Het fietsend woon-schoolverkeer wordt steeds drukker.
De tijd dat de doorsnee Gentse pa en ma bij de minste regenbui de oh! zo! fragiele! knuffelkroost op de lederen achterbank dropt is voorbij.
Toch in de windrichting waar ik woon.
Tot vorig jaar betekende een regenbui gegarandeerd een ochtendfile voor onze voordeur.
Sinds de invoering van het Circulatieplan merken we dat het autoverkeer bij regenweer nauwelijks aanzwelt.
Slecht weer bestaat niet, slechte regenkledij wèl, leerden we in Noordelijke fietslanden.
Zo kan je ook zeggen: “Slechte fietsbenen bestaan niet, slechte fietsen wèl”.
Kerstmis en Nieuwjaar leverden voor jonge benen nagelnieuwe fietsen op.
Ziet ze blinken!
De eerste regenbui zal snel voor een andere look zorgen.
Fietsbult 
Vooral witte banden zien er snel vuil uit 🙂 Links toch weer een mountainbike = geen ketting- of broekbescherming, geen of slechte spatborden, meestal zwakke lichtjes op batterijen, weinig of geen bagagemogelijkheden, grote rolweerstand,… MTB’s zie je in Nederland bijna nooit, hier vindt de jeugd het nog steeds ‘cool’, ook al is het 10x minder praktisch… Helmen zie je in NL trouwens ook bijna nooit.
De fietsteller aan de Coupure stond op deze regenachtige januari-ochtend om 8u10 al op 1.200.