Een van de meer bizarre kunstwerken van het Gentse verkeer is de overdekte hangbrug van Drongen. Niet zoveel mensen kennen ze. Ze is ook erg moeilijk te vinden op een kaart (hoewel, op Openstreetmap zie je ze). Ze hangt namelijk letterlijk aan een andere brug: die van de E40 over de Leie.
04feb14, 15u10 Goedingebrug
Wat de brug helemaal bizar maakt, is dat de twee voetstukken veel ouder lijken dan de autosnelweg, en dus dan de overkappende brug.
Op de foto zie je aan de rechterkant het jaartal.
04feb14, 15u10 Goedingebrug
Al was de brug duidelijk ook bedoeld voor fietsers, twee jaar na de oorlog was er geen geld voor een oprit. Met de fiets is het dan ook heel wat sjouwwerk.
04feb14, 15u14 Goedingebrug
Toch wordt de brug druk gebruikt. Ze is dan ook de enige manier om met de fiets de Leie over te steken tussen het veer van Baarle en de nieuwe fietsbrug naast de spoorweg in Drongen.
Bovendien: je blijft droog, zelfs als het regent.
Bij een toeristisch tochtje in de zomer is dat nog leuk.
In woon-werkverkeer in herfst en winter kan het op de heupen werken.
De oplossing voor deze hoofdfietsasplas (letterwaarde = ?) is simpel.
Bekijk de foto’s:
14aug14, 12u07, onderdoorgang Bijlokekaai
Verstopt:
14aug14, 12u07, onderdoorgang Bijlokekaai
Vrijgemaakt (en let op op de aanstormende blaadjes, klaar voor de volgende verstopping):
14aug14, 12u08, onderdoorgang Bijlokekaai
De afwateringskier aan de rand raakt een paar keer per jaar verstopt met modder en bladeren.
Als ook de kier tussen metaal en hout dicht zit kan het regenwater niet meer weg.
Ik denk dat ik ze tweemaal per jaar met een stokje of vinger vrijmaak.
Maar leve de simpelheid!
Daarom: zaagje!
Hamertje!
Bijeiteltje!
Haal een paar centimeter van de houten balk, en het water heeft vrij spel:
Waarom het melden, en niet zelf doen?
De stad zit vol kleine ongemakken.
Melden helpt, aandringen is soms nodig.
Uit verhalen en mails van vrienden en bekenden leer ik dat een eerste reactie negatief kan zijn, maar dat uitleggen, motiveren en aandringen kan helpen om tot resultaat te komen.
Vorig jaar doken ze op, de ondertussen beruchte ribbelstroken langs de Schelde tussen Oudenaarde en Gent op de linkeroever. Ze hebben ook effect: iedereen is er het slachtoffer van, behalve de snelle wielertoeristen, die erlangs kunnen rijden of er gewoonweg overheen dokkeren.
De enige die ik onderuit zag gaan was een scholier die op klasuitstap was: geslipt op een vochtige ribbel. Gelukkig was dat een val zonder veel gevolgen, maar het lijkt me niet wat de wegbeheerder hiermee voor ogen had.
Dat die ribbelstroken een idiote oplossing zijn voor een af en toe voorkomend probleem (het beruchte “Scheldepeloton”), daarover zijn zowat alle fietsers het eens. Alleen lijkt het alsof diegenen die deze oplossing verzonnen het nog steeds een goed idee vinden, want er wordt nergens melding van gemaakt dat ze zouden verdwijnen. ’t Zal wel slijten, zeker? Over pakweg een jaar of tien, nadat nog wat kinderen en bejaarden erop ten val gekomen zijn. Ze liggen er dus nog altijd.
———- Oorspronkelijk bericht ———-
Van: G B
Aan: fietsbult@fietsersbondgent.be
Datum: 4 oktober 2014 om 11:49
Onderwerp: de pintelaan
Beste,
vreemd dat er onder https://fietsbult.wordpress.com/tag/de-pintelaan/ niet meer recente artikels zitten.
De foto’s in bijlage maken kans denk ik.
Ook andere borden, met name de infoborden over de werven door heymans hinderen specifiek fietsers , fiets er eens langs.
3 oktober 2014, De Pintelaan3 oktober 2014, De Pintelaan
———- Oorspronkelijk bericht ———-
Van: j.s@mail.com
Aan: fietsbult@fietsersbondgent.be
Datum: 5 oktober 2014 om 19:58
Onderwerp: Blogtip: Ottergemsesteenweg-Zuid/Corneel Heymanslaan
Beste Fietsbult,
een blogtip zijn misschien de nutswerken op de Ottergemsesteenweg-Zuid/Corneel Heymanslaan. Op Ottergemseseenweg-Zuid staat een vierkant oranje bord ‘Fietsers oversteken’ op het tweerichtingsfietspad, maar fietsers ondervinden geen hinder van de werken.
Verder moeten fietsers zicht mengen met het verkeer over de brug, al kunnen ze (’s avonds) ongestoord tussen de twee markeringen fietsen. Begrijpen wie kan ….
Nog een “preek”?
Over verkeerslichten?
Allez hop, een lange.
Zegt de jongeling van 24 jaar vorige week tegen mij: āDe Heuvelpoort is veel gevaarlijker geworden.ā
De jongeling heeft 2 universitaire diplomaās, of waren het er drie?
Whatever: hij leest veel, weet veel, is van de wereld.
Nog gevaarlijker dan de Heuvelpoort nĆ¹ al is?
āHoezo?ā āWel, de lichten zijn veranderd, waardoor veel fietsers bijna onder een auto zitten.ā
Red alert.
Red alert.
Ik snap niet dat ik als dagelijkse passant van de Heuvelpoort dit red alert niet gezien heb. āFietsers die vanuit de Normaalschoolstraat richting stad gaan moeten remmen omdat het autoverkeer op de ring van links ook groen heeft.ā
Dat kan niet, denk ik.
Zo gortig kan de nieuwe lichtenregeling om vlottere autodoorstroming op de R40 te verkrijgen toch niet zijn?
Uit zijn uitleg blijkt dat fietsers vertrekken van zodra het groen is voor voetgangers tussen Overpoortstraat en de middenberm van de Citadellaan.
Ik leg geduldig uit dat het voetgangerslicht niet voor fietsers bedoeld is.
Een goede daad.
Het zegt iets over onze eeuw.
En over de leesbaarheid van dingen.
Ik ken het fenomeen.
Ook ik focus mijn kruispuntengedrag op de voetgangerslichten.
Ik weet bijna organisch hoeveel tijd er zit tussen het op rood springen van het dwarsende voetgangerslicht, en het groen in mijn richting.
De Heuvelpoortregeling is recent veranderd.
Dat weet ik omdat ik begin 2014 vanaf de achteringang van het MSK met de fiets het groene licht aan de Heuvelpoort nog net kon halen.
Nu niet meer.
Dat is niet erg.
Het is maar een weten.
Elke weggebruiker heeft zo zijn eigen meetmaniertjes.
Stoplichten zijn nu eenmaal sta-in-de-wegs.
Om de twee maand heb ik tussen woonst en station uitzonderlijk geen enkel rood licht.
Mijn reistijd is berekend op rood licht aan elk kruispunt.
20 minuten van huisdeur tot perron.
Jongeren percipiĆ«ren de dingen anders dan āexcuus ā ouderen.
Zoals ik.
Ik ben van de generatie die bij het negeren van een rood licht een boete riskeerde.
Die tijd is voorbij.
Jaar aan jaar is het roodlichtgedrag verwaterd.
Ik ben daarin koppig.
Blauw is blauw.
Rood is rood.
Groen is groen.
Alleen oranje is flou.
Niet alles moet nuances hebben, die zoek ik liever elders.
Simpele afspraak.
Ik haast me liever anders.
En vooral: de verantwoordelijkheid van de voorbeeldfunctie.
Want we worden bekeken.
De jeugd kijkt, en volgt het voorbeeld.
Emmeren over andermans verantwoordelijkheid in het verkeer maar de eigen verantwoordelijkheid minimaliseren, ik loop er fluitend van weg.
Het gaat vooral over kleine kinderen.
En die komen in Gent (en elders) steeds meer op de fiets op straat.
Die evolutie valt op. (daarover komende maanden een Fietsbult)
Als ik zo een meute fietsers met daartussen een paar min twaalfjarigen zie wachten bij een rood licht juich ik bijna als ze allen pas in beweging komen bij groen.
Meestal is dat niet zo.
En lap, zo bots ik op mijn eigen inconsequentie.
Want op het kruispunt van de Forelstraat met de Heernislaan zet ik me meestal traag in beweging van zodra het dwarsende voetgangerslicht op rood slaat.
Voorbij het rood licht, over het zebrapad, om bij groen echt vaart te maken.
Tot aan het kruispunt zelf zijn het nog een aantal meters.
Door rood dus, wat een klein kind kan zien.
Dju, betrapt.
Terwijl ik hard geloof dat de eenduidigheid van “rood is rood” voor een aantal mensen ĆØcht nodig is.
Kinderen zijn daar een deel van.
Waarom?
Omdat gevaar correct inschatten een kunst is.
De weekendongevallen tonen hoe goed we zijn in dat inschatten.
Wie het kĆ n vindt het evident, en snapt niet waarom anderen het niet kunnen.
Mogelijkheden zat: in onze Westerse wereld kan elke mens zich onder de vlag van “sport” uitleven in risico’s nemen.
Hoogklimmen.
Autoracen.
Als hij maar geen voetballer wordt, ze schoppen en misschien halfdood.
Niemand verbiedt dat.
Enkel de verzekeringsmaatschappijen doen lastig.
Maar op straat, onderweg van punt A naar B is risicogedrag not done.
De tijd dat enkel assertieve fietsers op straat komen is voorbij.
Daar streven we toch naar?
Hoe meer fietsers, hoe meer verantwoordelijkheid.
Op dit forum zijn naast uitgesproken meningen ook emoties een evidentie.
Mobiliteit is emotie.
Wat je onderweg ziet doet wat met een mens.
Wat je meemaakt doet wat met een mens.
Als iemand je onderweg van links of rechts “aanvalt”, dat doet wat…
Het was mijn ambitie om de fss zo neutraal als mogelijk op Fietsbult te droppen.
Een paar reeksen foto’s, en de vraag: wat vindt de modale fietser hiervan?
Toen schreef Eva haar analyse.
En borrelde Ivan zijn vulkaan op.
Beide stemmen had ik al uit meerdere andere monden gehoord.
De bezorgdheid.
Het gebrek aan een groot plan.
Dat leeft.
Het neutrale leeft ook.
Een poging tot fotoverslag van de Muidestrook.
Het smalle streepjesfietspad bleef behouden, het werd geen fietssuggestiestrook.
Hier is een grondiger oplossing nodig, wat wil zeggen: kiezen tussen fietsers of parkeerplaatsen.
20sep14, 15u00, Voormuide
Muidebrug kreeg een nieuwe coating.
De oude was op en versleten.
20sep14, 15u01, Muidebrug
De Muidepoort.
Fietsers en auto’s worden naar links gewrongen.
Ook hier is een keuze tussen parkeerplaatsen en veiliger fietsen aan de orde.
Een straat zonder rechtse parkeerstrook lijkt me veiliger.
De schilders waren iets te ijverig: het zebrapad werd oker.
20sep14, 15u01, Muidepoort
De Voormuide is breed.
Witte middenstrepen kunnen het autoverkeer nog beter “begeleiden” en insnoeren.
20sep14, 15u02, Muidepoort
Het stukje voorbij de spoorwegovergang werd rood.
Vermoedelijk mankeren hier nog de witte strepen.
Zijn die er ondertussen al?
20sep14, 15u03, Muidepoort
Op korte termijn wordt dit beter een aanliggend verhoogd pad.
Het zal nog een eeuwigheid duren voor de HandelsdokbrugVera Pazbrug het vrachtwagenverkeer hier weghaalt.
Ter illustratie: de chauffeur van de vrachtwagen zat te GSM’en.
20sep14, 15u03, Muidepoort
Een fotoreeks op een rustige zaterdagmiddag is natuurlijk niet objectief voor het fietsverkeer in de ochtendspits.
De spitsuren horen de norm te zijn voor fietsinfrastructuur.
De bevolking van Muide en Meulestede verjongt.
Wanneer trekt “Meulestede breekt uit” zijn klep open?
Je lief ken je als geen ander.
Je woon-werkroute is als je lief.
Dagelijks kijk je elkaar in de ogen.
Probleemloos omzeil je elk putje.
Bij putjes of bultjes die niet te omzeilen zijn kan je kiezen tussen slaafs aanvaarden, vloeken of melden.
Of heeft u een ander keuzemenu?
De Stad zou de Stad niet zijn mocht ze de zaken niet grondig aanpakken.
Soms is dat een vloek: als een weg om reden x, y, xy of xyz niet grondig kan aangepakt worden wordt het snel een alibi om jĆ Ć Ć renlang niks te doen.
Soms is dat een zegen.
De masseur, podoloog, shiatsu, manicure, en coiffeur worden elk om beurt besteld.
Het vraagt geduld, maar op het eind van de behandeling zijn de nutsleidingen vernieuwd, de voetpaden en de boordstenen vervangen, en tot slot het asfalt afgeschraapt en hergoten.
We spreken dan over een straat waar er geen operatiezaal aan te pas komt.
De rioleringen blijven zoals ze zijn, en het straatprofiel wordt niet aangepast.
De Forelstraat is zo een straat.
Er zat sleet op de relatie, maar nu bolt het asfalt als nooit tevoren.
Ik herken Forel nog met moeite.
Twee lange okerstroken maken van de Forelstraat de Forelstrook.
29aug14, 16u48 Forelstraat
Sommige fietsers haalden prompt hun okerkleren uit de kast:
29aug14, 16u48 Forelstraat
Ter hoogte van zijstraten of bushaltes stopt de coiffure:
29aug14, 16u48 Forelstraat
Het was een moeilijk geval:
24aug14, 11u29, Forelstraat
De coiffeur maakte dan ook een paar foutjes:
29aug14, 16u48 Forelstraat
Wie verstopt er nu dat ze maximaal 30 is?
27aug14, 08u42 Forelstraat
De eerste dagen was het wĆØl duidelijk:
25aug14, 09u10 Forelstraat
Ik dacht nog: die coiffeur komt terug om een nieuwe 30 te zetten, maar hij stuurt voorlopig zijn kat.
Ook de manicure liet een steek vallen.
Dit putje verprutst de liefde soms bruusk, en zou best geƫffend worden:
Het conflict tussen fietssuggestiebochten en parkeerauto’s kon je halfweg deze blogpost zien.
En dan was er nog -zucht- de liefdeloze oen.
Zomaar door een verse coiffure zwalpen, aiai!
Zijn/haar wielafdrukribbel is licht verraderlijk.
Tussen Eendrachtstraat en Heernislaan ligt nog een stukje fietspad:
29aug14, 16u49 Forelstraat
Dat is een aanloopstrook voor de vooropstelstrook.
Een mix van links fss en rechts streepjesfietspad lijkt me geen slecht idee.
Zeker niet waar autofiles voorkomen.
Wie op de linkerhelft van de strook fietst heeft voldoende zicht op mogelijks openslaande portieren.
Er is een beetje afstand mogelijk tot de parkeerstrook.
29sep14, 18u59, Forelstraat
De fietssuggestiestroken in de Forelstraat zijn een verademing.
Ze passen bij de straat.
Op een maand tijd is het snelheidsremmend effect bij auto’s duidelijk zichtbaar/voelbaar.
Het voelt aan als een gedeelde straat.
Dat komt ook door de intense fietstraffiek.
Fietsers zijn dominanter aanwezig dan voorheen.
Ik weet het, het zijn emoties, geen statistieken.
Zo gaat dat met een lief.
De Forelstraat is een deel van een keten.
Je kan nu oker fietsen van de Kasteellaan tot aan de Racing in de Emanuel Hielstraat.
Morgen beelden hiervan.
Als het herfst wordt regent het studenten.
Dat was al zo toen ik als humaniorastudent in Gent aanmeerde.
Begin september was het vredig kalm.
Eind september knetterden de straten van leven.
Vandalisme en creativiteit dansten ās nachts hand in hand door de straten, met de Kuiperskaai en Klein Turkije als lanceerbases.
Maar het woord steekt. Terrorisme is al een decennium een beladen woord.
Er hangt springstof en bloed aan. Het woord verbieden of schrappen heeft geen zin.
Leve de persvrijheid.
Maar laat ons afspreken.
Ofwel switchen we naar āfietspiraatā.
Naar analogie met āautopiraatā, een ingeburgerd woord waar we geen tekst of beelden bij nodig hebben.
Broertje van “doodrijder”.
Helaas ook ingeburgerd.
Ofwel voegen we de woorden āautoterroristā en āvrachtwagenterroristā toe aan het krantenvocabularium.
Terrorisme doet me namelijk denken aan dergelijke beelden:
13sep14, 17u23, Heerweg-Noord13sep14, 17u22, Heerweg-Noord01jan14, 15u22, John F Kennedylaan21aug14, 09u41, Achilles Musschestraat
Fietsers zijn niet in staat tot dergelijk terrorisme.
Of erger.
Een lange inleiding nietwaar?
Alle harde analyses die afgelopen dagen hier geschreven werden deelde ik.
Tot ik me afvroeg: wat als over het ganse land verspreid fss zouden liggen?
Hoe kan je een andere verkeersmodus ontwikkelen als er maar een paar fss-exemplaren bestaan?
Gent is een fietsstad in wording.
Gelijk welke automobilist die Gent komt binnen rijden zou dat prompt moeten zien.
Want de wereld rondom Gent is niet vol fietsers.
Die ideale wereld waar elke automobilist zich van fietsers (en voetgangers) bewust is is er niet.
Een stad die het verschil wil maken met fietsen moet die fietsen uitbundig tonen.
Toeters en bellen.
Met grote spandoeken aan de invalswegen. Welkom in de stad vol fietsers.
Of: Gent hartje fietstekening.
Fietssuggestiestroken hebben dezelfde rol.
Zichtbaar maken dat er fietsers zijn.
Duidelijk zichtbaar.
In zoveel mogelijk verkeersassen.
De ruimte innemen, beetje primair, zoals zoveel verkeersgedrag.
UiterĆ Ć rd wil ik liever fietspaden.
Liefst van al verhoogde, vrijliggende paden.
En uiterĆ Ć rd zijn fss de kneusjes van het veiligheidsgevoel.
Ik snap Ivan Deboom 200%. Voor alle duidelijkheid: ik kwam pas aan deze bedenkingen toe nadat onze drie dochters flink zelfstandig fietsende wezens waren.
Tijdens hun eerste jaren fietsen naar school zonder papa of mama aan hun zijde was ik een boze, angstige vader.
En ik weet: de dag dat onze dochters in het verkeer iets overkomt wordt ik een woeste, gekwetste tijger.
Fss zijn zeker niet een oplossing voor fietsongevallen.
No way.
Maar Gent heeft smalle straten.
Veel smalle straten, waar enkel de afschaffing van parkeerplaatsen soelaas kan brengen.
Op enkele cruciale verkeersassen moet dat er ook van komen: Dendermondsesteenweg en Hundelgemsesteenweg zijn twee voorbeelden.
Er zijn weinig brede wegen waar er ruimte is om fietsers maximaal comfort te geven, zoals in Duitse steden soms wel kan.
En toch kreeg de brede Ottergemsesteenweg geen streepjesfietspaden.
Hoe komt dat?
In Gent versterken of ondersteunen een aantal overheidsorganisaties het 20e eeuwse automobiliteitsdenken.
Ik benoem er enkele: de Politie, de Lijn (kleine kwis: hoeveel directieleden van de Lijn doen hun woon-werkverkeer per fiets of met het Openbaar Vervoer?), Ivago,… .
Die hebben allemaal hun zeg.
Zo komt het dat een brede weg als de Ottergemsesteenweg geen streepjesfietspaden krijgt.
En dat is jammer, want de minste keuze.
Maakt dat een verschil voor fietsers?
Zeker juridisch wel: fss geeft minder rechten.
De facto nemen auto’s overal de ruimte die ze willen nemen:
Iets anders.
Gent had in de vorige bestuursperiodes een patent op āproefprojectenā.
Een betonstrook tussen tramrails?
De Lijn doet niet verder.
Autosnelheidsbeheersing vanuit de satelliet?
Europa doet niet verder.
Knipperlichtjes aan zebrapaden?
De technische toestanden zijn niet eens afgebroken.
VerkeerslichtenbeĆÆnvloeding?
Een soap.
Fss leek ook zoiets.
Pas in de helft van vorige bestuursperiode kregen ze weer een kans: Zwijnaardsesteenweg en Morekstraat zijn voorbeelden.
Helaas in dat koppig rood.
De fss-reeks, dag 2.
Vandaag Eva Van Eeno, over een brede straat.
De Ottergemsesteenweg heeft een probleem. Of beter, de fietsers, voetgangers en de bewoners van de Ottergemsesteenweg hebben een probleem.
Deel 1 van het probleem: de straat heeft sinds jaar en dag te kampen met veel autoverkeer, zeker tijdens de spits, waarvan een groot deel sluipverkeer is. Dat autoverkeer komt of gaat naar de oprit van het UZ van de autosnelweg E17, en kiest deze route boven de Corneel Heymanslaan en De Pintelaan ā vermoedelijk om de verkeerslichten aan de De Pintelaan te vermijden. Een aanzienlijk deel van het autoverkeer slaat ook af richting kantoorgebouwen in de Moutstraat. Die laatste groep is strikt genomen geen sluipverkeer hoewel ze natuurlijk ook voor overlast zorgen, niet in het minst voor het schooltje aan de Moutstraat. (Bij gelegenheid mag er iemand mij eens uitleggen hoe een ontwikkelaar daar ooit een vergunning heeft gekregen om een kantoorgebouw (inclusief parking) neer te planten.) De straat staat in het oude mobiliteitsplan gecategoriseerd als lokale wijkontsluitingsweg. Met andere woorden: het is de bedoeling dat mensen uit de wijk de Ottergemsesteenweg gebruiken, en al de rest heeft er eigenlijk niets te zoeken.
Deel 2 van het probleem: dat autoverkeer houdt zich niet aan de snelheidslimiet van 30 km/u. Ik ben van mening dat een snelheidslimiet er is voor een reden, en ik hou mij ook aan die limiet. Dat heeft als gevolg dat als ik eens met de auto in de Ottergemsesteenweg rijd, ik regelmatig word ingehaald of dat er naar mij wordt geclaxonneerd. Toegegeven, het voelt een beetje onnozel om 30 km/u te rijden in een straat die eerder lijkt op het verlengde van de afrit UZ dan op een woonstraat. Het lijkt of je bijna stilstaat. De straat is zeer breed, kreeg recent biljartglad asfalt en heeft een bijna volledig recht profiel. De perfecte combinatie voor overdreven snelheid dus.
Dus. Het probleem is duidelijk.
En dan nu de oplossing.
Ottergemsesteenweg 19/09/2014
Fietssuggestiestroken.
En dat begrijp ik niet. Of toch niet helemaal.
Ik begrijp dat men fietsers een veilig gevoel wil geven. Bij sommige fietsers werkt dat. Of fietssuggestiestroken ook objectief voor meer veiligheid zorgen, is nog maar de vraag. āIetsā is beter dan ānietsā, gaat niet altijd op, omwille van een mogelijk vals veiligheidsgevoel. Met die fietssuggestiestroken worden fietsers letterlijk in de marge geduwd. Het wegprofiel blijft nog steeds zeer breed ā autoās kunnen elkaar met gemak kruisen zonder op de stroken te rijden. De stroken liggen ook vlak naast de autoparkeerstrook, de schrikstrook is te klein, dus loop je het risico dat fietsers tegen openslaande portieren van slecht oplettende bestuurders knallen.
Ottergemsesteenweg 19/09/2014
Het zou kunnen dat de snelheid van de Ottergemsesteenweg ietsiepietsie zakt, door het smallere wegprofiel. Maar eerste observaties bevestigen dat helaas niet. Fietssuggestiestroken lossen uiteraard ook het probleem van het sluipverkeer niet op.
In een ideale wereld – waarin levenskwaliteit belangrijker is dan snelheid – gebeuren er twee dingen:
1. Haal het sluipverkeer eruit. Dat kan enkel met een autoknip. Waar die knip moet komen is voer voor discussie. Er zitten enkele bedrijven vlak bij de afrit, en ook het Rode Kruis heeft dicht bij de afrit een opleidingscentrum ā daar dus knippen is niet haalbaar ā maar het kan, bvb aan de kruising met de Moutstraat.
2. Haal de snelheid naar beneden. In het beste geval uiteraard via een volledige heraanleg met o.a. aanplanten van bomen en een veel smaller wegprofiel, zodat de 30 km/u echt fysiek wordt afgedwongen. Dat kan niet op 1-2-3 en bovendien zijn de budgetten krap. Maar dan nog kunnen snelheidscontroles, grotere borden āzone 30ā, drempels, intensieve sensibiliseringā¦ voor een snelheidsverlaging zorgen.
En dan zijn er geen fietssuggestiestroken meer nodig.
Vorige week werd in de Gentse Muide wat verf bovengehaald voor suggestiestroken.
Voor wie niet weet wat een suggestiestrook is >> 2 minuten beeld:
Dit is de suggestie van een beleid, niet meer dan dat.
De straat wordt niet opnieuw aangelegd.
Het zware vrachtverkeer wordt niet omgeleid.
De dubbele rijrichting blijft, de tram uiteraard ook.
De geparkeerde auto’s? Die mogen op de openbare weg blijven staan.
(bij deze vervalt elk argument waar de woorden “geen plaats” gebruikt worden)
Voor mij als assertieve sportieveling: no problemo!
(ik meen dat: ik fiets nog liever op een suggestiestrook dan op de scheefzakkende klinkertjes die men in Vlaanderen fietspad noemt)
Dat autobestuurders elkaar niet kunnen kruisen zonder op de suggestiestrook te rijden? Geen probleem, ik moet ’s morgens toch nog wakker worden. Dat helpt.
Maar voor de minder assertieve fietser? Voor de kinderen? De senioren?
WEL een problemo. Je jaagt ze in de auto of in de bus en je maakt zo de straten nog onveiliger.
Maar ik ken heel wat fietsers die blij zijn met suggestiestroken. “Het is beter dan niets!” zeggen ze.
Niet akkoord. Suggestiestroken hebben niets vandoen met fietsbeleid of mobiliteit.
Zolang je op een drukke weg het verkeer niet wil scheiden van zwakke weggebruikers, neem je in mijn ogen altijd een foute beslissing. Een beslissing die ik niet kan verzoenen met de ambitie om “kindvriendelijkste” stad te worden. (zo staat het zwart op wit in het bestuursakkoord)
Ik wik mijn woorden: suggestiestroken = schuldig verzuim.
Onderstaande mail stuurden we naar de huidige minister van Mobiliteit.
Mogen we u vragen de open brief waarvan sprake door te nemen? (link: hier)
Als parlement heeft u uiteraard invloed op deze materie.
We wensen u een ambitieuze en fietsvriendelijke bestuursperiode toe, waar over alle partijgrenzen heen het STOP-principe het uitgangspunt is.
U kent ongetwijfeld de Fietsersbond.
Na de verkiezingen van 25 mei verscheen op Fietsbult, de blog van Fietsersbond Gent, deze āOpen brief aan meneer de mevrouw de nieuwe minister van Mobiliteitā.
Deze brief vond grote weerklank in de sociale media, en is uiteindelijk voor u bedoeld.
De week van de regeringsverklaring leek ons het gepaste moment om u deze te bezorgen.
.
Afgelopen eeuw zijn onze steden exclusief uitgebouwd rondom het fenomeen āautoā.
Komende jaren wordt het buigen of barsten.
Die kronkel van de geschiedenis corrigeren kost handenvol geld en voldoende mankracht / ambtenaren.
We verwachten dat de door u gewenste modal shift zich tijdens uw ministerschap in de investeringsverdeelsleutel voor onze wegen vertaalt.
Investeringen in fietsinfrastructuur en OV zullen vooral rond de steden op korte termijn renderen.
Het ongeduld bij de mensen hieromtrent is groot.
Mocht u de Gentse situatie per fiets willen aanschouwen, steeds bereidā¦
Het gesprek ging ongeveer zo: 20sep14, 15u08, MeulestedesteenwegExcuseer mevrouw… vindt u het erg als ik uw foto op internet plaats? 20sep14, 15u08, Meulesteedsesteenweg
Oh!
Euh… nee…
Maar mijn man heeft een fiets voor mensen met een beperking.
20sep14, 15u08, MeulesteedsesteenwegJa, dat zag ik, net daarom nam ik de foto.
Het is voor op de blog van de Fietsersbond. 20sep14, 15u08, MeulesteedsesteenwegDoe maar.
We zijn bezig met een proefrit.
Maandag spelen we altijd petanque in de Waterspiegel, en nu kijken we of dat ook lukt met de fiets in plaats van met de auto. 20sep14, 15u09, MeulesteedsesteenwegVeel plezier!
Fietsbult 