Darsen – Fietsbult

Raadsel (Motorstraat)

U komt op een fietssnelweg deze situatie tegen:

Misschien helpt een ander beeld van de situatie:

Het enige deel van de weg dat niet door de aannemer ingenomen is en breed genoeg is om een tegemoetkomende fietser te kruisen is de linkerrijstrook… maar daar botst u frontaal op het gemotoriseerd verkeer dat uit de haven of van de R4 komt.

Een werkman beweerde dat het moordstrookje links de juiste oplossing was, hoewel er geen signalisatie voorzien is die dat toestaat, laat staan duidelijk maakt. Geen probleem, volgens de man, want in de bebouwde kom mag je spookfietsen. (Iemand een idee waar dat waanbeeld vandaan komt?) Zelfs als dat waar was, ligt de grens van de bebouwde kom net achter ons…

Hopelijk realiseert de aannemer zich dat de situatie ook voor fietsers veilig en leesbaar moet zijn, voor er slachtoffers vallen.

Werfnieuws: Motorstraat (3)

Het was een prettige verrassing dat Agentschap Wegen en Verkeer de opening van het nieuwe fietspad in de Motorstraat met veel enthousiasme op sociale media aankondigde, inclusief een tag voor Fietsbult.

Dat wil vooral zeggen: er is binnen AWV een groeiend enthousiasme voor fietspaden. Daarover meer in een volgende fietsbult.

Het bericht van 17 mei was helaas iets te enthousiast, want de weergoden spraken hun banbliksem uit over de (veilig makende) afwerking van deze werf, de “afdeling witte streepkes schilderen“. Door die natte goden bleef het fietspad nog 10 dagen afgesloten, en bleef de auto-omleiding van kracht.

En daardoor duurde het tot vandaag, 27 mei, alvorens de verfmannen konden passeren, en je 100% legaal de Motorstraat kon befietsen. Ik heb nog niet over het nagelnieuwe pad gefietst. En, hoe voelt het? Dit was een deel van de werffase 2:

Deze werf was fase 2, met als credits: Agentschap Wegen en Verkeer. Er ligt nog een stuk te wachten op een volledige heraanleg. Voor die fase 3 komt Infrabel -nogmaals- op de proppen.

Het was Infrabel die er eind 2020 een verrassingswerf organiseerde, lees hier en hier. Hieronder een verslag van de tijdelijke situatie, in afwachting dus van die fase 3. Ik merk dat ik niet alles fotografeerde. Fietsers vanuit de Vliegtuiglaan naar de Hogeweg hebben hun eigen afslag, en fietsen 100% veilig. Fietsers vanuit Oostakker naar de Hogeweg horen de oversteekplaats richting Vliegtuiglaan te nemen, en dan pas linksaf. Wie van de Hogeweg komt heeft een éénrichtingspad:

Ondanks de vele pijlen op de grond was het voor velen duidelijk nog wennen. Ik zag vooral zoekende ogen. Sommigen begrepen prompt de nieuwe situatie, anderen niet:

Hier aan het kruispunt ontbreekt op de grond een pijl (vanuit Oostakker) naar rechts, zodat fietsers richting Hogeweg ook dat kleine inzichtelijk zetje krijgen.

In fase 3 zal hier een middeneiland komen:

De tijdelijke situatie is beter dan daarvoor, maar door de boordsteen in het midden van het pad en door de scherpe hoeken allesbehalve optimaal. De ervaren fietser trekt zijn/haar plan, de anderen zullen huiveren. Laat dat vervolg dus maar snel komen.

Een waarschuwingsbord voor de oversteekplaats mankeert, en is nodig, want dit soort van “kruispunt” met een racecircuitbocht nodigt uit tot snel rijgedrag (zag ik de 5 minuten dat ik er was):

Wat me meest verbaasde: hier passeert in de spitsuren ècht veel fietstraffiek. En het zal na de afwerking van de Lourdesstraat alleen maar vermeerderen: infrastructuur trekt gebruikers aan. Zou hier voorafgaand aan de werf een nulmeting uitgevoerd zijn, om binnen twee jaar te kunnen vergelijken?

Voor een evaluatie van dit -cruciale en zeer welkome!- project wachten we op de afwerking van fase 3. Twee voorafnames. Eén: aan voetgangers wordt nèrgens gedacht, terwijl ook dàt in evolutie is. Fietspaden worden dus shared spaces. Twee: we begrijpen dat Infrabel dè specialist is om treinsporen in de watten of in het asfalt te leggen. Maar we begrijpen niet waarom deze relatief kleine werf in drie fases moest geknipt worden. Zo’n fasering -met wachttijden tussen de fases- hebben we nog niet vaak gezien. Het lijkt bijna op een Belgisch compromis. Dit is vooral een vraag aan Infrabel om het eens transparant uit te leggen: waarom deden jullie niet àlles in één geut? Is het een technische reden, of een financiële? Aan de andere kant: liever deze drie fases dan de verwaarlozing van de afgelopen decennia, met een voor fietsers onbereikbare haven als gevolg. En voor alle duidelijkheid: AWV was reeds 10 jaar vragende partij om deze rotte hoek aan te pakken. Het is dus goed dat er -desnoods drie- schoppen in de grond gaan. Ook al wordt nu overàl in Oostakker de achterstand van de afgelopen decennia ingehaald.

Goede lezers begrijpen: dit is een vervolgverhaal. We houden u op de hoogte…

Voor de liefhebbers… de schilders van dienst streefden naar de perfectie. Dit zijn hun teststrepen:

Bijna had ik ze meegenomen, en ingekaderd.

Werfnieuws: Motorstraat (bis)

Op onze vraag stuurde de afdeling Innames Publieke Ruimte een controleur ter plaatse om de rampzalige omleiding voor de fietspadwerf aan de Motorstraat te controleren. (Hopelijk kan dat in de toekomst proactief.) Intussen is de omleiding wel te vinden en is Farys vertrokken. We nemen u mee voor een nieuw bezoek.

Vanuit Oostakker:

Vanuit de Muide:

Alle partijen (fietsers, aannemers, administratie) hebben er baat bij dat een omleiding van bij aanvang state of the art goed is. Was een goede uitvoering zo veel meer moeite dan een slechte? We betwijfelen het.

Signalisatiebult XXL: de Fietspadwa(t)ch(t)er.

Ik zat met een ei. Het werd een groot ei. Met veel tekst, foto’s en nuances.

Er wordt wat afgevloekt op sociale media. Vooral automobilisten klagen steen en been over omleidingen. Zijn ze net als ganzen in een rij niet gewend om flexibel te zijn? Of realiseren ze zich nog altijd niet dat de files er zijn omdat ze met teveel op hetzelfde ogenblik op plaats x willen rijden? Mocht een auto de afmeting hebben van het aantal personen dat erin zit, er waren een pak minder files. Maar anderzijds begrijp ik de automobilisten wel: er lopen momenteel zéér veel wegenwerven. Dat is wennen. En dat is goed.

