De buurvrouw

Op weg naar huis staat links in de verte een ziekenwagen dwars over de weg.
Het zal toch niet waar zijn?
Doet de Dampoort alweer haar rotte reputatie “eer” aan?
Naar huis, of toch even passeren?
Een witte 4×4 van een duur Duits merk met een dure nummerplaat staat voorbij het het kruispunt, iets verderop.
Schuin.
Een vrouw wordt door ambulanciers verzorgd.

02apr19, Antwerpenplein

Hoe zou het haar zijn?
Op HLN.be wordt de chauffeur geprezen omdat hij geen vluchtmisdrijf pleegde.

02apr19, Antwerpenplein

Maar ik ken dat kapsel… en die jas… het is precies een buurvrouw uit de straat…
Jawel ze is het.
Dju!
Dag mevrouw, hoe is het?
Oh, zijdet gij?
Gaat het?
Geen pijn pijn aan uw hoofd?
Mijn hoofd is goed, maar zovéél zéér aan mijn been!
Hij – den dienen daar- kwam veel te rap van de Dampoort, en hij had mijn achterwiel mee!
Zal ik uw man verwittigen?
Jaaaa, want hij neemt zijn telefoon niet op.
Zeg me nog eens uw huisnummer?
…… Ja, en zegt hem dat ik mijn papieren niet mee heb.
Mijn been doe zo zeer.
Het been is ingepakt.
Een ambulancier brengt haar hoofd omhoog, waarbij ze roept van de pijn.
Naar welk ziekenhuis wordt mevrouw gebracht?
Ik woon in haar straat, en zal haar man verwittigen.
Sint-Lukas.
De politie arriveert.

Ik breng mijn fiets naar huis, omhels mijn teerbeminde -die naar haar werk vertrekt- een paar seconden langer dan bij andere thuiskomsten, vertel haar nog snel het verhaal, stap naar het huis van de buurvrouw, en vind de man niet thuis.
Ook de directe buren kunnen me niet helpen.
10 à 20 minuten later zie ik hem wel, hij komt dan net met per fiets terug van het kruispunt.
Ik vraag of er overtreden snelheid in het spel was?
Hij reageert innemend en rustig: “Ik ken de omstandigheden niet, laat ons afwachten.”

Ik ga naar huis, eet, en zet de tv aan.
Het is De afspraak, bekijk het hier.
Het gaat over Brussel.
Maar even vaak over de rest van het land.

02feb19, De Afspraak

Daar vallen zinnen als:
– Autodoorstroming is belangrijker dan verkeersveiligheid.
– Het gaat over hoe wij als maatschappij onze stad, onze samenleving inrichten.
– Met de groei van onze steden moeten we gewoon het autoverkeer gaan beperken.
– Over 50 jaar kijken we terug naar deze tijd, en kunnen mensen zich niet voorstellen hoe roekeloos we met onze kinderen, met onze infrastructuur zijn omgegaan.
– Het is niet omdat je op een fiets zit dat je een heilige bent.
– Het ISA-systeem geeft aan als je te snel rijdt.
– Apparatuur om te verkennen, om te zien of er voetgangers zijn, kosten héél kleine bedragen; daar kan een sierstrip op een auto een veelvoud van zijn.
– Waarom kan je een auto kopen die 300 kilometer per uur kan rijden?
– Het enige alternatieve politieke objectief is nul verkeersdoden.
– Hoffelijkheid is iets ontzettend belangrijk.
– De politiek van de hoffelijkheid kan moeilijk rechtstreeks geimplementereerd worden in de geesten van de mensen. Je moet het doen via de ruimtelijke infrastructuur, politietoezicht en technologie in de auto’s. Hopelijk krijg je zo de hoffelijkheid.

Buurvrouw is een niet assertieve fietser.
Steeds op haar hoede.
Steeds traag.
Vaak zie ik haar te voet oversteken.
En toch…
Ze leeft nog, en daar ben ik blij om.

18 na 1.
Buurman mailt.
Ben net terug van het ziekenhuis.
B stelt het relatief goed.
Ze heeft wel een complexe breuk van het bovenbeen.
Voorlopig hangen er gewichten aan en normaal wordt ze morgen geopereerd.

Had ISA dit ongeval kunnen voorkomen?

