stallingen – Fietsbult

Bewaakte Fieste

Al jaren zijn de Gentse Feesten, samen met het Lichtfestival, hèt grote Gentse voorbeeldevenement voor het fenomeen mobiliteit. Hoe organiseer je in en rond een historisch stadscentrum het komen en gaan van een MASSA² bezoekers ? Met openbaar vervoer en fietsstallingen tiens. Elk Gents stadsbestuur uit de 21e eeuw deed zijn best om verder te bouwen op de expertise van de vorige editie van de Fieste, en zo groeide een degelijke traditie van bewaakte Gentse Feesten-fietsstallingen. Het oudste fietsbultbericht over GF-stallingen dateert van 2008.

Kwaliteit

Het werd er alleen maar beter op, bijvoorbeeld hier:

Gentse Feesten 2018 (1)

Boomtown, het GF-jasje van Democrazy, gaat “lopen” met een primeurke: je kan vlak naast het festivalplein je elektrische fiets bijladen èn veilig achterlaten.

Persberichtquote 1: “Als eerste festival in België voorziet Boomtown dit jaar, in samenwerking met Bolt en de Gentse Fietsambassade, de allereerste elektrische fietsenparking. Je kan er jouw fiets opladen met lokale groene stroom, opgewekt door mobiele zonnepanelen via Bolt. “Want enkel zo fiets je écht duurzaam elektrisch”, zegt Pieterjan Verhaeghen, medeoprichter en CEO van Bolt.”

Quote 2: “De fietsenparking kan gratis gebruikt worden vanaf de opening van de deuren tot 2 u ’s nachts. Reservatie is niet nodig. Er is plaats voor 20 elektrische fietsen. Boomtown voorziet bewaking. De fietsenparking bevindt zich aan de hoofdingang van Boomtown.”

Eric Smout van Boomtown legt het hier op AVS uit. Voor wie voor de allereerste keer naar de Gentse Feesten komt: Boomtown staat op de Kouter. Let it roll!

Belangrijk: breng je eigen oplaadkabel mee. De eerste avond was de stalling nog niet bekend, en stond er geen enkele fiets te laden. Maar wie er nu al stand ging de dag erna terugkeren mèt oplaadkabel. Andere bezoekers van Boomtown die hun fiets veilig willen stallen kunnen terecht in de grote bewaakte Fietsambassadestalling van de Sint-Michielsparking:

In het Lichtfestival 2021 was dit het resultaat:

De upgrade

Alle stallingsinfo van de Fietsambassade lees je hier.

Via Messenger: referentiepunten

Hallokes! Ideetje: zou de verantwoordelijke van de nieuwe fietsenstalling aan Dampoort station een soort markering per ‘fietsblok’ kunnen aanbrengen zodat we onze fiets sneller terugvinden? Beetje zoals op een parking (nijlpaard, krokodil, kreeft) of aan het strand (met de palen ‘bal’, ‘vis’, ‘banaan’.) Ik heb gezien dat er zo herkenningspalen staan in de fietsenstalling onder Antwerpen Centraal… Want ik heb nu al heel veel moeten zoeken in welke kooi ik hem nu achtergelaten heb!

Weinig referentie punten…

Bedankt! Groetjes, Annelies Weinberger

De upgrade

Ik had pech. Net op het ogenblik dat het Lichtfestival zijn warme deken over de stad legde mocht ik drie dagen lang werken. Het was prettig werken hoor. One can’t have it all… Ik kon me dus geen vijf dagen verwarmen en verblijden aan de Pracht van Het Licht. Maar al wie ik erover hoorde was lovend over de Pracht, èn over de organisatie. Het viel aan x aantal details op dat dat zowel het Gentse ambtenarenapparaat met zijn breed gamma aan diensten, als de immense Gentse fluohesjesvrijwilligersgroep, als de Gentse hulpdiensten zéér gemotiveerd aan deze editie van het Lichtfestival meewerkten. Je zou wensen dat het àlle dagen Lichtfestival is (grapje!).

Nee, met het Vaccinatiecentrum op Flanders Expo toonde Gent recent nog dat het als molochorganisatie toch in staat is om tot in bijna àlle details goed te organiseren. Deze editie van het Lichtfestival was daar een overtreffende trap in. Iemand liet weten dat de hellingen van het ambetant brugje tussen de Schoolkaai en Hagelandkaai eindelijk geasfalteerd zijn. Aan het kruispunt Bataviabrug / Dok Noord werden de gele blokken eindelijk verplaatst zodat voetgangers er niet meer op het fietspad moeten stappen. Op verschillende locaties lagen festivalvloeren. De signalisatie was zoals we ze ook in het dagelijkse leven dromen. De signaalgevers regelden de volksstromen zoals we met grotere regelmaat van de politie verwachten.

We kenden in Gent al een lange traditie van bewaakte fietsstallingen op de Gentse Feesten. En als ik het goed heb waren er ook bij de vorige edities van het Lichtfestival bewaakte stallingen. Maar… wat de Fietsambassade bij dit Lichtfestival aan stallingen installeerde was even feilloos als de organisatie van het Lichtfestival zelf. Zowel de inrichting als de communicatie als de sfeer waren top. De dagen voordien en de eerste avond van het Festival kon ik (op de terugweg van mijn werk) een rondje maken langs de drie stallingen. Maar het lukte niet meer om er een Fietsbult vol “ooh!” en “aah!” over te schrijven. Maar bij deze: een ode aan wat geweest is, en hopelijk nog véél mag terugkeren.

10 november 2021, Sint-Michielsparking, Onderbergen

Dit jaar had het festival hoerenchance: het bleef droog, en relatief warm. Ondanks dat: leve het fenomeen “bewaakte overdekte fietsenstalling”. Ergens moet er toch een verdiep van één van de vele autoparkings een ombouw naar fietsenstalling krijgen. Dat zou pas een upgrade zijn van de Gentse fietsenstallingen. Een gat in de markt.

De stalling aan Dok Noord was de enige van de drie met minder succes. Niet toevallig aan de noordkant van Gent, waar fietsen tot nu toe het gevaarlijkst voelt?

De laatste avond… zelden met zoveel enthousiasme lucht en vet gekregen:

Groenbeheer

*Koningin Mathildeplein, 19 augustus 2021*

Een streepje groen heeft zijn charme. Tussen de fietsen op het Koningin Mathildeplein groeit een groene weelde van gras, onkruid, struiken en berkjes. Ik vind het beeld erg Belgisch. Combineer een moderne stationsgevel, een “tijdelijke” fietsenstalling op een braakliggend terrein, een natte zomer en een avondzon, en je krijgt een surrealistisch schouwspel dat herinneringen oproept aan werk van Stefan Vanfleteren. Natuurlijk is slakkenslijm op je zadel minder plezant, maar ik had het ervoor over.

Minder genuanceerd was mijn oordeel even later, na een gesprekje met een meneer met een APCOA-jasje aan. APCOA is een firma en beheert (in opdracht van de NMBS) het merendeel van de fietsenstallingen in en rond Gent-Sint-Pieters. Ze vonden er blijkbaar niet beter op dan deze arme man opdracht geven om het groen van tussen de fietsen te trekken met de blote hand. Geen handschoenen, geen schoffel, geen snoeischaar, niks. Een triestig gebrek aan professionaliteit. Is dit exemplarisch voor hoe APCOA de fietsenstallingen beheert?

Ze hadden het groenbeheer beter helemaal achterwege gelaten. Dan had het surrealistische beeld tenminste geen zure nasmaak gekregen.

Extra

We zijn nog al te vaak een land van kotjes. We doen het graag in brokjes. Of in fases. Meestal wil dat zeggen dat we niet zo goed durven vooruitdenken. Of dat er onvoldoende middelen zijn om een project van bij aanvang state of the art goed te doen. Of dat sommigen vervallen in het tegendeel: megalomanie. Ofwel heeft er iemand schrik om boven de korenmaat uit te steken.

Zelfs een project als de 12 perrons van Sint-Pietersstation, een stedelijke slagader, werd door vadertje NMBS in twee fases gepland. Een radikale vergissing. Met als gevolg dat de boel nu al een paar jaar stil ligt. En dat een grootschalig project met een (duur) smoel nu aan de plastische chirurgie zit.

Iemand zou ooit het verhaal van de fietstallingen rondom het station moeten schrijven. Hoe elke voorspelling door het GMF (het Gents MilieuFront) dat het geplande aantal stallingen véél te weinig was eerst ontkend werd. Ook al stoelde die voorspelling op een eenvoudige telling, zoals hier in 2012. En hoe er een paar jaar later dan toch een fietsstallingskotje bijgebouwd werd. Ik druk het bewust wat oneerbiedig uit. Recent hoorde ik hoe sommigen de cijfers van GMF-tellingen groot en klein in twijfel trekken, want “waarschijnlijk overdreven”. Terwijl een simpele eigen telling rondom het Sint-Pietersstation hetzelfde resultaat zou hebben. Maar ja: wie laat er nu spoorambtenaren in het weekend fietsen tellen?

01 maart 2021, Esplanade Oscar Van de Voorde

Je kan dit alles ook positief benoemen: er is “voortschrijdend inzicht”. Of: een generatie non-believers is met pensioen. Wie ooit het boek van Frank Beke “Mijn Gent” (2006) las weet dat een politicus kan willen wat hij wil, als “de ambtenarij” niet mee wil is het vaak “njet”. Omgekeerd ook uiteraard: de ambtenarij kan willen wat het wil, als de politiek… Reken uit wat een project kan meemaken als er x aantal bestuurlijke niveau’s een financiële vinger in de mobiliteitspap hebben… . En nee, voorschrijdend inzicht is niet negatief, integendeel. En ja: correct visionair zijn is weinigen gegeven. Ik denk niet dat ik dat ben. Maar om een realistische inschatting te maken van de nodige fietsstallingen aan het Sint-Pietersstation moest je geen visionair zijn. Streepjes zetten bij elke bestaande fiets rondom het station volstond.

Een Johan Cruijffje: elk nadeel heb ook zijn voordeel. Dankzij het debacle van de stilvallende stationswerf werd er nog verder gesleuteld aan de fietsstallingen. Want de megalomaan geplande winkeloppervlakte binnen het stationsproject kreeg deels een andere bestemming. Eurostation is opgedoekt. “En de geesten rijpten.” Dat leidt nu naar het zoveelste stapje in de “ontwikkeling” of groei naar meer fietstallingen. De “voorlopige” stalling onderaan de helling van de Esplanade Oscar Van de Voorde kreeg afgelopen maand een echte vloer (gedaan met de vloerbulten!), en daarop bouwt men nu kakelverse dubbeldekfietsrekken.

Die oppervlakte was gepland voor winkels, en dat plan gaat nu dus definitief niet meer door. Zo groeit het aantal overdekte stallingen (kies maar) traag / gestaag. Vergeleken met vorig jaar: alweer wat extra.

Noot: dit is 1 maart. De beloofde fietsherstellingsdienst van APCOA Parking lijkt eerder een oninneembare burcht.

Warenhuizen en wildparkeren

Niet alle warenhuizen slagen erin het potentieel aan fietsende klanten te verzilveren. Neem nu de Ledebergse vestiging van een grote landelijke keten. Op een zaterdagochtend staan hier gemakkelijk een tiental buitenmaatse fietsen: fietskarren, bakfietsen, en gewone fietsen met dermate veel fietstassen dat ze niet in de gewone fietsrekken passen.

Aantal plaatsen voorzien voor auto’s: ongeveer 130. Honderd dertig.

Aantal plaatsen voorzien voor buitenmaatse fietsen: nul.

Gevolg: chaos.

Fietsers hoeden zich er doorgaans voor om een autoplek in te nemen. Dat leidt in de praktijk vaker wel dan niet tot vervelende woordenwisselingen met autobestuurders. Helaas plaatsen sommigen hun bakfiets dan maar voor de nooduitgang.

Hoe veel extra klanten zouden de weg naar dit warenhuis vinden indien 3 autoplekken werden opgeofferd om 10 plekken voor buitenmaatse fietsen te voorzien?

Of, erger, wat als de vluchtwegen bij een noodgeval geblokkeerd blijken door buitenmaatse fietsen?

Een oproep aan commercieel directeurs en veiligheidsverantwoordelijken van warenhuizen: pas uw buitenterrein aan aan de diverse vervoersvormen van deze eeuw!

Parking van Colruyt Ledeberg

*Zie ook: https://fietsbult.wordpress.com/2019/08/12/mail-extra-fietsparking-colruyt-sint-amandsberg/*

Verwarming

Ik heb het niet zo voor wielplooiers. Fietswielen zijn te belangrijk om tussen twee metalen buizen te proppen. Goede fietsstallingen maken dat een fiets niet té snel in onderhoud moet. Tot op heden zijn er niet zoveel modellen die dat waarmaken. Al zag ik onlangs een grandioos model dat fietsen tegen de muur plakt, daarover later dit jaar wat beelden.

Vandaag een retromodel. Enkel geschikt voor fijne bandjes. In essentie een wielplooier. En in de winter lekker warm.

Al weet ik niet of die warmte een goede zaak is voor fietsbandjes.

Proefstalling

De Stad Gent probeert op het Wilsonplein een prototype van nieuwe stallingen uit. We hadden het er al over in de Fietsbult van 17 februari jongstleden: De Test. En ik beloofde om er nog eens te passeren met rolmeter en schuifmaat. Tja. Toen passeerde er een ingrijpend, dramatisch virusje. Hint: lees eerst de reacties onderaan die Fietsbult.

Op 21 mei trokken Winfried en ik anderhalvemetergewijs op onderzoek. Het nieuwe fietsrek stond er nog. We noemen het: Gent 2.0. Een toevallige toeschouwer – een voormalig architect die buisdiameters met het blote oog kon benoemen – vulde deskundig aan. Ons uitgangspunt: bij infrastructuur is de functie uiteindelijk zoveel belangrijker dan het design.

Winfried formuleerde het in de aanloop naar 21 mei als volgt:

De fietser wil naast veilige en comfortabele wegen ook deftige rekken bij bron en bestemming van de reis: Stabiel, dat de fiets niet omvalt of schuin komt te hangen en het wiel niet plooit. Breed genoeg om de buurfiets niet te ambeteren en diens kabels niet stuk te trekken en breed genoeg om de fiets te be- en ontladen. Met een plek om het slot flink vast te maken.

Gelukkig is er het Gentse Rek, niet het meest eenvoudige ontwerp, maar het voldoet redelijk goed aan de bovengenoemde eisen. Dat was niet van af het begin zo: het eerste ontwerp (GentseRek 1.0) had onderaan maar één buis in de lengte om het wiel te stabiliseren:

Dat bleek te weinig stabiel, het werden er twee buizen bij het GentseRek 1.1:

Kritiek is er maar één: Het rek is nog een de smalle kant, 57,5cm per fiets. Ook nu nog blijven fietsen met stuur en kabels in elkaar haken. Moderne stadsfietsen hebben vaak sturen met een breedte van 60 of meer cm all-in.

I totally agree. Ik daalde even de trappen af om een steekproefje te doen. De sturen van onze drie fietsen meten: 59,5 cm (een vlinderstuur), 63,5 cm (nieuwe elektrische citybike) en 63cm (oude klassieke Oxford-stadfiets).

Laat me hieronder herhalen wat ik in februari aan vormvereisten bij elkaar droomde, en hoe we het op 21 mei evalueerden:

– geschikt voor alle bandentypes, zonder dat de wielen plooien = vermoedelijk ok, net als bij model Gent 1.1 De wielbasis van model 1.1 is 30 cm, van het nieuwe model 2.0: 28 cm.

De maximale banddiktes zijn gelijk: tot 6,5cm.

– geschikt voor alle stuurtypes, zonder dat remmen of versnellingen schade oplopen = totaal niet ok. Model 1.1 is 247,5 cm lang. Model 2.0 is iets langer: 251,5, maar dat komt door de uitstekende buis van 3 cm lang. Dit probleem met de stuurbreedtes kan gefixt worden door een minder lange blok voor 4 fietsen te ontwerpen, of een langere blok voor de klassieke 5 fietsen. Op zoek naar breedtes van fietssturen lees ik hier:

Hoe breder het stuur, des te meer controle het stuur biedt –
maar het verlangt echter ook meer ondersteunende kracht.
Met name bij beladen reisfietsen of tandems is voor de
rijveiligheid een breder stuur zinvol. Natuurlijk is een breder
stuur ook minder aerodynamisch, bij snel rijden is er meer luchtweerstand.

Conclusie: brede sturen zijn veilige sturen. Degelijke fietsrekken maken dat de kabels hiervan niet stuk gaan, en veilige fietssturen veilig blijven. En het hoeft écht geen anderhalve meter per fiets te zijn. Minder dan de helft daarvan volstaat.

– geschikt voor fietsen met mandjes of bagagedragers voorop = ok, een verbetering! Model 1.1 is 88cm hoog. Model 2.0 is 81cm. 7 centimeter is een wéééreld van verschil. En zo is het meteen een beter turnrek 🙂

– diefstalvermijdend: fietsers moeten hun fiets vlot kunnen vastmaken met hun fietsslot. = ok. De beugelbuis van model 1.1 heeft een diameter van 4,3 cm. Bij de 2.0 is dat 3,3cm. Ook bejaarden of minder lenige mensen moeten dit vlot kunnen. = niet ok. Winfried vraagt terecht ook aandacht voor ruimte om te be- of ontladen. Daar had ik nog nooit aan gedacht.

– dè uitdaging voor het komende decennium: ook zware elektrische fietsen moeten vlot erin geplaatst en eruit gehaald kunnen worden. = niet getest. Alweer: ook door minder sterke / lenige mensen. Stupid me! Mijn teerbeminde is een ideale proefpersoon voor dit rek: ze kocht eind mei een elektrische fiets, met brede banden, en ze heeft rugklachten.

– Daarnaast zijn er natuurlijk ook de normen van de beheerder (de Stad dus): … de look is belangrijk = over smaak spreken we ons niet uit. Het Gentse leeuwenkopje is schattig, en lijkt duur. Het kleur is het “Gentse stadsmeubilairkleur”.

… de robuustheid en weersbestendigheid (zeg maar: de duurzaamheid)= verf lijkt ons een fragiele factor, zeker voor mobiele elementen

Dat zag je ook bij de 1.1, maar het hoorde bij de robuuste look:

… het beheer lijkt het allerbelangrijkste criterium: handelbaarheid bij transport, stapelbaarheid, onderhoudsvriendelijkheid.

Het model 2.0 heeft nog een knappe verbetering. Tot nu toe werden “overburen” (twee identieke rekken kop aan kop) verbonden met een metaalband, wat vaak voor miserie zorgde. Eén slordige plaatsing, of één lompe fietsers die aan de rekken sleurde maakte het soms om zeep.