Waarom? Omdat er afgelopen decennia véél te weinig wegenwerven waren (en ook toen werd er vaak en véél geklaagd). Er is decennialang ondergeïnvesteerd in wegenonderhoud, én in het updaten van onze mobiliteitsinfrastructuur. Maar kijk: overal / overal zijn de overheden bezig aan de Grote Inhaaloperatie. Infrabel is bezig, ook in Gent. De Vlaamse Waterweg is bezig, ook in Gent. Het Agentschap Wegen en Verkeer (AWV) is bezig, ook in Gent. De spin-off van AWV, de Werkvennootschap is bezig, sinds kort ook in Gent. En Stad Gent is natuurlijk ook zelf bezig. Net als North Sea Port. Net als de VLM, de Vlaamse LandMaatschappij. In Gent zelf zie ik momenteel geen fietspadwerven waarvan de Provincie de uitvoerende trekker is, maar die verwacht ik toch komende jaren. Zeker nu De Grote Versnelling opgestart is. Voor alle duidelijkheid: de Provincie stopt wel centen in Gentse projecten.

Wie zijn we vergeten? Haa! De nutsmaatschappijen natuurlijk! Farys, Proximus, Eandis, Telenet, … . Soms is dat in voorbereiding op –vakjargonalert #1!– “een integrale heraanleg” (àlles op de schop en vernieuwd). Soms omdat er een nieuw speeltje onder de grond moet (vooral voor internet breekt men de Vlaamsche grond overal / overal open). Soms omdat de aanwezige leiding straffer moet, méér moet aankunnen (vooral het stroomnet, soms ook het water- of gasnet). Soms omdat de leiding lekt of stuk is. De afdeling reparaties quo. En dan vergeet ik nog de aansluitingen met nieuwe gebouwen en projectontwikkelingen. Dit alles maar om te zeggen: er wordt nogal wat in de Gentse grond gewroet. De aannemers vervelen zich niet. En dju (!!): ik vergat nog de kampioen in het opbouwen van achterstand in wegenonderhoud waar fietsers last van hebben: De Lijn. Zij zijn verantwoordelijk voor het wegdek tussen én vlak naast de tramsporen.

Je merkt het: de voetpaden, fietpaden en rijwegen langswaar we ons verplaatsen zijn deeltjes van een complex spinnenweb. Het zijn puzzelstukjes uit een XXXL- grote doos, met daarin een driedimensionele (!) megapuzzel. U vraagt zich al af: hoe kan het dat dit alles lukt? Daar is een woord voor: beschaving. Het is prettig om merken dat na jàààren van bewuste en onbewuste uitsluiting, ook fietsinfrastructuur belangrijke puzzelstukjes zijn geworden. Ook dàt is: beschaving.

Want hoe zullen we de autofiles oplossen? Juist: door méér plaats te geven aan voetgangers, fietsers en openbaar vervoer. Enkel daardoor zal er méér plaats vrijkomen voor wie de auto ècht nodig heeft. Want naast de vele mensen voor wie de auto een god is of hun broodwinning, zijn er ook veel mensen die met de auto rijden omdat dit hun enige mogelijkheid is om zich bij een verplaatsing veilig te voelen. Dat laatste is iets dat veel mensen uit de wegenbranche zich niet kunnen inbeelden. Véél mensen willen wel degelijk stappen of fietsen, op voorwaarde dat ze er zich veilig bij voelen. Het zijn bijna-fietsers. Het zijn vaak niet-assertieve mensen. Ze willen wel, maar… . De fietsverkoop boomt niet alleen om op zondag een uitstapje te maken.

Dat is de uitdaging van het ogenblik: de vele wegenwerven groot en klein zodanig organiseren dat nog véél meer mensen de dagelijkse overstap naar de fiets durven maken. We kunnen alleen maar blij zijn met de vele wegenwerven. Ze zijn nodig. Kwestie is om ze even ingenieus te organiseren als de rest van de driedimensionele megapuzzel. We zagen afgelopen jaren op dat vlak in Gent een fors positieve evolutie, met dank aan een relatief nieuwe stadsadminstratie “Innames Publieke Ruimte”. De kwaliteit van de omleidingen groeide. De fietsvriendelijkheid ervan groeide. Het nazicht van de kwaliteit en het dagelijks nazicht “boots on the ground” groeide niet evenredig mee. Of wat denk je van dit willekeurige fietstochtje op 12 maart 2021?

En er waren er nog die ik niet fotografeerde… Blijven lachen! (Vandaar de foto met de spandoek.) Als ik tijd heb stop ik soms om zo’n overlastbord op zijn plaats te zetten. Nee, niet zo’n toilet…

Afgelopen weken en maanden zag je hier vaak een Fietsbult over signalisatie. Ruben was de geduldige, analyserende Fietsbulter van dienst. Eigenlijk is het aan de Stad om die zaken zelf te zien en vast te pakken. Ik blijf met de indruk zitten dat er in Gent stukken nonchalanter omgegaan wordt met aannemers dan in Brugge, waar ik werk. Wat de Stad nodig heeft is één of twee mensen die nonstop op de fiets zitten, en de ronde doen van de werven groot en klein. Controle die naam waardig dus. Noem het: gespecialiseerde Stadswachters, nonstop op de fiets. Met kennis van zaken. Fietspadwachters. Of Fietpadwatchers. Kies maar! Die ook putten en plassen en omvergetrokken verkeersborden kunnen melden aan de collega’s. Met een fors telefoonboekje op zak of in de smartphone. Met daarin alle spilpersonen van àlle werven groot en klein, van alle administraties groot en klein. Van alle aannemers actief in Gent. Alle signalisatiefirma’s. En met een mandaat om in te melden en in te grijpen. Ik had lang de illusie dat ambtenaren de ogen van het stadsbestuur kunnen zijn. Maar ambtenaren schromen zich om als privépersoon zaken te melden aan hun collega’s.

Nu is het aan de brave burger om Gentinfo te mailen, en te hopen dat die mail snel terecht komt bij een gedreven ambtenaar die de tijd en het engagement heeft om ter plaatse te gaan, en nagels met koppen te slaan. Dat gebeurt vaak, en even vaak niet. Een paar jaar geleden was ik getuige van zo’n interventie aan de stelplaats van De Lijn op de Brusselsesteenweg, en die ambtenaar liet gewoon begaan. Ik weet ook van andere cases, bijvoorbeeld waarbij de ambtenaar erop bleef toezien dat de (appartements)werf een veilige doorgang voor fietsers bleef behouden. (Dat doet er me aan denken dat dé voorbeeldwerf van fietsvriendelijke werfsignalisatie dringend op Fietsbult moet komen. Vakjargonalert #2! Good practices zijn belangrijk om te tonen aan andere Fietsersbondafdelingen / steden en gemeentes.)

Maar het gaat dus beter. We zien steeds meer pijlen in het straatbeeld waarop ook een bestemming staat, zoals deze:

En zelfs deze:

Waarom niet? Dat helpt. Geplastifieerde A4-straatplannetjes kunnen ook helpen. Of een velcrosysteem om namen vlot te veranderen. Of het Nederlandse systeem met letters op gele borden. Die afmetingen passen sowieso beter op en rond fietspaden. De klassiek oranje pijl is verzonnen in funcite van autoverkeer, en vaak te breed om naast een fietspad te staan.

Wat ik vooral wil zeggen: de kwaliteit van de werfsignalisatie en de bijhorende omleidingen bepalen mee of mensen al dan niet de overstap maken naar de fiets. Of bepalen mee of ze niet terug overstappen naar de auto. Bijvoorbeeld omdat ze schrik hebben dat hun kind zal vallen. De bril voor elke verantwoordelijke hoort te zijn: durf je je kind of je bejaarde ouder hier te laten fietsen? Bij deze werf aan een schoolgebouw is daar goed over nagedacht:

Het bestaande fietspad werd een werfstraat, met knal ernaast een tijdelijk, uitbreekbaar wandel- en fietspad. Good practice!

Want signalisatieplannen uitwerken is één. Ze ter plaatse nakijken of ze ok zijn is twee. Want als de aannemer het tijdelijk pad hierboven regelmatig blokkeert met werfwagens staan we even ver. Daarom is het nodig dat er regelmatig controle is.

Vorige week stuurde iemand aan Fietsbult dit bericht: Beste fietsbult, moest u eens in de buurt zijn kan ik u hartelijk de fietsomlegging van de hundelgemsesteenweg naar de moriaanstraat aanbevelen. Die is er om werken aan de Botermarkt te omzeilen. Een tip: zet uw fietslicht aan in de tunnel onder de spoorweg. groeten, Bart Is het wijn of azijn? Azijn. De tunnel is met moeite een meterenhalf hoog, je moet er op je stuur liggen Hoe ouderen dat moeten doen, ik denk dat stad ons voor pygmeeën houdt… Dit is de tunnel in kwestie langs waar de officiële omlegging loopt voor fietsers: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20141204_01412214

We zijn er nog niet geraakt. Maar de signalisatie van die werf (Botermarkt / Vervaenestraat) is overduidelijk vanop een digitaal plan uitgewerkt. Er is niet nagekeken wat er kan en niet kan. En er is niet gekeken hoe te synchroniseren met de andere werven in de buurt. Op weg naar het station botste ik op deze behoorlijk verwarrende situatie:

23 april 2021, Hundelgemsesteenweg / Achilles Heyndrickxlaan, onder B401

Omleiding twee (werf Botermarkt) overrulet hier omleiding één (Stropbrug). Ik ken de weg, dus ik trek mijn plan, en gebruik richting station verder omleiding 1. Het gaat om de vele anderen die op een dag naar het station willen fietsen. Of -godbetert! – naar het vaccinatiecentrum op Flanders Expo (waarover later deze week méér). Zij die niet weten dat hier 2 omleidingen naast elkaar bestaan. Bovendien blokkeert omleiding 2 flaggrant omleiding 1, waardoor fietsers alweer geleerd worden om zich op het voetpad te smijten.

Om het nog gekker te maken ontrolt er zich ook een derde werf (van AWV), zonder signalisatie. Gewoon blokkeren. Trek uw plan. Neem het voetpad.

De timing van deze derde werf is evident. Maar niet op deze manier. En ook werf 0, de werf Parkeergarage Ledeberg, is voor fietsers met kleine kinderen allesbehalve een pretje:

Nog een voorbeeld: wie de hoofdfietsroute langs de Bagattenstraat neemt krijgt anno vandaag nog 1 pijl te zien, de rest is verdwenen. Bovendien bracht de uitgezette omleiding fietsers (die de weg kennen, en verder de stedelijke fietsroute willen volgen) naar een overtreding op de Nederkouter.

Nu, de perfectie zal nooit bestaan. De beste controleur kan nooit àlle / àlle omvergewaaide, gevandaliseerde, gestolen of verplaatste signalisatieborden remediëren. Maar het kan beter.

Er zijn in Gent steeds meer werven waar het ok tot zeer ok is. Maar werven evolueren, dus signalisatie moet mee evolueren, en correct zijn of niet zijn. Dat was de kloterij van de eindfase van de werf aan de Vliegtuiglaan. De sfeer – wat zeg ik: de realiteit (!)- van “trek uw plan!”. De fietsroute afsluiten met één pijl richting Dampoort, and that’s it:

18 maart 2021, Vliegtuiglaan – Afrikalaan

Deze dame zocht haar weg:

De fietster vond er een route, daar waar de boordsteen stopte. Fietsers horen plantrekkers te zijn. En dàt op een route waar flink wat schooljongeren naar en van Oostakker EDUGO fietsen:

Dat wil dus zeggen dat al deze jongeren ’s morgens in deze junglesituatie richting Oostakker terecht kwamen. Van geen wonder dat velen nog niet durven fietsen.

Ook de werftoezichters van de vele spelers (in deze case: Agentschap Wegen en Verkeer) hebben een belangrijke verantwoordelijkheid, en laten (samen met hun oversten) de aannemers al te vaak begaan. Ik weet het: het is vaak complex, maar willen we het veilig of niet? Willen we jongeren opvoeden in een verkeersjungle, of niet? Willen we meer mensen op de fiets, of niet? Of alleen maar de asservieven, de roekelozen en de moedigen?

Vorige maand was ik de situatie aan de Vliegtuiglaan zoals hierboven getoond eventjes kotsbeu. In een wanhoopspoging probeerde ik dan maar de wegenfirma te bereiken. Dat haalt niks uit. Je komt uit bij vriendelijke mensen “op den buro”, en die kunnen niet anders zeggen dan “ik zal het doorgeven mijnheer”. En daarna geloven ze hun mensen /collega’s, waarna de situatie er even erg de jungle blijft. Ik stuurde dan maar een bericht per messenger. Dit is een deel van hun reactie op deze Fietsbult: “Wat is het belangrijkste fietsveiligheid of het meeste volgers op facebook? Als fietsveiligheid het belangrijkste is, is samenwerken de beste optie. Mag ik vragen als je in de toekomst een constructief voorstel hebt om de veiligheid te verhogen, ons dit door te mailen naar info.persyn.be? Messenger wordt niet dagelijks bekeken.” En de dag erna: “reactie van onze werfleider : Dit is reeds aangepast op de dag zelf en is nu niet meer van toepassing (andere fasering). De borden + signalisatie stonden volgens vergunning stad gent + AWV.” Uiteindelijk zit dààr het grote probleem: de mensen op de werf. Zij moeten presteren, en zijn niet bezig met de wereld rondom hen. Het is voor hen ook niet makkelijk, maar dat is geen excuus. Het helpt soms (soms) om de werkmannen rechtstreeks vriendelijk (!) aan te spreken. Die mannen zijn vaak van goede wil. Ergens in de herfst verplaatsten zeer bereidwillige mannen (na een vriendelijk gestelde vraag) een afsluiting die al een poos nodeloos op het fietspad stond te blinken.

Mijn punt is: een dagelijkse fietsronde langsheen de vele werven zou veel werven fietsvriendelijker kunnen maken of houden dan nu het geval is. Het zou de aannemers bij de les houden / “heropvoeden”. Dat vraagt ambtenaren met diplomatisch haar op de tanden èn een sterke fietsruggegraat.

De werf aan de Stropbrug is een voorbeeld van werfsignalisatie die langzaamaan verbeterde.

Op deze lege ruimte fietste je vaak tussen de geparkeerde werfwagens. Nu is er een duidelijke ruimteverdeling:

Er is een potentieel om het beter te doen dan gisteren: veilig van bij aanvang van de werf.

