Redactie: Leve het enthousiasme! Tiemen is zo enthousiast dat hij zich van straatnaam vergist. Deze nieuwe oversteekplaats ligt op de Opgeëistenlaan.
Van: Tiemen Verzonden: woensdag 31 augustus 2022 8:23 Aan: fietsbult@fietsersbondgent.be Onderwerp: Oversteek Begijnhoflaan klaar!
Hoi,
Als bijlage enkele foto’s. Eindelijk een vlotte oversteek vanuit Rabot naar het centrum.
31 augustus 2022, Opgeëistenlaan31 augustus 2022, Opgeëistenlaan
Groeten,
Tiemen.
Redactie: we hebben de oversteekplaats nog niet bekeken. Hoe ervaar jij ze? De belangrijkste vraag: kunnen kinderen / jongeren hier zelfstandig oversteken? Laat het ons weten!
Fietsersbond Gent bezoekt vandaag, maandag 20 december, 10 fietswerven en biedt elke werf -als dank voor de forse inspanningen in weer en wind- een kerststronk aan.
Er was een tijd dat we als Fietsersbond Gent hard op tafel moesten kloppen om fietsinfrastructuur te eisen. Dat is al even verleden tijd. De meeste overheden zijn ondertussen overtuigd van de noodzaak van veilige en comfortabele fietsinfrastuctuur. Bij de meesten zien we grote tot zeer grote inspanningen. Het aantal werven waardoor het voor fietsers in Gent beter wordt is indrukwekkend. We zitten nu in een fase waar we de toekomstgerichte kwaliteit van de fietsinfrastructuur centraal stellen, en kritisch opvolgen. Zijn de nieuwe paden breed genoeg? Zijn de bochten veilig te nemen? Zijn de nieuwe fietsrekken kwaliteitsvol? Details zijn belangrijk. De ontwerpen en de technieken zijn complexer dan vroeger. Daarnaast krijgen we veel meldingen over de soms manke organisatie en signalisatie van werven. Daarom zijn we vaak streng naar aannemers toe.
Yves De Bruyckere, vrijwilliger Fietsersbond Gent: “We beseffen zeer goed dat de aannemers en hun werkmensen de tovenaars van dienst zijn. Zij bouwen de vaak complexe fietspaden, fietsbruggen en fietstunnels. Ze doen dat in weer en wind, pandemie of geen pandemie, zomer èn winter. Zij zijn een belangrijke schakel om van Gent een fietsstad te maken. Als dank bieden we de werkmensen op 10 fietswerven een zoete verrassing aan: een kerststronk, gemaakt door een Gentse ambachtelijke bakker”.
We passeren op deze 10 werven:
fietsbrugwerf Vijfhoekstraat, brug over de R4 Mariakerke (Werkvennootschap)
Na het dodelijk ongeval in de tramsporen aan het Lippensplein vindt De Lijn plots overal plaatsen waar er onderhoud aan de orde is. Eind september kondigden ze werken aan het kruispunt Neuseplein / Voormuide / Muidepoort / Sint-Salvatorstraat aan, die startten op 11 oktober.
Vooraf werd een omleiding voor fietsers gepubliceerd:
De omleiding langs het Handelsdok is logisch en vrij comfortabel. Ze is ook bruikbaar in beide richtingen, al staat ze maar in één richting op het plan. Helaas is deze omleiding op het terrein compleet onvindbaar.
Vanuit de Muide is de eerste aanwijzing dat er iets aan de hand is zo’n 50 meter voor het kruispunt:
Voormuide, 16 oktober 2021
Eenmaal op het kruispunt zelf lijkt er niets anders op te zitten dan rechtsaf te slaan.
Voormuide, 16 oktober 2021
Iets verderop verschijnt dan toch een omleidingspijl in de andere richting. Wel fijn om te zien dat hier omleidingspijlen met een bestemming gebruikt worden – dat is een evolutie die we graag overal zouden zien. Zeker bij verschillende werven met mogelijk overlappende omleidingen is dat geen luxe.
Draai je je dan om, dan zie je nog net een verkeersbordje piepen dat inderdaad aangeeft dat je het fietspad in die richting kan gebruiken. Hopelijk ontmoet je er geen tegenligger.
Neuseplein / Muidelaan, 16 oktober 2021
De bestaande oversteekplaats wordt dan wel nog vrij duidelijk aangegeven.
Muidelaan, 16 oktober 2021
Mag je hier eigenlijk wel links fietsen? Dat is enigszins twijfelachtig, tot…
Kiekeboe. Muidelaan, 16 oktober 2021
In de andere richting krijg je niet bijster veel te zien, behalve aan de oversteekplaats:
Sint-Salvatorstraat / Muidelaan, 16 oktober 2021
Daar verstopt de omleidingspijl zich weer achter de andere signalisatie. Het opschrift “Dok-Noord” doet hier wel even de wenkbrauwen fronsen: weliswaar technisch correct, want ook de weg die verder het Handelsdok volgt, heet Dok-Noord, maar de meer waarschijnlijke bestemming met die naam ligt hier rechts.
Niet voor de eerste keer blijkt dat het opmaken van omleidingsplannetjes voor fietsers steeds beter lukt, maar de uitvoering op het terrein ver achterloopt. De Lijn en haar aannemers hebben nog heel wat werk de komende jaren – hopelijk slagen ze erin om ook op dat vlak vooruitgang te boeken.
Nee, dit is niet wat je denkt. We vloeken als Fietsersbond vaak wel op tramsporen. Maar we zijn absoluut niet tegen trams. Zolang de tram de goedkoopste en energievriendelijkste vorm van stedelijk openbaar vervoer is, die het méést aantal reizigers kan vervoeren, zo lang zijn we pro tram. Degelijk fietsbeleid kan niet zonder degelijk openbaar vervoerbeleid. Van de kabelbanen, verlos ons heer!
Waar deze kop dan wèl op doelt? Het is de invulling van een klassieker. Het begint met: “We kunnen als mensheid wèl raketten en satellieten naar de maan sturen, èn verder. Maar… “
Daar kan je veel op aanvullen. Ik vul aan met: “… maar we slagen er niet in om tramsporen te vullen met een materie die fietsongevallen doet verminderen.” Dat is geen klein beetje populistisch, want wat met de armoede de wereld uithelpen? Of andere grote morele thema’s? Het gaat me hier niet om moraliteit, maar techniciteit. En op het gebrek aan ambitie hierin.
13okt18, Koophandelsplein
U las misschien dit persbericht van UZ Gent over fietsongevallen door de Gentse tramsporen. Dat is iets waar een aantal Fietsersbonders in het vorig decennium jaren vragende partij voor waren. Een gesprek met De Lijn om het aantal fietsongevallen rondom tramsporen te objectiveren draaide uit op een sisser. Volgens De Lijn waren er amper ongevallen. Ik herinner me een gesprek waarbij de man aan de andere kant van de tafel niet eens wist dat er in Gent veel ouders met kleine kinderen doorheen de stad fietsen.
Dat was nieuw voor hem. En hij fietste zelf ook in Gent, vertelde hij trots. Maar hij woonde in een tramloze stad. En fietste in Gent van en naar vergaderingen aan de Zuid of het Stadhuis. Buiten de spitsuren.
