in de doorgang vind ik dan weer helemaal te gek voor woorden. Het is de logica zelf dat dit gebruikt wordt door fietsers want het is de enige plaats waar je de Antwerpsesteenweg veilig kan oversteken als fietser. Het klopt dat het op een bepaald punt wat smal is om fietsers en voetgangers hier samen te laten doorgaan maar ik stel me dan de vraag is er hier al 1 voetganger die hier aangereden geweest is? Het is ook perfect mogelijk om de doorgang breder te maken door de fietsrekken aan het dienstencentrum en commisariaat te verplaatsen en fietsers en voetgangers via markering van elkaar te scheiden. Zolang dit niet gebeurd is lijkt een gedoogbeleid hier dan ook het meest op zijn plaats.
– Verlichting. Als ik – net als iedereen – een steekproefje kan nemen (80 % niet in orde), kan de politie dit toch ook. Gisteren zag ik op een druk kruispunt 5 fietsers, slechts eentje was deftig verlicht.
– We zijn te mak en daarom makkelijke slachtoffers.
– Jouw voorstellen zijn i.d.d. perfect uitvoerbaar.
’t Zal daar misschien een gefrustreerde rondlopen die eens zijn macht wou misbruiken. Als hij daar beter van kan slapen…
Het blindelings volgens van regels enkel en alleen omdat het de regels zijn vind ik niet wenselijk. Meer zelf, het principieel altijd volgens van regels vind ik zelf gevaarlijk.
Bovendien zijn er ook voldoende situaties te vinden waar het niet volgen van de regels geen enkel nadeel heeft of zelf de veiligste keuze is. Ik kies echt liever voor de meeste veilige oplossing in het verkeer, ook als dit betekent dat ik de regels moet negeren.
Je pleit er voor dat elk van ons individueel naar eigen goeddunken enkel die regels volgt die men zelf veilig vindt.
En interpreteert veiligheid daarbij enkel als de eigen veiligheid.
Dat er ook nog andere weggebruikers zijn, die daardoor misschien aan veiligheid moeten inboeten, telt minder ?
Maar vooral : in deze situatie is dit een compleet non-argument, want je boet helemaal NIETS aan veiligheid in door dit stukje te voet af te leggen. Je bent enkel 15 seconden langer onderweg. Je boet dus in aan tijdswinst (15 reuzeseconden godbetert), maar daar komt voor andere weggebruikers op datzelfde stuk een verhoogde veiligheid voor in de plaats.
Alleen is dat blijkbaar van geen tel, want dat is iemand anders.
Ik heb getwijfeld of ik hier nog op zou reageren. Want meestal heeft dat toch geen nut als mensen op zo’n oneerlijke manier in discussie gaan.
Het zou dan ook fijn zijn als je me geen woorden meer in de mond legt. En de suggestie dat ik enkel aan mijn eigen veiligheid denk (en dat ten koste van de veiligheid van anderen) is niet enkel niet onderbouwd, het is een gemene en onterechte beschuldiging die niet thuis hoort in een volwassen discussie. Ik vraag dan ook uitdrukkelijk zulke onterechte aanvallen achterwege te laten.
M.a.w. ik acht mijn eigen veiligheid niet hoger in dan de veiligheid van anderen. Maar het is niet zwart-wit, het is geen kwestie van de regels volgens en aan ieders veiligheid denken of de regels niet altijd volgen en alle andere verkeersdeelnemers in gevaar brengen.
Er zijn talloze situaties waar men rekening kan houden met zowel de eigen als andermans veiligheid zonder de regels als heilig te zien. Vergeet daarbij niet dat er een fundamenteel verschil is tussen de geest van de wet en de letter van de wet.
Mijn voorbeeld was dan ook geen non-argument. Het was een algemeen argument om duidelijk te maken dat het blindelings volgen van de regels niet altijd de juiste/veiligste is.
Om het concreet te maken. Ik zou in zo’n situatie waarschijnlijk niet van mijn fiets stappen maar rustig, geconcentreerd en rekening houdend met de voetgangers blijven fietsen. Daarmee zou ik helemaal geen voetgangers in gevaar brengen of zelf maar hinderen. Enkel als ik als een zot aan hoge snelheid door zo’n doorsteek zou fietsen zonder rekening te houden met aanwezige voetgangers zou je kritiek nog terecht zijn. Maar omdat je me niet kent en ik hier niets post dat er op wijst dat ik mij zo gedraag (en zo’n gedrag verdedig) zou het natuurlijk nogal absurd zijn om er vanuit te gaan dat ik me zo gedraag.
Overigens is het ook vanuit wetgevend oogpunt dus helemaal niet nodig om het fietsen te verbieden om voetgangers de nodige veiligheid te bieden. Men zou – indien dat daar logisch zou zijn – er ook voor kunnen kiezen om er een voetgangerszone van te maken. Indien er dan toch fietsers zijn die voetgangers hinderen of in gevaar brengen, dan kan men deze prima beboeten.
Zonder een front te willen vormen tegen Pascal en zonder zijn mening te willen veranderen: ik heb hem ook gevraagd mijn woorden niet te verdraaien (gans onderaan deze commentaar).
Misschien heeft Pascal ietske te snel gereageerd (dat overkomt iedereen) en weert hij zich nu als een duivelke in een wijwatervat? Daar kan enkel hij op antwoorden – maar, Pascal, voel je daartoe geenszins verplicht.
Demoontjes zitten trouwens in ieder van ons, niet? 😉
Als puntje bij paaltje komt, bij voorbeeld als er een ongeval gebeurt, telt niet de geest van de wet, maar wel de letter van de wet…
De maatschappij zit naar mijn mening trouwens vol met idiote regels, dit op alle vlakken, maar ik probeer ze wel na te leven, ook al vind ik ze idioot. Finaal betaal ik ook mijn belastingen, ook al vind ik dat het belastinggeld vaak slecht besteed wordt..
Tussen vinden dat verkeersregels en verkeerssignalisatie idioot/absurd/onaangepast/ondoeltreffend/hemeltergend/(vul zelf maar aan)… zijn en deze bewust aan mijn laars lappen, is er een stap, die ik niet zet.
Maar ik kan me niet van de indruk ontdoen dat veel andere fietsers die stap wèl zetten en dan vooral heel goed zijn in het verzinnen van allerhande excuses.
Het is met andere categorieën weggebruikers trouwens niet anders gesteld. (Automobilisten die de wegcode naleven hebben geen coyote nodig nietwaar? Maar die toestellen verkopen als zoete broodjes…)
Als de regels niet goed zijn, moet je de regels veranderen, maar ondertussen blijven ze wel van tel.
’t Is allemaal ook wel waar, in zekere zin…maar…
bedenk… idiote ideëen geven idiote regels en uiteindelijk een idiote maatschappij, die – als ze enkel met pientere maar toch idiote slaafse robottenmensen is bevolkt – gedoemd is tot stagnatie, achteruitgang of zelfs zelfvernietiging.
Bij bepaalde ongevallen beoordelen toch rechters – mensen dus – de zaak en daar speelt niet enkel de koude letter een rol maar toch ook de ganse situatie die ertoe aanleiding gaf enz.? Dat is toch ook de reden waarom men een PV kan ‘contesteren’ en een burger het mag uitleggen op een rechtbank? Veel ongevallen kunnen aanleiding geven tot een verandering van de infrastructuur, omdat deze onveilig blijkt. Het kan ook aanleiding geven tot meer handhaving. Of een combinatie ván.
Tuurlijk zijn er altijd zotten, criminelen, psychopaten, stoemeriken, moordenaars, cowboys met coyotes, écht stoute mensen, enz., maar dat is toch hier allemaal niet aan de orde bij deze vraagstelling? Tenzij je ervan uitgaat dat al die fietsers daar onder die categorieën vallen. Allemaal bewust lui en stout! Gereed voor in de zak van zwarte piet! Of tenzij je ervan uitgaat dat al die fietsverenigingen hier doelbewust stout willen doen.
Vind je dat een bende oplichters op vrije voeten kan gesteld worden, omdat… de idiote letter van de wet gevolg wordt (zoals onlangs is gebeurd met drugsdealers). Je voelt toch zo als mens tot in de botten dat daar iets niet klopt, het raakt ons rechtvaardigheidsgevoel. Want over de grond van de zaak is iedereen het eens: ze hebben het gedaan en zijn schuldig. Bedenk ook dat ze in een ander land wél waren opgesloten…
Kijk eens naar die foto in Sint-Amandsberg. Daar staat een auto half voorbij het verbodsbord (tenzij het gezichtsbedrog is). Gaan we die chauffeur beboeten met een halve boete? Blokeert hij die doorgang niet?
Het gaat hier om het veránderingsproces n.a.v. een aantal compleet idiote situaties.
In deze situatie(s) zou ik zelf NIET afstappen, no way! Wél rekening houden met voetgangers en de snelheid aanpassen. Maar ik ga dat niet bewust doen in de zin van ‘en nu ga ik eens de stouterik uithangen zie!’
Dat men vragen stelt bij de besteding van het belastinggeld is toch een nadenken erover (ook de Rekenkamer doet dit en hun analyses zijn telkenmale hallucinant en de burgers slikken dit). Maar hoe komt het dat we er zo weinig impact op hebben? Waarom wordt er zoveel geld besteed aan auto-infrastructuur en niet aan fietsinfrastructuur? Waarom wordt er hier op deze blog zoveel gestreden om duurzame mobiliteit? Waarom is dit nodig? Omdat we – uiteindelijk – in een particatrie leven en dus amper impact hebben op beleidsbeslissingen? Zou wel eens kunnen he. Men zou verder kunnen nadenken over meer of echte democratie, enzovoorts. Zo kan een maatschappij veranderen, beetje bij beetje.
Zonder warm kloppend hart verdort een samenleving.
De tijdsgeest verandert en regeltjes huppelen vaak achterna. Dít snelheidsverschil geeft spanning. Hm, zou daar ook een boete voor bestaan? 🙂
Afijn, nu ga ik die discussie écht sluiten hoor.
Regels bestaan er om verschillende redenen. Sommige regels zijn er om noodzakelijke duidelijkheid te creëren (voorrang van rechts), sommige regels zijn een weergave van de moraal van een maatschappij (maar dat geldt slechts heel beperkt voor de verkeersregels), … maar er zijn ook heel wat regels – ook verkeersregels – die er enkel zijn omdat een deel mensen mensen zich niet spontaan op een verantwoorde manier te gedragen.
De geest van die regels is dus het veilig maken van het verkeer en dat vind ik dan ook het enige echt belangrijke. Als het naleven van de verkeersregels een zinvolle bijdrage leveren tot meer verkeersveiligheid (en dat is vaak het geval), dan is het idioot ze niet toe te passen.
Maar wat als regels geen enkele bijdrage leveren tot die veiligheid? Of nog erger, als de toepassing van de regels de veiligheid aantasten?
Als iedereen zich op dezelfde manier in het verkeer zouden begeven als ik, dan zouden de meeste regels helemaal niet nodig zijn.
Het klopt, als er een ongeval gebeurt dan telt de letter van de wet. Al is ook dat vaak een kwestie van interpretatie. Maar het gaat net om die situaties waarin het (verantwoord) de regels niet toepast er geen extra ongevallenrisico ontstaat.
Ik blijf er bij dat het zich steeds blindelings houden aan de regels, enkel en alleen omdat het de regels zijn niet enkel zinloos maar in sommige gevallen zelf gevaarlijk is.
En om nog een boude uitspraak te doen. De meeste mensen die zich strikt op de regels fixeren kennen deze regels niet voldoende om er zich ook goed aan te houden.
Ik ga het nog bouder maken.
Deze discussie over een eenvoudige zaak neemt belachelijke proporties aan.
In NL trekken mensen aan één zeel voor zoiets, zetten beleidsmensen er zich achter, stellen ze een actieplan op en voeren het uit, basta.
Hier moet men blijkbaar voor simpele zaken – op een fietsblog dan nog – een bijna maatschappelijk debat voeren over ‘regeltjes en niet regeltjes’.
Neen, het ziet er niet goed uit. We staat nog vér af in Vlaanderen van een echte mentaliteitsommezwaai.
Ook in Nederland loopt het soms moeilijk. Zo is er heel veel discussie geweest rond: http://www.parool.nl/parool/nl/4041/AMSTERDAM-ZUID/article/detail/3137460/2012/01/25/Fiets-onder-museum-heikel-punt.dhtml
Dat is voor mij nét een illustratie dat men er gans anders naar kijkt in NL. Dat voorval was n.a.v. werkzaamheden. Veel mensen o.a. buurtbewoners hebben hevig geprotesteerd en sedert juli 2012 als ik me niet vergis, is de doorgang weer open, ca. 6 mnd na het artikel. Dàt is precies wat ik bedoel. Daar komt de halve bevolking bij wijze van spreken in actie. Uit het artikel blijkt toch dat fietsen daar ‘van levensbelang’ is en dat men er alles aan doet om dit te waarborgen? Anders zou er zo geen artikel verschijnen?
Verschijnen er krantenartikels over de passages waar fietsers ongehinderd zouden kunnen rijden? Wordt daar massaal op gereageerd? Wordt het politiek geagendeerd? Ondanks de rondgang die men met Watteeuw deed? Neen toch.
Hier haalt men de schouders op, de teneur is: ‘bwoaf, waar maak jij je druk om zeg. Is er een probleem dan?’ Voor je het weet zijn mensen die veranderingen willen voor fietsers de alternatievelingen, de zotten, de outlaws. Zo’n mindset is er hier nog in dit apenland. Dit is toch te belachelijk voor woorden? En vanuit NL làcht men ons uit hoor, vergis je niet.
Ik zeg niet dat in NL of DK alles koek en ei is – niets en niemand is perfect – en dat hier alles slecht is – daar gaat het niet om, maar dat men er toch gans anders naar kijkt in NL en meer en meer in andere landen én ook uitvoert.
We staan 40 jaar achterop, met een middeleeuws mindset.
En sowieso zijn scheefgegroeide situaties lastiger op te lossen, op zich duurt alles daarom al veel langer.
Afijn, ’t zal voor binnen nog eens 50 jaar zijn zeker? Waar zou ik me dan druk over maken he.
Weet er iemand waar de onderste twee foto’s genomen zijn?
Ja heb ze genomen in St Amandsberg ,maar zeg niet waar kwestie van bepaalde mensen niet op slechte gedachten te brengen.Trouwens er zijn in Gent massa’s van dergelijke stads trage wegen ,en 90% is perfect bruikbaar voor fietsers en voetgangers samen.
Hubert, met datzelfde argument “perfect bruikbaar voor X en Y samen” zet je ook een deur wagenwijd open voor fietsen op bepaalde voetpaden en autorijden op bepaalde fietspaden.
Via de wegbeheerder vragen om aangepaste signalisatie lijkt mij de aangewezen weg, ipv dat iedereen zelf bepaalt waar hij/zij mag rijden.
Voor alle duidelijkheid
1/ Waar de toestand het toelaat de borden aanpassen ,is in de 8 op 10 gevallen mogelijk .Er zijn enkele plaatsen (te smal) waar het terecht verboden is te fietsen.
3/Dus hier een bordje bij “uitgezonderd fietsers” en eentje om fietsers er op te wijzen dat ze stapvoets dienen te rijden.
3/De ordehandhavers moeten de juiste acties doen op de juiste plaats met de juiste middelen.Dus hier na aanpassen borden zo nu en dan een stadswacht (1 man) tijdens de drukke uren ,om de brutale fietsers de les te lezen .
Fietsers echt als volwaardige weggebruikers behandelen .
Correct.
Tenminste, als Gent een échte fietsstad wil worden.
Blijkbaar dringt het nog niet door tot in alle oorkes.
Het is niet omdat men zegt dat de combinatie van fietsers en voetgangers in het voorbeeld (en op veel andere locaties) perfect mogelijk is dan men van mening is dat iedereen altijd en overal zelf moet mogen bepalen waar hij/zij rijdt.
Zoek je even op wat bij argumentatietechniek ‘stroman’ wil zeggen?
nog een: het wegje naast het belgacom gebouw tegenover de oude beestenmarkt
Apparatsjik flik.
Je kan het op 2 manieren bekijken : 1) waarom zouden fietsers dat korte stukje niet mogen gebruiken of 2) als het toch maar zo’n kort stukje is, is het dan zoveel gevraagd om even af te stappen en te voet te gaan ?
M.a.w. : als we begrijpen dat ook in sommige voetgangersstraten verwacht wordt om rekening te houden met de zwakste weggebruiker (de voetganger), waarom hebben we hier dan moeite mee ?
Zolang er geen aangepast bord staat, of pakweg markeringen op de grond die fietsers en voetgangers scheiden, kan je weinig inbrengen tegen controles.
En nogmaals : de controles zijn meer dan waarschijnlijk ingegeven door baldadig gedrag van enkelingen op die plek. Dus moeten we eerder met de vinger wijzen naar die fietsers zonder manieren, dan naar de agent die op basis van een klacht actie onderneemt (dan doen ze eens iets, is het weer niet goed).
Tenzij je wil behoren tot de categorie weggebruikers die bij controles steevast zegt “jullie zouden beter de moto’s/jongeren/dronkaards/tuners/…” controleren dan mij.
Slotvraag : heeft poster van dit bericht actie ondernomen om onderdoorgang te laten aanpassen qua signalisatie ? Of blijft het bij dit bericht op fietsbult ?
Waarom altijd dat woord ‘zwak’ (zwakker, zwakst) gebruiken voor voetgangers en fietsers? Passagiers van auto’s, treinen, trams, … zijn toch ook ‘zwakke weggebruikers’? Tenminste, zwakke weggebruiker ben je eigenlijk enkel en alleen als je een ongeval hebt en de verzekering moet tussenbeide komen. In alle andere gevallen heeft de term ‘zwakke weggebruiker’ geen enkele zin.
Verder ben ik akkoord dat je de verkeersborden moet volgen, en ze moet trachten te laten aanpassen waar ze niet juist zijn of waar ze kunnen verbeterd worden.
Zwakke weggebruiker is nu eenmaal een term die gehanteerd wordt (tot in wetgeving en beleid) en waarmee iedereen meteen weet waarover je het hebt.
Dat klopt. Maar als er goede redenen zijn om dit een slechte term te vinden, dan is het helemaal niet slecht om een andere term te beginnen gebruiken. Het is op die manier dat taal kan evolueren.
En denk daarbij niet dat woorden ‘neutraal’ zijn. Bepaalde woordkeuzes hebben meer inhoud dan men in eerste instantie zou denken (lees o.a. de boeken van ‘De andere Kris Peeters’ maar).
Meer en meer mensen beschouwen de term van ‘zwakke weggebruiker’ als negatief en als een term die van denken vanuit de auto getuigt. Wie wil er een ‘zwakke weggebruiker’ zijn?
Het lijkt me tijd voor een meer positieve term.
In welke wet wordt ‘zwakke weggebruiker’ gebruikt?
Artikel 29 bis van de wet burgerlijke aansprakelijkheid motorrijtuigen legt een automatische vergoedingsplicht op aan de verzekeraar van het betrokken motorrijtuig voor de lichamelijke schade aan zwakke weggebruikers (voetgangers, fietsers en passagiers). Die regeling verandert niets aan de aansprakelijkheidsregel. Zo blijft een fietser die door het rood rijdt en daardoor een ongeval veroorzaakt met een motorrijtuig aansprakelijk. De betrokken autoverzekeraar vergoedt de lichamelijke schade aan de fietser, maar deze draait op voor alle andere schade.
“Veel fietsers gaan daar op de rijbaan van de bus rijden om conflicten te vermijden, wat niet mag,”. De verplichting het fietspad te gebruiken geldt alleen voor een berijdbaar fietspad. Als het fietspad ingenomen is door hordes voetgangers mag je dus op de weg rijden. Trouwens ook als het fietspad onberijdbaar is door sneeuw en ijs. Overigens, nu we toch bezig zijn, je mag ook het fietspad verlaten om voor te steken
Zelf ben ik iemand die het reglement gebruikt als het in zijn voordeel is en die dus het reglement in verdediging neemt als het in mijn nadeel is. Dat is een strategie die gemiddeld goed uitkomt voor een fietser. Ik stap dus altijd af op de plaats van de foto’s. Tegelijkertijd zet ik mij in om onnozele signalisatie én onnozele verkeersreglementen te veranderen en dat is een traditie in de fietsersbond: hoe denk je anders dat we aan beperkt eenrichtingsverkeer en RechtsAf Door Rood geraakt zijn?
Zullen we dus maar met zijn allen de politie en de dienst Mobiliteit bombarderen met eisen om de borden te veranderen? Waar is die link naar meldpunt fietspaden?
Het woord `zwak’ komt niet voor in artikel 29bis, en bij mijn weten nergens in een strikte betekenis in een officiéle juridische tekst. Zelf ben ik fan van de term `actieve weggebruiker’. Dit contrasteert dan mooi met de passieve weggebruikers in hun autootje.
Je zult inderdaad geen enkele wettekst kunnen vinden waarin de woorden ‘zwakke weggebruiker’ gebruikt worden.
Dan zou men wel eens tot een verrassing kunnen komen te staan met de definitie van ‘zwakke weggebruiker’.
‘Niet-gemotoriseerde weggebruiker’ lijkt me beter (maar niet volledig, zie verder).
D.w.z. met een niet-motorrijtuig. Motorrijtuig: elk rij- of voertuig dat voortbeweegt over de grond en door een eigen mechanische kracht wordt aangedreven (ziedaar ook het fundamentele verschil Pedelec vs e-bike, voor sommigen moeilijk te bevatten want o.m. niet bekeken vanuit de praktijk).
Rolstoelen met een eigen aandrijving vallen bij uitzondering niet onder ‘motorrijtuig’.
Het gaat steeds over slachtoffers van een verkeersongeval. Er moet dus eerst een verkeersongeval zijn gebeurd. ‘Zwakke weggebruiker’ is men dus te veralgemenend en verkeerdelijk gaan gebruiken, nl. ook buiten de context van verkeersongevallen.
Niet enkel fietsers, voetgangers, maar ook rolstoelgebruikers, skeelers, skiërs, rolschaatsers, steppers,… noem maar op, vallen allen onder ‘zwakke weggebruiker’ bij een ongeval. Ook de inzittenden als slachtoffers van een verkeersongeval zijn ‘zwakke weggebruikers’!
Behalve (dus) de bestuurder van een motorrijtuig.
Conclusie: ‘een niet-gemotoriseerde niet-besturende weggebruiker’ is een ‘zwakke weggebruiker’, alsook alle rolstoelgebruikers.
Nu nog een taalvirtuoos vinden die er een schonere term op kan plakken. Misschien moeten we iets zoeken in de richting van (niet-)chauffeur?
Of een middenweg: half afstappen en steppen maar.
Dan ben je nog steeds aan het ‘fietsen’ en mag men je beboeten.
Kweetet. Maar zo kan men sneller afstappen als een regelnever opdoemt of als je een blauw uniform in het vizier krijgt. Daarna, uit het zicht, weer opstappen.
Een truuk uit de foor.
Net zoals automobilisten die door het rood rijden als er geen agent te zien is. Mooie mentaliteit
Het uit de context rukken van woorden is pas een lelijke mentaliteit.
Niet inzien dat het compleet ongeloofwaardig is om gedrag dat men bij anderen veroordeelt zélf te stellen, hypothekeert alles wat men zegt.
Zo kunnen we nog uren verder intellectualiseren, he Pascal. Zou dit ons verder brengen? Ik betwijfel het. Ik voel dat we naast mekaar aan het praten zijn.
Benevens het feit dat ik jouw opmerking buiten proportie vind en enkel bewijst mijn woorden uit de context te halen, doe ik toch een laatste poging.
Door het rood licht rijden is toch heel anders dan het in vraag stellen van een concrete verkeerssituatie c.q. een repressief optreden, zoals hier in Sint-Amandsberg.
Het gaat ook niet om het naar eigen willekeur interpreteren van verkeersregels en -tekens.
Kan/wil je dit inzien?
Niet het verstand op nul zetten, maar zich afvragen: wat zou hier anders en beter kunnen, voor zowel fietsers als voetgangers? Zeker in het licht van Gent, fietsstad in wording.
Mochten NL en Kopenhagen zichzelf nooit in vraag hebben gesteld, dan hadden ze niet zo’n verkeersinfrastructuur waar nu de ganse wereld naar kijkt én inspiratie uit haalt.
Is het luiheid van fietsers dat men ze in Kopenhagen in een flow laat fietsen en zoveel mogelijk rode lichten laat vermijden? Of zou het veeleer iets te maken hebben met het zich willen milieuvriendelijk, comfortabel, veilig, enz. verplaatsen en daarvoor een aanzuigeffect willen creëren op mensen door een infrastructuur aan te passen? Daarbij passen nu eenmaal begrippen als ‘momentum’, ‘desire lines’ enz.
Verwonderend en vragend naar de wereld kijken, is dit geen basis voor vooruitgang?
Zo ook met verkeersregels in het algemeen, bvb. omdat ze verouderd zijn?
Mag ik een beroep doen op jouw gezond verstand, i.e. een aanvoelend begrijpen of een begrijpend aanvoelen?
Met name dat er hier toch een nuance is tussen deze invraagstelling en het uiteraard moeten volgen van verkeersregels? Dat mensen zien dat er hier iets niet klopt? Dat men een verbetering wil zónder de voetganger te willen discrimineren?
Hier zijn ook creatieve ideeën geuit, bvb. verplaatsen van de fietsrekken. Het is niet uit kwade wil dat men deze situatie bevraagt he.
Kijk, het is normaal dat mensen met ideeën en visies strijden, en dat men allerlei argumenten aandraagt om de eigen stelling te verdedigen. Het wordt echter steeds moeilijker om mensen iets te laten begrijpen, meer en meer moet men anderen zeggen: ‘zo bedoel ik het en zo niet.’ Het is een teken des tijds, niks aan te doen.
Ik probeer je te zeggen: ‘zo bedoel ik het niet! Je verdraait mijn woorden door ze uit een context te halen!’ Ik hou er nu eenmaal niet van dat men mijn woorden anders interpreteert dan ik bedoel, om bvb. enkel het gelijk te halen. Wie zou daar wél van houden?
Anderen hier proberen hun eigenlijke bedoeling aan je uit te leggen. Het is niet makkelijk om dit hier zwart/wit neer te pennen, het is anderzijds niet makkelijk om iemand te proberen begrijpen. Ieder mens kampt ermee, het is een lastig proces.
Nu, als je de invraagstelling van deze verkeerssituatie maar niks vindt, hey, geen probleem, het is jouw visie. Ik wil deze geenszins veranderen!
Dan is er gewoon een visieverschil.
Maar ik wil je wel vragen mijn woorden niet anders te intrerpreteren dan dat ze in wezen bedoeld zijn.
Dank u.
@ Pascal Garnier,
vanwaar deze onnodig agressieve manier van discussiëren?
Wist je trouwens dat er landen zijn waar auto’s rechtsaf door rood mogen?
ChrisS,
helemaal met je reactie op Pascal Garnier eens. Het is spijtig dat iets wat een constructieve gedachtenuitwisseling zou kunnen zijn waarbij men samen naar een oplossing zou kunnen zoeken door de bewuste negatieve interpretatie van Pascal zo’n negatieve draai krijgt.
Niet wij alleen ,maar ook veio-droom welke werken rond leefbaarheid in St Amandsberg zijn vragende partij en gaven dit al door.
Ik hoor wel vaker het argument ‘men kan toch even afstappen’. Een van de reden dat fietsers een hekel hebben aan stoppen is dat het verlies van het momentum voor fietsers vervelender is dan voor enige andere weggebruiker. (Dat is op zich geen argument voor of tegen bepaald gedrag, dat is een neutrale vaststelling.)
Maar er zijn natuurlijk meer manieren om het te bekijken dan de twee die je noemt en meer opties dan de twee die je noemt. Tussen het er ‘als een gek’ doorfietsen en afstappen en te voet gaan zit een hele gradatie van gedrag die niet zomaar kan genegeerd worden. (Zo zou men er ook voor kunnen opteren om er een stukje voetgangerszone van te maken. Dan is stapvoets fietsen toegestaan.)
Je veronderstelling (zelf suggestie) dat fietsers die dit absurd vinden het moeilijk hebben om rekening te houden met voetgangers is intellectueel niet eerlijk. Ik wil best rekening houden met voetgangers (dat doe ik ook), maar dat betekent niet dat ik sommige fietsrijverboden niet absurd vind.
“Zolang er geen aangepast bord staat, of pakweg markeringen op de grond die fietsers en voetgangers scheiden, kan je weinig inbrengen tegen controles. ”
Nochtans hebben verschillende mensen al wel iets ingebracht tegen deze controles, dus dat is perfect mogelijk. Enkel zij die aan regeltjes een statuut toekennen dat volgens mij onwenselijk en in sommige situaties zelf gevaarlijk is kan je er weinig tegen inbrengen. Anders kan men perfect inbrengen dat het om verkeerde prioritering gaat, dat de situatie onterecht verboden is, dat het schieten met een kanon op een mug is, …
“En nogmaals: de controles zijn meer dan waarschijnlijk ingegeven door baldadig gedrag van enkelingen op die plek. Dus moeten we eerder met de vinger wijzen naar die fietsers zonder manieren, dan naar de agent die op basis van een klacht actie onderneemt (dan doen ze eens iets, is het weer niet goed).”
En hoe weet je dat? Ik weet niet hoe het er in Gent aan toe gaat, maar ik weet wel zeker dat in sommige andere steden het niet abnormaal is dat de bepalende factor om zulke controles uit te voeren de combinatie is van het moeten halen van bepaalde boetequota in combinatie met het antwoord om de vraag: “Waar kunnen we zoveel mogelijk fietsers op zo kort mogelijk tijd beboeten’.
Bovendien zou men baldadig bedrag ook kunnen aanpakken zonder het handhaven van het fietsverbod. Volgens mij is het ook de verantwoordelijkheid van agenten om verder te kijken dan hun neus lang is en zich de vraag te stellen of de regel daar wel logisch is.
Dan komt men concreet uit op de vraag: ‘wie heeft die controle bevolen?’ ‘Om welke specifieke reden?’ ‘Hebben boetequota een rol gespeeld?’
Misschien moeten we burgemeester Termont zijn licht laten opsteken in dat commissariaat. Is hij niet ten slotte het opperhoofd van het Gents politiekorps?
Goed idee. Termont kan geen onrecht zíen.
http://www.gentblogt.be/2014/12/03/gentse-politie-streng-voor-fietsers-voorbij-de-stoplijn-gestopt-meteen-een-boete
Ik vind de vraag veel eenvoudiger : waarom negeren fietsers massaal dat bord (luiheid, tijdwinst van 15 seconden) ? En waarom heb je een probleem met handhaving van bestaande signalisatie ?
De titel van dit stuk =” Waarom? daarom” dus de nadruk was in feite Zijn de verkeersborden die er staan wel de juiste ? in een fietsvriendelijke stad. En hoe werkt politie is tweede deel van stuk. Uw standpunt is duidelijk niet in vraag stellen gewoon gehoorzamen .Wij stellen dat men zich mag afvragen of het niet beter kan . In dit geval fietsen toestaan maar (logisch) met respect tussen voetgangers en fietsers .Optreden politie in deze is buiten proportie.
Ik wil het wat helder stellen, door zaken te (onder)scheiden.
1) De aanleiding tot politiecontrole.
Er moet toch een aanleiding geweest zijn? Een klacht of iets anders. Tot nu toe heeft niemand hier die aanleiding meegedeeld! Zolang dit niet is onderzocht kunnen we enkel uitgaan van veronderstellingen, maar dat is geen wéten. We zullen dit enkel weten door een bevraging van dat politiekorps.
2) De oorzaken van verkeersgedrag.
Dit is anders. Waarom stapt men daar niet af? Waarom dit verkeersgedrag? Is het een enkeling of en masse? Is het een acuut probleem of is dit voorheen door burgers gesignaleerd? En nu wordt het interessant. Want afhankelijk van een visie gaat men een andere richting uit:
– Fietsers zijn ongehoorzame luizakken die niet willen afstappen. (Maar mogen we dit zeggen zonder deze mensen te hebben bevraagd? Is dit niet een denken in de plaats van een ander?)
– De verkeerssituatie kan daar anders aangepakt worden, rekening houdende met de natuurlijke gang van fietsers en voetgangers zonder in te boeten op hun onderlinge veiligheid.
– We gaan dat commissariaat sluiten en ook die doorgang, want die discussies komen ons de strot uit.
– …
En die visies geven op hun beurt uiteraard een andere reactie op een politiecontrole, nl. ‘terecht’, ‘buitensporig’, ‘kan men geen zier schelen’, …
Tja, automobilisten en motorrijders die moeten stoppen verhogen hun uitstoot aan fijn stof (o.a. remstof) en andere polluenten (verbruik hoger bij vertrek uit stilstand). Dat is niet alleen vervelend voor hen, maar ook voor alle andere weggebruikers die daar rond staan en die polluenten inademen. Idem voor automobilisten die door een lussenplan of éénrichtingsstraat niet de kortste weg kunnen volgen en dus extra uitstoot veroorzaken. (Dat is op zich geen argument voor of tegen bepaald gedrag, dat is een neutrale vaststelling.)
Ik wil maar zeggen : alle argumnten die je aanhaalt, kan je vanuit elke andere categorie weggebruiker ook hanteren voor hun eigen perspectief.
De werkelijkheid is dat we niet allemaal fietsen. Niet allemaal met de auto rijden. Niet allemaal voetganger zijn. Dat we veroordeeld zijn om met elkaar rekening te houden. Dat er ook reglementering nodig is. En dat reglementering zonder handhaving een lege doos is (argument dat hier vaak terecht terugkomt).
ALLEEN : eigenlijk bedoelen we dat die handhaving vooral of zelfs uitsluitend mag gebeuren bij een andere categorie weggebruiker : de automobilist vindt dat ze beter eerst die “onverlichte fietsterroristen” zouden aanpakken dan alcohol- of flitscontroles uit te voeren. De fietser voelt zich dan weer onheus bejegend, want “die hardrijders in zone 30 die ook steevast op fietspaden parkeren, dat is toch een veel groter probleem”. De voetganger die door het rood oversteekt heeft vooraf toch goed gekeken en het risico ingeschat en vindt dat het aanpakken van de fietsers die door de Langemunt racen veel belangrijker is.
Een soort NIMBY-syndroom, waarbij elke weggebruiker naar de ander wijst. En weigert om de balk in het eigen oog te zien.
wanneer die handhaving plots op onszelf betrekking heeft. Dan plots moet de politie sensibiliseren en niet gewoon de regels toepassen. Voor andere weggebruikers kunnen ze niet (streng) genoeg controleren.
Het doet mij denken aan het verschil tussen Touring (die heel duidelijk de autokaart trekken en voor een conflictmodel kiezen) en VAB (die zichzelf een mobiliteitsorganisatie noemen en veel meer het geheel bekijken, dan louter een belangenorganisatie te zijn van 1 groep weggebruikers). Ik krijg de kriebels van Dany Smagghe zijn oogkleppendiscours, en idem voor dat van sommige mensen hier.
Men kan toch fietsrijden uit principe en vinden dat de automobilist zoveel mogelijk in de weg moet worden gelegd?
Men kan toch regels in vraag stellen en ze bewust overtreden zonder een hypocriet monster te zijn?
Ik overtreed dagelijks de wetten die me verkeerd lijken.
Moraliteit en de wet zijn twee verschillende zaken.
Zouden Utrechtenaars ten prooi zijn gevallen aan een soort NIMBY-syndroom? Of aan een frustratiesyndroom?
Of is er iets anders aan de hand? (lees, beroep doende op uw goede wil: iets mooier, beter, idealer, een mobiliteitskeuze maken,…)
Een oogkleppenvisie die je (terecht) verfoeit reflecteren zich eveneens in ‘hier staat een bord, gij zult gehoorzamen en daarmee basta. Befehl ist Befehl.’
Snap je een beetje waar ik naartoe wil gaan?
Zo ken ik een kruispunt in Zelzate waar schoolkinderen het rood licht massaal negeren om naar rechts af te slaan. Impact op veiligheid? Nihil voor om het even welke weggebruiker. Daar zou dus perfect een bord rechtsaf-door-rood kunnen komen. De politie doet daar ook nooit controle op, ze weten wel beter.
Zou het uitblijven van een aangepast verkeersbord te wijten zijn aan luiheid van de wegbeheerder?
Of zou het niet stoppen aan dat rood licht te wijten zijn aan de luiheid van fietsers?
Ziet u, met zo’n vragen geraken we er nooit uit omdat het een louter psychologiseren is rond een schuldvraag.
Ik vind het niet plaatsen van een bord RADR op plaatsen waar dit nochtans zou kunnen niets minder dan schuldig verzuim. Hoe gaat men fietsers ooit overtuigen om rode verkeerslichten te respecteren, als men zelf fietsers niet respecteert, en hen zonder enige reden onnodig laat wachten. Mocht het RADR-bord consequent geplaatst worden waar veilig, zouden fietsers veel minder de neiging hebben om zelf te beslissen waar het rood licht negeren veilig is.
Nog een argument om *niet* af te stappen: je wordt verwacht dat wel te doen omdat er onvoldoende plaats is voor voetgangers en fietsers. Als je afstapt en dus naast je fiets verder gaat, neem je veel meer breedte in beslag en wordt de doorgang enkel moeilijker. “Stapvoets fietsen” zou hier een aangewezen indicatie kunnen zijn.
M.a.w. door het huidige bord vervang je één conflict – snelheidsverschil – door een ander – ruimte. Geen goede oplossing dus.
Hm, goed bekeken.
Wil iemand dit wijsmaken aan die paar gefrustreerde regelnevers in dat commissariaat?
En dat de Gentse verantwoordelijken eindelijk eens hun verdomde verantwoordelijkheid némen voor ‘hun’ fietsstad-in-wording. Kleine concrete dingskes zonder masterplan.
Dedju toch.
De politie van Sint-Amandsberg mag ’s morgens ook wel eens voetgangers gaan controleren aan de onderdoorgang van de spoorweg. Het fietspad – dat al aan de rechterkant een muur heeft en dus feitelijk smaller is door de schrikafstand – wordt ’s morgens vaak ingenomen door hordes voetgangers die van het ene busperron naar het andere slenteren of hollen. Veel fietsers gaan daar op de rijbaan van de bus rijden om conflicten te vermijden, wat niet mag, maar de voetgangers zijn ook gevaarlijk. Bellen haalt vaak niets uit of je krijgt agressieve reacties. Idem voor de oversteekplaats aan de Koopvaardijlaan. Hele drommen voetgangers steken niet over op het zebrapad, maar op de fietsoversteekplaats (ze gaan alvast naar links, want verderop moeten ze idd naar links). Dat maakt het oversteken voor de fietsers gevaarlijker. Ook hier helpt bellen niet. De werf die er momenteel is, maakt de situatie er niet beter op en dwingt de voetgangers op het fietspad.
Op de vraag of iemand al eens de moeite gedaan heeft om deze situatie te melden: ja!
Velo-droom heeft schepen Watteeuw meegenomen op fietstocht door Sint-Amandsberg en daarbij haltgehouden bij enkele pijnpunten. De doorgang aan het commissariaat was er een van. Men ging kijken wat er mogelijk was.
Dit was in 2013. We zijn toen ook op die plaats gestopt naar aanleiding van … een politiecontrole.
Recent hebben we dit nog eens aangehaald op ons overleg met de mobiliteitsdienst.
En ja, we blijven het warm houden.