werf – Fietsbult

Mèt plannetje

De Keizerparkbruggen (geboren in 2008) vormen samen met de fietsstraat Visserij één van de slagaders van het Gentse fietsverkeer. De aansluiting van de bruggen met Gentbrugge was 5 jaar lang een modderige bedoening. Toen kwam er een “voorlopige oplossing”, die we als Fietsersbond met taart beloonden (bekijk het hier). Daarna volgde een werf van een bizar woningcomplex, met een garagepoort die uitkwam op de fietsas. Als dat maar goed afliep. Door dat zware werfverkeer verzakte het voorlopige fietspad, met bij regenweer steeds een ferme plas op en rond het pad.

Anno zomer 2020 wordt de voorlopige oplossing vervangen door een definitieve. Start: 10 augustus. De werf was oorspronkelijk gepland voor de Paasvakantie 2019, maar door een bezwaarschrift tegen dit project ging de werf terug naar af. En wie weet: misschien was ook het coronabeest planningsspelbreker.

De bedoeling is duidelijk om ook deze werf in een schoolvakantie te mikken, en dat is goed. Hier passeren dagelijks honderden fietsers. En het is een belangrijk fietskruispunt. De bedoeling is ook -applaus!- om helder te communiceren. En op tijd te communiceren, een maand vooraf (dubbel applaus!). En (kers op de taart!) mèt een omgevingsplannetje, zodat fietsers zich kunnen oriënteren. Daar vroegen we als Fietsersbond al vaker naar. Als nu ook nog de signalisatie van de omleiding goed uitgevoerd wordt mag dit project in de boekjes van “good practices” opgenomen worden.

Vergis je niet: om het beton de kans geven uit te drogen zal er radikaal geen enkele fietser of voetganger kunnen passeren. Zeg het voort! Spread the news. Omleiding is omleiding, punt.

Oh ja, nu weten we ook waarvoor de grote mysterieuze VAB-tag dient:

Werfhygiëne, deel zoveel

Aannemers en wegenwerken… Daar kunnen boeken mee gevuld worden. Je zou veronderstellen dat een aannemer ernaar streeft om het rond de werf zo veilig mogelijk te maken, zowel voor zijn werknemers als voor de weggebruikers die langs of door de werf moeten.

Dat het in de praktijk vaak anders loopt, ervaren we dagelijks.

Via de media hebben we al veel gehoord en gelezen over de werken aan het ‘brokkelviaduct’. Een viaduct betekent dat je er onderdoor kan. Dit ligt in stedelijk gebied, dus lopen er wegen onderdoor. Daar wordt je als weggebruiker geconfronteerd met de werken boven je hoofd en de aannemer moet je er dus veilig onderdoor loodsen. Tot zover de theorie.

Verkeersborden dus.

Is dit een opslagruimte van borden of zijn die echt bedoeld om te volgen? De manier waarop ze er staan, doet het eerste vermoeden. Maar ze staan rechts van de rijweg en zijn duidelijk leesbaar, dus moet je ze volgen.

Emiel Van Swedenlaan, Gentbrugge – 16 juli 2020

Gelukkig is ‘fietsers afstappen’ een bord dat niet in het verkeersreglement voorkomt, dus kunnen we dat negeren. Hier zie ik echt niet wat het nut ervan zou zijn. Let ook op de voorrangsregeling (B21): wie van deze kant komt, heeft voorrang.
Let ook op het bordje voor de voetgangers, uiterst rechts. De aannemer heeft echt zijn best gedaan om die overdekte doorgang zo moeilijk mogelijk bereikbaar te maken. Als afgestapte fietser moet je dan nog met je fiets de stoeprand op en tussen de borden door laveren. Dat doet geen mens.

Dezelfde werf, maar bekeken van de andere kant, geeft een ander beeld.

Wie van deze kant komt met de auto (of een ander voertuig) en een tegenligger ziet, krijgt een verrassing, want hier staat geen voorrangsregeling (B21)… Gelukkig is de weg zo breed dat je elkaar zonder hinder kan voorbijrijden.

En als je je afvraagt hoe fietsers leren om borden te negeren:

Een rijweg van het formaat ‘landingsbaan’ en dan ‘fietsers afstappen’. Waarom zou je dat doen? Welk voordeel biedt het?

Aannemers, ze doen maar wat…

Sopje

Waar las ik het vandaag? Reizen is een sopje voor de hersenen. Het verfrist, en maakt het denken helderder. En je ziet hoe anderen zaken ànders aanpakken dan hier. Ook dat is verfrissend.

Zondag trokken mijn teerbeminde en ik voor een paar dagen naar Amsterdam, de Fietsrepubliek (wie dit boek over de geschiedenis van de fiets in Amsterdam nog niet las… doen!). Het is telkens weer boeiend om te zien hoe deze immense fietsstad evolueert, en omgaat met problemen en spanningsvelden. Als het regent in Amsterdam druppelt het in…

Vandaag, vrijdag 10 juli 2020, gaat de onderdoorgang Sint-Lievenspoort open voor fietsverkeer. Het bouwverlof zorgt vaak voor een dwingende deadline. Gisteren werden de laatste ballustrades geplaatst, desnoods in de drogende cement:

Zoals iedereen weet: de onderdoorgang is een shared space-project geworden. Voetgangers en fietsers zullen de ruimte van de onderdoorgang delen. Daar zijn vele redenen voor. Ook de Louisa D’Havébrug (in opbouw) is zo een shared space-project. Beide projecten zijn zéér lovenswaardig, en enorme sprongen op weg naar veiliger stadsverkeer. En beide projecten zijn nu al -op deze drukke locaties- achterhaald qua shared space-idee. Dat komt omdat besluitvorming een maf iets is. Daarmee bedoel ik: besluitvorming is vooral een traag iets. Het is een traag proces van beslissen, plannen maken, budgetten afkloppen, plannen bijvijlen, bouwvergunning aanvragen, offerte uitschrijven, werf toewijzen, en bouwen. Over al die stappen en procedures gaan – net als bij een nieuw flatgebouw of een nieuwbouwhuis- jaren heen. Dat maakt dat een project dat opgeleverd wordt –soms, gelukkig niet altijd– al op dag 1 van ingebruikname qua gedachtengoed (deels!) verouderd kan zijn. Dat is ook de reden dat als een project bij de bouwaanvraag tegenwind vangt omdat het gedachtengoed achterhaald is, de overheid of projectontwikkelaar toch probeert door te duwen. En dan is er de evolutie qua technieken en concepten. De verbouwing die ikzelf in de jaren 90 deed is ondertussen op x aantal facetten achterhaald / verouderd. Dat is normaal. Toen deze twee fiets- en voetgangersprojecten opgestart werden was er nog geen circulatieplan, en was er nog geen corona. Iedereen was blij dat (het voormalige) Waterwegen & Zeekanaal zijn verzet tegen dit project opgegeven had. Na méér dan 10 jaar aandringen en actievoeren door verschillende organisaties kwam er eindelijk beweging in dit levensreddende dossier. Er was hoop dat het aantal fietsers en voetgangers zou groeien. Niemand geloofde toen dat het zo snel zou evolueren. Ook ik niet. Al waren er 5 jaar geleden wel andere stemmen die een pleidooi hielden voor bréééd. Ze hadden gelijk.

In de jaren 60 kon het geld niet op, en werden autobruggen gebouwd alsof er overal viervaksbanen zouden komen. Liefst zonder fietspaden. In Lovendegem ligt zo een nutteloze brug, die nu dienst doet als parkeerplek voor vrachtwagens van duiventransporten. In de 21e eeuw wordt er veel intenser gekeken naar het kostenplaatje, en zo hoort het ook. Zo ging de brug over de Watersportbaan terug naar af. Toch wil ik hier een lans breken om goed af te wegen waar een shared space-project toch op zijn plaats is, en waar het wijzer /beter is om voetgangers en fietsers een gescheiden strook te geven. Zo zal de fiets- en voetgangersbrug die er komt om het Westerringspoor aan het Patijntje over de Leie te brengen héél zeker vaak pokkedruk worden. Daarom: laat het voorschrijdend inzicht zijn weg vinden. Laat vanaf 2020 alle fiets- en voetgangersbruggen en -onderdoorgangen toekomstgericht breed ontworpen worden, zodat fietsers en voetgangers elk hun ruimte kunnen krijgen. Een fietspad kan je desnoods binnen 20 jaar nog verbreden. Met een brug lukt dat niet. Een brug of onderdoorgang bouw je voor een eeuw, toch minstens voor een halve eeuw. Daarop besparen of beknibbelen is zonde van de toekomst.

In Amsterdam regent het dergelijke non-shared spaceprojecten. Het is er precies al een gewoonte om bij nieuwe projecten voetgangers en fietsers niet te mixen:

Beschaafd

Binnenkort start het bouwverlof. De kans is groot dat de aannemer van de Louisa D’Havébrug de Stropkaai beschaafd achterlaat. Daarmee bedoel ik: op een manier dat fietsers op deze hoofdfietsas de werf vlot kunnen passeren. De kans is groot, want hij deed het afgelopen weekends al:

Het valt op dat het wegdek dan ook proper wordt achtergelaten. Dat lijkt evident, maar is rondom veel werven niet de dagelijkse / wekelijkse praktijk.

Dit is de signalisatie tijdens de werkdagen:

Het zou goed zijn mocht de signalisatie in het bouwverlof aangeven dat fietsers er mogen passeren.

Zo bouwen we aan geloofwaardige signalisatie, signalisatie die je kan geloven. Zoals we al schreven in Coronatip #1: “Een kleine moeite door Vermaelen Projects… betekent misschien een wèèèreld van verschil”

De belastingen

Persoonlijke bekentenissen, aflevering 27. Hopelijk kan u er tegen. U mag het ook een persoonlijke afwijking noemen: ik vul graag mijn belastingsbrief in. En – net als u – betaal ik graag belastingen. Afgelopen jaren waren dan ook een feest: vadertjesdag was soms een aanleiding om drie opgroeiende dochters te “assisteren”. Maar de FOD Financiën is ongenadig: wèg met de papieren belastingsaangifte! Digital muss sein! De dochters vragen me sinds 2019 of het voorstel van FOD Financiën ok is, and that’s it. Ikzelf ging vorig jaar -met knikkende knieën- voor het eerst voor een digitale aangifte. Het werd een fluitje van een belastingscent. Alle gegevens op het scherm klopten! Niks te corrigeren. Niks aan te passen! Knap werk daar in Brussel!

Gelukkig is er nog de belastingsbrief van mijn ouders. Doordat mijn moeder een liliputterig Nederlands pensioentje ontvangt mag ik nog steeds de jaarlijkse fietstocht naar de Zuiderpoort inplannen. Met plezier! Wie kent de magische brievenbus van de Zuiderpoort niet?

Ik betaal graag belastingen. We weten nu meer dan nooit wat voor een gezondheidszorg we hebben. Vergeleken met andere landen doen we het vaak goed. Plus: ik doe niet mee aan het gezaag over luie ambtenaren. Ik ken er privé flink wat, en daar zit geen enkele tussen die ik verdenk van potlodenslijperij. Integendeel: het zijn harde werkers. Sommigen van hen vinden dat ze teveel vakantie hebben, of dat de regels boven hun hoofd efficiënt werk soms onmogelijk maakt. En toch werken ze hard. Dus ja: het kan zeker efficiënter. Maar dat is in de privé niet anders, en die werken vaak met belastingsgeld. Door veel te praten en goed te kijken merk ik soms dat er administraties zijn die onderbestaft /onderbemand / onderbevrouwd zijn. Niet allemaal, maar véél. Digital muss sein, en dat is niet altijd een even grote zegen als bij de FOD Financiën.