Langs de ladder (1)

Stel: je verbouwt je huis, en daarom ga je een paar maanden op zolder wonen.
Kamperen in je eigen huis, want de vloer van het gelijkvloers wordt vervangen: gezellig!
Je weet dat er een moeilijke week zal zijn, waarbij de voordeur en de gang tot aan de trap een week lang verboden terrein is.
Het stuk vloer tussen de voordeur en de trap moet kunnen uitharden.
De enige oplossing is om als een dief via een ladder achteraan het huis naar het raam op de eerste verdieping te klimmen.

De planning is helder, denk je.
Wat nodig is is nodig.
Maar op de dag des heren stuurt de aannemer niet zijn werfploeg, maar een zwarte kat.
Dat merk je pas als je ’s avonds reeds de ladder beklommen hebt, en even de trap afdaalt om het resultaat te bekijken.
Weg is het vertrouwen.
Maar de aannemer sust je aan de telefoon.
De volgende dag zal hij er zeker / zéker zijn.
But same player shoots again.
Weg is de geloofwaardigheid, waard om geloofd te worden…
Gedoe.

Aannemers van wegenwerven mogen dit nonstop doen.
Ze mogen een onderaannemer signalisatie laten plaatsen, en daar mag je van geloven wat je wil.
Zo staat dit bord nu al een paar weken te blinken:

03 december 2018, Forelstraat

De dag dat de werf (vernieuwing van een strook asfalt) er effectief doorgaat zal er weer gesakkerd worden op die fietsers die zich nergens aan verkeersborden houden.
Zo’n bord mag zich nog een dag vergissen.
Hoogstens twee.
Maar geen twee weken.
Wat absoluut niet kan: een fietspad afsluiten zonder werf.
Zoals maandag 10 december het pokkedrukke tweerichtingsfietspad onder de rechtse boog van de Dampoort afgesloten werd:

10dec18, Dampoort

10dec18, Dampoort

Wie zoiets plaats heeft nog nooit een stationsomgeving in de ochtendspits meegemaakt.
Of: hoe veroorzaak je conflicten in plaats van ze op te lossen.
Blij dat ik er morgen de trein niet hoef te nemen.

(noot: deze middag waren de borden aan de Dampoort aan de kant gezet)

De bevalling

Vrijdag 14 september, 19u07.
“Voor wanneer is het?” vraag ik.
Het Kempisch antwoord volgt prompt: “Ah! Dat weten we nie hé! Da kan één uur zijn. Da kan twéé uur zijn. Dat weten we nie! Maar vermoedelijk vannacht. Of morgen!”
Ik zeg: “Allez, da’s echt gelijk een bevalling.”
En lap: flashback naar de bevallingskamer 28 jaar geleden.
De man graaft verder.

14sep18, 19u08, Dampoortstation

14sep18, 19u15, Dampoortstation

Na de weeën en het persen volgt als alles goed gaat: de bevalling.
Daar dacht ik aan.
Van maandag tot donderdag was ik even de stad uit.
Deze morgen, vrijdag 14 september, bleek dat er al véél arbeid geleverd was, maar nog geen opening te zien.
En ja, vertelde een werfman deze morgen: “Er was een beetje beweging, maar absoluut niet erg”.
Dat ging over de sporen.

14sep18, 8u58, Dampoortstation

14sep18, 8u59, Dampoortstation

Vannacht passeerde ik nog eens.
Net op tijd om de graafmachine te zien wegrijden.
De opening was compleet:

14sep18, 23u27, Dampoortstation

14sep18, 23u30, Dampoortstation

Gent heeft er een verbinding bij.
De nieuwe tunnel is geboren!
Proficiat aan de ouders!
Het is nu wachten tot het kind proper aangekleed is.
Dan pas start het publieke leven.
Volgens de planning wordt dat februari 2019.

De Dampoortmolen

We hebben het hier vaak over wijn of over azijn.
Meningen pro of contra.
Jammer voor u, maar vandaag is er enkel een waarschuwing, geen mening.
Voor een mening is het te vroeg.
Eerst een paar weken kijken hoe het loopt.
Het gaat over de Dampoort, de verkeersmallemolen bij uitstek.
Gentenaars en pendelaars met Paasvakantie: opgelet!
Neem maandagmorgen en maandagavond een paar minuutjes extra tijd om le nouveau Dampoort te bekijken.
De lichtenregelingen zijn namelijk aangepast.

De Dampoortrotonde en een stukje van de Kasteellaan kregen afgelopen zondag een verse asfaltlaag, en werd daarom volledig afgesloten voor autoverkeer.
Fietsers en voetgangers konden door.

08apr18, Kasteellaan

08apr18, Dampoort

08apr18, Dampoort

Het is een verstandige keuze om zo’n werf op een zondag in de Paasvakantie aan te pakken.
Die ène dag rotzooi voor de deur heb ik voor over:

08apr18, Toekomststraat

Fietsers hadden het lastig, en moesten soms voet aan de grond zetten:

08apr18, Toekomststraat

Zondagavond bleek dat de schilders en fietspad vergeten waren:

08apr18, Dampoort

De werftoezichters van AWV hadden het al doorgespeeld, het zou die avond nog geschilderd worden.
Nog voor de “heropening”.

08apr18, Dampoort

Een beetje nieuw: stopstrepen werden soms verplaatst, soms over driehoeken heen geschilderd:

08apr18, Dampoort

08apr18, Kasteellaan

08apr18, Dampoort

Het extra verkeerslicht aan de kop van Dampoortstraat is voor fietsers de grootste wijziging:

08apr18, Dok Zuid / Dampoortstraat

Door de palen van het parkeersysteem en de verlichting, en door het kronkelfietspad zie je het verkeerslicht niet 100% bij voorbaat.
Opletten dus…

08apr18, Dok Zuid / Dampoortstraat

Voor de palenliefhebbers: de palen van trolleybus staan er sinds 2009 doelloos te koekeloeren.
De paal links van het verkeerslicht kan je -mits wat ontwikkelde fantasie- nog een fietsbeschermende functie toedichten

Ik ben benieuwd of dit fietsverkeerslicht efficiënt gaat werken.
Of er voldoende opstelcapaciteit zal zijn zonder het fietsverkeer naar de Dampoortstraat te blokkeren.
Of groen voor fietsers 100% conflictloos zal zijn.
Positief punt voor onze nekspieren… dit licht kreeg van bij zijn geboorte een verkeerslichtje op ooghoogte:

08apr18, Dok Zuid / Dampoortstraat

Oei, dat was toch al een mening…

Op Dok Zuid wordt er nog gewerkt.
Nog niet alle schilderwerken zijn klaar.
Zouden er ook daar nog lage verkeerslichtjes komen?
Of zal het zich beperken tot het terugdraaien van het weggedraaide fietsverkeerslicht?

12apr18, Dampoort / Dok Zuid

12apr18, Dampoort / Dok Zuid

De spadesteek

Hoe komt het dat een mens beslist om vanuit een passief lidmaatschap van de Fietsersbond de stap te zetten naar een engagement als actieve vrijwilliger?
In mijn geval waren het emoties.
Daar schreef ik 10 jaar geleden dit over.
Het vervolg hierop las je in april 2017.
Het was dan ook met zéér gemengde gevoelens dat ik op 1 maart foto’s ging nemen van de eerste spadesteek van de fiets- en voetgangerstunnel aan Dampoortstation.
Droef tot onderin mijn maag omwille van het ongeval van Nikita Everaert.
Dit drama toonde de diepste angst uit mijn leven.
Ik ben een mens die leeft zonder geweld, maar sinds 2002 leefde ik in het volste besef dat mocht één van mijn kinderen in een verkeersongeval sterven, de kans reëel was dat àlle stoppen boven en onder mijn strottenhoofd zouden doorslaan.
Het ongeval met Nikita herinnerde me daar elke seconde aan.
En net in àl die emoties ging de symbolische spade in de grond voor de nieuwe spooronderdoorgang die een déél van Sint-Amandsberg -fietsers èn voetgangers- een veilige oversteek van de stadsmuur R40, èn een veiliger verbinding met het Dampoortstation bezorgt.

01maa18, Gandastraat

01maa18, Kasteellaan

01maa18, Kasteellaan

01maa18, Kasteellaan

01maa18, Kasteellaan

01maa18, Kasteellaan

01maa18, Kasteellaan

01maa18, Kasteellaan

Naast de droefheid was er dus ook blijheid.
En opluchting.
En nog wat tegenstrijdige gevoelens.
Waaronder respect voor schepen van Mobiliteit Watteeuw, zijn kabinet en administratie.
De meeste realisaties in beton, baksteen of staal die een schepen of minister opstart worden “geoogst” door zijn/haar opvolg(st)er.
De incrowd weet dat.
De administratieve molen is complexer dan ooit, en daardoor trager dan ooit.
Tenzij een project topprioriteit is, en geen tegenslag kent (zoals de fietsersbrug over de Watersportbaan).
Deze tunnel werd reeds lang verlangd, en in deze bestuursperiode eindelijk onderhandeld, beslist èn opgestart.
Naar Chinese normen ging het traag.
Naar Belgische normen bliksemsnel.
Een schepen/minister is dus meestal de uitvoerder en finale lintjesknipper van de projecten van de voorganger.