De essentie van het verhaal van De Lijn is natuurlijk dat ze de middelen niet kregen/ krijgen om hun opdracht goed uit te voeren. En die opdracht was inderdaad een erfenis van Steve Stevaert zaliger. Simpel uitgelegd: we bieden de Vlamingen openbaar vervoer aan tot in de verste uithoek. Dat doen we niet voor vaste installaties als gas of riolering (wél voor kraantjeswater en stroom), maar dat gingen we wel doen voor dagelijkse busritten. Maar de plaatsen waar openbaar vervoer het meest maatschappelijk rendeert, de steden, kregen amper de middelen om een langetermijnbeleid uit te werken. Wie herinnert zich het Pegasusplan uit 2003 nog? Klaar in… 2025 (volgens deze tijdslijnvan De Lijn). Ik heb ook nooit begrepen waarom de kortste tramlijn tussen Wondelgem en Gent Sint-Pieters doorheen het stadscentrum moet rijden. Terwijl het vroegere én logische parcours de Rooigemlaan volgde. Of waarom bewoners van Ledeberg via de Rozemarijntjesbrug naar het station sporen. Gent heeft een tramnet als de Franse Spoorwegen, met de Cataloniëstraat in de rol van Paris Nord.
Je kan natuurlijk niet verwachten dat een relatief kleine stad als Gent, met een complexe structuur vol kanalen en rivieren, een “logische” tramstructuur heeft, waar zowel de reizigersstromen naar het Gentse winkelhart als naar het hoofdtreinstation (in het Duits: Hauptbahnhof) rechtstreeks bediend worden. We kunnen niet àlles willen. Zolang de basiszaken maar goed gebeuren. Alhoewel: compromissen in mobiliteitsdenken wreken zich vaak snel. De wereld evolueert sneller dan de geplande investeringen uitgevoerd geraken.
Terug naar de tramsporen. Het is de taak van De Lijn om het wegdek links, rechts en tussen de tramsporen te onderhouden. Je kan onmogelijk zeggen dat de Lijn die opdracht grondig ter harte neemt. Je kan ook niet zeggen dat De Lijn voeling heeft met wat een stad als Gent nodig heeft. Je merkt dat Mechelen (en Brussel) veraf liggen. Daarnaast merk je ook dat het kader waarin De Lijn haar opdracht moet waarmaken niet bedrijfsefficiënt is. Ik heb er soms medelijden mee. Zo kan het gebeuren dat De Lijn in een juridisch conflict ligt met een wegenbouwbedrijf over slecht geleverd werk, en toch met hetzelfde bedrijf een volgende fase moeten aanpakken, desnoods via de Raad van State. Dus ze weten bij voorbaat: die volgende werf zal ook klotekwaliteit opleveren. Kijk naar de gebroken beton en de reeds verzakte “putjes” tussen de tramsporen in Korte Meer, Cataloniëstraat of Emile Braunplein. Ik weet het: De Lijn is niet de enige met deze absurde wetgeving. Ook bijvoorbeeld Sociale Woningbouwmaatschappijen hebben dat “systeem” aan hun been.
Positief: afgelopen jaren is er qua materiaalgebruik bijgeleerd. De Brabantdam en Papegaaistraat (en verder) zijn duidelijk robuuster gebouwd. Met als minpunt: wat als iemand zijn huis wil aansluiten op de rioleringen. Negatief: De Lijn laat sommige straten jarenlang liggen als warzones. Herinner je de vaudeville van de Vervaenestraat in Ledeberg. Bekijk nog eens dit filmpje uit december 2020, waar we minister Peeters vroegen Kerstman te spelen voor De Lijn, zodat de Zonnestraat en Koophandelsplein niet nog jaren een fietsongevallenplaats is.
Het is grappig om vandaag de kranten te lezen. Het lijkt alsof De Lijn een stedelijk bedrijf is, alsof de Stad Gent hier de verantwoordelijkheid draagt. Was dat maar waar! Toen ik deze middag eens neerschreef wat er allemaal beter kan in verband met de tramsporen kwam ik aan een fors verlanglijstje, bijna exclusief uit te voeren door De Lijn.
-Goed beleid start bij degelijke cijfers. Door deze studie is het nu wel duidelijk: de fietsongevallencijfers van De Lijn en de Politie zijn ondermaats. Degelijke ongevallenanalyses ontbreken. Waarom geen beter cijfermateriaal verzamelen via de spoeddiensten, en zo de politiecijfers objectief aanvullen? Zo kan men beter de types ongevallen en de hotspots van ongevallen met gekwetsten traceren. Deze studie toont het nut daarvan. Dat kan uiteraard niet zonder extra financiële ondersteuning van de spoedopnames.
– Heldere visuele communicatie over de plaats van de fietser is gewenst: rechts van de tramsporen (waar mogelijk, bv Limburgstraat staduitwaarts), of tussen de tramsporen (bv Limburgstraat aan tramhalte). Er zijn al voorbeelden hiervan in Gent en Antwerpen. Ik lees in de kranten dat De Lijn hier verder wil aan werken.
07mei17, Brabantdam
– “Oversteekplaatsen” creëren tussen deze twee opties, helder aangeduid, en met vulling van de sporen.
14mei17, Limburgstraat
– Ongebruikte tramsporen opvullen met vaste vulling zoals in de Belfortstraat (bijvoorbeeld: de Sint-Michielshelling). Dat systeem opvolgen, verbeteren, én onderhouden.
Belfortstraat
– Delen van ongebruikte wissels maximaal opvullen. Als er uitzonderlijk toch een tram over de wissel gereden is => weer opvullen. Wissels zijn de killers.
– Voor de minister: een joint venture opzetten (met innovatie-overheidssteun) tussen De Lijn, wetenschap (UGent?) en bedrijven om vulling te ontwikkelen voor tramsporen in werking. We willen toch innoveren? We willen toch exportproducten ontwikkelen? Wel, dit kan een perfect innoverend exportproduct worden. Daar hebben we geen raketten voor nodig. Weg met het defaitisme en ongeloof dat dit een onmogelijke opdracht is!
– Focus op remediëring van de bekende hotspots, vaak kruispunten van tramlijnen: Vlaanderenstraat/Brabantdam, Veerleplein, … Eén van onze dochters werkte een poos in het koffiehuis op de hoek Brabantdam – Vlaanderenstraat. Ze zag dagelijks fietsers vallen. De bloemist in de Sint-Niklaasstraat ziet er minstens één per week vallen.
– Een noodplan voor onderhoud van het wegdek naast en tussen tramsporen (zoals het gebeurde in vorige bestuursperiode op de as Sint-Baafsplein – Limburgstraat – Vlaanderenstraat). In de krantenartikels ligt de focus sterk op het stadscentrum. Maar ook daarbuiten is het vaak onveilig. Een voorbeeld: het kruispunt Voskenslaan / Maaltebruggestraat.
– Beter onderhoud van verzakkende “afvoerputjes” tussen de sporen. Dat zijn vaak èchte putten in het wegdek.
– Oversteekplaatsen van fietspaden altijd haaks op tramsporen bouwen, niet schuin. Daar speelt zowel de Stad Gent als Agentschap Wegen en Verkeer een rol. Hoe zal het aan Dok Noord / Verapazbrug worden?
– Als De Lijn écht wil weten waar de pijnpunten zijn: creëer een meldpunt.
– Opjaaggedrag van tramchauffeurs (fietsers aan de kant bellen) moet helder verboden worden. Voorrang van trams telt voor dwarsend verkeer. Het is lang geleden dat we in Gent hierover klachten lazen. Dat is in Gent dus -misschien – opgelost.