Uw onveiligheid èn uw onveiligheidsgevoel moet eruit. Onze en uw rol is om koppig te blijven melden via Gent Info . Ook al blijven die meldingen vaak te lang hangen, de ambtenaren van de Stad zijn verplicht om meldingen via dit kanaal te beantwoorden en er iets mee te doen. Als het écht te gevaarlijk voor woorden is mogen we de politie bellen. Stop dit in uw smartphone: Gent Info = 09 210 10 10 of gentinfo@stad.gent . Politie = 101. Zorg dat je de locatie goed kan benoemen. Bel Gent Info alleen als je je kalm genoeg voelt. Boze communicatie is meer emotie dan informatie, en dus moeilijk te begrijpen.

Het kan dus. Het kan dus beter. Met de focus op de behoeftes van jongeren, ouderen en zij die niet goed durven fietsen. We zullen komende jaren in Gent en daarbuiten nog veel wegenwerven meemaken. Basistip voor fietsers blijft: vertrek ruim op tijd. Blijf kalm, en remember: vergeleken met de gemeentes rond Gent gaat het hier (meestal) relatief goed. Tussen Kaprijke en Lembeke laat Agentschap Wegen en Verkeer fietsers op deze manier de E34-werf oversteken (op een knooppuntenroute):

20 april 2021, tussen Kaprijke en Lembeke

Of deze werf in Evergem, waar je na een lange fietsrit op een fietsroute onaangekondigd totaal niet meer door kan, omwille van… een fietspadwerf:

02 maart 2021, eindpunt Baron Van Loolaan, Evergem

Misschien is het idee van de ambtenaar op dagelijkse fietsronde maar haalbaar na deze harde coronacrisis. Het zijn voor iederéén bizarre en/ of barre tijden. Want weet maar zeker dat ook ambtenaren èn aannemers behoefte hebben aan een schouderklopje. Zowel in woorden als op de rug.

Werfnieuws: Motorstraat

Vorige week schreven we nog optimistisch over de geplande werken aan de Motorstraat. Vandaag bleek de uitvoering ondermaats.

Komende uit de haven of Muide mag je de Hogeweg oversteken voordat je een omleidingsbord richting Oostakker tegenkomt, dat je laat spookrijden.

Steek je terug over om de Hogeweg langs de juiste kant te volgen, dan krijg je (zoals aangekondigd) een wegwijzer de Scheeplosserstraat in:

Hogeweg x Scheeplosserstraat, 20 april 2021

Wie niet vertrouwd is met omgeving weet / leest niet dat de oversteekplaats met verlaagde boordsteen een paar meter verder ligt. Aan de overkant staat nog een wegwijzer, nu richting “Hoge Weg”, hoewel ze van de Hogeweg weg wijst. Eenmaal je aan de andere kant van de Scheeplosserstraat de Sint-Bernadettestraat hebt bereikt, mag je het verder zelf uitzoeken.

Komende uit Oostakker is de situatie nog bedroevender. De onderbreking van de Motorstraat wordt aangekondigd aan het rondpunt met de Sint-Bernadettestraat en Lourdesstraat:

Het fiets- en voetpad wordt hier alvast afgesloten, zodat het Chinees restaurant en het Loodswezen ook onbereikbaar worden.

Toch kozen heel wat fietsers ervoor om via de autorijweg de Motorstraat in te rijden, bij gebrek aan bewegwijzering. De eerste wegwijzer komt immers aan de afslag naar de Sint-Bernadettestraat en wijst naar de “Hoge Weg”:

Ik vraag me af hoeveel fietsers meteen zouden begrijpen dat daarmee de richting Muide / haven wordt bedoeld. Jammer genoeg is het meteen ook de laatste wegwijzer in deze richting. Zelfs als je nog wist dat er een omleiding via de Scheeplosserstraat voorzien was, dan nog maakt Farys het bijna onmogelijk om de straat in te rijden.

Sint-Bernadettestraat x Scheeplosserstraat, 20 april 2021

We raden dan ook alle fietsers aan om onze alternatieve omleiding in hun hoofd te prenten voor ze vertrekken:

Omleiding langs Bernmaaieweg (via RunnerMaps)

Vooruitblik: Darsen

Darsen, het kruispunt Hogeweg x Motorstraat x Singel x Henri Farmanstraat is al jarenlang een rotte plek tussen Sint-Amandsberg, Oostakker, Muide en haven. Het leek ook een no man’s land. Agentschap Wegen en Verkeer wilde er zo’n 10 jaar geleden wel aan de slag gaan, en het er veiliger maken, maar de NMBS wilde niet. Eind vorig jaar kwam er plots schot in de zaak. Nu licht Infrabel een tipje van de sluier op: de onderbouw van de overwegen was in zo’n erbarmelijke staat dat ze moesten vervangen of afgeschaft worden. Infrabel wil zoveel mogelijk overwegen afschaffen, dus werd in dit geval gekozen voor afschaffing in combinatie met een nieuwe fietsoverweg.

Jammer genoeg werd toen niet alle belijning opgeruimd. De voorrangssituatie voor fietsers die van de fietsoverweg naar de Motorstraat/Lourdesstraat fietsen is hierdoor erg onduidelijk.

Intussen werd het fietspad naar de overweg wel beter beveiligd tegen chauffeurs zonder inzicht in verbodsborden.

Nu naderen de volgende fases snel. AWV start op 19 april de aanleg van een dubbelrichtingsfietspad in de Motorstraat langs het spoorwegviaduct.

Plan heraanleg fietspad Motorstraat (© Agentschap Wegen en Verkeer)

Dit zou een lichte verbetering moeten zijn. Wie van de Lourdesstraat komt moet nog steeds twee keer het autoverkeer kruisen. In tegenstelling tot de bestaande kruisingen, waar je in conflict komt met een drukke vrachtwagenstroom van en naar de haven, zou het hier vooral om vrij lokaal autoverkeer (richting Hogeweg / Lourdesstraat) moeten gaan.

Ook qua comfort gaat het erop vooruit: in plaats van de huidige (verzakkende) betonstraatstenen kiest AWV voor asfalt voor het fietspad. (We hopen dat dit voor alle nieuwe fietspaden de norm wordt, recent gebruikten ze op de Antwerpsesteenweg nog klinkers.)

Het tweerichtingsfietspad doortrekken tot aan het rondpunt met de Lourdesstraat was niet haalbaar zonder de aanwezige bomen te kappen. Bovendien zouden de gebouwen aan de noordkant van de weg dan moeilijker bereikbaar worden.

Helaas wordt fietsverkeer tijdens de werken in geen van beide richtingen toegestaan. Een omleiding zal voorzien worden via de Scheeplosserstraat, vers voer voor de kasseivreters die Paris-Roubaix gemist hebben. Wie liever over een vlak oppervlak rijdt, kiest beter voor een iets langere omleiding via de Bernmaaieweg:

Deze fase van de werken zou duren tot eind mei. Aansluitend neemt Infrabel het over. Zij passen het nieuwe kruispunt Singel-Motorstraat zo aan dat de beweging vanuit de haven (Singel) naar de John Kennedylaan voorrang krijgt, zonder conflicten met fietsers. Daarbij wordt ook een drempel én middeneiland aangelegd om de fietsoversteekplaats op de Motorstraat veiliger te maken. Ook wordt het definitieve fietspad richting Volvo / Zelzate verplaatst naar de zuidkant van de spoorlijn L204, en komt er een tweerichtingsfietspad langs de westkant van de Hogeweg tot aan de Noordveenakkerstraat. Dit is net het traject van de fietssnelweg F400, die daarmee in noordelijke richting twee kruisingen van het autoverkeer kan vermijden. Dat parcours voor de F400 ziet er dus doordacht én kwaliteitsvol uit.

Over de wegonderbrekingen en omleidingen voor deze werken door Infrabel werd nog niet gecommuniceerd.

Tenslotte nog een vooruitblik verder in de toekomst. Infrabel schrijft:

De fietsoverweg 1N is een tijdelijk fenomeen. Wanneer er conclusies en beslissingen zijn genomen mbt de zuidelijke Havenontsluiting is het de bedoeling dat ook deze overweg vervangen zal worden door een kunstwerk voor de fiets dat een ongelijkgrondse kruising faciliteert.

Kort samengevat: een brug over de spoorweg. Over de termijn waarop dit zou gebeuren, wordt niet gesproken. In afwachting daarvan verwachten we dat de huidige werken – in vergelijking met de fietswoestijnsituatie van de voorbije decennia- een zéér grote verbetering zullen betekenen.

Werfnieuws uit het noorden: Vliegtuiglaan

Eind oktober 2019 startte FARYS in samenwerking met Agentschap Wegen en Verkeer een werf aan de Vliegtuiglaan om de overlast bij regenweer in Oostakker en Sint-Amandsberg te verminderen. De einddatum werd vastgesteld op april 2020. Na een hele reeks vertragingen (zowel het c-woord als mysterieuze leidingen die blijkbaar op geen enkel plan stonden, gooiden roet in het eten), kondigde FARYS aan dat het einde van de werken was voorzien voor 2 april (2021). Tijd dus om een kijkje te gaan nemen.

Komende van Oostakker is er weinig nieuws. Het kruispunt met de Zuiddokweg ziet er voorlopig weer als nieuw uit:

Vliegtuiglaan x Zuiddokweg, 9 april 2021

Maar verderop is er aan het bestaande, hobbelige fietspad niets veranderd, tot aan het kruispunt met de Rigakaai. Ter hoogte van het kruispunt met de Afrikalaan worden fietsers plots weer naar de dienstweg geleid.

De reden wordt snel duidelijk: het fietspad is hier afgegraven en nog niet heraangelegd. Het is niet duidelijk wanneer dat zal gebeuren.

Voor fietsers naar de Muide is dat niet zo’n probleem, want de boordsteenverlaging die voor de werken was aangelegd, is nog niet hersteld.

Als je echter wilde afslaan naar de Afrikalaan over de vernieuwde en verbrede oversteekplaats, krijg je een stevige fietsbult te verwerken.

Verder richting Muide blijkt dat de spoorwegovergangen voor automobilisten opnieuw geasfalteerd zijn; voor fietsers helaas niet. Een gemiste kans.

Keren we terug uit de Muide, dan blijken ook daar de spoorwegovergangen enkel voor automobilisten opnieuw geasfalteerd te zijn. Aan de bypass richting Afrikalaan is wel een nieuw verkeerslicht verschenen om de automobilisten te waarschuwen voor overstekende fietsers:

Vliegtuiglaan x Afrikalaan, 9 april 2021

Het lijkt enkel op oranje te springen als er een fietser aankomt. (Is dat een nieuwe innovatie voor het Agentschap Wegen en Verkeer?)

Kortom, voor de fietser zijn er tegenover de situatie vòòr de werken maar enkele kleine verbeteringen aangebracht; de voornaamste opluchting is dat die situatie eindelijk (bijna) hersteld is. Een fietstoets zou hier nochtans ongetwijfeld heel wat verbeteringsmogelijkheden aan het licht gebracht hebben. Zeker voor wat een deel van een fietssnelweg moet voorstellen, is dat spijtig. We hopen dat de fietsinfrastuctuur dan ook snel wordt aangepakt.

Pummels

Nuance is belangrijk. Ik volg Hendrik Vos 100% in zijn standpunt in De Morgen: ‘Sommige opiniemakers wekken de indruk dat wij worden bestuurd door een bende pummels en idioten’. Het voordeel van internet is dat een overheid niet kan doen dat ze niet op de hoogte is van een probleem. Het nadeel van internet is dat fouten al te vaak uitvergroot worden, en er een teneur groeit alsof het nooit goed is, en nooit goed zal worden. Hopelijk las u afgelopen jaren op Fietsbult de twee issues: de problemen èn de oplossingen. Wat mankeert is dat de overheid / de administraties / de aannemers over dit alles opener communiceren. Misschien wil dat zeggen: “Het spijt ons, maar ons onderhoudsbudget voor dit jaar is op.” Mensen laten zich liever niet met een kluitje in het riet sturen. Niet of onvolledig communiceren voedt wantrouwen. Vingerknipoplossingen bestaan niet. Alhoewel…

De oplossing voor de ondergelopen fietspaden aan Darsen was simpel, en te voorzien: het voorlopig fietspad een beetje verhogen, en een afvoer –hier: grachtjes– aanleggen, zodat het water kan bezinken.

03 februari 2021, voorlopig fietspad Darsen

06 februari 2021, voorlopig en definitief fietspad Darsen

Na de melding is er door Infrabel snel ingegrepen. Dat is goed. Dank en applaus is hun deel. En het hoort ook zo. Dat laatste is makkelijk gezegd, want het is ooit anders geweest. Maar kijk: fietsinfrastuctuur krijgt het respect en de inzet die het nodig heeft.

Hetzelfde verhaal voor de saga op het fietspad onder de spoorlijn aan de Zeeschelde in Gentbrugge. De Vlaamse Waterweg is hier de verantwoordelijke administratie van dienst.

Vandaag verscheen een aannemer op het terrein om aan een oplossing te werken.

Een timing konden / wilden de werkmannen niet geven. Maar er wordt met de grote middelen aan gewerkt, en dat is goed.

Als het regent is het nat

Wat zou er gebeuren mocht Agentschap Wegen en Verkeer treinsporen aanleggen? Of mocht waterbedrijf FARYS hoogspanningsleidingen bouwen? Er is een reden waarom we onze maatschappij in hokjes organiseren. Niet iedereen kan àlles. Maar laat ons afspreken: wàt je doet moet je zo goed als mogelijk doen. Perfectie bestaat niet. Bijleren doet iedereen. Geklungel bestaat wèl degelijk. Zoals hier:

03 februari 2021, definitief fietspad Darsen, uitkomend op de Motorstaat

03 februari 2021, voorlopig fietspad Darsen, uitkomend op de Hogeweg

Misschien is dit het recept van dit natte Infrabelverhaal: men neme een restbudget dat in het boekjaar 2020 op moet, en voere er wat werken mee uit. Zo zijn er alweer een paar streepjes gezet voor het jaarrapport 2020 “afgesloten overwegen”. Men laat het daarna twee à drie maand er zo bij liggen alvorens verder te doen. De weggebruikers? Wie? Ach! Het is toch winter voor iedereen? En als het regent is het nat. Afvoer? Riolering? Verlichting? Ach!

Infrabel is de opdrachtgever. TUC RAIL is de uitvoerder.

Op die paar minuutjes dat ik er fotografeer passeren er flink wat fietsers:

03 februari 2021, definitief fietspad Darsen

Als fietser kan je nog je benen intrekken . Voor voetgangers is er maar één oplossing: laarzen.

Dit is het fietspad van Oostakker naar Gent:

Op de startpagina van de website van TUC RAIL lees ik: “Safety is meer dan ooit het belangrijkste aandachtspunt, zowel inzake arbeidsveiligheid, werfveiligheid als exploitatieveiligheid.”

Positief eindigen: het voorlopige pad langs de sporen van Singel naar Singel is wèl droog en stabiel.

03 februari 2021, voorlopig fietspad tussen Singel en Singel

Wat me bij het bekijken van de foto’s doet denken: waarom is het voorlopige pad aan de overweg niet identiek verhoogd aangelegd? Het materiaal is aanwezig:

Rest nog om het definitieve fietspad watervrij te krijgen.

Een nieuwe bladzijde in het verhaal Darsen

Begin december schreven we al over de werken aan de vermaledijde spaghettiknoop Darsen, o.a. het enige kruispunt van de grote (F40) en kleine (F400) Gentse fietsringen. Deze fase van de werf is afgewerkt en we gingen even kijken.

De twee overwegen voor alle verkeer over de spoorlijn 204 naar Zelzate werden afgesloten en vervangen door één nieuwe fietsoverweg; het autoverkeer schuift op en behoudt de bestaande spoorovergang op de Singel en de tunnel onder de spoorlijnen. De nieuwe voorlopige situatie voor fietsers ziet er op kaart zo uit:

Komende uit de Hogeweg steken fietsers richting Zelzate, Muide en haven in de bocht de Motorstraat over naar een nieuw verhard pad richting de fietsoverweg. (Dit is meteen de zwakste schakel in deze tijdelijke route. Het is er ook donker.)

Het eerste deel is qua verharding provisoir, maar voelt best oké aan; wellicht wordt de oversteek van de Motorstraat in een volgende fase verschoven. Hiervoor zien we al een eerste aanzet:

Vanuit de Motorstraat wordt de oversteek over de voormalige bypass een stuk langer:

en langs daar afslaan richting de Singel is niet meer toegestaan. Fietsers die die kant op moeten, rijden verder naar de nieuwe fietsoverweg en volgen de pijlen richting Zelzate. Deze rotte oversteek van de Singel is daarmee voltooid verleden tijd.

De overweg zelf is veel vlakker dan de vorige en ziet er veel duurzamer uit. Het lijkt erop dat er aan de oostkant nog een laag asfalt moet bijkomen, maar de overgang is netjes uitgevoerd.

De nieuwe overweg sluit rechtstreeks aan op de bestaande onbewaakte overweg en het fietspad richting Vliegtuiglaan en Muide.

Fietsers naar Zelzate worden naar een nieuw voorlopig pad langs de noordzijde van de spoorlijn 204 geleid, dat aansluit op de huidige oversteekplaats over de Singel.

Vanuit de Singel is dit pad eveneens vlot te vinden:

Ook dit pad is niet definitief. Aan de oostzijde van de nieuwe fietsoverweg zien we al iets dat een aanzet kan zijn voor een tweerichtingsfietspad langs de zuidzijde van de spoorweg.

Al met al is dit een grote en voorlopige verbetering, een voorsmaakje van de grotere wegenwerf. We kijken uit naar de volgende fase (gepland vanaf april 2021), waarbij veilige fietsoversteekplaatsen van de Motorstraat en van de Singel beloofd zijn. (Intussen blijven we nog steeds dromen dat er op de lange termijn een fietsbrug komt tussen de Hogeweg en de Vliegtuiglaan.) De huidige werven zijn in opdracht van Infrabel in samenspraak met AWV en North Sea Port. TUC RAIL, een dochteronderneming van Infrabel, trekt het geheel.

Er zijn in deze buurt nog verschillende wegenwerven op komst: de Lourdesstraat wordt eindelijk aangepakt; het fietspad langsheen de R4 richting Volvo gaat een poos dicht omwille van de aanleg van een superrotonde aan Euro-Silo. Het is de bedoeling dat al deze werven op elkaar afgestemd worden, met omleidingsroutes voor fietsers. De gezamenlijke communicatie loopt via BOOST – bereikbaar Oostakker, waar je kan inschrijven op de nieuwsbrief. We houden de vinger aan de pols.

Licht in de meldpunten

Het valt op: er zijn weer veel straatlantaarns stuk. Als brave burger probeer ik dat te melden. Maar de systemen om dat te doen worden er niet beter op. Een melding aan Fluvius via mijn smartphone eindigt met een onduidelijke identificatietool. Op mijn computer lukt het niet direct. Maar eureka! Op de laptop van mijn teerbeminde werkt de website simpel als bonjour. Het zal wel aan mij liggen zeker? (dat klopt, leerde ik deze morgen: ik moest het verstand hebben om het ingevulde invulvak eerst leeg te maken, en dan pas loos te gaan).

Fluvius probeert je op haar meldpunt “Storing straatverlichting” te leren dat er ook lantaarnpalen van AWV zijn, en dat je die kan melden via het Meldpunt wegen. Dat meldpunt is “anders” geworden, anders dan voorheen. Misschien is de vorm beter dan voorheen, we zullen zien naar het resultaat. De invulvelden zijn verdwenen. Je kan aanvinken, en daaronder een tekst schrijven. Klaar. Er is geen aparte knop om defecte straatlantaarns te melden. Schrijf je eigen novelle, zoiets. Ik deed het woensdagavond laat zo:

Het prompte antwoord per mail is eerder… hoe zal ik het zeggen… lichtjes ontmoedigend.

“Door het grote aantal vragen kan het tijdelijk langer duren voor u een antwoord krijgt.” Zou dat het standaardantwoord zijn? Zijn ze onderbemand? Of zitten ze er met een corona-uitbraak? Ik hoop op het eerste, ook al is dat dus lichtjes ontmoedigend.

Ik vraag me af: zou ik als Gentenaar die hogere Vlaamse systemen niet beter laten voor wat ze zijn, en àlles wat met Gent te maken heeft melden via Gent Info? Ik weet het niet. Laat me nog even afwachten.

Nu, wat telt is dat het probleem opgelost geraakt. Ik weet wel: een kapotte lamp is niet echt een probleem. De situatie aan Darsen is dat eerder wel. Zouden die aannemers dat prettig vinden, zo in het halve duister werken? Zouden zij of Infrabel dat zelf reeds gemeld hebben? Wat met de vele politie die daar passeert, zouden zij het gemeld hebben? Weten ze uberhaupt hoe ze dat best melden?

Deze donderdagmorgen werd ik wakker om half 6, en kon niet meer slapen. Dat gebeurt me zo eens om de vier maanden. Dat is hèt moment om de nachtraaf die ik ben éénmalig te luchten als ochtendmus. De fiets op dus! Naar Darsen. En helaas: ik had me op woensdagavond niet vergist. In de zone rondom de autotunnel (kant Muide én kant Oostakker) geraakte ik ergens tussen de 20 en de 30 defecte straatlampen de tel kwijt. Soms in defecte kuddetjes, soms als eenzame gedoofde tussen brandende collega’s. Maar helaas op cruciale plaatsen, zoals het kruispunt Motorstraat – Hogeweg.

En dan heb ik het nog niet over de lantaarpalen die omwille van de rioleringswerf op de Vliegtuiglaan verdwenen zijn. (ik dacht te zien dat een firma deze morgen begon met de voorbereiding van het herplaatsen). Conclusie: zie je een kapotte lantaarnpaal, probeer het dan te melden. Als fietser heb je daar belang bij. De tijd dat passerende ambtenaren het aan hun collega’s doorgeven is – naar ik vrees- voorbij.

Oh, wat zullen velen blij zijn als de Infrabelwerf achter de rug is, en alle lichten branden zoals het hoort. De ochtendspits is er in die halve duisternis een huiveringwekkende choreografie van rakelings afgewende catastrofes. (citaat van ik ben vergeten wie). Zoals mijn teerbeminde samenvat: “goed dat er geen accidenten gebeuren”.

Oh ja, ken je de meefietslijn? Deze duistere zone tussen Muide en Oostakker is de ideale plek om zo’n initiatief op te starten. Wie hier alleen in het donker durft passeren is moedig, of heeft snelle benen.

Werfnieuws uit het noorden: Darsen

Wie kent de Darsen nog ? Toen ik in deze stad aanspoelde was deze locatie het einde van de Gentse bewoonde wereld. Aan Darsen eindigde de verst rijdende stadsbuslijn van de MIVG (de Maatschappij voor het Intercommunaal Vervoer te Gent). Achter deze terminus begon de Gentse Zeehaven, en het rijk van de ~~MIVB~~ NMVB, alias de Buurtspoorwegen. Blauwe stadsbussen versus oranje buitengebiedbussen.

Darsen was de verzamelnaam voor de drie zijdokken van het Grootdok. Die dokken werden gegraven tijdens de eerste wereldoorlog. (Wie corrigeert me?) De bushalte van de MIVG was ongeveer waar de tunnel van de John Kennedylaan onder de spoorlijnen dook. Ik nam steeds die bus, om van vanuit de eindhalte naar Zelzate te liften. Of ik zette er mijn fietsje op slot. Op een druilerige herfstdag stond daar nog een man te liften. Concurrentie! Het was de broeder directeur van de school waar ik humaniora liep. Hij was deels blind, en liftte blijkbaar altijd naar zijn moeder in Zeeuws-Vlaanderen. Pas toen begreep ik waar hij zijn bijnaam, de Kees, vandaan haalde. Het werd een bijzondere liftbeurt: met hem erbij ging het vlotter dan anders.

Dat was eind jaren 70. Lang geleden dus, en ondertussen kent misschien nog 20% van de Gentse bewoners de naam Darsen. Misschien. Dat is niet erg, want het is één van de meest desolate, verwaarloosde plekken van Gent.

Het is een spaghetti van spoorlijnen, wegen en havendokken, en daar stappen en fietsen ook nog mensen doorheen. Steeds meer.

Meer details over het verleden van deze plek lees je in de Fietsbult van 3 november 2017.

Darsen is dus al jaren een verwaarloosd rommeltje. Niet alleen qua weginfrastructuur, maar ook qua ladingverlies van vrachtwagens. De bochten worden er zéér uitbundig genomen. Wie kippen heeft, en in zijn fietszakken stoffer en blik meeneemt kan er vaak een slag slaan:

Zoals je op onderstaande kaart kan zien is Darsen dè fietspoort naar de haven, en voor velen ook naar Oostakker:

Die “poortvorming” komt door de N424 Kennedylaan-Vliegtuiglaan èn door de vele treinsporen vanuit het nabijgelegen rangeerstation Gent Zeehaven. De spoorlijn Gent-Antwerpen neemt aan Darsen een circuswaardige bocht van 100 graden. De lijn Eeklo-Ronse doet hetzelfde kunstje naar links. De dubbele goederenspoorlijn naar ArcelorMittal wacht er geduldig op zijn promotie tot passagierslijn Gent-Terneuzen. En het enkele goederenspoor naar de Farmanstraat en bijhorende havendokken kreeg recent een opkuisbeurtje:

05okt20, Henri Farmanstraat

Dit werfje was de opmaat voor een grote kuis van deze onoverzichtelijke en gevaarlijke verkeersknoop.

U ziet het goed. Het kruispunt Farmanstraat / Singel / Hogeweg is geknipt voor auto’s en vrachtwagens. Fietsers en voetgangers kunnen wèl nog door.

06nov20, kruispunt Henri Farmanstraat / Singel / Hogeweg

Zou het fietspad hier nog doorgetrokken worden?

Niet iedereen is prompt akkoord met deze ingreep:

02dec20, kruispunt Henri Farmanstraat / Singel / Hogeweg

Ik heb mededogen met deze “vluchters”. De aanslepende rioleringswerf Vliegtuiglaan was en is voor àlle mensen onderweg -ook fietsers- een geseling. Maar van zodra de asfalteringswerken op de Vliegtuiglaan rond zijn mag het mededogen verdwijnen.

Vanaf nu zijn voor dit havendeel de Singel (richting oosten en noorden) en Zuiddokweg (richting zuiden en westen) de hoofdassen. U begrijpt zodadelijk wat de logica erachter is. Onderstaande foto met overzicht plukte ik van deze werfinformatiepagina van Infrabel.

De fotomontage toont niet alles. Ze toont de autofilter aan de Henri Farmanstraat niet, en ook niet hoe de fietsstromen vanuit het noorden ingepland werden. Al deze aanpassingen zijn een poging van Infrabel om incidenten rondom de overwegen te verminderen. Dat is nodig. Alle weggebruikers van Hogeweg, Motorstraat, Farmanstraat en Singel krijgen om de haverklap de gelegenheid om 4 à 6 minuten lang de krant of hun smartphone te lezen, want de passerende goederentreinen zijn logge beesten. In (zwaar) geladen toestand hebben deze treinen een lange remafstand. Het zijn adepten van de vroegere Gentse hoofdbibliothekaris Johan Daisne z’n bestseller De Trein Der Traagheid. Dat boek was op mijn humaniora verplichte lectuur. En terecht.

Voor fietsers is het wachten vaak dubbel klote. In sommige weersomstandigheden is 5 minuten stilstaan hetzelfde als afkoelen / verkleumen, alias de start van een verkoudheid.

Tot voor een paar jaar werden deze spoorweglichten geregeld vanop het Seinhuis Gent-Zeehaven op het rangeerterrein. “De blok erop”, en pas daarna trok de trein zich langzaam in gang. Tegenwoordig zou dat volautomatisch verlopen, maar de ingenieurs van Infrabel nemen om veiligheidsredenen liever flink wat tijdsmarge. Dat is te begrijpen. Al vraagt de nieuwsgierigaard in mij zich af: zou dat in het buitenland krek identiek verlopen? En zouden ze in het buitenland zo’n trage, lange treinen doorheen een massa voetgangers, fietsers, schoolbussen, automobilisten en vrachtwagens loodsen tijdens de spitsuren? Of zouden ze dat anders plannen, rekening houdend met “maatschappelijke noden”?

Maar goed, dat wachten aan deze overwegen wordt een klein beetje verleden tijd. Of eerder: het wordt qua wachtlocatie verschoven. Het belangrijkste voordeel voor fietsers: de traffiek tussen Oostakker en Muide wordt een beetje veiliger. Het conflict met de aanstormende vrachtwagens uit de Farmanstraat verdwijnt. Ik kan niet inschatten wat het elders teweeg zal brengen, dat hangt af van hoe die oversteekplaatsen beveiligd worden.

10 jaar geleden wilde wegbeheerder AWZ zijn verantwoordelijkheid nemen, en deze zotte knoop opkuisen. Maar de NMBS (of was het toen al Infrabel?) wilde niet. Nu wil Infrabel duidelijk wèl. Ze zijn deze week al begonnen:

De spoorovergang (rechts van dit fietspad in aanleg) verdwijnt volledig. Op de luchtfoto van Infrabel zie je hoe het auto- en vrachtverkeer geleid wordt. Fietsverkeer vanuit het noorden zal een de Singel moeten afslaan, de overweg dwarsen, en dan linksaf het nieuwe fietspad opgaan. Ik ben nieuwsgierig naar hoe de fietsveiligheid van die (toekomstige) fietsoversteekplaats (met intens vrachtwagenverkeer) georganiseerd wordt. Idem voor het kruispunt Zuiddokweg / Vliegtuiglaan. Daar werd in de herfst van 2019 een bejaarde fietser door een vrachtwagen van het fietspad gemaaid.

Op internet kan je zien dat er voor dit gebied studiewerk bezig is, kijk hier. Dat geeft hoop op een veilige, fietsvriendelijke havenpoort. Dat lijkt moeilijk, maar niet onmogelijk. Het kàn, zonder gemorste spaghetti.

De onbereikbare haven (1)

Wie in de haven wil werken heeft een auto nodig. Enkel zo geraak je er heelhuids.
Dat is de stelling die de wegeninfrastructuur van en naar de Gentse haven uitstraalt.
Ergens in de jaren 80 groef het Vlaamse Gewest een autotunnel onder het goederenspoor tussen het rangeerstation en de haven.
Auto’s stonden er vaak in de file voor alwéér een lange goederentrein.
Een tunnel was “de oplossing”.
Het werd een megatunnel.
Volgens de plannen van de jaren 70/80 zou de de tunnel overgaan in een een viaduct over de spoorlijn Gent-Eeklo, om vervolgens via een flyover aan te komen op Dok-Zuid.
Een B401 vanuit de haven, zoiets.
Na de aanleg van de brede, dure tunnel viel het project stil wegens geldgebrek.
De fundering voor het viaduct over de spoorlijn ligt er “te liggen”.
Gelukkig maar.
Het is zo’n relict uit de jaren dat bij wegeninfrastructuurwerken exclusief aan autoverkeer gedacht werd.
De tijdsgeest, quoi?
Of was het: de automoloch versus de spoormoloch?
De tunnel was een autoproject pur sang.
Fietsers en voetgangers werden straal genegeerd.
Die hoorden niet / niet / niet in de haven te komen.
Openbaar vervoer eigenlijk ook niet.
Anno 2017 swingen ook in de haven de files de pan uit, en weten we beter.
Dat goederenspoor boven de tunnel is het spoor waar -als de verzamelde politici doorzetten- hopelijk ooit een personenspoorlijn naar Terneuzen komt:

Zo komt de tunnel misschien ooit ècht van pas.

Dit is het huidige kluwen van auto- water- en spoorwegen rondom de tunnel:

De plek heeft een naam: de Darsen.
Op dit plan van de haven zie je klaar en duidelijk hoe belangrijk dit knooppunt is.
Darsen is de ultieme, extreme stadsmuur.
Wie in de haven wil werken heeft een auto nodig. Enkel zo geraak je er heelhuids.
Méér dan de helft van de Gentenaars die van of naar de haven wil fietsen moet voorbij dit knooppunt.
Wondelgem. Mariakerke. Drongen. Muide. Meulestede. Een flink deel van het centrum. …
In de vorige bestuursperiode had AWV ambitie om dit knooppunt uit te zuiveren voor àlle verkeer, maar de NMBS/Infrabel speeldde dwarsligger.
Een thuismatch.

De vroegere weg ligt er nog bij als relict:

Wie in de haven wil werken heeft een auto nodig. Enkel zo geraak je er heelhuids.
Uiteindelijk kregen fietsers deze restfractie.
Degelijke directe fietspaden ontbreken:

De oude weg, en dus het fietspad richting Muide, verzakt:

Met deze spoorwegovergangen zonder slalomparcours waren we een paar jaar geleden al blij als een kind:

Enkel de flank Gentbrugge, Sint-Amandsberg en Oostakker kreeg eind 2013 een aanzet tot een 21e eeuwse oplossing: een fietsbrug over de John F kennedylaan.
De evolutie om de Haven fietsvriendelijk te maken verloopt aan een slakkengang.

De evolutie om vanuit de woonstad fietsroutes tot aan de poorten van de Haven, de handenarbeidsstad, te krijgen evenzeer.
Daar zit Aquafin, die andere moloch, voor iets tussen.
Vaak kan er pas aan wegenis gewerkt worden als éérst Aquafin “gepasseerd is”.
Iedereen weet dat Aquafin vaak gaat voor de dure, trage betonoplossingen.
Ik heb overd iebetonoplossingen geen mening, behalve dat ik merk dat hun agenda vaak verlammend werkt.
Het zou me boeien om te weten waar in Gent Aquafin nog “aan zet is”.
Met andere woorden: waar zij vanuit Aartselaar in Gent de mobiliteitsagenda bepalen of blokkeren.

Aquafin is nu al jaren aan het graven rondom Darsen.
Het zijn het soort werven waar het woord “fietsvriendelijkheid” onbekend is.
Momenteel zijn ze aan de slag rondom de Veenakkerstraat en de Noordveenakkerstraat.
Daar wordt een rietgracht gesaneerd.

Dat is nog even “uitzweten”.
Bovenop de Aquafinput onder de Hogeweg groeit voor fietsers iets hoopvols:

Van hieruit komt langsheen de volkstuintjes een fietsas tot aan de Veenakkerstraat.
Knocking on the Haven’s door?

Of wordt dit een eerste aanzet om autoslaapstad Oostakker op de fiets te krijgen?

De hoop door verf

Darsen, de poort naar de haven en voor velen ook naar Oostakker, is een fietsramp.
Bijna zo erg als Moscoubrug tussen Ledeberg en Merelbeke.
Volgende week meer over de rampzalige Aquafinramp op Darsen.
Maar eerst: het hoopvolle van verf, of zeg je beter: de hoop door verf?

Dit kan maar één ding betekenen: de NMBSholding krijgt respect voor fietsers.
Voetgangers, fietsers en openbaar vervoer zijn nu eenmaal evidente bondgenoten voor een leefbaarder stad.

	saturnein op Het gewenste compromis?
	josiane op Louisa d’Havébrug geeft…
	Josiane op Terrasje
	Mattias Devriendt op Via messenger: Stropkaai
	Bart op Via messenger: Stropkaai
	Bram op Via messenger: Stropkaai
	yves op Baudelo-pen
	Ignaceb op Baudelo-pen
	lebeno op Baudelo-pen
	Hilde op Baudelo-pen
	Jan op Busfietspad
	Hilde op Busfietspad
	Hilde op Busfietspad
	Stijn_V_H (@stijnfes… op Busfietspad
	tuur op Melding via Messenger: Fa…

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk: