Een van de meer bizarre kunstwerken van het Gentse verkeer is de overdekte hangbrug van Drongen. Niet zoveel mensen kennen ze. Ze is ook erg moeilijk te vinden op een kaart (hoewel, op Openstreetmap zie je ze). Ze hangt namelijk letterlijk aan een andere brug: die van de E40 over de Leie.
04feb14, 15u10 Goedingebrug
Wat de brug helemaal bizar maakt, is dat de twee voetstukken veel ouder lijken dan de autosnelweg, en dus dan de overkappende brug.
Op de foto zie je aan de rechterkant het jaartal.
04feb14, 15u10 Goedingebrug
Al was de brug duidelijk ook bedoeld voor fietsers, twee jaar na de oorlog was er geen geld voor een oprit. Met de fiets is het dan ook heel wat sjouwwerk.
04feb14, 15u14 Goedingebrug
Toch wordt de brug druk gebruikt. Ze is dan ook de enige manier om met de fiets de Leie over te steken tussen het veer van Baarle en de nieuwe fietsbrug naast de spoorweg in Drongen.
Bovendien: je blijft droog, zelfs als het regent.
Bond.
Nee, niet James.
Een bond dekt vaak een verenigingsvlag. Dè Bond is een Vlaams synoniem voor de Gezinsbond.
Er is de vakbond en de ziekenbond.
De Bond Moyson.
De Voetbalbond.
De Duivenbond.
De KBWB, de Koninklijke Belgische Wielrijdersbond, kortweg de Wielerbond.
De sporters.
En iets totaal anders: de Fietsersbond.
De fietsers, U welbekend.
Een bond is een verbond.
Je weet wel: dan ontstaan zinnen met begrippen als “een doel” of “een ideaal”.
In het geval van de Fietsersbond ook: “algemeen belang”, met als satellieten: “leefbaarheid”, “gezondheid” en “klimaat”.
Afgelopen jaar vierden we in Gent een klein feestje.
Niet met champagne en nachtelijk kabaal, maar ’s middags op een gezellig plein, na afloop van de Tweedehandsfietsenmarkt, met koffie-, water- en biergekeuvel. 06sep14, 13u44, Oude Beestenmarkt
De aanleiding voor het feestje kon u lezen in zeven Fietsbulten tussen 3 mei en 15 mei: 25 jaar Fietsersbond Gent.
U kon er lezen dat Perpetuum Mobile een voorloper was van de Fietsersbond.
Pioniersverhalen.
Verhalen over demonisering en de recherche.
De grappigste verhalen rolden vlot over het plein: 06sep14, 12u53, Oude Beestenmarkt
06sep14, 12u57, Oude Beestenmarkt06sep14, 12u57, Oude Beestenmarkt06sep14, 13u27, Oude Beestenmarkt
En dan -als souvenir en eerbetoon- de obligate fotosessie van de “oude garde”, de pioniers:
06sep14, 13u33, Oude Beestenmarkt06sep14, 13u33, Oude Beestenmarkt06sep14, 13u33, Oude Beestenmarkt06sep14, 13u37, Oude Beestenmarkt06sep14, 13u37, Oude Beestenmarkt
U merkt het, er was véél te vertellen.
En het was gezellig.
Fietsersbond Gent was en is een hard werkende, warme club.
Het onderwerp, mobiliteit in een stad, is complex, en vraagt een extreem ontwikkelde vorm van geduld.
Maar we groeien.
Afgelopen jaar groeide het ledenaantal in Gent met 60 lidmaatschappen (vaak gezinnen), waarmee we de snelst groeiende Fietsersbondafdeling zijn.
Het draagvlak groeit, dat is wat telt.
U ben nog geen lid, en voelt het kriebelen? Klikklik hier, en klaar.
U wil de handen uit de mouwen steken?
Lees de pagina “vrijwilliger worden”, en kom af.
Er is behoefte aan een “nieuwe garde”.
We hebben ècht handen te kort, want ook wij zijn vrijwilligers.
Dat zal u in 2015 aan Fietsbult merken.
Dries neemt de redactie over.
Michael blijft bouwen aan het Fietsbult-uiterlijk.
Verwacht u in 2015 aan een nieuwe look.
En we willen dit forum iets kalmer vullen.
Een overkill aan ideeën leidt niet tot een overkill aan verandering.
Mogen we ook aan u vragen om in uw commentaren bij de les te blijven?
Een Fietsbult over een paaltje hoeft niet te leiden tot commentaar over het neushaar van de politieman van om de hoek.
Een commentaar die gelezen wil worden is best bondig.
Ook wij zullen gebalder -lees: minder- met Fietsbult omgaan, en willen zo méér resultaat zoeken.
Verjaardagen zoals deze willen we vermijden:
For your information: de dames die deze banner dragen zijn even oud, 20 jaar.
Op 25 jaar is er mede onder impuls van de Fietsersbond veel veranderd.
De “oude garde” leverde schitterend werk.
De assertieve fietser kan in Gent zijn vlot fietsen.
Maar je kan onmogelijk zeggen dat onze overheden voluit de kaart van de fiets trekken.
Er is nog veel onwil en/of onwetendheid.
En versplintering van bevoegdheden.
De verkiezingsuitslag in Gent werd door velen aangevoeld als een duidelijk signaal voor meer en veilige fietspaden.
De verwachtingen zijn hoog.
Het ongeduld groeit.
Het hoofddoel is: èlke mens, zowel kind als bejaarde, moet zich per fiets veilig van en naar zijn woonplaats kunnen verplaatsen.
Tot zover 2014.
Uw mails met teksten en foto’s blijven ook in 2015 van harte welkom op fietsbult@fietsersbondgent.be .
Prettig en veilig eindejaar!
Vrede op aarde aan alle paaltjes van goede wil.
De voorgeschiedenis lees je hier. Een paar dagen ervoor had ik de kromme omega’s in een ooghoek al gezien.
Op Kerstavond ben ik even afgestapt om de beugels weg te buigen.
Too dangerous.
Jammer dat al die mensen van de Lijn, die er met tientallen passeren, hier geen ooghoek voor hadden.
Het conflict voetgangers/fietser krijgt op lokale internetcafétogen veel aandacht.
Zoals zo vaak ontbreekt dan de nuance.
Jawel hoor, ook ik zie fietsers soms op het voetpad.
En ik begrijp dat bejaarden graag 1 meter afstand willen van een fiets, zoals fietsers graag 1 meter afstand willen met auto’s.
En jawel hoor, ook ik zie voetgangers soms op het fietspad.
Ook voetgangers zitten soms door autogebruik in de verdrukking.
De parking vooraan het SMAK is daarvan het nec plus ultra.
Dat meldden we al aan het vorige stadsbestuur, zonder actie.
Bij deze nu ook nog eens aan het bijna 2 jaar oude stadsbestuur. 28nov14, 09u27, Familie Van Rysselberghedreef
En nee, de komst van een tramlijnwerf in 2020 is geen excuus.
6 jaar is een eeuwigheid.
Een lagere schoolperiode.
Verf is goedkoop.
De keuze voor minder autostallingen kost niks.
17dec14, 11u08, Familie Van Rysselberghedreef
Deze auto stond er op woensdag 17 december geparkeerd.
Hij stond er vrijdag 19 december nog steeds / opnieuw.
Dat wil 3 dingen zeggen:
-Een autoparking lijkt belangrijker dan een voetpad op een hoofdverkeersas.
-Voetgangers hebben hier geen rechten.
-Alle politiepatrouilles die hier passeerden waren selectief blind.
Het stadsbestuur past op deze plek al jarenlang een schizofrene politiek toe.
Enerzijds is er een al jaren durend pleidooi voor een plein.
Sinds het overlijden van Jan Hoet is er ook een naam voor dat plein.
Terecht.
Dat plein kan in principe èn in de praktijk gerealiseerd worden met verkeersborden “parkeren verboden”.
Maar ondanks het pleinpleidooi geeft het stadsbestuur het doorgaand voetgangersverkeer niet eens een streepjesvoetpad.
Daardoor zoeken voetgangers vaak “bescherming” op het drukke, maar veiliger fietspad.
Conflict met fietsers?
Niet voor deze voetgangers.
Was ik lid van de voetgangersbond, dit was mijn eerste actieterrein.
Op 8-okt.-2014, om 11:39 heeft Wegbeheerder het volgende geschreven:
Beste EJ,
Als reactie op uw melding van een knelpunt via het Meldpunt Wegen (referentie : WOV-2014-email-00705) op volgende locatie :
Antwerpenplein
Gent
Oost-Vlaanderen
Melden we u het volgende :
Ik wil u bedanken voor uw melding.
Mijn diensten hebben opdracht gegeven aan de aannemer om deze beugels te herstellen. Zij zullen daarna een aantal reflecterende zuilen plaatsen om deze bocht duidelijker aan te geven.
Ik hoop dat u hiermee voldoende geïnformeerd bent en apprecieer uw betrokkenheid bij de verkeersveiligheid.
Met vriendelijke groeten
ir. Peter De Backer
afdelingshoofd
Wegen en Verkeer Oost-Vlaanderen
———————————————————————————————————————————— Van: j e
Onderwerp: Antw.: Reactie op uw melding van een knelpunt – website Meldpunt Wegen
Datum: 8 oktober 2014 12:44:03 CEST
Aan: Wegbeheerder
Dag
Hartelijk dank
zoals u weet gebeurt het daar wel meer…
reflecterende zuilen is een goed idee
Vriendelijke groet
J E
Het kan lijken alsof deze blog dient om te polariseren.
Ik kan u gerust stellen.
Er zitten wel degelijk x aantal positieve bijdragen in de wachtrij.
Helaas blijft het minder positieve in de mailbox landen.
Daarom twee dagen na elkaar iets over de Lijn.
We blijven pleiten voor openbaar vervoer.
En we blijven pleiten voor uitmuntend verkeersgedrag door professionele chauffeurs.
Dààr hoort de voorbeeldfunctie te zitten.
———- Oorspronkelijk bericht ———-
Van: B D K
Aan: klantendienst.ovl@delijn.be
Cc: Gentinfo , “fietsbult@fietsersbondgent.be”
Datum: 16 december 2014 om 20:01
Onderwerp: Verkeersagressie busschauffeur
Vanochtend deed zich volgend incident voor met een lijnbus.
Trekweg, Mariakerke is een fietsstraat. Enkele richting voor auto’s. Bussen van de lijn mogen in beide richtingen rijden.
03okt11, 08u12, Trekweg
Kort nadat ik thuis (aan het begin van de fietsstraat) met de fiets was vertrokken met mijn twee dochters (2 en 4 jaar) hoor ik de bus achter ons rijden. De ervaring leert dat er nogal “pusherig” gereden wordt door buschauffeurs. Ook deze keer merk ik dat de chauffeur, naar mijn gevoel, geen veilige afstand bewaart. Ik voel mij niet veilig en probeer de chauffeur er attent op te maken dat hij wat meer afstand zou moeten houden. Zonder gevolg.
De bus moet uitwijken en stoppen om tegemoetkomende auto’s te laten kruisen. Ik kan doorfietsen.
Net voor het einde van de fietsstraat rijdt de bus terug achter mij. Hij is er dus in geslaagd van op zeer korte tijd mij in te halen (?) in een zone 30. De chauffeur komt opnieuw kort achter ons rijden om mij rakelings te passeren en met open deur “Klootzak” te roepen. Een bus vol passagiers zal dit kunnen getuigen.
We weten dat het geen makkelijke situatie is voor buschauffeurs. Meestal wachten we tot de bus voorbij is voor we met onze fiets vertrekken.
Er deden zich al een hele reeks vergelijkbare situaties voor, maar een fietser met twee kleine kinderen die op een rechtmatige manier gebruik maakt van de openbare weg, op een dergelijke manier in gevaar brengen en op te koop toe uitschelden tart alle verbeelding:
– overdreven snelheid
– zwakke weggebruikers in gevaar brengen, tot twee maal toe
– fietser voorbijsteken op minder dan een meter
– fietser voorbijsteken in een fietsstraat
– verkeersagressie
Dergelijk gedrag verwacht ik niet van een professionele chauffeur, in een fietsstraat.
Details van het voorval:
Trekweg, Mariakerke
lijn 69 richting Gent Zuid (7.40u aan halte Uranusstraat)
De prijs voor de meest schandalige bushalte van Vlaanderen gaat nog steeds onverkort naar deze halte op de Heernislaan.
En dan zullen er nog wel een tiental andere zijn waar je als reiziger van de Lijn voelt dat de Lijn zichzelf centraal stelt.
Zo zijn er ook situaties, noem het: erfenissen, waar je merkt dat de Lijn het STOPprincipe niet erkent.
Neem nu deze bushalte op de Parklaan:
27nov14, 08u29, Parklaan
Welke creatieve geest lost dit op?
Of blijven we bij het standaardantwoord: als Gent Sint-Pieters klaar is?
Want de rusttijden van de chauffeurs moeten toch ergens gebeuren?
En de lengte van de bussen is wat ze is.
Zouden ze dan denken: Fietsers kunnen toch slalommen?
Het ganse kruispunt met de Fortlaan is trouwens een parodie op verkeersveiligheid.
Op de Dendermondsesteenweg fiets je niet vrolijk fluitend als een toerist rondkijkend.
Uitkijken.
Anticiperen.
Tot -even verwarring- dit in de rechterooghoek flitst: 07dec14, 19u44, Dendermondsesteenweg
Doorfietsen, twijfelen, toch maar (voorzichtig) stoppen, langs het voetpad terugstappen, en blij verrast het kunstwerk bewonderen:
07dec14, 19u43, Dendermondsesteenweg
Is dit een krantenfiets of een packmanfiets?
07dec14, 19u44, Dendermondsesteenweg
Wat zouden we zonder de creativiteit van de kunststudenten zijn?
Naar aanleiding van de bijdrage over de vaak erg hoge boetes waar fietsers
mee te maken krijgen (DS Regio 9 december), wil ik graag een getuigenis
toevoegen. In januari 2013 sloeg ik in Gent met de fiets rechtsaf, waarbij
ik een rood licht negeerde. Er was geen verkeer, en ik kon op die plek
onmogelijk iemand in gevaar brengen – ook mezelf niet. En inderdaad, ik had
even geen zin om in de vrieskou te wachten op een licht in de woestijn.
Over de weinig fietsvriendelijke inrichting van het kruispunt in kwestie
had ik eerder al contact opgenomen met de stad, die mij in grote lijnen
gelijk gaf en zei dat er op termijn verbetering zou komen. Dat was buiten
een achteropkomende motoragent gerekend, die mij staande hield en prompt
een minnelijke schikking van 150 euro voorstelde. Ik betaalde de boete
niet, en diende bezwaar in bij de politierechtbank, met als belangrijkste
argument dat de hoogte van de boete niet in verhouding was met de aard van
het misdrijf, waartoe ook de inrichting van het kruispunt had bijgedragen.
De advocaat die ik voor mijn dagvaarding inschakelde, vond dat duidelijk
een domme zet en had weinig zin om mijn stelling te verdedigen. Ik werd
veroordeeld, en kreeg van de rechter uiteindelijk een rekening
gepresenteerd van in totaal 385,49 euro, alsook een lijntje in het
strafregister.
Anders dan wat het BIVV daarover denkt, is dit wat ik echt een fout signaal
zou durven noemen.
Kobe Boussauw, professor ruimtelijke planning en mobiliteit (VUB)
noot: het gaat in concreto over de magistrale verkeerslichtensoap op het “kruispunt” Voskenslaan / Sint-Denijslaan
De brief van Jan Naert & Pascal Debruyne slaagde in zijn opzet: een debat op gang brengen.
Omdat niet iedereen Facebook of Gentblogt leest publiceren we hier de heldere repliek van schepen Watteeuw, gevolgd door reacties vanop Gentblogt en de Facebookpagina van Fietsbult.
Morgen een paar eigen bedenkingen hierover.
De fotokeuze sluit aan bij de mail van gisteren.
Bescherming voor fietsers: zero.
Politiewagens die ik er zag passeren: twee.
————————————————————————————————————————————
Op de weg…
Eergisterenavond stond ik met de fiets voor het rood licht aan de Lammerstraat. Plots flitst er links van mij een fietster voorbij. Recht door het rood licht. Zij had het wel goed berekend. Ongeveer vijftien meter had ze over voor een aankomende wagen. Oef!
Gisterenmiddag wandel ik in de Hoogpoort (gelukkig verlost van de fietsonvriendelijke karrensporen). Een vrij jonge fietser rijdt vrij snel rakelings langs een bejaarde. De fietser kon fietsen en had zijn fiets goed onder controle maar de bejaarde man schrok duidelijk.
Vervelende situaties. Deze fietsers zijn zich blijkbaar van geen kwaad bewust. In hun ogen zijn zij verantwoordelijk voor zichzelf. Dat is ook zo. Maar wat die kleine minderheid aan fietsers niet ziet als ze roekeloos en weinig respectvol door de stad flitsen, is dat ze de ‘fietszaak’ niet dienen. Ze laten het draagvlak voor een verregaand fietsbeleid afbrokkelen.
Ondanks het feit dat het ook voor mij allemaal te traag gaat (dat is een algemeen voorkomend probleem in Vlaanderen) is er momenteel in Gent nog nooit zoveel geld uitgeven aan fietsinfrastructuur. Mijn diensten zijn momenteel wel bezig met fietspaden aan de Gasmeterlaan, Nieuwe Vaart, Brusselse steenweg, Antwerpse steenweg, Kasteellaan, Hundelgemse steenweg, Zuiderlaan,…. en ze werken ook nog aan een tunnel onder de spoorwegbedding aan de Dampoort, een fietsbrug over de Watersportbaan, een onderdoorgang aan de Rozemarijnbrug en ook aan de Contributiebrug. Ze zijn bezig met de Parkbosbruggen en de onderdoorgang aan de Nieuwe Vaartbrug en nog pakken andere (al dan niet kleinere) maatregelen.
Maar om een echte fietsstad te worden moet er wel nog veel meer gebeuren. Met het mobiliteitsplan willen we dat ook. Voor al die noodzakelijke fietsmaatregelen is een breed draagvlak, dat verder gaat dan de fietsers nodig. Ook de niet-fietsers moeten dit fietsbeleid ondersteunen. Want als ik en mijn diensten bijvoorbeeld voor iedere parkeerplaats die we schrappen in functie van fietsinfrastructuur telkens weer een zwaar gevecht moeten aangaan, dan verliezen we bij elk dossier enorm veel tijd en energie. Ook moet het budget voor fietsinfrastructuur nog stijgen. Zeker in financieel moeilijke tijden krijgen we dat enkel voor elkaar als er een draagvlak is.
Maar die kleine minderheid, roekeloos en weinig respectvol voorbij flitsende, fietsers tast het draagvlak voor dat verregaand fietsbeleid aan, ze geeft voer aan niet-fietsers om te zeggen dat een fietsbeleid onzalig is. Want: “gaan we naar een dergelijk soort stad…?” De echte versnelling naar een fietsstad zullen we krijgen als ook andere weggebruikers het nut en de meerwaarde inzien. Als ze fietsinfrastructuur ondersteunen in plaats van iedere keer opnieuw het gevecht aangaan. Interessant is het ook om eens te kijken naar steden waar fietsers nu al de belangrijkste groep weggebruikers zijn. Kopenhagen en Amsterdam zijn allebei fietssteden maar Amsterdam zal eerder op zijn fietsgrenzen botsen. Nu al worden fietsinvesteringen er in vraag gesteld. Gewoon omdat fietsers er elkaar en voetgangers in gevaar brengen. In Kopenhagen is dat niet zo en gaat het stadsbestuur met een breed draagvlak verder met fietsinvesteringen.
Filip Watteeuw
————————————————————————————————————————————
10dec14, 13u04, Burggravenlaan
————————————————————————————————————————————
Beste mijnheer de Schepen,
Vorig jaar, omtrent deze periode, kreeg ik een kleurrijk glossy brochure van u in mijn brievenbus omtrent de heraanleg van de bocht aan het begin van de Kerkstraat te Gentbrugge. Er zou hier een fietsoversteekplaats komen en de bocht zou zo veel veiliger worden voor ons fietsers. Hoezee!
De bocht is heraangelegd (de bus van De Lijn had immers moeite er door te geraken). Die oversteekplaats is echter in geen velden of wegen te bekennen. De verkeersspiegel die daar voorheen goed stond in die bocht is ook weg. Er loopt nu een stukje fietspad over het voetpad. En het is er voor de fietser gevaarlijker dan ooit. Het is bovendien nu ook gevaarlijk mijn deur uit te komen, er rijden, voor hun veiligheid, immers fietsende ouders met fietsende kinders op de borduur en oversteken doen we hier als fietsers maar niet. Er is immers geen oversteekplaats en geen spiegel om te zien welke gemotoriseerde voertuigen er aan +30km/u de bocht om gesjeesd komen. Kom het hier zelf maar eens bekijken op uw fiets.
Ik nodig u ook uit om eens gezellig rond te fietsen aan het Sint Pietersstation. Als fietser mag u daar proberen aan de voorkant de weg te snappen, zonder aanrijdingen met voetgangers, andere fietsers, trams, bussen en auto’s. In de bustunnel staat u de uitdaging te wachten om bochten in hoeken van 90° te nemen, lantaarn- en andere palen pal OP het fietspad te vermijden en daarbij geen tegenligger aan te rijden.
Ook aan de Sterre kunt u uw lol op. U kunt kiezen voor de weg langs de muur die zowel fietser als auto vakkundig verstopt om het oversteken tot een ware uitdaging te maken of de zigzaggende oversteek die uitnodigt uw fietsende tegenliggers frontaal mee te hebben.
Is dit geld wel besteed? Is de ontbeerde hoffelijkheid van het door Gent en masse aangetrokken studerend publiek belangrijker te veralgemeniseren naar elke fietsende Gentenaar en hiermee automobilisten een soort vrijbrief te geven zich nog gevaarlijker tav fietsers te gaan gedragen dan de veiligheid van onze fietswegen in het Gentse? Het ligt immers allemaal aan die onhoffelijke fietser?
Ik heb licht op mijn fiets, altijd. Ik steek niet alleen mijn hand uit voor ik afsla, ik kijk eerst achter mij om een grondige inschatting van al wat rijdt voor, naast en achter mij te maken. Ik moet echter langs onlogische nieuw aangelegde paden fietsen, de rijbaan op omdat er auto’s, groot materieel van bouwwerven en veel meer er niet thuishorend materiaal op het fietspad staan, zoals een put met een hekje eromheen dat er zo drie weken blijft staan aan een druk kruispunt, etc etc etc.
Wist u dat het veel gevaarlijker is iemand met een auto aan te rijden dan met een fiets? Dat wanneer een massa fietsers dezelfde overtreding aan een stoplicht maakt er misschien wel iets ontbreekt aan het praktisch ontwerp van dit kruispunt tov zijn gebruikers? Dat het geld voor de fietspaden in Gent niet altijd wel besteed is en er ontwerpers aan de tekentafels zitten die niet snappen dat fietsers geen bochten van 90° kunnen maken, het uitermate onpraktisch is dat er zich lantaarn- en andere palen MIDDEN op een fietspad bevinden, zigzaggende oversteekplaatsen levensgevaarlijk zijn, laat staan onnuttige muren die alle mogelijke gebruikers vakkundig wegsteken en dat wanneer je je als fietser over kuilen, putten, onnodige randen, en meer van dies dient te begeven het moeilijk wordt je geen cowboy op een geautomatiseerde rodeostier te wanen?
Kom eens met mij rondfietsen en dan nog eens beweren dat hoffelijkheid het belangrijkste is dat omtrent fietsen in Gent aangepakt moet worden!
Spreek daar aub gewoon het (studerend) volkje in Overpoort en wandelgebied op aan. Gent is echter groter dan dat en fietsen doen we ook met velen elke dag daarbuiten. Mét verlichting, mét hoffelijkheid maar op veel te veel plaatsen in Gent ZONDER deftige fietspaden!
Om over de automobilisten nog maar te zwijgen.
Karen
————————————————————————————————————————————
Mag ik de fietsende Schepen uitnodigen om eens met zijn fiets rond te fietsen aan het Sint Pietersstation, langs bochten van 90°, lantaarnpalen die OP het fietspad staan en een volslagen onduidelijk en verwarrend af te leggen parcour aan de voorkant van het station en dan nog eens na te denken over hoe welbesteed de centen voor deze uitbreiding van het fietswegennet waren? De fiets parkeren aan het station gaat zeer vlotjes, die parking bereiken is echter geen sinecure. Om de oefening te vervolledigen mag hij dan ook eens gaan rondfietsen aan de Sterre waar danig zigzaggende oversteekplaatsen het aanrijden van een medefietsende tegenligger bijna onvermijdelijk maken en waar een muur (zonder enig nut) het zicht op naderende auto’s danig verhindert dat ook naderende auto’s de fietser achter de muur bijna niet kunnen opmerken? Was dat toevallig dezelfde bouwkundig ingenieur die hier dacht dat fietsers konijnen zijn? Enfin, ik kan hem beter eens proberen mailen ivm al mijn fietsklachten te Gent zekers?
Kar Ma
————————————————————————————————————————————
Hoe drukker het fietsverkeer wordt, hoe meer discipline onder fietsers nodig is.
Mijn zoon fietst sinds kort zelf mee naar school, en daarbij vind ik andere fietsers soms eerder problematisch dan automobilisten.
En dan bedoel ik niet zozeer ‘roekeloze voorbijflitsende fietser’, maar eerder het soort dat op zijn gemakje rechts voorbijsteekt, een stukje op het voetpad afsnijdt, spookrijdt of zonder licht rond rijdt. Het type dat eens onnozel lacht wanneer ze je als voetganger bijna omver rijden op het zebrapad.
Ze bedoelen het niet slecht, maar zien de ernst van sommige situaties niet in.
Veel daarvan heeft te maken met onervarenheid. Wie zelf niet met de auto rijdt beseft bv niet ten volle hoe slecht zichtbaar een fietser zonder licht kan zijn, en hoe gevaarlijk dat is. Ik denk dat meer verkeersopvoeding welkom zou zijn – ook bv aan de universiteit en hogeschool.
In die zin zou ik zeggen dat het, behalve wat respectvoller, vooral wat serieuzer mag.
Ik hoor je wel graag zeggen dat de politie goed moet nadenken over de acties die ze voert: de onlangs gevoerde actie waarbij fietsers aan de heuvelpoort beboet werden omdat ze zich aan het verkeerde opstelvak opstelden lijkt mij een voorbeeld van hoe het duidelijk niet moet.
Je kan niet zeggen dat ze fout zijn hier boetes uit te delen – het is de letter van de wet.
Maar dit is een zo goed als ongevaarlijk fenomeen, dat zelfs voordelen heeft voor de algemene verkeersdoorstroming, zeker ook voor auto’s. En bovendien is er gewoon te weinig plaats.
Laat de politie dan alstublieft prioriteit geven aan echt zinvolle acties, tegen situaties waarbij fietsers anderen of zichzelf echt in gevaar brengen.
S
————————————————————————————————————————————
Gisteren stond ik met de fiets aan het rood licht in de Sint-Salvatorstraat, ik zag nog twee auto’s snel door het rood rijden van de R40 naar de Muidepoort. Gelukkig gebeurt dat daar elke dag, elke keer als het rood is in de spits en wacht iedereen braaf tot de auto’s weg zijn of er zouden nog ongelukken gebeuren. Oef!
Nadien halen negen auto’s mij in op de Muidepoort, de verplichte zijdelingse afstand van 1 meter compleet negerend. Gelukkig ben ik een stabiele fietser en is er niets gebeurd. Oef!
Anecdotes zijn wat ze zijn.
Wat mensen u verwijten meneer Watteeuw, is niet dat fietsers niets te verwijten valt, (en er mag best wat meer hoffelijkheid zijn), maar dat deze actie fietsers er uitlicht, alsof zij het grootste, het enige probleem zouden zijn.
Ik ben heel vaak automobilist, en voetganger, maar ook fietser. En als fietser erger ik mij mateloos aan de schaduwwegcode die als “hoffelijkheid” verkocht wordt, en die er simpelweg op neer komt dat fietsers geacht worden altijd en overal plaats te maken voor auto’s.
En ik lees dat er een kwart miljoen boetes uitgedeeld zijn aan automobilisten, een kwart miljoen! Is de nood aan opvoeding daar dan niet vele malen groter?
Pieter
————————————————————————————————————————————
– Als dagelijkse fietser door de stad voel ik mij zeer bedreigd door andere fietsers die onaangekondigd links en rechts voorbijsteken of plots afzwenken.
– Door een belletje of handgebaar bij het afdraaien kan veel frustratie vermeden worden. Automobilisten kijken veelal dankbaar als je met de arm de richting toont waar je naar toe gaat. (is dat trouwens niet meer verplicht?)
Beter communiceren met de automobilisten maakt het voor ons veel veiliger.
-In Kopenhagen kent men ondertussen ook al verkeersagressie onder fietsers, vooral aan de stoplichten. We zijn niet beter dan de rest.
“I want to ride my bicycle, I want to ride it where I like!”, zong Freddy Mercury van Queen. Die vrije fietser kreeg op 29 november volgende boodschap in de Gentenaar “ Dit filmpje moet Gentse fietsers meer manieren leren in het verkeer.”[1] Een titel die kan tellen en die voor veel fietsers in Gent waarschijnlijk een wrange bijklank heeft. Het is de baseline van een campagne van het Gentse stadsbestuur die door middel van filmpjes de fietsers (voorgesteld als een ‘wild dier’) wil opvoeden tot hoffelijkheid. Ze zouden andere weggebruikers de pas afsnijden en zich niets aantrekken van verkeersregels. Deze pedagogische gids voor de hoffelijke fietser, nog steeds de kwetsbare weggebruiker, is een aanfluiting en een bedenkelijke investering van publieke middelen. De filmpjes creëren immers een negatief imago van de fietser, die teveel plaats inneemt en het andere weggebruikers als de voetganger en auto moeilijk maakt.
Enkele vervelende beestjes maken de kudde niet
Gent kent een gestage stijging van fietsers die zich bewegen in de stad [2] met ongeveer 180.000 fietsverplaatsingen per dag. [3] Dat dit fricties oplevert met andere weggebruikers is geen wonder. We ontkennen ook niet dat enkele beestjes in deze groter wordende kudde het soms te bont maken. Wat we ten stelligste ontkennen is dat dit fenomeen opweegt tegen de lasten die deze grote groep fietsers ondervinden in de stad. De balans is niet in evenwicht. We krijgen het fenomeen van de omkering: in plaats van het beestje in verdrukking nog beter te verzorgen, krijgt het beestje een les in hoffelijkheid.
De plaats van het beest in de stad
Ook wat betreft de ruimte voor fietsers wordt er aan omgekeerde beeldvorming gedaan. In het filmpje komt o.a. aan bod hoe er sprake is van brede en veilige fietspaden in Gent. Hierbij wordt het bekende fietspad tussen binnenring en het Woodrow Wilsonplein getoond, dit fietspad ligt tussen bomen en los van de rijweg. Dit is een goed voorbeeld van hoe het zou kunnen zijn, maar is helaas ver van de realiteit. Dit mooie fietspad is, naast het fietspad langs de Coupure Links, vrijwel het enige veilige fietspad. De fietser wordt op veel plaatsen letterlijk verdrukt door rijdende en geparkeerde auto’s die plaats innemen van ongeveer zes fietsers. Dat hierbij het risico bij confrontaties vooral bij de fiets ligt als kwetsbaar dier is duidelijk, het beest auto is immers gepantserd. Naast plaatsgebrek zijn ook de andere condities voor de fiets weinig benijdenswaardig, fietspaden met obstakels en in slechte staat en ongezonde dieseldampen zijn geen pretje. De parkeer- en mobiliteitsplannen van schepen Watteeuw doen al heel wat om autoverkeer uit het centrum te weren. Maar de druk op de 19de eeuwse gordel blijft zonder antwoord. Het is ook daar dat betere fietsinfrastructuur en alternatieve connecties ontbreken.
Verzorg het beestje, het is kwetsbaar
De fietsvriendelijkheid moet veel beter. Fietsers zijn immers kwetsbaar en ingrepen blijven teveel beperkt tot lapmiddelen. Zo zijn fietsstraten die telkens onderbroken worden door ‘niet fietsstraten’, en rode of gele asfaltstroken op de rijweg slechts aardige pogingen, maar in de realiteit niet werkbaar. Die stroken op de straat in een kleurtje bijvoorbeeld, komen niet tegemoet aan het probleem. Het zijn immers geen veilige en ruime fietspaden afzonderlijk van de rijweg. In realiteit blijven fietsers op deze stroken gevangen tussen auto’s. Bovendien houden veel auto’s geen rekening met deze zogenaamde voorrangsstroken. Ingrepen voor de fietser gaan dus te weinig ver in vergelijking met de grote ongelijkheid tussen auto en fiets in de stad. Als er voldoende fietspaden zouden zijn die voldoende breed zijn en die los liggen van de autoweg, dan zou het aanspreken op hoffelijkheid nog enigszins verdedigbaar zijn.
Conclusie, geef het beestje wat zuurstof
Het gaat ons dus over prioriteiten. In plaats van geld te besteden aan bijsturing, is net meer zorg voor de fiets noodzakelijk. De controles voor verkeerd fietsgedrag werden deze week opgedreven. Maar wat met de automobilisten? Wat is daar de pakkans? Elke ochtend zien we tientallen overtredingen door automobilisten die veel ergere gevolgen kunnen hebben: van parkeren op het fietspad tot geen voorrang verlenen aan zwakkere weggebruikers, tot fietsers de pas afsnijden en overdreven snelheid. Deze overtredingen worden te zelden aangepakt.
Als een fietser een auto de pas afsnijdt is het risico voor de automobilist op schade behoorlijk wat minder dan omgekeerd. Dat dergelijk promomateriaal geproduceerd wordt, is onrespectvol ten aanzien van de grote groep fietsers die zich elke dag in Gent bewegen en die, op risico van lijf en leden, toch blijven volharden om tussen auto’s te laveren. Naast de verloren kost, hebben deze filmpjes ons inziens zelfs een negatief effect, omwille van een foute representatie van de fietser als potentieel vervelend in de stad. Laat dus het fietsbeestje wat zuurstof en koester het in plaats van het met een paternalistisch vingertje te wijzen op hoe hoffelijk het moet zijn.
Fietsbult 
