Met de eerste upcycling post gingen we voor decoratief, vandaag gaan we voor een functionele uitdaging: vorm een rugzak om in een afneembare fietstas om aan je bagagerek vast te haken. Het ideetje hebben we op het internet gevonden in tientallen varianten, en daar hebben we een eigen draai aan gegeven. Dus vandaag een heel lange blogpost met veel foto’s en details over deze verrassend eenvoudige ombouw. Alle foto’s kan je vergroten door erop te klikken.
Vereisten:
– zo weinig mogelijk materiaal kopen.
– wat toch gekocht wordt moet zoveel mogelijk herbruikbaar blijven wanneer de fietstas volledig versleten is.
– de fietstas moet stevig vastzitten voor op de Gentse kasseien.
– de fietstas moet snel en gemakkelijk afneembaar zijn.
– de afgenomen tas moet nog steeds alsĀ schoudertas bruikbaar zijn.
We beginnen met een oude, versleten postbag of mailbag, zo’n zak die aan je zij hangt. Ik had er hier nog eentje liggen, te versleten om vaak te gebruiken, enkel nog goed om op de Gentse Feesten ergens onder een podium te zwieren terwijl ik op de dansvloer sta. ’t Kan toch geen kwaad als die dan gestolen wordt. Ideaal dus om mee te experimenteren. Loopt het mis dan is er niets verloren.


Even de onderdelen (en kostprijs) uit bovenstaande foto overlopen, van links naar rechts, eerst bovenaan, dan onderaan:
– mailbag/postbag: de tas zelf: 0⬠waard want goed versleten (let op de foto’s bijv op de linker bovenhoek)
– 2 hoekijzers: 0⬠(vorig jaar gerecupereerd toen het raam waarop ze als noodoplossing aangebracht waren, vervangen werd door een nieuw raam)
– elastische fluo enkel-of armband: 0⬠ooit eens als promo gekregen, ligt al jaren ongebruikt in de kast. (Alternatieven: alles elastisch, bijv een oude snelbinder waarvan een haak kapot is of zo)
– set van 24 metalen ringen samen met bevestigingsgereedschap: 7,36ā¬, waarvan we slechts 2 ringen gaan gebruiken. (alternatief: knoopsgaten maken)
– set van 25 moeren en boutjes: 2ā¬36, waarvan we er slechts 4 stuks nodig hebben (alternatief: klinknagels).
– S-haken: 0ā¬, lag nog in de rommelkast. (alternatieven: kleine musketon, metalen staafje zelf plooien, metalen kapstokhaakje,…)
– ducktape (niet op de foto): 0ā¬, uit de rommelkast
– 4 rondelen (niet op de foto): 0ā¬, uit de rommelkast
De overtollige ringen, moeren en bouten kunnen dan weer de rommelkast in en zie je misschien nog terug in een latere upcycling blogpost.
Nu alles klaar ligt beginnen de werken. Eerst afmeten, met krijt aftekenen, passen, nog eens kijken…
De eerste gaten worden voorgemaakt met een priem en de hoekijzers worden bevestigd met de moeren, bouten en rondelen:



De eerste metalen ring is al geplaatst en heeft een mooi gaatje gemaakt dat dankzij de ring niet kan uitscheuren, de locatie van de 2de ring is afgetekend. Voor de zekerheid had ik eerst ƩƩn maal geoefend om zo’n oog te steken in een lapje stof, maar dat ging meteen goed:

De hoekijzers zijn afgewerkt met zwarte ducktape om de verf van mijn bagagerek wat te sparen en tegelijkertijd minder op te vallen aan de zwarte bagagedrager. Ook het 2de oog is geplaatst en voorzien van de fluo enkelband. De S-haak is met een hamer langs ƩƩn kant dicht geslagen zodat die bij gebruik niet los komt van de rekker. De rekker zit aan de binnenzijde terug vast met de clip waarmee die oorspronkelijk vast zat:

De haken kunnen weggestoken worden in het achtervak van de tas, zodat deze gemakkelijk te dragen is:

Aangehaakt aan de bagagedrager. De schouderriem is nog steeds vastgehaakt maar zit nu in de tas:

De onderste bevestiging zodat de fietstas stevig vast hangt:

(voor de nieuwsgierigen: de volledige tekst op de achtervork luidt: “It’s all about the ride”)
At last: het eindresultaat.

Ondertussen heb ik al een paar kilometer met deze fietstas gefietst, waardoor de eerste ideeƫn voor kleine verbeteringen al naar voor komen. Uiteraard ook handig om weten voor wie dit ook wilt proberen.
– Waar de fluo elastieken uit de tas komen zou ik aan de binnenkant beter een houten of metalen plaatje voorzien met 2 gaten ter hoogte van de ogen. Die 2 ogen hebben immers de neiging om een beetje naar elkaar te komen.
– In het achtervak zou best nog een dunne houten of kunststoffen plaat worden aangebracht die de zak in vorm houdt. Wanneer de fietstas goed gevuld is durft de vorm wat veranderen en sleept er soms een hoekje tegen mijn achterwiel. Even afstappen en een duw aan die hoek geven lost dat wel op, maar ’t is natuurlijk leuker wanneer dat niet nodig is.
– De hoekijzers kunnen op termijn de stof van de zak verslijten. Langs binnen zijn 2 laagjes duct-tape aangebracht om toch een beetje bescherming te bieden, maar een afgerond houten latje over de volledige breedte van de zak, en daarop de hoekijzers aanbrengen kan steviger zijn.
De postbag zoals hij was is niet zo gemakkelijk op de fiets, en een rugzak geeft je een bezwete rug. Zo’n fietstas is gemakkelijk en laat je trouwens ook een stuk breder lijken waardoor auto’s ietsje meer afstand houden, kwestie van geen krassen in hun blinkende lak te maken…
Al bij al ben ik tevreden van deze ombouw.

Vind ik leuk:
Like Laden...