– Off topic: degelijk verkeerslichtenbeleid. Als ik het goed begrijp wordt hier – na het debacle met het kruispunt Voskenslaan / Sint-Denijslaan- sinds kort bij De Lijn eindelijk degelijk werk van gemaakt. Applaus. Er is nog veel werk te verzetten. Een voorbeeld: het fietsverkeerslicht aan UZ Gent staat vaak nutteloos op rood als er geen tram passeert. Degelijke tramvriendelijke lichtenregelingen aan het kruispunt Kortrijksepoortstraat / R40 kan maken dat het staduitwaartse fietsverbod in de Kortrijksepoortstraat kan verdwijnen. Akkoord: de Bijlokekaai is dé fietsas. Maar voor de bewoners van de Kortrijksepoortstraat die willen fietsen is dit een geseling. Voor de jonkies: dit eenrichtingsverkeer werd ingevoerd in de jaren 80, toen het stadscentrum één autofile was, en de trams vaak vast zaten op de as Kortrijksesteenweg / Koningin Elisabethlaan. Als jongere kwam ik daardoor soms te laat op school aan. Buiten de R40 heeft de tram nu al jaren een snelle eigen bedding. Een andere grote boosdoener van vertragingen door de tram zijn de slecht geparkeerde wagens. Iedereen kent de oplossing hiervoor.
Dat alles vraagt een engagement om mee te bouwen aan een fietsstad. Vraag is of De Lijn dat wenst, en vraag is of ze daar van Vlaanderen de middelen voor krijgt. Zo niet, dan blijft De Lijn zitten in haar klassieke alliantie met de autostad. Dat is het vicieuze cirkel in hun denken. Hopelijk wordt die bladzijde ooit omgedraaid.
Drie uitsmijters: de commentaren op sociale media zijn alweer om in te kaderen. Volgens velen ligt het aan de fietsers zelf. Dat klopt deels: fietsen tussen de tramsporen moet je leren. Maar het is geen toeval dat de piek in de ongevallen in de herfst ligt: dat is de aankomst van méér dan tienduizend jongeren die zich voor het éérst intens in een stad verplaatsen. Die kunnen fietsen. Maar die ogen tekort komen voor de vele obstakels. Als ze al niet focussen op: de weg zoeken.
Mijn teerbeminde en ik zijn lid van Vrienden op de fiets. Een paar jaar geleden ontvingen we een echtpaar uit het zuiden van Nederland. Op dag één van hun tweedaagsverblijf viel mevrouw op het Lippensplein. Geen spoedopname, maar wel véél pijn. Ze namen prompt de trein terug naar huis.
(Na een lange afwezigheid: de comeback van Sven! Met een eerbetoon aan… Marie-Jeanne!)
22 juni 2021, Marie-Jeanne Boelenspad
Het Marie-Jeanne Boelenspad is nu bijna een jaar bruikbaar als fiets- en voetgangersonderdoorgang, parallel aan de Sint-Lievenstunnel langs de R40. Eén van de meest huiveringwekkende fietsoversteekplaatsen van Gent verdween. Dit verdient een feestje en een evaluatie. En néé: het is zeer normaal dat je de naam van dit fietspad niet goed kent. De naamgeving kwam er pas in april van dit jaar (meer info hier).
De R40 – alias de kleine ring – van de Overpoort richting Dampoort volgen was altijd – kuchkuch– een uitdaging. Voornamelijk het kruispunt onder de B 401 met zijn fly-over was voor fietsers een werkelijk obstakel. Smalle en veel te kleine opstelvakken. Het amper kunnen oversteken van de 7 baanvakken binnen 1 groenfase. De lange wachttijden bij de stoplichten. Het tegelijk groen zijn voor fietsers die de kleine ring volgen en voor trams die deze kruisen…
22 juni 2021, waar de oude oversteekplaats lag onder de Fly-Over
Dit alles behoort tot een onzalig verleden. Dit knooppunt heeft, voor fietsers althans, een ware transformatie ondergaan.
Na een klein jaartje is het dan ook tijd om deze ontegensprekelijke verbetering eens onder de loep te nemen. Wat is er goed en wat kan er beter?
22 juni 2021, Marie-Jeanne Boelenspad komende van Scheldepunt
De breedte van dit pad, onder de brug door, is ideaal, ook voor kruisend verkeer. De hellingsgraad is fantastisch gekozen en de ondergrond geeft genoeg grip zonder al te veel drempels en bobbels. Allemaal positief.
Over de aanduidingen en borden, de geldende voorangen, de toegelaten rijrichtingen en de te nemen hoeken en bochten kunnen we wel wat kritischer zijn.
Zo is er een route voorzien voor fietsers vanuit de Sint-Lievenslaan richting Zuiderpoort (1, in geel) en richting Ledeberg (2, in blauw). De fietsers komende van de Dierentuinlaan (3, in bruin) blijven echter in de kou staan: wachten voor 2 stoplichten en bij het oversteken van de tramsporen.
Fietsers die de Sint-Lievenslaan volgen, de hoofdas hier, verliezen 2 keer hun voorrang.
22 juni 2021, van de Sint-Lievenslaan naar het Marie-Jeanne Boelenspad
Het eerste voorrangsverlies is bizar. (4) Fietsers moeten er vanop de ondergedimensioneerde (smalle) verbinding vanuit de Sint-Lievenslaan voorrang verlenen aan het Marie-Jeanne Boelenspad. Dat pad naar rechts, de richting waarop je hier dus voorrang moet verlenen, loopt via een kasseibaan verder dood op de Scheldepunt. Er zit een logica achter die ik niet kan lezen, laat staan begrijpen.
22 juni 2021, van het Marie-Jeanne Boelenspad naar het fietspad langs Keizerverst
Het tweede voorrangsverlies is bij het vervolgen van de route langs de Keizervest. Hier komen er fietsers vanop het kruispunt naar beneden gefietst. De fietsers die hier van de onderdoorgang komen moeten op de helling naar boven vertragen en om duidelijk zicht te krijgen op het verkeer komende van links, bijna volledig tot stilstand komen. De hoek noch de helling van waaruit hier gekeken wordt zijn optimaal.
22 juni 2021, van het Marie-Jeanne Boelenspad naar het fietspad langs Keizervest
Verder valt het op dat deze onderdoorgang duidelijk bedoeld is als 2 richtings fiets- en voetpad. De aanwezige borden D7, verplicht fietspad, lijken hier dan ook beter weg te ruimen voor borden type D10, baan voorbehouden voor fietsers en voetgangers. Vergezeld van het onderbord M18.
22 juni 2021, een trap voor de voetgangers
Bij het voorrangsbord aan de kant van de Sint-Lievenslaan werd hier wel een onderbord type M10 voorzien. Een verdwaald bordje c3, verboden toegang voor alle verkeer, net naast het bordje verplicht fietspad, zal hier geen enkele fietser om de tuin leiden.
Ondanks deze punten levert deze onderdoorgang een werkelijk verschil. Fietscomfort en vlotheid zijn hier niet alleen fors verbeterd maar deze route is hierdoor een pak veiliger geworden.
Mocht dit een minimale standaard worden voor nieuwe verkeersinfrastructuur in Gent, dan kijken wij de toekomst alvast rooskleurig tegemoet.
11 mei 2021, Brusselsesteenweg11 mei 2021, Brusselsesteenweg
Dat deze aannemer ook nog de opgelegde alternatieve straatverlichting op de Fransevaart verwaarloost zegt alles over de mentaliteit van de aannemer.
11 mei 2021, Fransevaart
Eén kerstslinger doet het nog. Al de rest is dood.
We sturen beide meldingen door naar Gent Info. Dat is het geijkte kanaal om dergelijke zaken te melden. Ook de defecte straatlantaarn aan de overkant van de Brusselsesteenweg- net op dit gevaarlijk punt – melden we.
Fietsersbond Gent ijvert al jaren voor veiliger fietswegen. Er is nog zéér veel werk te verzetten, maar méér dan ooit gaat het de goede kant op.
In oktober 2020 verklaarde minister Peeters hier: “Ik wil ook de punten aanpakken die nu blijven liggen omdat er wordt gewacht op de vernieuwing van rioleringen en andere nutsleidingen. We gaan sommige punten gewoon aanpakken en als dan blijkt dat ze binnen een paar jaar opnieuw moeten worden opengebroken, is dat maar zo.”
