Bij spannende verhalen durft de verhalenverteller soms beginnen met de boodschap: “al wie het einde kent moet zwijgen”.
Zullen we zo afspreken?
Al wie onderstaande fietspad reeds kent moet even zwijgen.
Tot vrijdag.
Tot deel (3) van “De W(eek) van Wondelgem”.
Ook de ongeduldigen onder ons.
Vrijdag is niet lang hé?
Op 18 januari begon ik erover te schrijven.
De titel van die fietsbult was “Old school bedrijventerrein?”
Ik was er namelijk reeds in september gepasseerd, en toen dacht ik aanvankelijk dat dit een ouderwets bedrijventerrein in opbouw was.
Zo’n bedrijventerrein met véél plaats: meestal in de vorm van brede pelouses tussen een ballustrade langs de weg en het kantoorgebouw, soms in combinatie met een autoparkeerterrein.
In de vorige bestuursperiode ging het fietspad dat de Gaardeniersbrug (een tram-fietsbrug) verbindt met de Maisstraat bijna ongemerkt open.
Geen persbericht.
Geen lintjesknippen.
Maar wel een prettige verrassing.
Het bracht (een deel van) Wondelgem een beetje op veiliger fietsafstand van Gent.
In deze bestuursperiode was er weinig vervolg op het Gaardenierspad merkbaar.
Integendeel.
De Lijn bleef passief niks doen aan zijn broodnodige nieuwe stelplaats.

De Hakkeneistraat, die hobbelige missing link in het Westerringspoor bleef een aftandse, gevaarlijke weg die ligt te wachten tot de Lijn in gang schiet.

De fietsverbinding met de spoorwegbrug richting Meulestede was af en toe een modderige werfchaos.
De spoorwegovergang aan het einde van het Gaardenierspad had soms meer weg van een cyclocrossparcours.
Elke maand anders, maar nooit goed.
En: in het achterliggende stadsdeel was duidelijk een industrieterrein in wording, een KMO-zone in ontwikkeling.
In september , bij een eerste bezoek aan het bedrijventerrein, dacht ik: wa is da??!
Een old school bedrijventerrein?

Zou het waar zijn?
Een nieuw industriepark, en geen grammetje fietspad te zien!
Grumble!
waar is de fietstoets???
Waar zijn de fietspadgoden gebleven!$?

Mijn bloed werd prompt anderhalve graad warmer.
Tot ik op het einde van de Zeilschipstraat toekomstsporen van een fietspad las.
Fundamenten van wat – naar mijn vermoeden- ooit een fietspad zou worden.

Daar was ook de opdrachtgever te lezen:

Als een echte sporenzoeker volgde ik de fundamenten, tot ik uitkwam bij mijn eigen blindheid:

Totaal gefocust links afslaand hadden mijn ogen hadden enkel het kwade, the old school, gezien, terwijl het goede recht voor mij ongezien was gebleven:

Al dat bloed voor niks opgewarmd… een Zeeschipstraat lang.
Zo koelt een mens af.
Maar zo zot dat ik hier nog niks over gelezen had…
Is dit de replay van het Gaardenierspad?
Mannen, laat ons iets wree wijs doen, maar in den duik!
Maar kijk, net als in de sprookjes bloeide deze bizarre bruine blubberzone open tot een prachtig fietspad richting Wondelgem:

Wat een verschil met 5 weken ervoor…




Dit fietspad wordt duidelijk een deel van een fietsroute van en naar Wondelgem:



Mirakel!
Van bij aanvang zijn er aftakkingen naar de zijstraten:

Het lijkt evident, maar in dit landje zelden getoond.

De obligate betonzot passeerde ook hier.
Jammer, maar helaas:

En de tijd verstreek.
Het werd 2018.



Het werd maart.

Kort samengevat: hier is een knappe nieuwe fietsroute in opbouw.
We zijn de maand mei.
Zoals je kan zien zijn er afgelopen maanden reeds flink wat bedrijfsgebouwen in opbouw.
De projectomschrijving van de opdrachtgevers lees je hier.
Ik bekijk het anders ,zo nu en dan naar Wondelgem zal het leuk zijn ,Voor de snelle dagelijkse fietser is het niet goed genoeg. Hoofd fietsroute noest naast spoorlijn zijn de ganse weg van begin Buitensingel en zo tot Kapiteinstraat aan station ;Daar heeft men een spoor uitgebroken en een dienstweg gemaakt ,met wat goed wil was dit het begin van een snelle fietsroute ,nu heeft men een leuk slingerpad in een industrieterrein .
Voor zie die dit niet kennen kijk op open steetMap .
Dit is onze industriezone, zonder betere vooruitzichten: https://youtu.be/L-ZtKBeC9BE