“Afgelopen jaren is er in Gent veel ten goede veranderd.” De kans is groot dat sommige slachtoffers van recente fietsongevallen deze zin emotioneel niet aankunnen. In sommige delen van Gent ligt de kleine ring R40 er exact hetzelfde bij als 40 jaar geleden. Het Tolhuis is
Het is bizar. De kennis is er reeds decennia. Als een drukke weg een bypass heeft, of een conflictzoekende verkeersregeling, dan weet je dat er vroeg of laat meerdere slachtoffers vallen. Maar de overheden zijn het gewend. U en ik zijn het gewend. Na de emotie van het ongeval blijft de emotie enkel de dagelijkse realiteit van het slachtoffer en zijn familie over
Afgelopen jaren is mijn respect voor politici enorm gegroeid. Het is een rotjob. Een hondejob. Altijd weer wordt je afgerekend op de erfenis van je voorgangers. Of op wat de ambtenarij wel of net niet deed. Maar afgelopen jaren is mijn respect voor het politieke bedrijf enorm gedaald. Doden in het verkeer zijn géén prioriteit.
Ik weet niet wat schrijven. Waarom niet? Omdat ik vorige week een krant uit 1998 in mijn handen had, De Gentenaar van donderdag 2 juli 1998. “Fietsers houden grimmige dodenwake”. “Baldewijn kop van Jut na recente dodelijke ongevallen”. “Het ongenoegen bij de fietsers zit zeer hoog, na dodelijke ongevallen in Schilde, Poederlee, Opwijk en Gent. Woensdagmiddag zakten ze met zowat 150 af naar het belangrijkste verkeersknooppunt van Gent en blokkeerden er een half uur lang alle toegangswegentot de rotonde. Met die actie wilden ze de vijftienjarige Stefanie Bogaert herdenken die vorige week in Wondelgem onder een rechts afslaande vrachtwagen terechtkwam. “
Die laatste zin bleef hangen. Wat een beschaving! Ondanks ministers van verschillende partijen, ondanks plan A, B, C, D en het UrGENTieplan hebben we anno 2020 in Gent nog stééds kruispunten waar autodoorstroming belangrijker is dan verkeersveiligheid. 20 jaar na Stefanie Bogaert was Nikita Everaert het slachtoffer. Nikita stierf op woensdag 19 februari 2018. Haar ouders wachten nog steeds op de rechtszaak, wat erg is. Wat even erg is is dat de Russische roulettekruispunten bekend zijn. Overal waar fietsers en vrachtwagens gelijk kunnen vertrekken kan het prijs zijn. En overal waar vanop een drukke weg een bypas vertrekt kan het prijs zijn. Het Tolhuis is er zo één van.
De man heeft het ongeval op het Tolhuis overleefd, en daar zijn we blij om. We hopen dat minister Peeters een minister met ballen is. Een minister die niet de handpop is van de autodoorstroming, maar van verkeersveiligheid. Het gaat om levens. Mensenlevens. Ze heeft tot eind dit jaar om dat te bewijzen.
Mevrouw Peeters -onder ons-misschien moet u eens -dringend!- een koffie gaan drinken met uw partijgenoot Sas Van Rouveroi. Die stelde in 1998 voor om per provincie een fietsambtenaar aan te stellen. “We hebben al herhaaldelijk gevraagd om – in navolging van de stad- per provincie een fietsambtenaar aan te stellen, maar die vraag valt in dovemansoren.” Eén fietsambtenaar voor gans Vlaanderen is onvoldoende, zeker als die ene man dan nog te weinig ambitie vertoont. Studies moet u niet bestellen. Die zijn er teveel. Uw ambtenaren kennen de punten. Ze hebben alleen te weinig mankracht en middelen om ze aan te pakken. Let u er vooral op hen in te prenten: “Vanaf nu is verkeersveiligheid belangrijker dan autodoorstroming”. Telkens weer. Telkens weer. Bij elke vergadering. We rekenen erop. Nog nood aan inspiratie? Uw streekgenoot professor Mieremans verwoordde het 2 jaar geleden zo: “Veiligheid ernstig nemen, betekent absolute snelheidsverlaging, geen afslagstroken, geen bypasses. En verkeerslichten zo regelen dat ze echt conflictvrij zijn. Dat een fietser nooit geconfronteerd wordt met afslaande wagens.” Nog inspiratie nodig? Lees deze open brief aan uw voorganger. We hopen u niet te betrappen op dezelfde dommigheden.
Fietsbult 
Zeer mooi verslag! Op Twitter ?
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Tja, Sas, de man die het klaarliggende Rodenhuizetracé liet schrappen voor een hypothetische Sifferdoktunnel. Naast de gammele Meulestedebrug blijft de omgeving Tolhuis hierdoor het drukste noordelijk sluitstuk van de R4. De Verapazbrug zal hier niets aan veranderen: die mag zeker niet open zolang ook de Tolhuisomgeving niet fietsveilig is heringericht.
Op elk domein probeert men slachtoffers te vermijden. De aanslagen in Zaventem kostten 31 mensen het leven; 31 te veel. Ik had graag eens geweten hoeveel geld men ondertussen uitgegeven heeft aan preventie hiervoor. En blijkbaar werkt het want ondertussen vielen geen slachtoffers meer. Een utopie op gebied van verkeersslachtoffers?
Ik zie nog geen militairen patrouilleren aan het Tolhuis.
Ik bedoelde wel degelijk het financiële kostenplaatje…
Er gebeuren veel meer dergelijke ongevallen dan dat er in de pers of de statistieken komen.
Vorige week werd mijn dochter van het fietspad gemaaid door een auto die vlak voor de Potuit in Sint-Amandsberg een straatje aan de nachtwinkel wilde inslaan. Hij had haar niet gezien, ondanks haar goede lichten. Kan jammer genoeg gebeuren.
Gelukkig is ze er met weinig schade en met schrik vanaf gekomen. We hebben er geen politie bijgehaald en ook geen papieren ingevuld. Die chauffeur was zelf ook heel erg geschrokken en zal volgende keer wel beter opletten.
Maar dergelijke ongevallen komen meermaals per dag voor en halen zelden de sociale media of de pers. Laat staan de statistieken. Het is aan iedere weggebruiker om er nog meer op te letten.
Midden op die foto uit 1998 staat iemand die verdacht veel op de 16-jarige ik lijkt… Langs de ene kant is veel veranderd, langs de andere kant is veel hetzelfde gebleven.