De mogelijkheid om een staaf tussen de rekken te plaatsen lost dat op:

Zo blijven de rekken mooi op dezelfde plaats en afstand van elkaar… denken we toch.

Voor de buisdiameterfreaks: de onderbuis van de 1.1 is 4,3cm, van de 2.0 is dat 5,1cm. De “leeuwkespaal” is 8,1cm dik en 86,5cm hoog.

Er is duidelijk hard gewerkt aan dit ontwerp. Er zijn verbeteringen, maar helaas onvoldoende om state of the art te zijn. Op het einde van de evalutie concludeerden we: dit is nog teveel een model Gent 1.2, geen 2.0. Het is teveel compromis, zonder te gaan voor maximaal comfort van àlle fietsers, ook bejaarden / minder fitte fietsers.

We hebben alle begrip om een estetisch model historisch Gent te willen, maar voor ons is “het nietje” nog steeds het beste concept voor een vaste opstelling (mits voldoende afstand tussen de nietjes: eenvoudig, minder aanwezig, doorzichtig (dus geen afval- of bladerenverzamelaars), geschikt voor alle types fietsen, minder metaalverbruik, bejaardenproof, goedkoper. Kijk naar de honderden fietsen die op slot staan tegen een ballustrade langs Leie of Schelde. Dat zijn multi-inzetbare nietjes. 😉 Nadeel: een nietje is vlotter omver te rijden door, want minder zichtbaar voor een auto of vrachtwagen. De voordelen van model Gent zijn: robuustheid, multi-inzetbaar, ideaal voor grote volumes.

Een model Gent 2.1 met voldoende stuurbreedte voor 4 fietsen is een alternatief. Voor een fietsrek is de functie uiteindelijk zoveel belangrijker dan het design.

Briefje aan mevrouw De Beule

Dag mevrouw De Beule,

We kennen elkaar niet, en toch schrijf ik u een briefje. U schreef namelijk afgelopen week een rustig Facebookberichtje :

Ik lees drie bedenkingen:

u hoopt dat de stallingen gebruikt zullen worden
u vindt het visueel storend, een esthetische kwestie
u pleit voor ondergrondse fietsstallingen

Ik kan u alvast geruststellen. De keren dat ik er passeerde werden de rekken op de foto goed gebruikt. Wat meer is: het overwegend jonge Albert Heynvolkje vond telkens vlot de weg naar deze fietsrekken.

De bedoeling van de rekken lijkt me duidelijk: koning voetganger plaats geven. Ook wij van de Fietsersbond vinden dat de voetganger de allerbelangrijkste weggebruiker is. Daarom is het STOPprincipe zo belangrijk: éérst Stappers, dan Trappers, dan Openbaar vervoer, dan Privé gemotoriseerd vervoer. We zijn allemààl voetganger. Het is ook het recht van de zwakste. Het is nog een lange weg te gaan voor deze volgorde onze straten zal domineren, maar deze tendens is in coronatijden via het groeiend fietsverkeer méér dan ooit wereldwijd leesbaar. Terzijde: als u even tijd heeft, lees ook dit knap artikel in de Tijd over gedragsverandering. Citaat: ‘Eigenlijk is het wonderbaarlijk hoe goed mensen zich tot nu toe aan de lockdown hebben gehouden, als je weet hoe lastig het is het gedrag te veranderen. Kijk maar naar de ervaring met rookpreventie en verkeersveiligheid.’

U hoorde afgelopen week in de radio en tv-journaals ongetwijfeld ook honderden keren het woord “circulatieplan” . We waanden ons even in 2017, met dàt verschil dat de autogewoontemensen nu niet protesteerden. Winkelstraten kregen éénrichtingsverkeer voor voetgangers, en dat werd met grote middelen duidelijk gemaakt. Dat alles om om de Gentenaars en anderen die dat wensen coronaveilig te laten winkelen, en zo de Gentse Centrummiddenstand te ondersteunen. Zolang het nodig is. Die stallingen zijn een deel van dat verhaal. Uiteraard zijn ze tijdelijk. De pleinen zijn er normaal gezien voor andere doeleinden. De stallingen zijn de evenementenstallingen, bij gebrek aan evenementen momenteel werkloos. De winkeliers hopen op veel klanten voor korte aankopen, op Gentenaars dus. En sinds half maart is het fietsgebruik in Gent alweer ferm gestegen. Ook al zijn massa’s studenten niet meer op kot, maar in het kot van hun ouders, je ziet dat Gentenaars groot en klein véél meer fietsen. Dat zie je gewoon in het straatbeeld. Logisch dus dat de Stad voor meer stalingen zorgt. Het voordeel van die evenementenstallingen is dat ze vlot verplaatst kunnen worden. Ik zie dit type in meerdere steden flexibel de ronde doen. Ze zijn snel op- en afgebouwd. In Gent kennen we ze onder anderen van op de Gentse Feesten en bij de thuismatchen van AA Gent:

Houten fietsen met een dik stuur passen er niet in:

Ik heb geen flauw idee hoe alles komende maanden gepland is, maar ik vermoed dat de Fietsambassade zal kijken waar deze extra stallingen gebruikt worden, om dan plein per plein te evalueren of ze er in coronatijden beter blijven, of elders ingezet worden.

Zijn deze stallingen mooi? Laat me eerlijk zijn: ik heb niks met de esthetica van fietsen of auto’s. Ik vind deze stallingen even lelijk als een doorsnee fiets, auto of bus. Wat Albert Heyn in de Pakhuisstraat aan winkelmateriaal parkeert spant de kroon qua lelijkheid.

Deze tijdelijke stallingen zijn dus niet mooi, wèl functioneel. Een gestalde fiets op zich is zelden of nooit mooi. Een geparkeerde auto is meestal spuuglelijk, en neemt immens veel plaats en visualiteit in. Deze stallingen stuctureren, en vermijden valpartijen zoals deze:

Het valt op: van zodra er bij evenementen stallingen te kort zijn gaan fietsers zoals linksboven op de foto bijna organisch verder rijtjes vormen. Op de pikkel. Daarom ook dat ik fan ben van de “pikkelstallingen” op de Korenmarkt. Sommige companen van de Fietsersbond zijn het daar niet mee eens. Ze vinden ze vaak rommelig. Een paar nietjes kunnen er voor meer structuur zorgen. En zouden het domino-effect bij valpartijen kunnen milderen. Een fiets op de pikkel met fietszakken achterop kan véél wind vangen, en tientallen fietsen in zijn val meenemen. Wat mij vooral stoort is dat de pikkelstalling aan de Post amper zichtbaar is… door een veel te dominant terras. Dit is wat een fietser ziet als hij aankomt bij de Albert Heyn:

Een fraai beeld is het niet. Wat zien we? Hoogst esthetische vuilnisbakken. Een terras dat buiten de openingsuren op een hoogst esthetische manier “gestald” wordt, en dat nu al twee maanden lang. Plantenbakken die de looproute tussen de pikkelfietsenstalling naast de Post en de ingang van de Post en van Albert Heyn volledig blokkeren, en dat al jarenlang. En het ergst van al: een terras dat alle voetgangers op een smalle looplijn richting tram duwt. Het gaat er zo grof aan toe dat het terras de blindengeleiding inpikt. Dit terras is dus véél te ruim geschapen. Het zou prettig zijn mochten gemeenteraadsleden oog hebben voor zo’n belangrijke zaken.

Aan de andere kant zien we dit:

Maar u heeft gelijk: er zijn véél meer inpandige of ondergrondse stallingen nodig. Die zijn er ook al, maar dan alleen voor auto’s. Hopelijk pleit u met ons mee om een deel van die parkeergarages toegankelijk te maken voor fietsers. In Brugge is dat reeds het geval in de grote ondergrondse parkeergarage aan ’t Zand:

Tot slot: het lezen van sommige buldozerreacties op uw rustige Facebookpost deed mijn maag geen deugd. Wat is partijpolitiek toch een feest! De reacties deden uw rustige analyse kantelen naar klassieke Facebookemoties. Maar dat konden we na het artikel in de Tijd wel voorspellen: ‘Daarom is het zo moeilijk mensen te overtuigen met argumenten. We zijn vatbaarder voor informatie die onze overtuiging bevestigt. En we halen onze informatie niet enkel bij de overheid, de media of de wetenschap, maar ook op sociale media en in onze omgeving. Wat die omgeving zegt en doet, heeft doorgaans veel meer invloed dan wat experten zeggen.’

Met vriendelijke groeten,

Yves

De test

Ooit – làààng geleden- toen de fietsen nog spraken, was Gent een voorloper in de strijd tegen fietsdiefstallen. Dat resulteerde in een type fietsstalling met de naam “Type Gent”, zoals te zien onderaan de catalogus van dit metaalbedrijf.

Làààng geleden is volgens mijn beperkte kennis: de jaren 90 van vorige eeuw. (wie kent de details?) Het hielp om fietsers duidelijk te maken dat stap één tegen fietsdiefstal was: je fiets op slot zetten aan een vast voorwerp. Dat was ook de tijd dat weesfietsen ruimen in Gent not done was.

In mei 2008 – 2 maand na de start van Fietsbult- lanceerde de Stad een “zoektocht naar de perfecte fietsstalling“. Uit De Standaard: “Op dit ogenblik hebben we twee belangrijke types fietsenstallingen’, zegt schepen van Mobiliteit Karin Temmerman (SP.A). ‘Het type-Gent – grote metalen beugels – en het paaltjessysteem waarbij je je slot door een oogje moet steken. Het probleem is dat ze allebei nogal wat nadelen hebben. De stallingen van het type-Gent zijn weliswaar heel veilig en gebruiksvriendelijk voor de fietsers, maar ze zijn plomp. Om heel eerlijk te zijn: ze zijn gewoon lelijk; zeker in de buurt van historische monumenten steken ze soms schril af. De paaltjes zijn veel esthetischer in het straatbeeld. Zolang er geen fietsen in staan, tenminste. Want die fietsen vallen vaak om – sommige, zoals de mijne, passen er zelfs gewoon niet in.’ Kort samengevat: de Stad zag en formuleerde de beperkingen van “Type Gent.”

Op de Zuid stonden 9 prototypes die Gentenaars konden testen. Daarna werd het stil. Het zette ons aan het dromen. Is het haalbaar om een stallingstype te ontwerpen dat -vanuit het standpunt van de gebruikers – voldoet aan de volgende normen: – geschikt voor alle bandentypes, zonder dat de wielen plooien – geschikt voor alle stuurtypes, zonder dat remmen of versnellingen schade oplopen – geschikt voor fietsen met mandjes of bagagedragers voorop – diefstalvermijdend: fietsers moeten hun fiets vlot kunnen vastmaken met hun fietsslot. Ook bejaarden of minder lenige mensen moeten dit vlot kunnen. – en dè uitdaging voor de komende decennium: ook zware elektrische fietsen moeten vlot erin geplaatst en eruit gehaald kunnen worden. Alweer: ook door minder sterke / lenige mensen. – Ben ik iets vergeten? Daarnaast zijn er natuurlijk ook de normen van de beheerder (de Stad dus): de look is belangrijk, de robuustheid en weersbestendigheid (zeg maar: de duurzaamheid), … . Het beheer lijkt me het allerbelangrijkste criterium: handelbaarheid bij transport, stapelbaarheid, onderhoudsvriendelijkheid. Complèèèèx dus. Bekijk de tientallen (of meer) Fietsbulten van afgelopen jaren over “stallingen”via deze link. (ook te vinden hierboven bij “thema’s”). Ik scrolde er net even door: er is al véél veranderd. 🙂

We zijn bijna 12 jaar verder, en de Stad heeft ons allen nogmaals keer nodig. Elf jaar na de vorige zoektocht creëerden ze een nieuw prototype:

Net als in 2008 geleden dropten ze het aan de Zuid, ditmaal vlak voor het Administratief Centrum. Fiets erheen! Doe de test! Kijk en keur! En laat ons weten wat je ervan vindt. Maak desnoods je eigen Fietsbult… . Ik houd mijn mening nog even voor mezelf (al heb ik ze al), maar passeer komende periode nog eens met de meetlat en schuifmaat om de verschillen op te meten. Het nieuwe prototype staat er broederlijk naast het oude “type Gent”.

Oh ja, beste mensen van de Stad, nog een kleine tip. Een lege stalling testen is een beetje absurd. Het is de helft van de realiteit. Als jullie nu zelf in de tweede beugel zelf één standaard fiets vastmaken, en in de vierde beugel een eerder breed model met mand, dan is dit testmodel helemààl testklaar.

Mail: Bericht uit Meulestee

Bijna winter. Tijd om te vervellen. Bevalt deze nieuwe look? Laat het ons weten. Ook andere berichten blijven welkom. Zoals dit bericht:

Van: stijn van hees
Verzonden: donderdag 12 december 2019 10:30
Aan: fietsbult@fietsersbondgent.be
Onderwerp: Bericht uit Meulestee

Hallo,

Ik ben een zeer regelmatig lezer van jullie blog en vond dat het nu tijd was om ook eens een inzending te doen. Onze wijk, Meulestede (Meulestee voor de bewoners), komt regelmatig in het regionale niews omwille van haar beruchte brug. Daarover gaat deze inzending dus niet. Via bijgevoegde dropbox-link vind je een hele reeks foto’s van kakelverse fietsrekken die de voorbije dagen in de meeste straten van de wijk uit grond zijn geschoten. Beter gezegd, in de grond werden verankerd door ijverige handarbeid van de fietsambassade.

Vele fietsende buren zullen hier content mee zijn, vele wandelende buren ook, want de obstructie van de voetpaden was reëel op sommige plaatsen. Of de autorijdende buren ook zo gelukkig zullen zijn met het verdwijnen van een handvol parkeerplaatsen valt nog af te wachten. In ieder geval, de wijk evolueert in een duurzame richting, dat is mooi om te zien en mee te maken.

Grtjes,

Stijn

P.S. of onze broeders en zusters van De Muide ook nieuwe fietsrekken hebben gekregen weet ik niet ’t is me niet opgevallen. Ze krijgen in ieder geval wel een nieuw fietspadje door het Makelaarsparkje, daaraan zijn de werken ook onlangs begonnen.

Noot: u zag vermoedelijk ook de nieuwe modus operandi. Naast de rekken “type Gent” wordt nu ook een “nietje” geplaatst, bedoeld voor buitenmaatse fietsen / fietswielen. Dat is een mooie verbetering.

Ingeschoven

De stad renoveert het wegdek van een aantal steegjes. What a difference a brick makes! Deze steeg met een romantische, fragiele naam, de Perkamentstraat, ziet er 700% properder uit dan voorheen. De steeg komt uit in de Burgstraat.

Voor:

Na:

Een ferme verbetering dus.

Het was de eerste keer dat ik de nieuwbouw in deze steeg zag. De ingeschoven gevel vind ik een knappe vondst: het creëert knusse ingangen, én het geeft de mogelijkheid om je fiets “half binnen” te stallen.

Helemaal achteraan het woningcomplex zit een berging, waarvan ik vermoed dat het een inpandige fietsstalling is. Of is het iets anders?

Back in town (2)

76.000 studenten die zich doorheen Gent verplaatsen… dat is niet minnetjes. Ik rekende gisteren voorzichtig dat er 40.000 fietsers bovenop de in Gent wonende fietsers rondtrappen. Hoeveel verantwoordelijkheid nemen de Hogescholen en de Universtiteiten (jawel, ook de KUL heeft opleidingen in Gent) op in de mobiliteit van zijn studenten? Ok, de investering in de studentenfietsen van Student en Mobiliteit (nu een onderdeel van de Fietsambassade) is een grandioze zaak. Maar hoeveel werd afgelopen jaren in degelijke fietsstallingen op en rond de campussen geïnvesteerd? Waar werden autoparkeerplaatsen ingeruild voor fietsstallingen? Hoeveel professoren staan nog op het privilege van hun hoogstpersoonlijke autoparkeerplaats? Hoeveel professoren mogen genieten van een hoogspersoonlijke fietsparkeerplaats? Hoeveel personeelsleden van UGent, Arteveldehogeschool en HoGent gebruiken de autoparkeerplaatsen van deze instellingen buiten de werkuren? En kan dat ook voor de fietsstallingen? Het zijn open vragen waarop ik het antwoord niet ken. Basisvraag: staan onze Grote Kennisinstellingen vooraan in de mobiliteitstransitie, of staan ze op de rem? Hun verantwoordelijkheid is groot.

HoGent heeft niet de reputatie om een fietsvriendelijke Hogeschool te zijn. Met hun nieuwbouw op de Voskenslaan komt daar -minstens in mijn hoofd-verandering in. Het is nog even afwachten of het concept van fietsstallingen volstaat, maar zo in de naakte vorm ziet het er méér dan veelbelovend uit:

Achteraan het gebouw is ook een overdekte fietsstalling:

Het concept van de steentjes leek me oliedom. Tot ik zag dat ze in roosters zaten. Even afwachten wat dat zal geven:

Ofwel zijn ze nog niet klaar met het plaatsen van de fietsrekken, ofwel heeft iemand niet goed nagedacht. Ik gok op het eerste:

Er is op het domein van HoGent ook een fiets- en wandelpad in aanleg:

Dat wordt iets voor de reeks over nieuwe fietspaden.

Raamboodschap (1)

Dit is geen affiche, dit is een raamboodschap.

23aug19, Patershol (Zeugsteeg? Haringsteeg?)

Wie de fiets past, trekke het aan. De humor en de dankuwel krijg je er bovenop.

Mail: Beelden / ‘Opgehangen’ fiets

Van: An
Verzonden: dinsdag 3 september 2019 17:43
Aan: fietsbult@fietsersbondgent.be
Onderwerp: Fwd: Beelden | ‘Opgehangen’ fiets

Dag Fietsbulters,

In de bijlage stuur ik jullie twee vrolijke foto’s, genomen langs de Stropkaai (omdat het niet altijd droeve berichten moeten zijn).

Wat er precies aan de hand is, weet ik niet. Ik veronderstel dat er aan het voetpad gewerkt werd, dat de fiets er nog stond en vastgemaakt was aan de groene kabel. Daarom dat de werkers de kabel en ook de fiets even ‘opgehangen’ hebben. Wat een leuke oplossing. En voor jullie: keep up the good work en de soms leuke, ludieke, zware én informatieve berichten.

Groetje,

Zonder auto’s ervoor ziet het er zo uit:

	JanFi op Opnieuw.
	yves op Opnieuw.
	Jan op Opnieuw.
	Ruben op Opnieuw.
	Els op Opnieuw.
	thyswim op Opnieuw.
	philipv61 op Melding via mail: “Dit z…
	Philip verkercke op Overstroming, the sequel
	tom op Melding: de racebocht
	JanG op De Dampoortwende
	Steven op De Dampoortwende
	moi op De Dampoortwende
	Paul op De Dampoortwende
	Paul op De Dampoortwende
	Hilde op De Dampoortwende

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk: