Een kassei heeft van nature een hoog fietsbultgehalte.
Eerlijk: kasseilovers bestaan.
Het is een minderheid.
Lady T was onlangs zéér duidelijk.
Als ze moet kiezen tussen fietsen rond tramsporen of fietsen op kasseien kiest ze voor dat laatste.
Van tramsporen krijgt ze angst, van kasseien de daver.
De twee samen: dàt is dè hèl.
And the lord praised the Brabantdamwerf, waar de kasseien naar het vagevuur verdwenen zijn, en de tramsporen verrijzen:
***
Het bestuursakkoord gaf hoop:
3.7. Om het comfort voor fietsers te verhogen worden kasseien gebannen bij de
(her)aanleg van straten.
Het blijft me een raadsel wat de reële toegevoegde waarde van kasseien is.
Ze veroorzaken trillingen.
Fietsen komen er op een martelbank.
Monumenten die omgeven worden door kasseien worden gemarteld door passerende auto’s, bussen en vrachtwagens.
Monumentenzorgmensen kiezen rond onze monumenten helaas liefst voor trillingen en vervuilende uitstoot.
21e eeuwse Monumentenzorgers kiezen voor fietsvriendelijke wegen, en tegen autoparkeerplaatsen die het zicht op monumenten wegnemen.
De heraangelegde Kraanlei en Oudburg worden door veel fietsers niet ervaren als een alternatief voor de Langemunt.
Kasseien zijn nu eenmaal fietsremmers.
Niet voor jij en ik, maar wel voor de massa die comfort zoekt.
Wil je de massa op de fiets?
Geef ze veiligheid en comfort.
***
Creatief met kassei…
Op deze fietspadwerf gebruiken ze kasseien als fietsblokkade:
De werfleider fiets vermoedelijk zelf niet, of enkel in het weekend.
Dat is niet erg.
Maar elke werfleider hoort verstand te hebben van signalisatie:
De Leiekant is klaar, nu schuift de werf aan de stationskant verder door:
Het wordt uitkijken of laatste deel van de Sint-Denijslaan richting R4 fietsvriendelijk zal zijn:
Lees hier nogmaals het bezwaarschrift van de Fietsersbond.
***
Kleine stukken kasseien verpesten vaak het comfort(gevoel) van een fietsroute.
Daarom graag uw applaus voor deze “voorlopige maatregel”:
Het is een klein stukje Rozebroekslag dat aansluit bij dit, en het is voorlopig. Dergelijke kleine ingrepen doet mensen voelen dat Gent het weer zéér erg meent met zijn fietsbeleid.
Aan Gentbruggebrug ligt er zo nog een kasseistrookje te wachten op de smaak van asfalt:
***
Tot slot: er is nieuws over de BaGATENstraat, rotste kasseistraat van Gent.
Ja hoor, het is een fietsbel.
Vermoedelijk losgedokkerd.
Fietsbult 
Deze aanklacht tegen de kassei lijkt me overdreven of dan toch ongenuanceerd. Fietsen in een tramstraat met kasseien is een martelgang, dat kan niemand ontkennen. Nochtans hebben generaties Gentse fietsers moeten leven met kasseien, waarmee ongeveer álle wegen bestraat waren. Bekijk maar even oude postkaarten. Die kasseien waren perfect aangelegd en onderhouden. Daar is snel verandering in gekomen met de opkomst van de auto en zwaar verkeer, maar ook met gebrek aan regelmatig onderhoud en het verdwijnen van ervaren kasseileggers. Resultaat: inderdaad helse plekken zoals de Bagattenstraat of de Zandberg. En toch hebben kasseien een toegevoegde waarde: ze zijn onverslijtbaar. Dan kan je bezwaarlijk zeggen van andere materialen waarmee het openbaar domein in het historische centrum de laatste decennia werd heraangelegd. De Brusselaars weten nu ook hoe “duurzaam” beton is. De “kasseien” Papegaaistraat of Brabantdam hebben het toch meer dan een eeuw uitgehouden, terwijl de met betonklinkers heraangelegde Zonne- of Rekelingestraat na geen twintig jaar “P-route” hopeloos versleten zijn. Zelfs de geasfalteerde Burgstraat begint Brabantdamallures te krijgen. In het voetgangersgebied is het niet veel beter: Langemunt en Mageleinstraat werden al tweemaal “heraangelegd”, het geschonden Sint-Baafsplein is nu een twistappel tussen schepenen en het Groot-Kanonplein is geen toeristisch kiekje meer waard. Wanneer zelfverklaarde ontwerpers hun –beperkte- fantasie botvieren zoals in 1984 in de Veldstraat, krijg je als Gentenaar plaatsvervangende schaamte. Hoogstzelden wordt er dan toch nog eens met kasseien gewerkt. In de drukke Schouwburgstraat bijvoorbeeld. Ik vind het daar helemaal geen marteling om te fietsen, wel verder op de vernieuwde maar kapotte Kouter. Ook de heraanleg van het Sint-Michielsplein was een ramp: de verhakkelde plaveien zijn nu vervangen door “voetgangers”kasseien (met platte kop). Als ik dit pleidooi op Fietsbult moet volgen, krijgen de Graslei, het Patershol, de Jan Breydelstraat, de Lievekaai, de begijnhoven en de binnenplaats van het Gravensteen en de Sint-Pietersabdij hun laagje asfalt of gewassen betonnen. Mickey Mouse en Donald Duck zullen daar met plezier op afkomen.
“En toch hebben kasseien een toegevoegde waarde: ze zijn onverslijtbaar. ” Dat is hetzelfde als zeggen: marmer is onverslijtbaar, dus een paleis is onverslijtbaar. Ook al is het materiaal onverslijtbaar, dat maakt het bouwwerk niet onverslijtbaar. En kijk naar hoe in de Bagattenstraat kasseien afbrokkelen. Waren dat dan kasseien van de maandagmorgenshift? 😉 Je hebt perfect het drama van àlle straatmaterialen geschetst: nothing is perfect. En je hebt ook perfect je liefde voor de kassei geschets. Dat mag hoor, maar emoties vind ik geen goede tool voor de keuze van straatmaterialen. Wat mij betreft: kasseien hebben rechten op een beperkt aantal plaatsen. De illusie dat kasseien waterdoorlatend zijn is er in de huidige praktijk ook al niet meer: anno 2015 liggen ze in een dikke laag cement.
Nederbrugstraat heb ik vorig jaar reeds doorgegeven via GentInfo. Het staat voorlopig gepland voor tweede helft 2017.
Bagattenstraat rotste kasseistraat? Probeer vooral ook de Beeldhouwersstraat eens, dé Parijs-Roubaix-straat van Gent.
Allez allez, daar fiets ik soms dagelijks. De Beeldhouwersstraat heeft zo’n antiek 23,5cm breed fietspadje uit dikke betondallen. Ok, slechts aan één kant van de weg. En de kasseien verdwijnen er niet in de grond zoals in de Bagattenstraat. Ze steken er enkel uit.
Sst, anders gaat Monumentenzorg dat antiek strookje betontegels nog klasseren als historische poging van het gemeentebestuur van Sint-Amandsberg om het kasseileed van fietsers te verlichten. 🙂 Als fietsende tiener kon ik dat antiek fietspadje wel smaken.
De Jef Crickstraat is anders ook niet mis!
Ik kijk vol verwachting uit naar de verdere aanleg van de Rozenbroekslag. Toen het kruispunt enkele jaren geleden vernieuwd werd, leken de ontwerpers gedacht te hebben dat alles fietsers die van de Rozenbroeken komen richting Alfons Braeckmanlaan rijden. Maar neen, hoor, er zijn er ook die de Nieuwelaan willen oprijden. Op dit moment is de enige wettige manier het “bergopje” met rottige kasseien en dan een scherpe bocht naar rechts om op het fietspad te raken.
“Het wordt uitkijken of laatste deel van de Sint-Denijslaan richting R4 fietsvriendelijk zal zijn” – ik denk dat je best stopt met uitkijken. Als ik me niet vergis, wordt het fietspad op de Sint-Denijslaan niet doorgetrokken richting R4. Fietsers worden het Steltloperstraatje ingeloodst om via de Stormvogelstraat de Snepkaai te bereiken. Maar dan ben je nog niet aan de R4 natuurlijk…
Wij zitten hier met een erfenis uit de tijd van voor de fusie van gemeenten. Het laatste stukje St-Denijslaan, dat ook smaller is, lag op het grondgebied van de gemeente Sint-Denijs-Westrem dat anders dan Gent, geen fietspad had aangelegd.
Mijn zoontje van 5 is gevallen over die kasseibergen in de Sint Denijslaan. Vreselijk lompe aannemer.