Dat is een zeer welkome koerswijziging. Rioleringsdossiers hebben een abonnement op de processie van Echternach. Door hun complexiteit slepen ze administratief lang aan. En als er dan nog tramsporen bovenop liggen wordt het helemaal complex. Kijk maar naar de Vervaenestraat in Ledeberg, een werf die hier in 2013 aangekondigd werd.
De kans dat de wegenwerf Kortrijksepoortstraat, Nederkouter, Koophandelsplein en Zonnestraat in deze bestuursperiode snel opstart schatten we laag in. Daarom pleiten we in deze Kerstwens om de Zonnestraat rondom de tramsporen snel een nieuwe asfaltlaag te geven. De Zonnestraat is een belangrijke, korte en drukke winkelstraat, vol putten en fietsbulten, waardoor er af en toe fietsers vallen.
We vragen minister Lydia Peeters via deze Kerstwens om De Lijn hiervoor de middelen te geven.
Op donderdagmorgen 03 september 2020 wordt op het kruispunt Muidelaan / Voormuide een 21-jarige fietser aangereden door een vrachtwagenchauffeur. De zware vrachtwagen had een buitenlandse nummerplaat, en mocht bijna zeker daar niet zijn.
03sep20, Muidelaan
Hoofdstuk 1: het Circulatieplan
Maart 2017. U kent ongetwijfeld de korte samenvatting. Schepen Watteeuw wordt in 2014 door collega’s uitgedaagd om minder losse maatregelen te nemen, en om een groter, samenhangend mobiliteitsplan te realiseren. Dat plan, ontwikkeld door gespecialiseerde ambtenaren, wordt grotendeels door “de politiek” gevolgd. Het hoofddoel is: doorgaand autoverkeer weren uit de centrumstad. Doorgaand verkeer hoort de hoofdwegen te gebruiken: de kleine ring R40 en de grote ring R4. Het tweede hoofddoel is: de leefbaarheid verhogen. Fietsers, voetgangers, handelaren, terrassen krijgen meer ruimte. Derde hoofdoel is: de autobereikbaarheid van elke woonst garanderen. Op zondag 19 maart komen honderden mensen op straat PRO-circulatieplan.
Het Circulatieplan wordt op 3 april 2017 feilloos ingevoerd. De betrokken ambtenaren leverden een huzarenstuk af. Deze meeste knips voor autoverkeer werkten en werken feilloos. Het zijn soms zuivere autoknips, en soms eerder autofilters (met camera’s). Het plan wordt op handen gedragen en verguisd. Net als bij het lussenplan van Sas Van Rouveroi uit 1997 blijken de voordelen immens veel groter dan de nadelen. Net als in 1997 staat de Lijn (helaas!) passief aan de kant toe te kijken. Een harde kern bewoners blijft het plan uitspuwen, maar de grote massa geniet met volle teugen van een leefbaardere binnenstad. Prompt stijgt het Gentse voetgangers- en fietsverkeer zienderogen. De wijken aan de buitenkant van de kleine ring R40 en een paar straten uit de binnenstad zijn jaloers op deze positieve evolutie, en willen óók méér leefbaarheid. Het bestuursakkoord belooft wijkcirculatieplannen. De wijk Muide-Meulestede is teleurgesteld, want het is nog zéér lang wachten tot het hun beurt is om leefbaarder te worden.
Hoofdstuk 2: Ledeberg Breekt Uit
Ledeberg Breekt Uit is kleine groep mobiliteitsactivisten die sinds april 2013 de mobiliteitsarmoede van hun stadsdeel in de kijker zet. Hun eerste actie organiseerden ze op de Bovenschelde: “schipper mag ik overvaren”?
29apr13, 09u37
Hun analyse is kort samengevat: wie Ledeberg per fiets wil verlaten richting stadscentrum of Sint-Pietersstation of Universiteit of UZ riskeert zijn leven. De infrastructuur moet beter: veiliger én comfortabeler. Gents Milieufront en Fietsersbond Gent delen hun analyse, en ondersteunen ze volop. Anno 2020 zijn vier van de vijf gevraagde projecten klaar, in uitvoering of in de startblokken. Ledeberg kan bijna helemaal uitbreken.
Tussenspel: COVID19
Gent blijkt -deels dank zij het Circulatieplan- behoorlijk goed voorbereid op het COVID19-drama. Alle wandel- en fietspaden, fietsstraten, autovrije en autoluwe straten die door de Stad de afgelopen 30 jaar zijn uitgebouwd worden intens gebruikt. De vraag naar ruimte om veilig te wandelen en fietsen waren (en zijn) zo groot dat op verschillende plekken in de stad gewone straten (tijdelijk) worden omgevormd tot fietsstraten. De vroegere fietspaden in die straten worden ingezet als voetpaden.
De Gentenaars ontdekken Gent nog intenser dan voorheen, en dat smaakt naar meer. Naar meer leefbaarheid.
Hoofdstuk 3: Muide-Meulestede
Op de kaart zie je het duidelijk. Net als Ledeberg is Muide-Meulestede een woonwortel. Een wortel die met moeite vasthangt aan de grote krop sla Gent Centrum.
bron: Open Street Maps
Kant Grootdok functioneren er nog flink wat havenbedrijven, met de N456 (Port Arthurlaan) als aan- en afvoerroute. Kant Kanaal Gent-Terneuzen is die havenbedrijfsfunctie verdwenen, en groeit de woon- en kantoorfunctie traag maar zeker. De bevolking van de wijk verjongt zienderogen. Afgelopen halve eeuw vervelde de wijk van een grauwe haven- en arbeidersbuurt tot een buurt met veel jonge gezinnen die overal in de stad werken of naar school gaan.
Vanop Muide-Meulestede riskeer je –net als vanuit Ledeberg in 2013– je leven om het eiland zuidwaarts per fiets te verlaten. De mogelijkheden zijn beperkt: Meulestedebrug in het noorden, de Monumentzorg-spookfietsspoorbrug richting Eeklo in het westen, de Muidebrug (met daarop volgend de Voormuide) in het zuiden, en de Port Arthurlaan & Aziëstraat in het oosten op de enige verbindende landstong, geprangd tussen Houtdok en Rigakaai. Sinds deze lente is er via die landstong een nieuwe “fietsontsnappingsroute”. Een bijna 100% degelijke fietsas richting Dampoort loopt via Roerstraat, Houtdok/Kapitein Zeppospark, Koopvaardijlaan, Schipperskaai en Kleindokkaai.
02apr20, Kleindokkaai
De Roerstraat is nog geen leesbare fietsas, en er zit véél autosluipverkeer van en naar de Aziëstraat. De as langs het Houtdok en Handelsdok werd in coronatijden op meerdere vlakken ontdekt, en met open armen ontvangen. Deze fietsas is voor sommige fietsers een oplossing. Maar fietsers richting het westen en zuidwesten hebben daar helaas niks aan. Zij hebben maar drie mogelijkheden: via de spookfietsspoorbrug door naar het fietspadloze Tolhuisbrug, via de spookfietsspoorbrug door naar de Gaardeniersbrug (een fikse omweg), en via de Muidebrug / Voormuide stadinwaarts. Alle drie gevaarlijk en/of onaantrekkelijk.
07sep20, Voormuide
07sep20, Voormuide
Wegendossiers waarvoor het Vlaams Gewest en De Lijn partners zijn duren een eeuwigheid om gerealiseerd te geraken. Het concept van de straatinrichting van de Voormuide dateert uit de jaren 80, toen bewoners uit de wijk nog met de auto naar de Veldstraat reden, en er op de Muide amper nog gefietst werd. Daarvoor moesten tramgebruikers tussen het autoverkeer door de tram op- en afstappen. 40 jaar later kreunt de as Voormuide / Muidebrug / Muidepoort onder de autoverkeersdruk van hoofdzakelijk doorgaand autoverkeer. Dat doorgaand autoverkeer domineert deze bewonersas totaal. Fietsers krijgen er een restfractie:
07sep20, Voormuide / Muidelaan
07sep20, Voormuide / Muidelaan
07sep20, Voormuide
Afgelopen jaar kwam er vlakbij de Muidebrug een nieuwe tramhalte met een veiliger situatie voor fietsers (tov auto’s), maar groeiend conflict tussen voetgangers en fietsers:
07sep20, Voormuide
07sep20, Voormuide
07sep20, Voormuide / Muidebrug
De tramhalte aan de R40 lijkt afgeschaft, en ligt er nutteloos bij:
07sep20, Voormuide
Het kruispunt met de R40 is een zeer zwakke schakel. De leesbaarheid is er door de versleten verf ferm verminderd, het asfalt rond de tramsporen is versleten:
07sep20, Voormuide / Muidelaan
Maar de Voormuide en Muidebrug zijn even zwak. Momenteel wordt àlle verkeer (voetgangers-, fiets-, tram en àlle autoverkeer) over de Muidebrug de Voormuide in gejaagd, in theorie zonder vrachtwagens. Dan zwijgen we nog over de sluipwegen aan beide zijden van de Muidebrug. Er ontbreekt gewoon ruimte om dit alles veilig te laten passeren. Alle vervoersmodi een plaats geven lukt er enkel door compromissen. En van compromissen krijg je gegarandeerd ongevallen. Het wordt kiezen. Ga er eens kijken in de spits, en zie met eigen ogen hoe rechtdoor rijdende of afslaande fietsers aan beide zijden van de Muidebrug weggedrukt worden door een dominante autostroom:
07sep20, Voormuide
07sep20, Muidebrug / Muidepoort
07sep20, Muidebrug / Muidepoort
07sep20, Muidebrug / Muidepoort
Op hun beurt staan ook de voetgangers onder druk van het fietsverkeer: voetgangers worden soms verondersteld achter elkaar te stappen:
07sep20, Muidebrug
En dan hebben we het nog niet gehad over rolstoelen, kinderwagens en rollators. Kort samengevat: deze situatie is hopeloos.
Zoals gezegd: steeds meer bewoners werken in het centrum van Gent in plaats van in de haven. Het fietsgebruik groeit, en zou pas ècht groeien mits er degelijke, veilige en comfortabele fietsinfrastructuur zou zijn.
Hoofdstuk 4: Meulestede breekt uit?
Onze woordvoerder verklaarde op 3 september aan de Gentenaar:“Er moet worden onderzocht of dit kruispunt in aanmerking komt voor een ‘rechtsaf door rood’-bord”, vindt de Fietsersbond. Dan kunnen fietsers altijd rechtsaf slaan, ook al is het rood voor andere voertuigen uit dezelfde richting. “Sowieso snakt de wijk naar de komst van de Verapazbrug en de heraanleg van de Tolhuisbrug, zodat men eindelijk veilig de stad in en uit kan rijden.”
Die eerste reactie gaat niet ver genoeg. Het is oplapwerk. Na verschillende observaties denkt Fietsersbond Gent dat het tijd is voor een verstandige, ingrijpende maatregel cfr het Circulatieplan. Gebruik de waterlopen als grenzen, en maak één van de drie autoverbindingen autoluwer. Ons voorstel is: organiseer op Muidebrug een verkeersfilter voor doorgaand autoverkeer. Dat kan op een straffe, goedkope en zéér snelle manier: enkel voetgangers, fietsers, openbaar vervoer en hulp- & nutsdiensten mogen de Muidebrug gebruiken. Dat zou voor de hulpdiensten vaak kostbare tijdswinst kunnen opleveren:
07sep20, Voormuide
07sep20, Muidebrug
Voor zo’n autofilter volstaat een verkeersbord, later aangevuld met een camera. Of zo’n filter kan op een duurdere (en trager in te voeren) manier: wijkbewoners met een autovergunning kunnen passeren. Dat vraagt méér werk en dus tijd. Hoofddoel is om het DOORGAAND vrachtwagen- en autoverkeer uit de wijk weren. Volgens de ambities / plannen uit de twintigste eeuw kan dat pas nà de afwerking van X aantal reeds lang beloofde wegenwerken, de Verapazbrug op kop. Over 5 à 10 jaar dus. Wil de wijk zolang wachten? Een kind dat nu naar het eerste leerjaar gaat zit dan reeds lang in het secundair onderwijs. Willen de wijkbewoners dat Gent de verkeersonveiligheid in de wijk zéér snel, snel, traag, zeer traag of helemaal niet aanpakt?Wil de wijk de dominante omleidingsroute zijn voor de werf Verapazbrug? Of accepteert ze de huidige stand van zaken?
Laat u niet ontmoedigen door mails of gesprekken die u afgelopen 10 jaar met ambtenaren of politici voerde. Elke dag is een nieuwe kans op verandering. Daarom: verenig u, bijvoorbeeld als “Meulestede breekt uit“. Steek de koppen bij elkaar. En laat uw stem als groep duidelijk horen. Fietsersbond Gent zal u met raad en daad bijstaan. Het zijn de bewoners die tellen.
Nog een belangrijke les uit het Circulatieplan: er is een grote zwijgzame groep die mobiliteit anders wil, er is een kleine luidruchtige groep die alles wil houden zoals in de vorige eeuw, en er is een zwijgzame massa mensen zonder mobiliteitsmening. Die massa staat open voor meer veiligheid en leefbaarheid, zolang de autobereikbaarheid (cfr het Circulatieplan) gegarandeerd blijft. Het kan raar klinken: de Fietsersbond is niet tégen de auto. We zijn tegen de dominantie ervan. De kraan staat véél te wijd open. Zoals we hier in het editoriaal van de Zondag lazen: “Ik ben dus te bang om mijn zoon met zijn fiets naar school te laten gaan, en dat is helemaal fout. …Feit is dat wie zijn kind met de wagen naar school brengt, natuurlijk deel is van het probleem. Want elke extra wagen zorgt er natuurlijk voor dat het probleem, en de angst, nog groter worden.”
07sep20, Muidelaan
Autobereikbaarheid is iets anders dan maximaal autocomfort. Een omweg voor autogebruikers is het nadeel. Concreet méér ruimte voor voetgangers, fietsers en openbaar vervoer is het voordeel. Een grotere leefbaarheid en verkeersveiligheid zijn nog twee voordelen. Pas als het zover is durven velen de overstap te maken van de auto naar zachtere mobiliteit.
Een fantasie voor de verre toekomst: een Muidebrug met zoveel minder autoverkeer, is dat geen brug voor een tramverbinding tot aan Meulestedebrug? In Amsterdam zou dat de logica zelve zijn. Maar dat is voor als de Lijn ooit een degelijk budget heeft.
Epiloog
Wat 20 jaar geleden een droom was kan nu realiteit worden: een leefbaardere Muide- en Meulestedewijk. Het kan volgens ons simpel en snel gebeuren door de invoering van een verkeersfilter op de Muidebrug. Of wachten we op het volgende ongeval op de Voormuide of aan Muidebrug?
In oktober 2019 hield de Fietsersbond in samenwerking met Het Nieuwsblad en VSV (Vlaamse Stichting Verkeerskunde) een bevraging over het lokale fietsbeleid. Velen onder u hebben ze ingevuld. Voor Gent waren dat 637 personen. De sterkte van zo’n bevraging is dat ze ingevuld wordt door mensen met fietservaring. De zwakte is dat je de beoordeling van de honderdduizenden die niet durven fietsen onmogelijk kan vangen.
We bekeken en vergeleken de uitslagen van de grote 12, de centrumsteden met meer dan 50.000 inwoners. Gent scoort daarin -als naar verwachting- goed, en dat verdient een applaus en dankjewel. Op de 15 vragen scoort Gent geen enkele buis. Dit is zo voor de 6 steden van de kopgroep: Kortrijk, Genk, Mechelen, Gent, Sint-Niklaas en Brugge. Daardoor weten we vooral wie er in deze categrorie zeker niet Fietsstad 2020 wordt: Leuven (1 buis) , Roeselare (2 buizen), Oostende (6 buizen), Hasselt (7 buizen), Antwerpen (ochhere 10 buizen op 15 vakken) en Aalst (ook ochhere 10 buizen).
Op Vlaams nivo bekeken geven de 24.394 fietsers die meededen aan de bevraging geen buizen. Dat moet je met de nodige relativiteit nemen, want bekijk de vele grijze vlakken:
Dat zijn allemaal gemeentes die uiteindelijk geen resultaten hadden, wat mij doet vermoeden dat er niet zoveel fietsers zijn. Minstens: weinig fietsers die meedoen aan deze bevraging.
Je leest er dus de gemiddeldes van de scores. Hoe scoort Gent ten opzichte van deze gemiddeldes? Is Gent ergens zwakker dan het gemiddelde? Nee. In twee aspecten zit Gent knal op het gemiddelde (“ik kan hier aangenaam fietsen”, en “Ook ouderen kunnen hier met een gerust hart fietsen”). Bij de andere aspecten scoort ze hoger dan het gemiddelde.
In de puntenvergelijking onder de 12 centrumsteden scoort Gent boven de 15 gemiddeldes (opgelet: dat is op basis van de rapporten, zonder rekening te kunnen houden met de individuele waarderingen).
In één aspect krijgt Gent de hoogste score van de 12 centrumsteden: “Als een straat (opnieuw) wordt aangelegd, wordt de infrastructuur ook verbeterd”. Gent heeft er 4,4. De volgende is Kortrijk met 3,8. Hier ligt duidelijk de grootste inspanning van Gent. Om deze superscore lichtjes te relativeren: de signalen die wij ontvangen uit Oostakker zijn anders. Daar valt nog veel recht te zetten. Bij “Deze stad moedigt fietsen actief aan” staat Gent tweede na de 4,5 van Kortrijk. Ook dit zijn superscores voor de schepen, het stadsbestuur en de administraties.
De laagste scores van Gent zijn de achillespezen van het beleid: een score van 2,8 voor zowel “Kinderen kunnen veilig naar school fietsen” als voor “Ook ouderen kunnen hier met een gerust hart fietsen”. Dat zijn meteen ook de enigste scores onder de 3. Hier heeft de stad, samen met de véél te véél andere administraties (op vooral Gewestelijk niveau) nog véél werk aan. Het vraagt een mindshift, ook bij de vele ambtenaren van goede wil. Al te vaak stelden we vast dat ambtenaren die reeds jaren zelf fietsen moeilijk die kinder- of bejaardenbril opzetten. Daarom dat wij al jaren hameren om vooral te focussen op de niet-assertieve / fitte fietser. In een complexe stadsmurenstad als Gent dragen zowel de vele Gentse stadsdiensten als De Lijn, Agentschap Wegen en Verkeer, de Vlaamse Waterweg, Infrabel, Monumenten & Landschappen, de Vlaamse Landmaatschappij, Aquafin, Farys, North Sea Port, Oost-Vlaanderen, (wie nog? ook de Gentse Politie, ook de buurgemeentes, ook de nutsmaatschappijen … ) hierin een (te) versplinterde verantwoordelijkheid.
De volgende twee laagste scores (een 3) gaan naar “Ik weet waar ik terecht kan met vragen en klachten” en “ik kan hier comfortabel fietsen”. Gentinfo is duidelijk nog niet bekend genoeg, of moeten we zeggen: slagkrachtig en efficiënt genoeg? Je kan louter bellen of mailen, en als je vanop een lokatie belt houden ze heel soms zelfs de boot af. En jawel: de decennialang opgebouwde achterstand qua wegenonderhoud (zowel bij Stad als Gewest), en de soms verkeerde materiaalkeuzes uit het recente verleden (de Hoogpoort, de Zonnestraat!) laten zich nog steeds voelen. Plus: de (al te vaak) ondermaatse prestaties van sommige aannemers, zowel bij Stads-, Gewest- Provincie- (bekijk de Dendermondsesteenweg) als Gewestwerven. Plus: het verwoestende karakter van de servosturen van bussen en vrachtwagens. Mobiliteit is complex, we weten het.
Wat we ook weten: Gent is na Antwerpen de stad met de meeste oppervlakte, met bovengemiddeld veel stadsmuren (welke doctoraatsstudent wil dat eens berekenen?) En – net als Antwerpen en Oostende- begunstigd met noodzakelijke maar te gevaarlijke tramsporen, daar is werk aan. Ondanks dat scoort Gent het hoogst bij de steden boven de 100.000 inwoners, en dus ook bij de (2) steden boven de 200.000.
Maar: conclusie! Gent scoort in uw beleving bovengemiddeld goed, en daar zijn we het mee eens. 🙂 Er is sinds het eerste Fietsplan uit 1993 heel veel werk verzet. En er is nog massaal veel werk om een echte Fietsstad te worden. Kinderen en bejaarden horen de norm te zijn: wat voor hen veilig is, is zeker veilig voor de anderen. Het blijft de goede kant opgaan. Dat merk je ook aan de perceptie:
Alle resultaten van Fietsrapport 2020 lees je hier. Beschouwingen lees je op de website van de Fietsersbond en ook in Het Nieuwsblad / De Gentenaar.
(U zal merken dat de eindcijfers tussen krant en Fietsersbond soms verschillen. Dat komt omdat in de persberichten die gisteren de deur uit gingen een rekenfout stond)
Jan schreef begin augustus 2 fietsbulten over het Westerringspoor. Later in deze reeks geven we hierover nog een update. Vanuit het Westerringspoor kan je sinds kort doorheen de Wondelgemse Meerssen richting Wondelgem fietsen. De aansluiting met de Driemasterstraat is helemaal klaar. In juni 2019 was het nog behelpen, zie deze Fietsbult van 7 juni. En voila! Oef! Het is -oef- af!
Ook aan het andere uiteinde van het Pakketbootpad, waar het aan de spoorwegovergang tussen de BuitenSingel en Hakkeneistraat aantakt op het Westerringspoor, is de situatie anders geworden. De spoorwegovergang louter voor fietsers en voetgangers lijkt nu helemaal afgewerkt, en op de Buitensingel hebben fietsers er nu voorrang op het autoverkeer:
16aug19, Buitensingel16aug19, Buitensingel
Zou een accentverlichting het niet extra… accentueren?
16aug19, Buitensingel
Het heeft er zeer lang – om precies te zijn: 8 jaar- geduurd om van de antieke situatie effectief een degelijke fietsroute te bouwen. Wie wil zien hoe het er in 2013 in deze zone uitzag kan op deze Fietsbult terecht. En dit was 2011. Een wereld van verschil met vandaag. Nu is het hier nog wachten tot de antieke Hakkeneistraat onder de schop gaat. Of blijft het eeuwig wachten op de Lijn, die hier al jàààren een tramspoor plant?
De Hakkeneistraat is aan deze kant van de Brugsevaart dè missing link in het Westerringspoor. Dat zie je helder op deze kaart van het grandioze OpenStreetMap. De blauwe stippellijntjes zijn de bestaande fietspaden:
“Ze moeten toch hun werk kunnen doen?” is in het land van de noeste werkers de simpele standaardreactie. We hebben het dan niet over wegenwerken, maar over verhuizers, slopers of een filmcrew. Het is goed dat er begrip is voor de werkende medemens, zéér goed zelfs.
19aug19, Burggravenlaan
Evenveel begrip is nodig voor de verplaatsende medemens. Correctie: voor de veiligheid van de verplaatsende medemens. Als Fietsersbond vragen we dat àlle mensen veilig en comfortabel van en naar huis kunnen fietsen. Het lijkt een basisrecht, maar voor velen is het een onmogelijkheid. De fiets is onze focus, maar in één beweging telt dat uiteraard voor àlle mensen. Dat vraagt van de werkende medemens een inspanning. Een filmset veilig beheren is méér dan een nadarhekken en een papierke “voetgangers via fietspad”.
22aug19, Kasteellaan22aug19, Kasteellaan
Augustus is al een tiental jaar de meest intense wegenwerfmaand. Dat is een begrijpelijke logica: er zijn minder mensen in de stad, de scholen zijn dicht. Daar komt nu ook een kantoorsloopwerf op de Kortrijksesteenweg erbij, waarbij de totale rijweg ingenomen wordt. De keuzes daar zijn niet simpel. Stuur je fietsers langs de pest – de omleiding voor auto’s bergop, en dan zonder verkeerslichten aan de Koning Leopold II-laan de ring oversteken – of langs de cholera – langs de werf over de Kortrijksesteenwegtramsporen?
22aug19, Koning Leopold II-laan
Ik zou gaan voor de cholera, want de Kortrijksepoortstraat is vierdubbele cholera, en zo behouden fietsers de verkeerslichten om de ring te dwarsen. Bovendien is de doorstroming van deze tramlijn aan de Burgstraat geknipt.
22aug19, Kortrijksesteenweg
Ook hier: kan de aannemer het in deze fase niet anders aanpakken, zodat de het voor de verplaatsende fietser sneller weer veilig wordt?
22aug19, Kortrijksesteenweg
Dit is geen pleidooi in functie van de fitte volwassen fietser (zoals ik), die trekt zijn plan. Er zijn steeds méér andere fietsers: trager en niet assertief. Zij zijn – samen met voetgangers- de belangrijksten om maximaal rekening mee te houden. Hoe zie je de drie fietsers (zag u ze alle drie?) van de bovenste foto langs deze werf passeren? Terug de auto in?
Deze bouwaanvraag is belangrijk. Niet omdat de brug een lange voorgeschiedenis heeft, een dikke Franse roman of een Amerikaanse realityreeks waardig (lees daarover een stukje hier en hier). Wèl omdat de brug deze -complexe en belangrijke- hoek van Gent voor de komende decennia in een andere plooi legt. Zo zag deze hoek er anno 1912 uit:
16jun19, collectie Anglo Belgian Corporation.
De brug komt linksonder, ongeveer op de E van Bassin de CommercE, het Handelsdok. Op onderstaande kaart zie je de witte daken van nieuwe loodsen van Christiaens Christeyns :
De Verapazbrug zal rechts daarvan landen. Het wordt uitkijken of bij het eindontwerp rekening werd gehouden met onze bezorgdheden omtrent fietsveiligheid. Of de nieuwe aangelegde kruispunten voor fietsers en voetgangers 100% conflictvrij zullen zijn. En of de nieuwe tramrails en het tweerichtingsfietspad elkaar haaks dwarsen. Op dit plan uit 2017is dat niet zo. Fietsveiligheid is méér dan een fietspad aanleggen. Mocht u tijd hebben om de plannen in te kijken, laat ons uw analyse hierover weten. Meer officiële info hier.
Links en rechts van de zone waar -hopelijk binnen een paar jaar- de brug komt wordt driftig gebouwd aan het project Oude Dokken. Naast de woontorens en het nagelnieuwe Stadsgebouw met Basisschool en Wijksporthal wordt ook gewerkt aan de heraanleg van de Kleindokkaai en de aanleg van het Kapitein Zeppospark rondom het Houtdok.
Dit is de werf Kleindokkaai:
16jun19, Kleindokkaai16jun19, Kleindokkaai16jun19, Kleindokkaai16jun19, Kleindokkaai16jun19, Kleindokkaai16jun19, Kleindokkaai, vanop de Dampoort
Het werk aan de paden rondom het Houtdok gaat traag gestaag vooruit. Morgen een fotoreeks hiervan. Kijk, de verlichtingspalen zijn aangekomen:
16jun19, Houtdok, toekomstig Kapitein Zeppospark
Vraag is of deze twee deelprojecten – Kleindokkaai / Schipperskaai en Houtdok / Kapitein Zeppospark – ook snel met elkaar verbonden zullen worden, zodat Muide en Meulestede langs hier een veilige fietsverbinding met de centrumstad en Dampoortstation krijgen. Ik hoop het.
Hoeveel jaar zal het duren voor deze twee helften elkaar zullen vinden? Ik lees: wachten op herlokalisatie van het bedrijf. Of zal de werf aan de Verapazbrug deze bijna-fietsas voor een paar jaar in de diepvrieze stoppen?
In de tussentijd is hier een paar meter degelijk asfalt nodig:
31mei19, Koopvaardijlaan
Vergis je niet. Hier passeren in spitsuren veel fietsers van en naar het schiereiland Muide/Meulestede, een stadsdeel met een steeds jongere bevolking, en dus met een immens fietspotentieel.
De verkeersafwikkeling rondom de aansluitingen met de Verapazbrugwerf zal complex zijn, of niet zijn. Deze fietsas kan een kans zijn om véél mensen op de fiets te krijgen.
De zorg waarmee de aannemers en de overheden omspringen met het Project Gent Sint-Pieters kan je samenvatten in dit beeld:
22mei19, Sint-Pietersstation
Het is een foto van 22 mei. Iemand wou verschillende soorten grijs uittesten. Zo lijkt het toch. Mijn eerste reflex was: “goed zo!” Alles begint bij correcte communicatie. Het was een domme reflex. Als de communicatie niet overeenkomt met de realiteit verdwijnt de geloofwaardigheid. Deze papieren communicatie hangt er vandaag 11 juni nog steeds. Exit de geloofwaardigheid. Deze papiertjes zijn louter een symbool voor het Project Gent Sint-Pieters. In een straal van 50 kilometer is er geen eindverantwoordelijke voor dit project te vinden. Iemand die het dagdagelijkse reilen en zeilen in het Projectgebied aanstuurt. In concrete details en in concrete hoofdzaken.
Erger is het met de geloofwaardigheid gesteld als de reizigers zonder roltrap en lift naar het perron gezet worden:
04jun19, Sint-Pietersstation
Hoezo, zonder roltrap en lift? Verderop is er toch nog één? Dat weet een deel van de dagelijkse stationgebruikers, de rest van de wereldbevolking weet dat niet. Ik kon het aantal foeterende / vloekende bejaarden die ik de klassieke lange trap naar perron 12 zag beklimmen niet tellen. Hun tochtje naar de zee begon met een pittige conditietraining.
22mei19, Sint-Pietersstation
In essentie zijn de werken aan de roltrappen een goede zaak. Weet iemand hoeveel pannes die roltrappen sinds de opening van het perron gehad hebben? Ik vroeg aan de werkmannen waarom deze werken nu zoveel tijd namen 4 weken per set), en of dit de eerste roltrappen van dit type waren. Bleek dat er ook in Brussel en Deinze roltrappen van dit lange type waren, maar dat de sturing in Gent in de vloer was ingebouwd , niet in aparte kasten naast de roltrap.
22mei19, Sint-Pietersstation
Bij elke Gentse storing diende bovenaan de roltrap 80 kilo getild te worden. Daarom verhuist de sturing naar de onderkant van de roltrap. Foutje. Een fout ontwerp, dat nu opgelost wordt. Ik ben daar mild voor: als het maar opgelost geraakt in functie van de lange termijn. En dit foutje zullen ze op perron 8 tot 1 niet meer maken. Hoop ik. Het zou wel eens kunnen dat het voor de aannemers een verrassing is dat de NMBS zo streng toekijkt op de afwerking van dit station. De NMBS had daar geen traditie in. Ze had -dixit de huidige CEO- vooral controlemechanismes voor het eigen personeel. Daarover morgen meer.
Minder mild ben ik voor de “voorlopige trap” naar perron 7 en 8. Dat blijft een ramp. De aannemer èn de overheid zeggen hier duidelijk foert tegen àlle normen van reizigerscomfort en – veiligheid.
Welk veiligheidsorganisme neemt hier de verantwoordelijkheid voor? Hoelang nog? Het is een oud zeer dat zelfs door de vorige burgemeester aangeklaagd werd:
Van: Burgemeester Termont Daniel <Daniel.Termont@stad.gent> Verzonden: maandag 23 april 2018 23:49 Onderwerp: RE: perron 8
Mijnheer ,
Ik ben zelf gebruiker van de trein en moest vorige week de trein nemen op perron 8. Ik heb het dus zelf gezien en ondervonden.
Ik heb de situatie zelf aangeklaagd. U hebt meer dan gelijk. De wijze waarop de NMBS hier met zijn klanten omgaat is beneden alles.
Daniel Termont
05okt18, Sint-Pietersstation
Hetzelfde telt voor hoe de aannemer de achterkant van het station, het Mathilde-ahum-“plein”, achterliet. Juridisch zal het wel kloppen. Zo zal het openbaar domein er misschien gelegen hebben de dag dat de aannemer er x aantal jaar geleden zijn eerste werfcontainers dropte. De doorsnee gebruiker van het station ervaart deze puzzel als een immense middelvinger. Klimaatzaak? Méér mensen het openbaar vervoer laten gebruiken? Zijde zot? Het conflict tussen de verschillende overheden / overheidsinstellingen en de aannemer zal ze worst wezen. Los het op! Ik vul de mail van gisteren over Stiefmoeder Mathilde aan met nog wat foto’s van het Kafkafietspad. Herinner u: ook Kafka liep verloren in het labyrint van overheden en “soms-verantwoordelijken”. Dit is het “slecht verwijderd paaltje waar je je banden op stuk kan rijden.” :
22mei19, Koningin Mathildeplein
Alan reageerde gisteren op Facebook met deze samenvatting: “De miserie daar begint -als je van de Kortrijksesteenweg komt- al meteen op dat kruispunt. Ooit vond men het een goed idee om midden op een kruispunt een tramhalte te bouwen. Nu is er daar geen tramhalte meer, maar de perrons nog wel. Waarom eigenlijk ? Wat een verloren ruimte ! Daarom moeten alle fietsers die van daar komen rond dat perron fietsen. Dan is er de Sint Denijslaan. Dat is een fietsstraat met afgebrokkelde fietssuggestiestroken ! Lekker duidelijk. En dan kom je aan dat plein waar meer voetgangers dan fietsers van het fietspad gebruik maken. Dat fietspad eindigt in een kuil ! Als je daar ’s avonds fietst en de buurt niet kent riskeer je een ongeluk. En op dat gedeelte rijden niet eens auto’s.”
22mei19, Koningin Mathildeplein
Dit is vermoedelijk een poging om hier minder ongevallen in de plassen en de tramsporen te hebben:
Voor wie in februari in het buitenland zat, dit is onze open brief waarin we smeken om dit station te geven wat het nodig heeft: “Red het klimaat, begin met het Station Gent Sint-Pieters.” Laat de échte eindverantwoordelijken nu eens opstaan, en de geloofwaardigheid van dit o zo nodige mobiliteitsproject herstellen. Dag aan dag.
Het zit zo.
13 oktober doe ik een terrasje met lady L, ons oudste.
Een terrasje is een understatement, want alle terrasstoelen op de Kouter waren zonnig bezet.
En op het Koophandelsplein was het niet anders.
Gelukkig is er dan nog het Circulatieplanmeubilair.
Een drankje kan je aan de cafétoog naar keuze kopen, en de zon is van de wereld en van iedereen.
Je moet het ècht eens doen: het Koophandelsplein op een zaterdag.
Op zo’n autoluwe plek ziet een mens pas wat een variatie aan tweewielers er rondrijdt:
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
Tussen al dat vrolijk fietsgenot was er plots een incident met een jongedame:
13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
Ze had het zitten met de tramsporen, maar de schade viel op het eerste zicht mee: een geplooid wiel en een schaafwondeke. 13okt18, Koophandelsplein
13okt18, Koophandelsplein
Dit is zo’n typisch “eenzijdig fietsongeval” dat de verkeersongevallenstatistieken niet haalt (eenzijdig, want er is maar één betrokken persoon).
Het liep goed af, dat is wat telt.
Maar waar is het stampen?
Een kleerkast van een man kwam luid roepend uit een café te voorschijn, en bood zijn diensten aan.
Dat wiel gingen ze eens recht plooien.
Een klein wonder voltrok zich:
Met de Fietsersbond vragen we het stadsbestuur al jaren om de Fietstoets in te voeren, want ons betreft samen met een voetgangerstoets.
Daar wordt niet op ingegaan.
We blijven het vragen, en op de agenda zetten voor de volgende verkiezingen.
Wat is die Fietstoets?
Eva omschreef het hier als volgt: Concreet betekent de fietstoets dat er bij elke steen die in Gent wordt verlegd, er wordt nagegaan of er kansen zijn om iets voor de fiets te verbeteren. Dit gaat over het verlagen van een boordsteen tot de realisatie van een volwaardig fietspad of bijkomende fietsenstallingen. Niet enkel het Mobiliteitsbedrijf, maar àlle Gentse administraties moeten dit principe toepassen: Stedenbouw, Groendienst, Haven…
Enkel zo krijg je een stad op mensenmaat.
Het einddoel is een stad waar alle weggebruikers zich veilig en respectvol kunnen verplaatsen.
Een stad waar fietsers zich niet in de jungle voelen, en bescherming zoeken op het voetpad.
Dat is een complex parcours, dat veel zorg en werk vraagt van àlle stadsdiensten.
Eén van de zegeningen van de laatste 10 jaar is dat de meeste Gentse kinderen een lagere school in hun eigen buurt aangeboden krijgen.
Dat zorgt voor een pàk minder autokilometers, en veroorzaakt méér stappen en fietsen.
Een ongewilde Fietstoets, maar het toont hoe goed beleid over de beleidsdomeinen heen in elkaar kan klikken.
Tramsporen zijn voor fietsers valkuilen, of beter: valsporen.
De Lijn heeft hier de verantwoordelijkheid in. 17sep17, Cataloniëstraat
21jul13, 16u29, Cataloniëstraat
21jul13, 16u29, Cataloniëstraat
Je kan je in deze jungle maar beter staande leren houden.
Deze cursus van de stedelijke Sportdienst is hierin een zegen:
17sep17, Sint-Baafsplein / Emile Braunplein
17sep17, Sint-Baafsplein / Emile Braunplein
17sep17, Sint-Baafsplein / Emile Braunplein
17sep17, Sint-Baafsplein / Emile Braunplein
17sep17, Sint-Baafsplein / Emile Braunplein
Je kon de cursus “tramspoorfietsen” op de verkeersvrije zondag in september live bekijken.
Grandioos hoe die dames/tramspoorvalinstructrices aan fietsers de kneepjes van het tramsporen dwarsen leerden.
Pure klasse. 17sep17, Sint-Baafsplein / Emile Braunplein
Fietsbult 