Maar daar wil ik het verder niet over hebben. Ik wil op de fiets naar de belastingen, naar de Zuidertoren. En ik wil satire. Deel 1!

FOD Financiën heeft werkelijk àlle middelen uit de kast gehaald om te maken dat een maximaal aantal burgers de overstap maakt naar een digitale belastingsaangifte. Ze passen de quarentainestrategie toe. Hoe maken we de Zuiderpoort in de laatste weken van juni zo onbereikbaar als mogelijk? Daarvoor riepen ze hulp in van Agentschap Wegen & Verkeer en de Stad Gent. Alle mogelijke toegangswegen naar de Zuiderpoort dienden zo intens als mogelijk afgesloten te worden, zowel voor autoverkeer als voor fietsverkeer als voor voetgangersverkeer. Met als topper: de Sint-Lievenspoort.

Stel: u woont op de LeopoldII-laan, en u wil uw belastingsbrief naar de Zuiderpoort brengen. Dan kan u dit meemaken:

19jun20, Dierentuinlaan / Hubert Frère Orbanlaan – Zuidparklaan

Maak u geen zorgen voor mogelijke feesten met uw belastingsgeld: dit zijn geen feesttenten. Het zijn werktenten, met dit als resultaat:

Hierdoor bleef de weg naar de belastingen tot op vandaag deskundig afgesloten:

Was de Sint-Lievenspoort een kruispunt in – ik zeg maar wat- Groningen, dan zouden er 8 fietsrichtingen zijn. Tot vorig jaar waren er “officieel” 5 fietsrichtingen. Spookfietsers / plantrekkers maakten er helaas 8 van. Op dit ogenblik ziet het er naar uit dat de eindfase van deze heraanlag voor fietsers 7 legale richtingen oplevert. In de huidige werffase zijn dat er 3 (drie). Al de rest = afstappen (2 richtingen), verboden (1 richting) of afgesloten (2 richtingen, waaronder de rechte lijn naar de Belastingen). Wie naar de Belastingen wil moet de buurt goed kennen. Dat telt ook voor voetgangers. Elke keer als ik er passeer kan ik mensen helpen door de weg naar de belastingen uit te leggen:

Mevrouw 1: “Het is nen echten puzzel”. Mevrouw 2: “Da’s waar! Maar nekeer dat gem gedaan ebt verstaadet…”.

Dat klinkt als een belastingsbrief: prettig voor sommigen, zwoegen voor velen.

Zoals u op de foto’s kon zien: de huidige omleiding rondom deze kruispuntwerf is 100 keer beter dan een paar weken geleden. Ook hier:

De clue is dat weinig mensen weten wat het adres van de Belastingen is. Helaas weten amper mensen dat de Belastingen op Bellevue liggen. Bellevue, romantischer kan het toch niet? Stukken romantischer dan het gangbare “Zuiderpoort” of “BP 90500 – 9500 Ledeberg”zoals vermeld op de belastingsbrief. Een perfect maneuver van de FOD Financiën! Menig brave burger zal het ergens tussen de Sint-Lievenspoort en de Zuiderpoort opgegeven hebben, om bij thuiskomst lang te vloeken, een whisky achterover te slaan, en dan maar plan B op te starten: een neefje of nichtje optrommelen om een digitale aangifte te doen. Streepje voor de FOD!

Tussenspel, zonder satire: zo krijg je een hoop zoekende fietsers op de as Hubert Frère Orbanlaan – Zuidparklaan, vaak niet vertouwd met deze situatie.

En die passeren aan een Russische roulette. Daarover ging het in “Doodsgevaarlijk“. Lees er de commentaren op onze Facebook op na, zoals: “De auto’s rijden daar inderdaad nog door als het licht voor fietsers op groen staat. Leg dat maar eens uit aan de kinderen die eindelijk weten de lichten te respecteren. Al meermaals moeten tieren om hen te stoppen voor een auto die scherend de bocht inrijdt. Onbegrijpelijk!”

Morgen deel 2, waarin we verhalen hoe de Belg kan zagen, maar koppig is, en een plantrekker. Velen gunnen de FOD zijn digitaal streepje niet. Of ze zweren bij de romantiek van papier. Voor die diehards lanceerde de FOD een even sluw plan, met een eigen aannemer. Dat is voor zaterdag.

Doodsgevaarlijk.

Een paar weken geleden brachten we met de Fietsersbond en Ledeberg Breekt Uit taart naar een paar belangrijke fietswerven rondom Ledeberg. Daarmee wilden we onze appreciatie uitdrukken voor het harde werk van aannemers en ambtenaren. Die appreciatie blijft. Maar wat doe je als daarna blijkt dat het geleverde werk allesbehalve goed is? De taart terug vragen? Natuurlijk niet. Dan leg je de vinger op de etterende wonden. Vandaag wonde nummer één: het gevaarlijke en manke verkeerslichtenbeleid van Agentschap Wegen en Verkeer. Dat is de allerbelangrijkste wonde.

Zondag begon ik te schrijven aan een satirisch stuk over de werf Sint-Lievenspoort. Dat lees je morgen of zo. Bij de observatie van het Sint-Lievenspoortkruispunt viel het me op dat de verkeerslichtenregeling alweer / opnieuw / nog steeds doodsgevaarlijk is. Het gaat om de as waarbij de Hubert Frère-Orbanlaan de Keizervest dwarst:

Op basis van één observatie durfde ik geen harde woorden te schrijven. Het kon toeval zijn. Ook automobilisten rijden door rood. Maar gisteren kwam dit bericht binnen:

Gisterenavond, op de terugweg van het station, passeerde ik nogmaals. En jawel: alweer “bijna prijs”, ditmaal met twee auto’s.

Deze morgen belde een vroegere collega. Ze fietst vaak met haar zoontje van Ledeberg naar zijn school in Gent Centrum. Ze heeft de vele mails richting AWV over dit kruispunt weggegooid, “want het levert toch niks op. Ze zeggen dat het juridisch in orde is. Alsof dat onnozel klein oranje pinklichtje zichtbaar is. En ze zeggen dat ze naast het voetgangerslicht geen fietslicht mogen zetten.” Het kruispunt Brusselsesteenweg / Land Van Rodelaan is volgens haar even gevaarlijk. Wie als fietser vanuit de De Nayerdreef de Brusselsesteenweg dwarst kan een auto in zijn nek krijgen.

Wij maken reeds een poos de analyse dat goede ingenieurs niet opgeleid zijn als gedragsdeskundige. Maar ze krijgen wel die verantwoordelijkheid. Helaas geven ze zelf nooit aan dat dit niet klopt. De mentaliteit die er heerst is: “als het maar juridisch in orde is”. Niet: “hoe gaan we er van bij aanvang 100% voor dat het 100% veilig is”. Dat bleek afgelopen weken pijnlijk duidelijk rondom de werf op de E17 in Destelbergen / Gentbrugge. Juridisch klopte het allemààl. Om dan maar achter de feiten te blijven zitten.

In Mobiliteitsbrief 179 (mei 2017) verklaart een directeur -ingenieur van AWV: “Veiligheid primeert op doorstroming”. Dat is vandaag 100% niet het geval op de Sint-Lievenspoort, ook niet voor automobilisten. Het is juridisch ingedekte Russische roulette. En ik ben er -tot het tegendeel bewezen is- niet van overtuigd dat dit na de opening van de onderdoorgang opgelost zal zijn.

Waarom niet? Omdat AWV eigen logica’s bouwt, die via dienstorders topdown doorgegeven worden. Zoals een schepen van mobiliteit uit een verre stad me ooit vertelde: “AWV functioneert militaristischer dan het leger.” Dat maakt dat als er een wijziging in het verkeersreglement zegt dat door een verkeersbord RADR (rechtsaf door rood) perfect veilig mogelijk is AWV durft zeggen: “dat doen we niet”. Liever spenderen ze véél geld aan wat volgens hen de perfecte oplossing is: een verkeerslicht. Daardoor zal het ook jàààààren (of decennia?) duren om RADR op gewestwegen te implementeren. Daar is een woord voor: fietsontradend. Maar als we vragen waarom er geen standaard fietsverkeerslichtjes op ooghoogte komen is het antwoord: “Besparingen”. Het effect: fietsontradend. Dan krijg je op een vernieuwd kruispunt dit:

Wie als eerste fietser aan het verkeerslicht wacht kan groen licht zien. Dat licht mag je niet geloven. Daar mag je niet naar kijken. Je moet -in àlle weersomstandigheden- erg omhoog kijken:

Niemand kijkt minutenlang omhoog. Een fietsverkeerslicht op ooghoogte vangt dat potentieel misverstand op. Ik hoop erop dat het geen besparing, maar een fout van de aannemer is. Waarom? Omdat er ook bij de verkeerslichten tussen Keizervest / Hubert Frère Orbanlaan en Dierentuinlaan / Sint-Lievenslaan een fout gemaakt is, en geen kleine fout. Ik hoop vurig dat de fout gemaakt werd door de aannemer, en niet door een ambtenaar, want in dat laatste geval zijn we nog làng ver van huis.

De fout is: er staan geen verkeerslichten voor de fietsstroom vanuit Dierentuinlaan richting Hubert Frère Orbanlaan. Bekijk de foto hieronder. De pijlen zijn geschilderd. Op de nagelnieuwe verkeerslichtenpaal hangt geen fietsverkeerslicht. Niet op ooghoogte. Niet hoog in de lucht. Daarom verplicht AWV momenteel de fietsers om af te stappen:

Het zijn zeer veel fietsers die hier moeten afstappen. Waarom? Dat lees je morgen.

Er staat daar ook een mysterieus, stomp verkeerslichtenpaaltje:

Afronden: we zijn momenteel in een fase dat veel mensen door het COVID19verhaal overstappen op de fiets. De dagdagelijkse fietsgebruikers van de Sint-Lievenspoort wèten het (meestal): de verkeerslichten zijn er onbetrouwbaar. Onbetrouwbaar in de zin van: “groen is geen groen”. Groen is er niet veilig. Die honderden nieuwe fietsers weten dat niet. Een administratie die deze situatie laat zoals ze is is –laat me beschaafd en vriendelijk blijven– onverantwoordelijk bezig. Een administratie die doorheen deze onveilige werf nog de drukke auto-omleiding van de werf aan de B401-viaduct stuurt is bovendien zéér ongecoördineerd bezig. De norm is: durf je je kind langs hier naar school sturen?

Tot slot: ik weet het. Ook deze gewestelijke administratie is reeds lang onderbemand, wat geen excuus is voor deze Russische roulettes. Over naar de politiek? Of slaagt AWV erin om in deze omstandigheden – zonder de politiek- 100% veilig werk af te leveren?

5 minuutjes (2)

Covid-19 had veel effecten. Eén daarvan is dat wegenwerven stilvielen. Ambtenaren bleven aan het werk, maar de bouwfirma’s konden niet meer de weg op. Logisch gevolg: al die werven liepen vertraging op. Nog een logisch gevolg: ook de opstart van nieuwe wegenwerven liep vertraging op. Al die werven komen nu één voor één op gang. Daar bovenop is de Stad Gent druk bezig met een inhaalbeweging om het wegenpatrimonium te onderhouden en aan te passen aan de noden van vandaag. Tel daar ook de zéér zéér actieve putjesgravers van de nutsbedrijven bij, die voetpaden, fietspaden en wegen helaas vaak in minder goede staat achter laten… Plus de andere overheden die qua onderhoud ook flink wat achterstand hebben. Zo komen we aan een druk kluwen van wegenwerken, waar wij als gewoontebeesten soms verloren in rijden.

12mei20, Woodrow Wilsonplein / Lammerstraat

Toen begin mei de Lammerstraat dicht ging zonder een aankondiging op straat, en de wegenwerf rond de Sint-Lievenspoort een ongecoördineerde spaghetti van soms slecht aangeduide omleggingen werd sprong deze titel in mijn hoofd: 5 minuutjes. Als je ergens 100% zeker op tijd wil zijn: vertrek als fietser 5 minuutjes op voorhand. Dat volstaat. Het is de prijs die je als fietser moet betalen voor de vele fietsvriendelijke aanpassingen die er momenteel op komst zijn. Of om je niet als een zot op smalle voetpaden te smijten. Of om je niet te ergeren.

Ik weet het: momenteel heb ik makkelijk spreken. De kinderen zijn groot en zelfstandig. Na een periode van Covid-19thuiswerk en twee weken vakantie ben ik nu technisch werkloos. Geen dagelijkse tijdsdruk meer. Dat is voor velen onder u niet zo. En de fiets is voor velen hèt vervoermiddel waar je tamelijk perfect je reistijd kan mee timen. In een decennium van haperend openbaar vervoer en groeiende autofiles is dat een weldoende luxe. A propos: over dit thema kan je meer lezen in de Gentse blog Bike Gain – Fietswinst.

De afgelopen jaren groeide de praktijk om wegenwerven “op de crime scene” een week op voorhand aan te kondigen. Zo weten fietsers (die kunnen en willen lezen) bij voorbaat dat ze extra reistijd moeten inplannen. Soms verloopt dat schitterend, soms is het gewoon ok, soms is het -bewust of onbewust- vergeten. Een bloemlezing van signalisatie uit mei 2020.

De wegenwerf Sasstraat heeft aankondigingsborden:

—————————————————-

De werf Sint-Lievenspoort was en is een complex verhaal, met constant wijzigende situaties, dus ook moeilijk om goed te signaliseren. We kregen op 7 mei deze melding via messenger:

Dag Fietsbult. Ik ben vandaag, zoals steeds met de fiets gaan werken, van Merelbeke naar centrum Gent en terug. Ik reed via Ledeberg richting Zuid. Aan het kruispunt ter hoogte van het Keizersviaduct zijn ze al even aan het werken, er was een verandering/ omleiding voor fietsers. Echter vandaag zag ik tot mijn verbazing dat de hele overgang in de twee richtingen is afgesloten. Pats boem! De “omleiding” staat heel slecht aangeduid, ook mede -fietsers rondom mij raakten er niet aan uit. De “wegblokkade staat ook nergens op voorhand aangeduid zodat fietsers eerder voor een alternatieve route kunnen kiezen. Niet ok deze situatie. Ik had jammer genoeg vanochtend niet de reflex om foto’s te maken van de situatie. Ik stuur dit naar jullie omdat ik niet weet waar ik elders terecht kan met deze “klacht. vriendelijke groeten. Eva

Hier zouden simpele geplastifieerde plannen op A3 méér helderheid verschaffen, en kunnen mee-evolueren met de werf. Dit was een poging met de oranje borden:

Het Nederlandse systeem (compacte rechthoekige gele borden met routes met een lettercode) zou hier helderheid kunnen brengen. “Onze” oranje wegomleggingspijlen zijn al te vaak meer symbolisch dan praktisch de weg wijzend. Helemààl 20e eeuws denken dus.

Het was duidelijk zoeken om het goed te doen:

Terzijde: in tijden van social distancing wordt een mens zich méér dan ooit bewust hoe weinig ruimte er afgelopen decennia aan fietsers gegeven werd:

Dat wordt op de Sint-Lievenspoort nu beter.

Wie als fietser komende vanuit de Zuid de verkeerslichten richting Sint-Lievenslaan wilde gebruiken moest aan de (noodzakelijk onderbroken) lichten rechtsomkeer maken…

… om dan een omleiding te volgen die fietsers tweemaal de tramsporen liet dwarsen:

De praktijk om fietspaden waar er dagenlang niet gewerkt wordt af te sluiten is nog zo’n 20e eeuwse gewoonte die dringend op de schop moet:

01mei20, kruispunt Sint-Lievenspoort: Keizervest

In de praktijk is/was de Sint-Lievenspoort twee werven: de onderdoorgang kant Schelde, en de oversteekplaats kant Zuidpark. Wie weet: met twee verschillende werftoezichters? En wie weet: twee verschillende signalisatieplannen? Het lag er soms chaotisch bij:

Het ergste leed lijkt geleden. Mei en april waren intense coronamaanden met honderden “nieuwe” fietsers en wandelaars. Het was dan ook best frustrerend om telkens weer verloren gereden fietsers op de Sint-Lievenspoort aan te treffen. In marketingtermen: het gebrek aan heldere signalisatie was pure antireclame voor het fietsen. De die-hards trekken hun plan, en zullen altijd verder blijven fietsen. De twijfelaars, de bijna-fietsers, krijgen soms de klop.

De “ervaring” om vanuit social distancing de weg uit te leggen aan verloren gereden fietsers (zonder terreinkennis) zal ik niet snel vergeten. De ontreddering in hun verloren gelopen ogen veranderde steevast in een big smile.

(Ik probeer om je deze week het eindresultaat te tonen van de vernieuwde fietsverbinding Keizervest – Sint-Lievenspoort. Dat ziet er goed uit.)

—————————————————

Deze kortstondige werf op het kruispunt Burggravenlaan / Ottergemsesteenweg had bizarre signalisatie:

05mei20, Ottergemsesteenweg / Burggravenlaan

Positief: fietsers kregen er een doorgang.

Basisles voor àlle weggebruikers: enkel een verbodsbord rechts van jou heeft je iets juridisch te zeggen. De rest is decor, en kan -indien goed gedaan- helderheid verschaffen, maar heeft juridisch geen enkele waarde.

————————————————————

Dit is nog een kortstondige werf zonder aankondiging vooraf, hier stadinwaarts:

De fietsers staduitwaarts werden verzocht de wegomlegging te volgen langs het stuk R40 zonder fietspad, zo leek het toch:

————————————————————-

Deze werf op de Buitenring R4 kreeg een duidelijke aankondiging:

Ik keek niet na of dit in alle fietsaanvoerrichtingen even helder is aangegeven. Is dit ok voor wie vanuit vanuit Zwijnaarde fietst?

————————————————————

Soms werd een werf keurig aangekondigd, en “passeerde” de werf pas een paar dagen later:

03mei20, Slachthuisbrug / Gebroeders Van Eyckbrug

Dat is zoals het leven van ons allen is. Ook wegenwerkers kunnen onvoorziene omstandigheden meemaken. Of tijdsmarges nemen. Maar achteraf bekeken stond het bord op de foto van 3 mei in de verkeerde richting gedraaid. De werf zat tussen die twee borden in.

————————————————————-

Dit leek me een staaltje van “good practice” qua aankondigingen:

Een goede aankondiging, en ook een goede omleiding. Akkoord, dagelijkse Westerringspoorfietsers?

———————————————————–

Conclusie: niet alle werven verlopen op een heldere manier. Er is nood aan méér controle ter plaatse. De signalisatiefirma’s moeten ècht nog méér bij de les gehouden worden. Signalisatie is er niet om met verantwoordelijkheden te schuiven, maar – kan het meer basic?– om mensen de weg te wijzen. Pas als de signalisatie pico bello helder is zullen mensen ze ook gaan geloven. Het evolueert positief. Aan die geloofwaardigheid van signalisatie (waard om geloofd te worden...) is nog een paar jaar werk. Onze suggesties: méér geplastifieerde plannetjes op A3formaat, met daarop de wegomlegging. En meer gebruik van het Nederlandse systeem met gele borden. Want hoe vaak niet lopen omleidingen langs of door elkaar heen?

En: vijf minuutjes vroeger vertrekken maakt dat je zeker op tijd komt.

5 minuutjes (1)

Eerst het prioritaire nieuws: maandag 08 juni starten een paar wegenwerven die een aantal onder u 5 minuutjes (of meer!) zullen doen omrijden. Vertel het verder!

Het kruispunt Aaigemstraat / Rijsenbergstraat gaat dicht, wat voor sommige treinpendelaars of fietsers naar de Loop een omwegje betekent:

De jaagpaden langs de Bovenschelde gaan op verschillende plaatsen dicht:

01jun20, jaagpad Bovenschelde, Zwijnaarde

Het is bizar dat dit niet het Gentse regionale nieuws haalde. Deze (nodige) onderhoudswerken aan het jaagpad langs de Bovenschelde zullen een groot effect hebben op àlle soorten fietsgebruikers: sportieve, recreatieve èn de vele woon-werkfietsers. Volgens dit artikel is de werf (vermoedelijk) klaar tegen 21 juni. Twee weken omrijden dus, op verschillende locaties tussen Gent en Oudenaarde (en verder). Lees het persbericht van de Vlaamse Waterweg hier. Hetzelfde scenario – minder belangrijk voor de Gentse woonwerkfietsers- loopt op het jaagpad langs het Afleidingskanaal (tussen Landegembrug en de spoorbrug in Landegem).

De start van de onderbreking werd bij voorbaat ter plaatse gecommuniceerd. Zo hoort het! De dagdagelijkse pendelaars die kunnen/willen lezen weten het dus al.

De persberichten / informatie op de website van de Vlaamse Waterweg zijn wat te beperkt. Detailkaarten van de omleggingen zijn welkom / nodig, daar pleiten we reeds een paar jaar voor. Dat telt trouwens voor alle werven te lande. Een eenvoudige geplastifieerde A3 op de plaats waar de omleidingen starten en waar de fietsstromen het drukst zijn volstaat. Zo kunnen vele fietsers zich beter oriënteren en organiseren (want denk vooral niet dat alle fietsers kaarten op smartphone gebruiken).

Lees ook 5 minuutjes (2) over de aankondigingen en signalisatie van wegenwerven.

Wereldfietsdag 2020 (2)

Wat zou de mensheid zonder taart zijn? Taart is iets om mee te vieren, of om mee te bedanken. Fietsersbond Gent deed mee aan de Wereldfietsdag 2020, 3 juni. Omwille van COVID19 kon de jaarlijkse fietsapplausactie rond 21 maart niet doorgaan. Fietsersbond Genk lanceerde daarom het idee om op de Wereldfietsdag fietsers met stoepkrijt een visueel applaus te bezorgen, bijvoorbeeld door korte berichtjes op het fietspad. Wij deden dit vanuit Fietsersbond Gent in Wondelgem (zie gisteren) en rondom Flanders Expo, om zo de honderden fietsende studenten een fietshart onder de examenriem te steken. En ze aan te moedigen om te blijven kiezen voor de fiets.

Maar we wilden op deze dag ook onze blijdschap tonen over de vele fietswerven die in Gent lopen. Daarom gaven we op 3 juni taart aan de aannemers van twee fietswerven: de herinrichting van het zwarte punt Sint-Lievenspoort (met een onderdoorgang en andere oversteekplaatsen) en de Louisa D’Havébrug over de Schelde. Het zijn werven waar Fietsersbond Gent samen met “Ledeberg Breekt Uit” (en anderen) jarenlang voor gepleit heeft. Door COVID19 liepen de werven (zoals àlle werven) vertraging op, maar van zodra het mogelijk was werden ze weer opgestart.

