Geachte voorzitter,
Wij allen kennen Eandis.
Uw Eandis.
De kranten en tijdschriften staan er vol van.
Zo lezen we dat u op vijf jaar circa 2 miljard euro aan dividenden uitkeert aan steden en gemeentes.
Ik heb hiertegen geen enkel bezwaar.
Steden en gemeentes beheren gemeenschapsgeld.
Die dividenden zijn in mijn ogen gemeenschapsgeld.
In uw meest recente jaarverslag (2015) lees ik cijfers om van te duizelen.
Jullie beheren een electriciteitsnet van 97.312 kilometer, en een aardgasnet van 42.589 kilometer.
Dat is gene kattepis.
Uw medewerkers verdienen die verf, want uw werkdomein is belangrijk èn complex.
We weten dat Eandis en zijn werkmaatschappijen zoals IMEWO een aantal zaken zoals electriciteitspannes en gaslekken snel èn degelijk aanpakt.
Bij incidenten in onze buurt stond bij alle medewerkers veiligheid duidelijk voorop.
Toch wil ik u op het thema veiligheid aanspreken.
Want er is méér dan de veiligheid van uw netwerk.
Er is ook de veiligheid rondom uw werkputten, of beter: de onveiligheid.
Deze foto werd ons op woensdagmiddag 2 augustus doorgestuurd:
Anderhalve dag later trof ik deze situatie aan:
Gelukkig is er zo’n bord met telefoonnummer van de signalisatiefirma:
De dame aan de lijn was zeer vriendelijk.
Het telefoontje met de signalisatiefirma leerde me dat iemand van de stad Gent ze reeds op donderdagmorgen had gebeld.
Of ze aub de signalisatie wilden aanpassen.
Ik legde ze uit dat de signalisatie op dit tweerichtingsfietspad onverantwoord gevaarlijk was.
Drie minuten later belde de signalisatiefirma terug om te melden dat er die donderdagavond nog iemand langs kwam om de signalisatie aan te passen.
Waarvoor dank.
Gezond verstand heeft zijn rechten.
Hopelijk krijgen fietsers een respectvol omleidingsbord “graag stapvoets via het voetpad” in plaats van het ongepaste 20e eeuwse “fietsers afstappen”.
Ik stuur u echter deze brief om te vragen in te grijpen in doelstelling 4 van uw bedrijfsstrategie: “Organisatiegerichtheid: onze organisatie doeltreffend, veilig en milieubewust ontwikkelen”.
Hieronder krijgt u een opportuniteit.
We kennen allen het Eandis-systeem: firma A en/of een ploeg van Eandis komt langs om een put te maken en een (al dan niet dringende) ingreep aan het net uit te voeren.
Daarna is het wachten op een andere firma of ploeg B om de put te vullen, en de wegenis te herstellen.
De wachttijd kan variëren tussen 1 uur en 1 week.
Hier zit blijkbaar géén veiligheidsbeheer of prioritair beleid achter.
Een druk tweerichtingsfietspad in een stedelijke stationsomgeving krijgt een identieke behandeling als een doodlopende straat in een afgelegen verkaveling.
Vanuit mobiliteitsstandpunt is het respectloos: een fietspad snel en degelijk herstellen is een daad van respect voor de veranderende mobiliteit.
Vanuit veiligheidsstandpunt is dit ronduit onverantwoord, want gevaarlijk.
De steden en gemeentes, uw aandeelhouders, vinden de veiligheid van hun bewoners ongetwijfeld minstens even belangrijk als de dividenden.
Eandis promoot op zijn site de Car Free Day, waarvoor dank.
Er resten nog 364 dagen om ook in de praktijk fiets- en voetgangersvriendelijk te functioneren.
Mag ik namens alle fietsers en voetgangers pleiten voor zo’n frisse wind binnen Eandis en zijn werkmaatschappijen?
Met vriendelijke groet,
Yves
Fietsbult 
“graag stapvoets via het voetpad”? Zijn die niet verplicht om via de rijbaan een afgeschermde omleiding te voorzien?
Honderden fietsers per dag over een drukke rijbaan in tegenrichting sturen, geniaal.
Als de stad hen daarover ’s ochtends verwittigt, en ze sturen pas ’s avonds iemand om te gaan kijken, dan vind ik niet dat ze daarvoor bedankt moeten worden. Dat is een hele dag lang bewust fietsers in levensgevaar brengen. Crimineel.
En fietsers vragen om af te stappen is ook zo’n non-oplossing. Zet daar hekken om auto’s weg te houden van de werf (zoals de auto’s op de derde foto al uit eigen initiatief rijden), en laat fietsers tussen de werf en de rijbaan fietsen. Het is daar toch breed genoeg door die ingang naar de bushaltes. Veel werk is dat niet, zeker als ze van plan zijn om dat dagen open te laten liggen.
Het werd ‘fietsers op de rijbaan’ in de ene richting, en ‘fietsers afstappen’ in andere.
Bedankt voor de feedback! We geven het door aan onze collega’s. Mvg
Goed dat men reageert bij wie het aanbelangt, gebeurt te weinig. Eandis kan hier ook uit leren. Er zou een vademecum fietsers en wegenwerken moeten bestaan…..misschien bestaat het. Grote geplande werken moeten vergund worden daar kan men voorwaarden voor de signalisatie opleggen (alhoewel in de praktijk….) bij noodherstellingen is het moeilijker. Een lokaal “fietsmeldpunt” bij het Mobiliteitsbedrijf of de fietsambassade waarbij men snel eens ter plaatse kan komen zou handig zijn……soort “fietswacht”…
Uit (goed bedoelde) zuinigheid hebben de nutsmaatschappijen ooit het werk “in stukken getrokken”. Dat was rendabeler. Maar de keerzijde van deze werfaanpak is steeds meer verkeersonveiligheid. Nu, door een digitale aanpak moeten nutsmaatschappijen toch kunnen screenen waar het herstel van het wegdek even dringend is als het herstel van de nutsleiding?
Er bestaat nog geen vademecum fietsvoorziening tijdens werken. Ik ben dagelijks (beroepsmatig) ook met dit thema bezig en stel vast dat zowel de wetgeving als de richtlijnen gigantisch te kort schieten. Gezien ook de interesse en kennis van veel betrokkenen en de controle op wat opgelegd wordt vaak te kort schiet is er op dat gebied nog heel werk.
Bij gebrek aan beter heb ik zelf een beperkt aantal richtlijnen geschreven (waarvan sommige het al tot de nieuwsbrief van MOW heeft geschopt) maar ik zou graag meeschrijven aan richtlijnen en wetgeving hierover.
De huidige wetgeving over werfinrichting vraagt in ieder geval grondige aanpassing en aanvulling.
Een interessant (maar zeker niet volledig) document over dit onderwerp is ” Zo werken we in Amsterdam.” Het fietshoofdstuk is echter nog te beperkt.