“Gij slaapt daar zekers?” vroegen mijn dochters na mijn derde WhatsAppfoto in hun richting. Dat zou nog kunnen ook. Het landhoofd van Louisa was nog maar klaar of ik zag reeds mensen er zich nestelen:
De brug werd van bij aanvang druk gebruikt. Jammer dat er geen telslang was. Velen kwamen de brug verkennen:
Sommigen deden het heen en weer:
Anderen louter op en neer langs de Stropkaai:
En ik zag ook al flink wat mensen een foto nemen vanop de Louisa. Puur brugtoerisme:
De papa tegen de zoon: “Dan kunnen we de foto posten samen met de foto van gisteren…”
Er was spontane verwondering. Nachtelijke quote bij het opdraaien naar de brug: “Ja-wadde”.
Mijn vrees dat de brug smal zou aanvoelen bleek ongegrond. Integendeel. Het voelde ruimtelijk open, en het mengen van all kind of people ging goed. Een compaan passeerde met de meetlat, en met de normen in gedachten:
- 4m10 breed
- Balustrade wijkt nauwelijks naar buiten:
- Schrikafstand 2×32.5cm=65cm
- Wordt dan 3m45 bruikbare breedte, is ok voor brug zonder voetpad en indien géén hoofdfietsroute:
- CROW.nl zegt dan minstens 3m50
- Te vergelijking de grote brug naar het Keizerspark: 3m40 breed, maar de balustrade buigt volledig naar buiten
Meest van al zag ik een (vul hier uw meest geliefde superlatief in) aantal fietsers over de spionnenbrug fietsen. ’s Morgens, ’s avonds, ’s nachts, whenever! Want vanop dag één werd het voor honderden fietsers een prettiger en veiliger woon-werk- of woon-schoolroute:
Welkom, Louisa! Moge je snel langs alle kanten vriendjes krijgen.
Fietsbult 
vraagje: wat vinden jullie van die balustrade?