01maa18, Kasteellaan

01maa18, Dampoort

Naast de Aldi komt een tweerichtingsfietspad tot aan de Dendermondsesteenweg:

01maa18, Dampoort

Het was uitkijken hoe snel de werf van start ging.
Officiële plakkatenstartdatum was 5 maart:

01maa18, Kasteellaan

Naast het obligate werfcontainers plaatsen en wat klein kabelspeurwerk bleef het een maand stil op de werf.

21maa18, Dampoortstation

21maa18, Dampoortstation

En kijk, exact een maand na de officiële start ging ook de mechanische spade in de grond:

05apr18, Dampoortstation

05apr18, Dampoortstation

05apr18, Dampoortstation

05apr18, winkelcentrum Dendermondsesteenweg

Brief aan Eandis

Geachte voorzitter,

Wij allen kennen Eandis.
Uw Eandis.
De kranten en tijdschriften staan er vol van.
Zo lezen we dat u op vijf jaar circa 2 miljard euro aan dividenden uitkeert aan steden en gemeentes.
Ik heb hiertegen geen enkel bezwaar.
Steden en gemeentes beheren gemeenschapsgeld.
Die dividenden zijn in mijn ogen gemeenschapsgeld.

In uw meest recente jaarverslag (2015) lees ik cijfers om van te duizelen.
Jullie beheren een electriciteitsnet van 97.312 kilometer, en een aardgasnet van 42.589 kilometer.
Dat is gene kattepis.

Uw medewerkers verdienen die verf, want uw werkdomein is belangrijk èn complex.

We weten dat Eandis en zijn werkmaatschappijen zoals IMEWO een aantal zaken zoals electriciteitspannes en gaslekken snel èn degelijk aanpakt.
Bij incidenten in onze buurt stond bij alle medewerkers veiligheid duidelijk voorop.
Toch wil ik u op het thema veiligheid aanspreken.
Want er is méér dan de veiligheid van uw netwerk.
Er is ook de veiligheid rondom uw werkputten, of beter: de onveiligheid.
Deze foto werd ons op woensdagmiddag 2 augustus doorgestuurd:

02aug17, Antwerpenplein

Anderhalve dag later trof ik deze situatie aan:

03aug17, Antwerpenplein

03aug17, Antwerpenplein

Gelukkig is er zo’n bord met telefoonnummer van de signalisatiefirma:

03aug17, Antwerpenplein

De dame aan de lijn was zeer vriendelijk.
Het telefoontje met de signalisatiefirma leerde me dat iemand van de stad Gent ze reeds op donderdagmorgen had gebeld.
Of ze aub de signalisatie wilden aanpassen.
Ik legde ze uit dat de signalisatie op dit tweerichtingsfietspad onverantwoord gevaarlijk was.

Drie minuten later belde de signalisatiefirma terug om te melden dat er die donderdagavond nog iemand langs kwam om de signalisatie aan te passen.
Waarvoor dank.
Gezond verstand heeft zijn rechten.
Hopelijk krijgen fietsers een respectvol omleidingsbord “graag stapvoets via het voetpad” in plaats van het ongepaste 20e eeuwse “fietsers afstappen”.

Ik stuur u echter deze brief om te vragen in te grijpen in doelstelling 4 van uw bedrijfsstrategie: “Organisatiegerichtheid: onze organisatie doeltreffend, veilig en milieubewust ontwikkelen”.
Hieronder krijgt u een opportuniteit.
We kennen allen het Eandis-systeem: firma A en/of een ploeg van Eandis komt langs om een put te maken en een (al dan niet dringende) ingreep aan het net uit te voeren.

03aug17, Antwerpenplein

Daarna is het wachten op een andere firma of ploeg B om de put te vullen, en de wegenis te herstellen.
De wachttijd kan variëren tussen 1 uur en 1 week.
Hier zit blijkbaar géén veiligheidsbeheer of prioritair beleid achter.
Een druk tweerichtingsfietspad in een stedelijke stationsomgeving krijgt een identieke behandeling als een doodlopende straat in een afgelegen verkaveling.
Vanuit mobiliteitsstandpunt is het respectloos: een fietspad snel en degelijk herstellen is een daad van respect voor de veranderende mobiliteit.
Vanuit veiligheidsstandpunt is dit ronduit onverantwoord, want gevaarlijk.
De steden en gemeentes, uw aandeelhouders, vinden de veiligheid van hun bewoners ongetwijfeld minstens even belangrijk als de dividenden.

Eandis promoot op zijn site de Car Free Day, waarvoor dank.

Er resten nog 364 dagen om ook in de praktijk fiets- en voetgangersvriendelijk te functioneren.
Mag ik namens alle fietsers en voetgangers pleiten voor zo’n frisse wind binnen Eandis en zijn werkmaatschappijen?

Met vriendelijke groet,

Yves

Roze (1)

Mobiliteits-, wegenwerf- en architectuurwatchers weten het.
Van zodra er ergens fluoverfstrepen op de grond gespoten worden is de kans groot dat er een werf(je) start.

24dec16, Kasteellaan

Aan de Dampoort verschenen roze strepen, die zich laten lezen als één van de Circulatieplan-werfjes.
Er komen namelijk verkeerslichten.
Dat is behoorlijk grappig.
Je moet weten: toen deze verkeershel in 1997 een eerste “light-oplossing” kreeg wilde de stad Gent er al verkeerslichten.
Maar de “patron”, de wegbeheerder uit Brussel, was tègen.
Want: dat zou de autodoorstroming belemmeren.
U weet hoe het is uitgedraaid.
Er kwam rond de zwaaikom een soort van compromisrotonde met één verkeerslicht om de bussen van de Lijn de kans te geven te “ontsnappen”uit de Hagelandkaai.
En: er kwamen wachtbuizen voor mochten er ooitvanzeleven verkeerslichten komen.
Nu komen ze er dus.
En wel om de autodoorstroming te bevorderen.
Want zo is Gent geëvolueerd: er kwamen steeds meer voetgangers en fietsers.
En die “kritische massa” moet nu plots in toom gehouden worden.
De cirkel is rond.
De topprioriteit is weer gelegd: autodoorstroming.
De tegenstanders èn de verdedigers mogen orakelen wat ze willen: het komende circulatieplan is een autovriendelijk plan.

24dec16, Kasteellaan

Ik kan er mee leven dat er verkeerslichten, ook al zal de assertieve fietser erover vloeken.
Want verkeerslichten maken de Dampoort voor de niet-assertieve fietsers een stuk veiliger en daardoor oversteekbaarder.
Dat is helaas niet overal zo, en brengt ons bij de allerzwakste plek van het Vlaams verkeersbeleid: de verkeerslichtenregelingen.
Overal draaien oude aftandse systemen op verouderde, vaak gevaarlijke concepten, met de Sint-Lievenspoort als negatief Gents toppunt.
Systemen waar er iemand iets programmeert, waarna het jaren zo loopt, tot iemand het in de schakelkast komt aanpassen.
Er gaan verhalen dat de mensen van het gewest er na jaren achterkwamen dat de regeling die op sommige kruispunten draaide niet was wat ze aan de schakelkastfirma gevraagd hadden…
Zal de Dampoort de voorhoede zijn van een vernieuwd digitaal Vlaams verkeerslichtenbeleid?
Wordt de toekomst rooskleurig, met slimme verkeerslichten naar Nederlands model?
Centraal gestuurd, en vlot aanpasbaar, bijvoorbeeld bij wegenwerken.
Of zullen fietsers en voetgangers op een kluitje véél te lang moeten wachten op het lange groene licht voor keizer auto?
Wordt het “alweer van datte”, het 20e eeuwse recept?
We wachten af, en kijken het licht uit de boom.
Het wordt daar rond de Dampoort door de lichten hopelijk voor àlle weggebruikers een stukje veiliger, want deze kaart toont dat de ruime omgeving van de Dampoort nog steeds het zwarte beest is qua verkeersveiligheid.
De degelijke oplossing van de Dampoort zal ondergronds zijn.
Dat wist het Gewest (of was het nog: de Staat?) volgens een stapel oude verslagen al in de jaren 80.
Het is in essentie een kwestie van Brusselse centen, en van goede wil van verschillende overheden en besturen.
Beide ontbreken in dit dossier al decennia.
Ondertussen juichen we dat het oude AWV-spelletje om voetgangers en fietsers in bogen te laten stappen/fietsen, waardoor een heldere ruimteverdeling tussen voetgangers en fietsers bij voorbaat mislukt, hier nu stopt:

aug14, Kasteellaan