Het gaat hard vooruit met de ontwikkelingen rondom de Oude Dokken. Er wordt aan een fors tempo gesloopt en gebouwd, en dat is goed. En as we speak wordt de brug – die reeds sinds vorige eeuw op het Gentse verlanglijstje staat – gebouwd. Maar zoals wel vaker in dit land heeft niemand de èchte regie in handen. Wat we zelf versplinteren, versplinteren we beter.
De mobiliteitstransitie gaat ook hard vooruit. Het noorden van de stad was jarenlang het kneusje van dienst. Belangrijke mobiliteitsdossiers zoals de Verapazbrug en Meulestedebrug werden in Brussel twee jaar op een zijspoor / op droog zaad gezet. Pas na de gemeenteraadsverkiezingen was er weer zaad. Ook de huidige minister heeft de geldkraan verder open gezet, waarvoor dank. En ik herhaal nog eens: de tijd dat we als Fietsersbond moesten op tafel kloppen om van niets naar iets te evolueren is voorbij. Het is nu vooral een kwestie om mee erover te waken dat àlle mobiliteitsinvesteringen toekomstgericht ontworpen èn kwaliteitsvol uitgevoerd worden.
Na wat er zich de laatste weken rondom het Houtdok afspeelt zou ik er nog elementen willen aan toevoegen. Het is ook nodig om bij èlke werf een fietstoets uit te voeren. Met essentiële vragen zoals: wordt de verkeerssituatie tijdens deze werf al dan niet veiliger? Houden we de niet-assertieve fietsers op de fiets? Is de omleidingsroute kind- en bejaardenvriendelijk? De Verapazbrugwerf trekt zich duidelijk niks / nougaballen aan van dergelijke vragen. Dat is bizar, want de uitvoerende firma Denys heeft op meerdere vlakken een fietsvriendelijke reputatie opgebouwd. Ok, de hellingen van de (voor de rest bejubelde) onderdoorgang aan de Nieuwewandeling verdienen bijna een buis, wegens te hobbelig. Maar de omleidingen van de werf kregen van mij een 8 op 10, wat naar Belgische normen een grote onderscheiding is. Die reputatie ligt nu bij de duizenden recreatieve fietsers en stappers van de Kleindokkaai, Schipperskaai, Koopvaardijlaan en Houtdok aan diggelen. Om nog te zwijgen over de honderden fietsende bewoners en werknemers van en naar Meulestede, de Muide, Wondelgem, Oostakker en de Gentse haven.
Wat loopt er fout rondom de Verapazbrug? Het lijkt een lasagna van verwaarlozingen. Wat ook kan: de bouwfirma heeft maar één doel: een brug bouwen, als was het in een landsdeel zonder bewoners. Wat ook kan: de bouwheer (Agentschap Wegen en Verkeer) schreef in het lastenboek misschien geen dwingende voorwaarden om de drukke fietsroute via dit stukje Koopvaardijlaan te faciliteren. Het is dan ook de enige veilige route tussen het noorden en de Dampoort.
Laat me er voor de rest weinig woorden aan besteden, maar u vooral foto’s tonen. Uitgangspunt is: hier hoort een veilige stap- en fietsroute te blijven. Daar hangt een prijskaartje aan, dat klopt. In dichtbevolkte gebieden is dat een evidentie. In Londen zie je vaak werfwachters, die rondom een werf zwaar transport begeleiden. Recent zag ik die ook in Nederland. Een gracht langs een drukke fietsroute machinaal ruimen? Geen probleem. 2 werfwachters regelen het netjes dat een vrachtwagen rustig en veilig naar de gracht kan maneuvreren:
Veiligheid voor alles. Wat is “onze” methode aan de Koopvaardijlaan? 2 jaar afsluiten. TWEE JAAR.
Terwijl de weg die de omleidingsroute vormt, de Afrikalaan, tot eind oktober zèlf nog een fietsonvriendelijke werf is. Terwijl de andere kant van het water (Voormuide, Muidelaan en Dok-Noord) zo’n plek is waar louter fitte fietsers durven fietsen.
Maar bon, ik beloofde u foto’s. Dat wordt een volgende Fietsbult (want ik beloofde mijn teerbeminde om niet meer bloggend de nacht in te gaan). Behalve deze twee foto’s:
Ik zocht naar een naam en een leeftijd. Ik gok op Mathilde, 13 jaar. Misschien is ze 14 jaar, en boos op mij dat ik haar jonger inschat. Misschien is ze 12, en blij dat ik haar ouder inschat. Misschien heeft ze niet door dat ze in een chaos rondfietst. Misschien is ze boos omdat ze in een chaos rondfietst. Wat zeker is: ze is op weg naar school. En de dames en heren die hier verantwoordelijkheden dragen denken dat hier geen kinderen fietsen. Of…
Morgen toon ik u de chaos.
Fietsbult 
Bedankt om dit aan te kaarten en in beeld te brengen, Yves. Werfbeheer is inderdaad een enorm verbeterpunt. Zo is ook de toegang naar het gloednieuwe Marie-Jeanne Boelenspad bijna 2 maand afgesloten (waar er amper nood aan was).
Merci voor de correcte uiteenzetting.
Je kan inderdaad geen omelet maken zonder eieren te breken, maar de signalisatie en omleiding voor fietsers moet echt beter.
De staat van de Afrikalaan en de signalisatie is bedroevend. Ook ter hoogte van de Bataviabrug ontbreekt signalisatie.
Over de omleiding doorheen de Muide zwijgen we misschien best. Daar zou men geen fietsers door mogen sturen.
Benieuwd naar het verdere vervolg van deze werf… En de nieuwe mooie brug uiteraard!
Ik werk op de Afrikalaan, en kom over Dampoort met de fiets van het zuiden. ’s Morgens kom je dan eerst langs een werf waar zeker niet alles optimaal is, maar waar zoveel mogelijk met alle weggebruikers rekening gehouden is.
En dan kom je via de (zalige!) Kleindokkaai op de Koopvaardij-/Afrikalaan… Waar je op dag X mooi de kaai kan afrijden om dan aan het kruispunt Koopvaardij-/Afrikalaan verder de Afrikalaan op te fietsen, moet je op dag Y vaststellen dat je dan een spoor van diep uitgefreesd asfalt zou moeten overbruggen. Aangekondigd? Uiteraard niet. Omleiding voor fietsers aangepast? (Waarschijnlijk) te veel gevraagd.
Anekdotes over het ‘we doen maar wat’-gehalte heb ik genoeg. Na het bouwverlof waren ze opeens begonnen met het asfalt richting Dampoort uit te frezen. Ik schat dat dit een 30 minuten op voorhand was aangekondigd. Aan het kruispunt met de Ravelijnstraat vind je dan een allegaartje aan borden, onder andere een bord ‘Fietsers op de rijbaan’. Dat weliswaar dwars op de rijbaan staat, en samen met een hoop andere borden eerder een uiting van moderne kunst lijkt. Het (ogenschijnlijke) parkeer-/stationeerverbod wordt er massaal genegeerd, waardoor auto’s en bussen elkaar in de weg rijden – en jij daar als fietser mag proberen te overleven…
Heb ik u trouwens al gezegd dat het bord ‘Doodlopende Straat’ alleen maar dient als verfraaiing van het straatbeeld, en dat je je daar als doorgaand verkeer niets van moet aantrekken?
En de ‘nieuwe’ Afrikalaan? Inderdaad is het fietspad iets breder geworden, en het nieuwe asfalt is zeker aangenaam om rijden. Maar een vrijliggend fietspad? Alleen aan de kruispunten, in de Afrikalaan zelf zullen we het tussen fietspad en autoverkeer hoogstens moeten doen met een witte streep verf die iets verder van het fietspad zal liggen; al dan niet aangevuld met wat arceringsstrepen. Mogelijk zelfs dat niet. Ideaal voor dubbelparkeerders…