“Er wordt veel werk verzet om Ledeberg te laten uitbreken, en er zitten nog fietsprojecten in de pijplijn. Daar zijn we blij mee, zeker als het meteen ook veiliger wordt voor voetgangers.”

03jun20, Dierentuinlaan / Sint-Lievenslaan

Dit deeltje van de werf Sint-Lievenspoort willen de werkmannen graag vrijdag klaar hebben:

Streefdoel voor opening van de onderdoorgang van de B401 is 10 juli, de start van het bouwverlof:

De werf aan de Louisa D’Havébrug zal rond zijn tegen 1 september:

“Ons doel is: fietsen voor kinderen, volwassenen èn bejaarden comfortabel en veilig krijgen. Dat vraagt veel detailwerk.”

Meer hierover op AVS, HLN en De Gentenaar

Melding via Messenger: Nekhoogte

Bord neemt net iets minder dan de helft vh fietspad in, op nekhoogte.

Bellevue net voor de rotonde.

De eerste

Van alles is er een eerste. Niet van alles is er een laatste. Binnen een paar maanden zal er een laatste ballustrade geplaatst worden:

Binnen hoeveel maanden? Ik heb geen idee. Er is nog veel Louisa d’Havé-beton te gieten:

Mail: het kan anders

Van: B D K
Verzonden: vrijdag 24 april 2020 14:14
Aan: fietsbult@fietsersbondgent.be
Onderwerp: Het kan ook anders

Mooi weer, Corona-carantaine en een 5 jarige dochter die stond te popelen om haar nieuwe fiets uit te proberen. We gingen fietsen langs het kanaal Gent – Brugge.

We naderden een van de bruggen. Ik zag de vrachtwagen al staan aan de ene kant, werkman met hogedrukspuit aan de andere kant. Ik bereidde mij al voor om over een slang of buis te moeten rijden en wist nog niet goed hoe ik het ging aanpakken met de jonge fietser naast mij.

Maar, het bleek voorbarig. De slang lag niet op de grond. Ze hing op aan de brug en het was geen half, ik-heb-mijn-job-gedaan werk: over de hele breedte hing de slang hoog genoeg om het veilig te houden voor iedereen.

Iedereen blij. Het kan ook anders.

Coronatip #1

Deze titel staat hier al sinds eind maart zon te vangen. Maar first things first, en dat was nu even niet Fietsbult, maar zelfzorg en ouderzorg.

Na de eerste maatschappelijke schok – of was het dreun? – verschenen afgelopen week steeds meer standpunten / analyses over hoe ànders om te gaan met mobiliteit in deze uitzonderlijke dagen. Ik nam nog geen tijd om ze allemaal lezen, maar las wel dat er zowel in Gent als wereldwijd in andere steden gezocht werd naar ingrepen om fietsers en voetgangers meer ruimte te geven. Ruimte om de social distancing bij goed weer ook realistisch en wààr te maken. Herverdelen van de beschikbare straatruimte dus. In de ogen van sommigen zijn dat anti-automaatregelen, en is de Fietsersbond 100% anti-auto. Ze mogen dat geloven, maar ik denk niet dat er iemand droomt van een maatschappij zonder auto’s. Auto’s zijn knap verzonnen machines, die nuttige zaken kunnen vervoeren. Het zijn technische hulpmiddelen, net als boormachines. Ziekenwagens zijn auto’s, het zijn geen statussymbolen. Vuilniswagens ook. Bussen ook. Zo is er een lange lijst. Er zullen dus nog lang zo’n machines rondrijden, en dat wensen we allen. Het probleem zit hem in drie zaken: de dominantie van autoverkeer ten opzichte van voetgangers en fietsers, de te grote inname van de beschikbare straatruimte, én in de vaak onaangepaste snelheid. Luchtvervuiling en verkeersonveiligheid zijn er twee gevolgen van. Er zijn simpelweg tevèèl auto’s, die te snel kunnen rijden. De zwart-wit verdedigers van de auto hebben het hoogst zelden over deze aspecten, maar wèl over het economisch belang stijl “gade gij die mensen in de autofabrieken ander werk geven???”, over vrijheid (vaak een vertaling voor: hoogst individueel comfort, topstereo incluis), en over emoties. Maar kijk: blijf in uw kot wou eigenlijk ook zeggen: blijf uit uw auto. Zo beleefde ik -in de weken na m’n 14 dagen apart op zolder slapen- toch de Gentse straten:

Bekijk deze kaarten van Tomtom. How bizar! Onwerkelijk, want voor velen is dit géén prettige realiteit. En ook wel: zalig! Zoveel meer stilte, zonder het uitroepteken van al die draaiende motoren. Zoveel minder risico op ongevallen: je hoort als voetganger en fietser die paar auto’s van ver afkomen. Openbaar vervoer hééft de openbare ruimte. En: je zou bijna wensen dat nu – tout suite – maintenant alle wegenwerven van het land tezelfdertijd in uitvoering kunnen gaan. Die rioleringswerken aan de Dampoort met de aanleg van een tweerichtingsfietspad ? Who cares? Het herasfalteren van het centrale kruispunt van de Sint-Lievenspoort? Toch geen enkel probleem? Ze werken er momenteel aan de verkeerslichten als was het een kruispunt in een dorp. Ook zonder verkeerslichten kon je er veilig oversteken:

Het allerbelangrijkste aan werven is: kan het veilig verlopen voor àlle werkmensen, met respect voor de nieuwe leefregels? Een werf is steeds een risicovolle werkplek geweest, maar zo’n virus er bovenop kan men er missen als vriesweer. Toen op 1 april de eerste berichten over werfhervattingen in de kranten verschenen hoopte ik dat het zou lukken om de werven van de Louisa d’Havébrug en de onderdoorgang van de Sint-Lievenspoort verder te zetten. Mijn eerste gezondheidsfietsritjes gingen langs die verlaten werven:

Nope. Maar op vrijdag 3 april zag ik -hoera!- de eerste beperkte werfactiviteit aan de Sint-Lievenspoort. De social distancing op de werf was zéér leesbaar:

En de werf aan de Louisa d’Havébrug volgde de week erna, vorige week dus. Bij mijn eerste passage op 26 maart was het me al opgevallen hoe corona-onvriendelijk deze werf achtergelaten was. Uiteraard: onbewust. Voetgangers en fietsers hadden ter hoogte van de werf een smalle passeerstrook.

In normale tijden kon ik daar mee leven. Als deze oplossing van vier tegels breed maakte dat zo’n belangrijke werf vooruit ging, dan moesten fietsers maar even wachten tot de fietsers en voetgangers van de andere kant gepasseerd zijn. Want fietsers met een fiets aan de hand kunnen elkaar amper / niet dwarsen.

Dacht ik. In coronatijden is dat anders. Vandaar deze coronatip #1. Maak social distancing ook op deze drukke fiets- en wandelas tussen kernstad en groenas realistisch en wààr. Het kan, want deze kraan is vlot manipuleerbaar. Ze kan -minstens elk weekend, misschien ook langer- even “opgeplooid” worden. Het kan, want er zijn weer bouwvakkers aanwezig. Het kan, want de kraan wordt amper gebruikt (ik zag het sinds de lockdown nog niet), soms zelfs vervangen door de 100% mobiele kraan:

Of zoals Frank Focketyn in 2000 elke keer weer mocht zeggen: “Een kleine moeite door Vermaelen Projects… betekent misschien een wèèèreld van verschil”. Zeker in coronatijden, waar fietsers en voetgangers afstand willen houden. In de gloria!

Beschermingspak

Het zijn bizarre, maar leerzame tijden. Komende decennia zullen we allen mondmaskers bij type kunnen benoemen. Beschermingspakken zullen in de kleerkasten op anderhalve centimeter naast de winterjassen hangen.

De bouw komt weer op gang, en dat is goed. Zolang het voor die bouwvakkers veilig werken is natuurlijk … . Welke bouwbranche is de meest veilige? De zandstralers en verfspuiters. Zij zijn al jààààren vertrouwd met mondmakers en beschermingspakken. Logisch dus dat de werf van de “kemelbrug”, officiëel de Sint-Jorisbrug, verder loopt. Reinigen en herschilderen is de boodschap. Daardoor is de onderdoorgang tussen Nieuwbrugkaai en Koning Willem I-kaai afgesloten voor alle fietsverkeer:

De omleiding is even kort als het origineel. 🙂 De brug is Christogewijs ingepakt. Daar kan geen coronasplintertje aan!

In één beweging wordt ook het wegdek van de onderdoorgang vernieuwd:

Dat was elf jaar geleden helaas niet state of the art aangelegd. Maar kijk hier hoe blij we er in 2009 mee waren…

Er is een pak minder fietsverkeer. En een pak minder autoverkeer. Het afsluiten van de onderdoorgang komt dus – bij toeval- op een goed moment. Al blijft het uitkijken voor het groter aantal “laagvliegers” in de Gentse straten.

Voldersstraat

Dienstmededeling: Ruben is een verse Fietsbulter. Veel leesgenot!

Wie bedenkt het in godsnaam om de Voldersstraat over de gehele breedte te blokkeren‽

De Voldersstraat is al sinds jaar en dag een deel van de stedelijke Oost-Westfietsroute tussen Mariakerke en Sint-Amandsberg, maakt deel uit van verschillende recreatieve fietsroutes en werd in 2014 met een knip voor autoverkeer en een transformatie tot fietsstraat een nog belangrijkere as door het centrum. Moet ik zelfs hier de fiets af en het trottoir op, of op eigen houtje (want geen oranje omleidingspijlen in zicht) een route zoeken in deze ring van tramsporen (Veldstraat – Zonnestraat – Korte Meer – Sint-Niklaasstraat – Cataloniëstraat)?

Dat was toch mijn eerste reactie. Nog voordat ik de situatie volledig in me had opgenomen, nam ik aan dat het “weer van dat” was. Niet geheel zonder aanleiding – nog maar vijf jaar geleden was de normale gang van zaken een bordje “fietsers hier afstappen” (zoals gewoonlijk zonder enige juridische waarde), terwijl nauwelijks de helft van de breedte van de rijweg ingenomen is.:

Een tweede blik brengt de realiteit echter aan het licht:

De hele breedte van de rijweg was wel degelijk ingenomen, maar de parkeerstrook in kasseien ernaast kreeg een laagje asfalt (zelfs inclusief middellijn) en een verkeersbord om aan te geven dat het een fietspad is. Het asfalt was niet zo vlak als we normaal gezien zouden wensen, maar het lag er beter bij dan de permanente wegbedekking op sommige plaatsen in het Gentse (zoals de Vlasmarkt, bijvoorbeeld). In elk geval: chapeau aan wie dit bedacht! De lat ligt hiermee alweer wat hoger voor de volgende werf.

	JanFi op Absurde Wijziging Verkeersregl…
	Jan op Absurde Wijziging Verkeersregl…
	gigi op Absurde Wijziging Verkeersregl…
	josiane tytens op Persbericht fietspadactie 2020
	Tom op Mèt plannetje
	yves op Mèt plannetje
	Tom op Mèt plannetje
	lisabaert op Mèt plannetje
	Ruben op Leesbaarheid
	JanG op Leesbaarheid
	Pauline op Leesbaarheid
	JanFi op Leesbaarheid
	JanFi op Leesbaarheid
	Berijder van allerle… op Blablabla
	Josiane Tytens op Leesbaarheid

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk: