Forelstraat – Fietsbult

5 minuutjes (2)

Covid-19 had veel effecten. Eén daarvan is dat wegenwerven stilvielen. Ambtenaren bleven aan het werk, maar de bouwfirma’s konden niet meer de weg op. Logisch gevolg: al die werven liepen vertraging op. Nog een logisch gevolg: ook de opstart van nieuwe wegenwerven liep vertraging op. Al die werven komen nu één voor één op gang. Daar bovenop is de Stad Gent druk bezig met een inhaalbeweging om het wegenpatrimonium te onderhouden en aan te passen aan de noden van vandaag. Tel daar ook de zéér zéér actieve putjesgravers van de nutsbedrijven bij, die voetpaden, fietspaden en wegen helaas vaak in minder goede staat achter laten… Plus de andere overheden die qua onderhoud ook flink wat achterstand hebben. Zo komen we aan een druk kluwen van wegenwerken, waar wij als gewoontebeesten soms verloren in rijden.

12mei20, Woodrow Wilsonplein / Lammerstraat

Toen begin mei de Lammerstraat dicht ging zonder een aankondiging op straat, en de wegenwerf rond de Sint-Lievenspoort een ongecoördineerde spaghetti van soms slecht aangeduide omleggingen werd sprong deze titel in mijn hoofd: 5 minuutjes. Als je ergens 100% zeker op tijd wil zijn: vertrek als fietser 5 minuutjes op voorhand. Dat volstaat. Het is de prijs die je als fietser moet betalen voor de vele fietsvriendelijke aanpassingen die er momenteel op komst zijn. Of om je niet als een zot op smalle voetpaden te smijten. Of om je niet te ergeren.

Ik weet het: momenteel heb ik makkelijk spreken. De kinderen zijn groot en zelfstandig. Na een periode van Covid-19thuiswerk en twee weken vakantie ben ik nu technisch werkloos. Geen dagelijkse tijdsdruk meer. Dat is voor velen onder u niet zo. En de fiets is voor velen hèt vervoermiddel waar je tamelijk perfect je reistijd kan mee timen. In een decennium van haperend openbaar vervoer en groeiende autofiles is dat een weldoende luxe. A propos: over dit thema kan je meer lezen in de Gentse blog Bike Gain – Fietswinst.

De afgelopen jaren groeide de praktijk om wegenwerven “op de crime scene” een week op voorhand aan te kondigen. Zo weten fietsers (die kunnen en willen lezen) bij voorbaat dat ze extra reistijd moeten inplannen. Soms verloopt dat schitterend, soms is het gewoon ok, soms is het -bewust of onbewust- vergeten. Een bloemlezing van signalisatie uit mei 2020.

De wegenwerf Sasstraat heeft aankondigingsborden:

—————————————————-

De werf Sint-Lievenspoort was en is een complex verhaal, met constant wijzigende situaties, dus ook moeilijk om goed te signaliseren. We kregen op 7 mei deze melding via messenger:

Dag Fietsbult. Ik ben vandaag, zoals steeds met de fiets gaan werken, van Merelbeke naar centrum Gent en terug. Ik reed via Ledeberg richting Zuid. Aan het kruispunt ter hoogte van het Keizersviaduct zijn ze al even aan het werken, er was een verandering/ omleiding voor fietsers. Echter vandaag zag ik tot mijn verbazing dat de hele overgang in de twee richtingen is afgesloten. Pats boem! De “omleiding” staat heel slecht aangeduid, ook mede -fietsers rondom mij raakten er niet aan uit. De “wegblokkade staat ook nergens op voorhand aangeduid zodat fietsers eerder voor een alternatieve route kunnen kiezen. Niet ok deze situatie. Ik had jammer genoeg vanochtend niet de reflex om foto’s te maken van de situatie. Ik stuur dit naar jullie omdat ik niet weet waar ik elders terecht kan met deze “klacht. vriendelijke groeten. Eva

Hier zouden simpele geplastifieerde plannen op A3 méér helderheid verschaffen, en kunnen mee-evolueren met de werf. Dit was een poging met de oranje borden:

Het Nederlandse systeem (compacte rechthoekige gele borden met routes met een lettercode) zou hier helderheid kunnen brengen. “Onze” oranje wegomleggingspijlen zijn al te vaak meer symbolisch dan praktisch de weg wijzend. Helemààl 20e eeuws denken dus.

Het was duidelijk zoeken om het goed te doen:

Terzijde: in tijden van social distancing wordt een mens zich méér dan ooit bewust hoe weinig ruimte er afgelopen decennia aan fietsers gegeven werd:

Dat wordt op de Sint-Lievenspoort nu beter.

Wie als fietser komende vanuit de Zuid de verkeerslichten richting Sint-Lievenslaan wilde gebruiken moest aan de (noodzakelijk onderbroken) lichten rechtsomkeer maken…

… om dan een omleiding te volgen die fietsers tweemaal de tramsporen liet dwarsen:

De praktijk om fietspaden waar er dagenlang niet gewerkt wordt af te sluiten is nog zo’n 20e eeuwse gewoonte die dringend op de schop moet:

01mei20, kruispunt Sint-Lievenspoort: Keizervest

In de praktijk is/was de Sint-Lievenspoort twee werven: de onderdoorgang kant Schelde, en de oversteekplaats kant Zuidpark. Wie weet: met twee verschillende werftoezichters? En wie weet: twee verschillende signalisatieplannen? Het lag er soms chaotisch bij:

Het ergste leed lijkt geleden. Mei en april waren intense coronamaanden met honderden “nieuwe” fietsers en wandelaars. Het was dan ook best frustrerend om telkens weer verloren gereden fietsers op de Sint-Lievenspoort aan te treffen. In marketingtermen: het gebrek aan heldere signalisatie was pure antireclame voor het fietsen. De die-hards trekken hun plan, en zullen altijd verder blijven fietsen. De twijfelaars, de bijna-fietsers, krijgen soms de klop.

De “ervaring” om vanuit social distancing de weg uit te leggen aan verloren gereden fietsers (zonder terreinkennis) zal ik niet snel vergeten. De ontreddering in hun verloren gelopen ogen veranderde steevast in een big smile.

(Ik probeer om je deze week het eindresultaat te tonen van de vernieuwde fietsverbinding Keizervest – Sint-Lievenspoort. Dat ziet er goed uit.)

—————————————————

Deze kortstondige werf op het kruispunt Burggravenlaan / Ottergemsesteenweg had bizarre signalisatie:

05mei20, Ottergemsesteenweg / Burggravenlaan

Positief: fietsers kregen er een doorgang.

Basisles voor àlle weggebruikers: enkel een verbodsbord rechts van jou heeft je iets juridisch te zeggen. De rest is decor, en kan -indien goed gedaan- helderheid verschaffen, maar heeft juridisch geen enkele waarde.

————————————————————

Dit is nog een kortstondige werf zonder aankondiging vooraf, hier stadinwaarts:

De fietsers staduitwaarts werden verzocht de wegomlegging te volgen langs het stuk R40 zonder fietspad, zo leek het toch:

————————————————————-

Deze werf op de Buitenring R4 kreeg een duidelijke aankondiging:

Ik keek niet na of dit in alle fietsaanvoerrichtingen even helder is aangegeven. Is dit ok voor wie vanuit vanuit Zwijnaarde fietst?

————————————————————

Soms werd een werf keurig aangekondigd, en “passeerde” de werf pas een paar dagen later:

03mei20, Slachthuisbrug / Gebroeders Van Eyckbrug

Dat is zoals het leven van ons allen is. Ook wegenwerkers kunnen onvoorziene omstandigheden meemaken. Of tijdsmarges nemen. Maar achteraf bekeken stond het bord op de foto van 3 mei in de verkeerde richting gedraaid. De werf zat tussen die twee borden in.

————————————————————-

Dit leek me een staaltje van “good practice” qua aankondigingen:

Een goede aankondiging, en ook een goede omleiding. Akkoord, dagelijkse Westerringspoorfietsers?

———————————————————–

Conclusie: niet alle werven verlopen op een heldere manier. Er is nood aan méér controle ter plaatse. De signalisatiefirma’s moeten ècht nog méér bij de les gehouden worden. Signalisatie is er niet om met verantwoordelijkheden te schuiven, maar – kan het meer basic?– om mensen de weg te wijzen. Pas als de signalisatie pico bello helder is zullen mensen ze ook gaan geloven. Het evolueert positief. Aan die geloofwaardigheid van signalisatie (waard om geloofd te worden...) is nog een paar jaar werk. Onze suggesties: méér geplastifieerde plannetjes op A3formaat, met daarop de wegomlegging. En meer gebruik van het Nederlandse systeem met gele borden. Want hoe vaak niet lopen omleidingen langs of door elkaar heen?

En: vijf minuutjes vroeger vertrekken maakt dat je zeker op tijd komt.

Langs de ladder (1)

Stel: je verbouwt je huis, en daarom ga je een paar maanden op zolder wonen.
Kamperen in je eigen huis, want de vloer van het gelijkvloers wordt vervangen: gezellig!
Je weet dat er een moeilijke week zal zijn, waarbij de voordeur en de gang tot aan de trap een week lang verboden terrein is.
Het stuk vloer tussen de voordeur en de trap moet kunnen uitharden.
De enige oplossing is om als een dief via een ladder achteraan het huis naar het raam op de eerste verdieping te klimmen.

De planning is helder, denk je.
Wat nodig is is nodig.
Maar op de dag des heren stuurt de aannemer niet zijn werfploeg, maar een zwarte kat.
Dat merk je pas als je ’s avonds reeds de ladder beklommen hebt, en even de trap afdaalt om het resultaat te bekijken.
Weg is het vertrouwen.
Maar de aannemer sust je aan de telefoon.
De volgende dag zal hij er zeker / zéker zijn.
But same player shoots again.
Weg is de geloofwaardigheid, waard om geloofd te worden…
Gedoe.

Aannemers van wegenwerven mogen dit nonstop doen.
Ze mogen een onderaannemer signalisatie laten plaatsen, en daar mag je van geloven wat je wil.
Zo staat dit bord nu al een paar weken te blinken:

De dag dat de werf (vernieuwing van een strook asfalt) er effectief doorgaat zal er weer gesakkerd worden op die fietsers die zich nergens aan verkeersborden houden.
Zo’n bord mag zich nog een dag vergissen.
Hoogstens twee.
Maar geen twee weken.
Wat absoluut niet kan: een fietspad afsluiten zonder werf.
Zoals maandag 10 december het pokkedrukke tweerichtingsfietspad onder de rechtse boog van de Dampoort afgesloten werd:

Wie zoiets plaats heeft nog nooit een stationsomgeving in de ochtendspits meegemaakt.
Of: hoe veroorzaak je conflicten in plaats van ze op te lossen.
Blij dat ik er morgen de trein niet hoef te nemen.

(noot: deze middag waren de borden aan de Dampoort aan de kant gezet)

De bocht nemen

Er zijn veel soorten fietsers.
En ze nemen allemaal bochten.

Nagelnieuw

Het fietsend woon-schoolverkeer wordt steeds drukker.

De tijd dat de doorsnee Gentse pa en ma bij de minste regenbui de oh! zo! fragiele! knuffelkroost op de lederen achterbank dropt is voorbij.
Toch in de windrichting waar ik woon.
Tot vorig jaar betekende een regenbui gegarandeerd een ochtendfile voor onze voordeur.
Sinds de invoering van het Circulatieplan merken we dat het autoverkeer bij regenweer nauwelijks aanzwelt.
Slecht weer bestaat niet, slechte regenkledij wèl, leerden we in Noordelijke fietslanden.
Zo kan je ook zeggen: “Slechte fietsbenen bestaan niet, slechte fietsen wèl”.
Kerstmis en Nieuwjaar leverden voor jonge benen nagelnieuwe fietsen op.
Ziet ze blinken!
De eerste regenbui zal snel voor een andere look zorgen.

Oortjes

Ik zag ze van ver al boven de helmen uitsteken.
Twee fietshelmen met dierenoortjes.
De twee kinderen en hun moeder stonden te wachten aan het rood licht.
Het was een schattig tafereel.

Aan de overkant zetten twee fietsers zich in gang.
De kinderen wilden dat voorbeeld volgen.
De moeder reageerde hevig.
Alle mensenoren op het kruispunt hoorden haar.
Er klonk zowel boosheid als paniek in haar stem.
“Het is nog rood! Wachten!”

Ik weet het: de wachttijd aan dit kruispunt werd onnodig verhoogd.
En de inrichting van het kruispunt is zéér verouderd.
Maar: volwassen fietsers hebben een voorbeeldfunctie naar kinderen.

Wachttijd

Het is zover.
Het volume fietsers dat de R40 wil oversteken wordt groter.
En lap!
We zijn dat al gewoon voor concerttickets van Bruce Springsteen, voor bejaardenwoningen en voor een zoen van de juffrouw.
Het is voor de rappe.

De tijd om over te steken is beperkt.
Wie achteraan staat riskeert nogmaals lààààng te moeten wachten.
Op deze plek is er één voordeel.
Als dubbel wachtende fietser sta je er even droog als de automobilisten.

Het is de eerste keer dat ik het opmerk.
Benieuwd hoe dit verder evolueert na de zomervakantie.
En of er dan grondig gescreend wordt naar fietsdoorstroming op deze stedelijke fietsas versus autodoorstroming op de kleine ring.

Fietsvriendelijkheid

Met de Fietsersbond zijn we al een aantal jaar vragende partij voor een fietstoets.
Noem het een soort automatisme om te kijken hoe je gelijk welke ingreep fietsvriendelijk maakt.
Dat hoeft niet complex te zijn.
Eenvoudig logisch nadenken kan volstaan.
Neem dit voorbeeld.

Deze straat wordt vanaf 27 september om werfredenen éénrichtingsverkeer voor auto’s.
Fietsers mogen door.
Dan is het evident dat het fietspad vrij blijft.
Denk je.
Dit was de situatie ’s morgens:

’s Avonds was 1 van de “afsluitingen” verschoven, zodat het fietspad veilig gebruikt kan worden. Misschien moet ik morgen het andere ook een klein beetje opschuiven, zodat het ook daar veilig wordt. Waarom die schroom?

Fietstoets kan je hier ook vertalen als “fietsvriendelijkheid”.
Of: detailzorg.
Of: oog voor veiligheid.

Fietstoets kan je hier ook vertalen als “fietsvriendelijkheid”.

Verf (6)

U heeft nog veel Fietsbulten tegoed, maar de tijd ontbreekt me om er tijd in te steken.

Verf is me momenteel zeer bekend.
Ik zit bijna elke avond op een stelling om deeltjes van onze facade te schilderen.
De werfleider vertelde dat in vorige eeuwen er enkel in de lente en herfst geschilderd werd.
Vorige weken was het ideale moment.
Niet te warm, niet te koud.
Een professional schilderde de spekstroken, en installeerde daartoe tussen stelling en dakgoot een dakje.
Lekker droog dus.
Ik doe de rest.

De 6 metalen ankers zijn ondertussen klaar.
De rest nog niet.
Ik ben niet alleen.
De overburen schilderden hun dakgoot.
En de stad is goed bezig met straatschilderwerken.

Alle schilders weten: de voorbereiding is belangrijk.
Kapotte oude verflagen worden best verwijderd:

Dan is het wachten op het ideale weer om te schilderen.
De onderste laag is de belangrijkste voor een goede hechting.

Na de correcte droogtijd mag de volgende laag, hier in witte strepen.

17apr16, Denderlaan / Forelstraat — 13apr16, Denderlaan / Forelstraat

Ik was benieuwd wat het vervolg werd van het experiment uit 2012.
Dat experiment was goedbedoeld, maar bereikte zijn doel niet: een veilige oversteekplaats voor fietsers creëren.
De Denderlaan en het pad langs de spoorweg is steeds drukker befietst, en oversteken is er vaak autobumpers trotseren.
In plaats van een rood vlak schilderde men nu een soort van Schotse vlag:

Zal dit beter werken dan het rode vlak?
Ik geef het een grote kans.
Het is leesbaarder.

Na een paar dagen snappen veel automobilisten -niet alle- dat het kruis een fietsfunctie heeft.
Het kruis geeft geen leesbaarheid voor de automobilisten die uit de Heirnislaan de bocht om vliegen.

Het rode vlak, aangelegd in 2012, was na twee jaar al aan het afbrokkelen, en na 3 jaar al ferm afgetakeld.

Benieuwd hoe sterk de Schotten hun vlag zal zijn.

Rood (2)

Brood

Forelstrook

Fss, deel 4.
Een liefdesgeschiedenis.

Je lief ken je als geen ander.
Je woon-werkroute is als je lief.
Dagelijks kijk je elkaar in de ogen.
Probleemloos omzeil je elk putje.
Bij putjes of bultjes die niet te omzeilen zijn kan je kiezen tussen slaafs aanvaarden, vloeken of melden.
Of heeft u een ander keuzemenu?

De Stad zou de Stad niet zijn mocht ze de zaken niet grondig aanpakken.
Soms is dat een vloek: als een weg om reden x, y, xy of xyz niet grondig kan aangepakt worden wordt het snel een alibi om jàààrenlang niks te doen.
Soms is dat een zegen.
De masseur, podoloog, shiatsu, manicure, en coiffeur worden elk om beurt besteld.
Het vraagt geduld, maar op het eind van de behandeling zijn de nutsleidingen vernieuwd, de voetpaden en de boordstenen vervangen, en tot slot het asfalt afgeschraapt en hergoten.
We spreken dan over een straat waar er geen operatiezaal aan te pas komt.
De rioleringen blijven zoals ze zijn, en het straatprofiel wordt niet aangepast.
De Forelstraat is zo een straat.
Er zat sleet op de relatie, maar nu bolt het asfalt als nooit tevoren.
Ik herken Forel nog met moeite.
Twee lange okerstroken maken van de Forelstraat de Forelstrook.

Sommige fietsers haalden prompt hun okerkleren uit de kast:

Ter hoogte van zijstraten of bushaltes stopt de coiffure:

Het was een moeilijk geval:

De coiffeur maakte dan ook een paar foutjes:

Wie verstopt er nu dat ze maximaal 30 is?

De eerste dagen was het wèl duidelijk:

Ik dacht nog: die coiffeur komt terug om een nieuwe 30 te zetten, maar hij stuurt voorlopig zijn kat.
Ook de manicure liet een steek vallen.
Dit putje verprutst de liefde soms bruusk, en zou best geëffend worden:

Het conflict tussen fietssuggestiebochten en parkeerauto’s kon je halfweg deze blogpost zien.
En dan was er nog -zucht- de liefdeloze oen.
Zomaar door een verse coiffure zwalpen, aiai!
Zijn/haar wielafdrukribbel is licht verraderlijk.

Tussen Eendrachtstraat en Heernislaan ligt nog een stukje fietspad:

Dat is een aanloopstrook voor de vooropstelstrook.
Een mix van links fss en rechts streepjesfietspad lijkt me geen slecht idee.
Zeker niet waar autofiles voorkomen.

Wie op de linkerhelft van de strook fietst heeft voldoende zicht op mogelijks openslaande portieren.
Er is een beetje afstand mogelijk tot de parkeerstrook.

De fietssuggestiestroken in de Forelstraat zijn een verademing.
Ze passen bij de straat.
Op een maand tijd is het snelheidsremmend effect bij auto’s duidelijk zichtbaar/voelbaar.
Het voelt aan als een gedeelde straat.
Dat komt ook door de intense fietstraffiek.
Fietsers zijn dominanter aanwezig dan voorheen.
Ik weet het, het zijn emoties, geen statistieken.
Zo gaat dat met een lief.

De Forelstraat is een deel van een keten.
Je kan nu oker fietsen van de Kasteellaan tot aan de Racing in de Emanuel Hielstraat.
Morgen beelden hiervan.

Zondvloed (2)

En dan, het vertrouwde benenmaneuver:

Gevonden: tellers

——– Origineel bericht ——–
Onderwerp: Fietstelling Gent 15 mei: de eerste resultaten
Datum: Thu, 15 May 2014 14:45:44 +0200
Van: Stefaan Claeys

Aan alle geïnteresseerden (tellers – pers – stadsdiensten – politiek)

zoals je weet hebben we vanochtend een telling gehouden van alle fietsers die het gebied van de R40 (stadsring) binnen reden. Dat deden we van 7u00 tot 9u00 op 33 verschillende kruispunten. In totaal zijn er 47 kruispunten, maar we deden alle belangrijkste zodat we zeker zijn dat we meer dan 95 % van het werkelijk aantal fietsers geteld hebben.

Wie zijn we: we waren met 37 vrijwilligers, bijeen gebracht via verschillende netwerken zoals GMF of de Fietsersbond. Het initiatief ging uit van de werkgroep fietsnetwerk van Fiets van Troje. Fiets van Troje is de toekomstfabriek voor duurzame mobiliteit in Gent. Het zet experimenten op die een duurzame mobiliteitstoekomst nu al in de praktijk willen uittesten. Bekend zijn de leefstraten, die nu enthousiast opgezet worden in meer en meer Gentse buurten.

Wat willen we: De werkgroep fietsnetwerk wil ook zo’n experiment uitwerken, namelijk de uitrol op korte termijn van een bewegwijzerd, veilig en comfortabel fietsnetwerk naar alle deelgemeenten en buurgemeenten, dat niet langs de grote steenwegen loopt maar wel parallel eraan, door rustige straten. Zo willen we de kans bieden aan toekomstige (jonge en oude) fietsers die vandaag nog niet durven, mogen of willen fietsen naar Gent, en nu dus aangewezen zijn op gemotoriseerd vervoer. De werkgroep tekende (in overleg met met de stadsdiensten) al vier zo’n routes uit, richting Evergem, Destelbergen, Melle en Drongen. Die willen we nu snel op het terrein uitzetten.

Waarom deze telling: Om achteraf te kunnen inschatten wat het effect is van zo’n bewegwijzerde autoluwe route, is het nodig om vooraf een ‘nul’meting te doen. Zowel de evolutie in absolute aantallen interesseert ons, als de verhouding tussen het aantal fietsers dat via de autoluwe route komt dan wel via de klassieke autoroute. We gaan er immers van uit dat een fietsroute niet alleen nieuwe fietsers aantrekt, maar ook een verschuiving teweeg brengt van de klassieke as naar de autoluwe as. Het is onze stellige indruk dat veel autoluwe routes vandaag onvoldoende bekend zijn, ook bij regelmatige fietsers, omdat bewegwijzering ontbreekt.

Wat leverde de telling concreet op: In totaal telden we vanochtend 8.951 fietsen (cijfers van twee telposten zijn nog niet binnen) die tussen 7u00 en 9u00 de stadsring kruisten en richting centrum reden. Opvallend: We zien dat de helft van alle fietsers via slechts 6 kruispunten Gent binnenrijdt, te weten, in afnemende volgorde: Groendreef, Dampoortrotonde, Keizerparkbrug, Forelstraat, Heuvelpoort en Wondelgemstraat. Dat zijn de reeds bestaande hoofdfietsassen (joepie!), maar jammer genoeg ook enkele grote auto-assen waar geregeld ongevallen gebeuren. We stellen vast dat sommige ‘goede’ routes inderdaad nog veel te weinig bekend zijn. Zo komen er vandaag nog drie keer zo veel fietsers via de Wondelgemstraat Gent binnen in plaats van via de veel veiliger en aangenamer Gaardeniersbrug, die een eindje ernaast ligt. We telden voor het plezier ook het aantal bakfietsen: dat waren er 84, dus net niet één procent van het totaal. Samen met de cijfers kwamen vele observaties, suggesties,… binnen die we binnenkort samen zullen bespreken. Verschillende mensen deden ook zijtellingen van bvb e-bikes, voetgangers, uitrijdend verkeer… Ook dit opent mogelijkheden voor gesprek en vervolgtellingen.

Wat is de wetenschappelijke waarde van deze cijfers: Deze telling is niet meer en niet minder dan een momentopname, en dus niet zomaar statistisch ‘valabel’. Belangrijke factoren zoals weersgesteldheid, dag van de week, de blokperiode,… hebben een belangrijke invloed op het totaal aantal fietsers. Toch kunnen we die factoren (groten)deels neutraliseren, door de komende jaren telkens omstreeks dezelfde periode te tellen op een zelfde dag in de week. De factor ‘weer’ kan dankzij de permanente telpunten van de stad (enigszins) verrekend worden.

Aan ieder die bijdroeg op gelijk welke manier, zeer wel bedankt! Dit hebben we op nauwelijks één week georganiseerd.
Velen gaven al aan verder te willen meewerken met de groep – wordt dus zeker vervolgd.

namens de groep,
Stefaan Claeys

——————————————————————————————

En ja hoor, dit was de eerste fietser op telpost Forelstraat:

Dit waren de eerste kinderen:

De cijfers op deze telpost tonen mooi het verloop van de ochtendspits:
7u-7u15: 15
7u15-7u30: 17
7u30-7u45: 53
7u45-8u00: 88
8u00-8u15: 172
8u15-8u30: 122
8u30-8u45: 93
8u45-9u00: 82
totaal: 642

Bekijk de hoe de golven fietsers aanzwellen.

De twee grootste golven telden 28 fietsers, niet toevallig tussen 8u en 8u15.

Ik telde al vaker op dit kruispunt, en was vooral blij verrast hoeveel lagere schoolkinderen mee fietsen:

Twee uur observeren is ook: ergernis en verwondering.
Ergernis over de puber die, koptelefoon op het pukkelhoofd, halfweg de roodlichtfase ongegeneerd het kruispunt dwarste.
Hij had wel goed gekeken, gelukkig maar.
De zot die flagrant van Dampoort naar Heuvelpoort door een paar seconden rood vlamde keek enkel naar zijn lief.
Sommige fietsers gingen al in de rem.
Chauffeurs van zware vrachtwagens die GSMen, zucht, op deze weg…
Verwondering over het aantal fietsers die op de fietspadloze Heernislaan fietsen, ik schat op die twee uur toch een twintigtal, zelfs een elektrische bakfiets.

Verwondering over het huwelijk tussen een kinderzitje en een bananendoos:

Maar de hoofdprijs verwondering ging naar de eekhoornachtige tweewielers die deze telling niet haalden:

Het contrast met (op de achtergrond) de meest desolate bushalte van het land kon niet groter zijn.

Piraten

Reflex

Ja hand/arm uitsteken voor je afslaat: een pure reflex is makkelijkst.

	JanFi op Opnieuw.
	yves op Opnieuw.
	Jan op Opnieuw.
	Ruben op Opnieuw.
	Els op Opnieuw.
	thyswim op Opnieuw.
	philipv61 op Melding via mail: “Dit z…
	Philip verkercke op Overstroming, the sequel
	tom op Melding: de racebocht
	JanG op De Dampoortwende
	Steven op De Dampoortwende
	moi op De Dampoortwende
	Paul op De Dampoortwende
	Paul op De Dampoortwende
	Hilde op De Dampoortwende

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk:

Share this:

Vind ik leuk: