Gentbrugge (3)

Manman! Televisie is een sterk medium. Vergeef me deze open deur. Komt u binnen! Zet u, en kijk mee tv!

Wie Joris Hessels theater zag spelen bij Studio Orka, of plaatjes draaien in Radio Gaga wist al dat zijn stem en ogen -samen met bloedbroeder Dominiek Van Malderen- een rechtstreekse lijn hebben met de traanklieren van de modale medemens. En aangezien ik een modale medemens ben zorg ik ervoor om dan een zakdoek bij de hand te hebben.

Daarnet was het weer prijs, maar op een – pwiew!- onverwachts moment. Ongeveer hier:

Dat kwam binnen, zoveel loslaten in een paar seconden. En vooral: zo herkenbaar. Als ouder weet je teveel. Je wéét dat het gevaar begint aan de voordeur. Je weet in welk soort automaatschappij we leven. Het herinnerde me nogmaals aan de jaren dat mijn kinderen begonnen met alleen naar school fietsen. Mijn teerbeminde gebruikt het woord “voorzichtig” hoofdzakelijk aan de voordeur. Ook tegen mij. Veel draait om gedrag. En minstens evenveel draait om infrastructuur. Goede infrastructuur is bedacht door verkeersdeskundigen met diep inzicht in gedrag, en aangelegd door ingenieurs met diep inzicht in constructies.

“Gentbrugge” is strelende televisie. I loved it. Geen grammetje spanning of sensatie. Verhalen over modale medemensen. Gesprekken mèt modale medemensen. Eddy Wally, een lach. Liberia, een traan. Al ben ik over Gentbrugge 769% bevooroordeeld. Na 5 (of was het 6?) woonplekken in 9000 lokte de liefde me in 1989 naar het (toen) grauwste deeltje van Gentbrugge. Jarenlang had ik gefietst tussen de 3 torens van Gent, kop in de lucht, maar voor de liefde van Queen M trok ik volgaarne naar het grijze, lawaaierige rijk van de staalnetten: de Sas- en Bassijnwijk. Kleur was er taboe, want de staalverwerkende fabrieken gaven kleur prompt een grauwe tint. Lady L en Lady T groeiden op in dit “stedelijk herwaarderingsgebied”, en gingen in het hemelse Guldenmeersje naar de kleuterklassen van juf Marijke en juf Monique. Rechtover de kleuterschool stond het enige ècht mooie huis van de wijk. Op één van de heetste julinachten van 1994 werd lady S thuis in de Kerkstraat geboren. Maar we verkochten Queen M haar huis aan twee dames, staken de Schelde over, en gingen vijf straten verder wonen.

Anno 2019 gaat onze plooifiets voor onderhoud naar de fietswinkel waar tot begin deze eeuw een bankkantoor was. In dat kantoor tekenden we in 1995 onze hypothecaire lening. Op dat plein woont nu de Joris zie.

We hadden getwijfeld tussen de stad en het platteland. Het platteland zou betekenen: 2 auto’s, en véél kindertaxiritten. Het werd de stad. Lady S vroeg vorige week op fietstocht naar Bassevelde nog of we ooit overwogen hadden om op den buiten te gaan wonen. Ik vertelde het verleden. Zij vertelde hoe blij ze was dat ze in de stad was opgegroeid. Dat kwam prettig binnen. Even zalig is het dat steeds meer mensen bewust die stadskeuze maken. Elk op zijn/haar manier.

In “Gentbrugge” out Joris zich bijna nonstop als een fietser. Met de fiets naar de bakker. Met de fiets naar de crèche.

Daar is niks speciaals mee. Behalve dat dat in weinig tv-programma’s te zien is, want geen spanning of sensatie. Hier is het simpelweg: evident. Zoals bij steeds meer modale mensen. Benieuwd naar de komende weken “Gentbrugge”!

Meer lezen over Gentbrugge? Op Fietsbult verscheen in 2008: Gentbrugge (1), en in 2014 Gentbrugge (2).

Oh ja, nu we toch over Gentbrugge bezig zijn: deze namiddag zagen we dit Facebookbericht passeren:

Het brokkelviaduct

In een uithoek van Ledeberg gebruikt één of andere autorijschool een stuk onder het viaduct van de B401 als oefenterrein.
Vlak daarnaast volgt het fietspad richting Merelbeke de Bovenschelde.

05jan19, jaagpad Ledeberg

Op het oefenterrein gaat het er soms schools aan toe.
Getuige daarvan de twee naar buiten geplooide afsluitingen, die het fietspad smaller maken:

05jan19, jaagpad Ledeberg

Kwam dat door “schoolse maneuvers”?
Of was het een pedaalstoot bij het schrikken van een vallend brokstukje van de B401?
Wie zal het zeggen?
Zou de rijschool weten dat er soms betonstukjes nederdalen?
Zou Agentschap Wegen en Verkeer het weten?
Zou de NMBS het weten?
Of is dat hun zorg niet, maar die van Infrabel?

05jan19, Frans de Mildreef

Zou de Vlaamse Waterweg weten wat er soms in de Bovenschelde valt?
Zou de Stad Gent weten dat de bewoners van de Meierij in het hetzelfde betonrotschuitje zitten als de Gentbruggenaars naast de E17?
Ik zou het niet weten.

Het viaduct van de grote broer van de B401, de E17, staat al een poos in de schijnwerpers.
De Gentbrugse burgerbeweging ViaduKaduk kaart de bedenkelijke staat van het viaduct reeds een paar jaar aan.
Wie het viaduct bekijkt ziet flink wat betonijzer:

05jan19, Brusselsesteenweg

05jan19, Brusselsesteenweg

Roestend betonijzer zwelt, en duwt zo de buitenste betonschil weg.
Die schil kan als keitjes naar beneden vallen, maar evengoed als scherpe betonschijfjes, of als zware brokken.
Na een bijna fataal incident met een bus van de Lijn kon het Agentschap Wegen en Verkeer niet langer de hete aardappelbrok voor zich uit schuiven.
In allerijl werden de busstalling van de Lijn, de Park & Ride en de fietsenstallingen onder het viaduct ontruimd:

05 jan19, Land van Rodelaan

05 jan19, Land van Rodelaan

De problemen met vallende betonbrokjes situeren zich louter rond de pilaren.
Daardoor kan de doorgang voor fietsers en voetgangers vanuit de parallele straten behouden blijven.
Aan de pilaren naast de Brusselsesteenweg is het andere koek.
Daar werden voor fietsers en voetgangers “veilige doorgangen” gecreëerd.
Die doorgangen voelen wereldvreemd aan.
Ze zijn smal en laag:

05jan19, Brusselsesteenweg

05jan19, Brusselsesteenweg

Bekijk hoe de fietsers zich bukken:

05jan19, Brusselsesteenweg

05jan19, Brusselsesteenweg

“Veilig” is een rekbaar begrip.
De werkmannen deden hun best.
Ze plooiden de uitstekende metalen pinnen, en sierden ze kersboomgewijs met signaallint:

05jan19, Brusselsesteenweg

05jan19, Brusselsesteenweg

Een paar “plafonds” buigen door onder het water:

05jan19, Brusselsesteenweg

05jan19, Brusselsesteenweg

Minstens even belangrijk: niets zegt mij dat hier geen scherp betonblokje door kan suizen.
Van waar haal ik de theorie van de scherpe betonblokjes?
Van het viaduct van de B401 in Ledeberg.
Daar had ik ergens in november al eens een betonschijf zien liggen.
Ik dacht nog: laat me dit aan ViaduKaduk melden.
De E17 en de B401 zijn tweelingbroers van hetzelfde geboortejaar.
Maar er waren dringender dingen aan mijn hoofd.
Pas na het incident met de bus van de Lijn drong de ernst tot me door.
En ik dacht dat de onvermijdelijke en grondige controle door Agentschap Wegen en Verkeer het wel zou vinden.
Maar niet zo.
De betonschijf uit november lag er gisteren nog steeds, samen met een paar kleinere exemplaren:

05jan19, Frans de Mildreef

05jan19, Frans de Mildreef

Wie omhoog kijkt ziet de natte boosdoener, en ook een paar loshangende stukje beton.

05jan19, Frans de Mildreef

05jan19, Frans de Mildreef

05jan19, Frans de Mildreef

05jan19, Frans de Mildreef

Ook hier in Ledeberg zijn netten tegen vallende betonbrokjes nodig.
Er passeren dagelijks honderden fietsers, joggers en wandelaars:

05jan19, jaagpad Bovenschelde

Hoe groot is zo’n vallend betonstuk?
Dat varieert.
Dit zijn de stukken die ik mee naar huis nam:

05jan19

Het kleinste is het scherpste.

05jan19

Het grootste stuk weegt een goede 200 gram:

05jan19

Onder de E17 en B401 lopen verschillende bruggen en viaducten.

Zouden die allemaal nagekeken zijn?
Om u gerust te stellen: aan het viaduct van de E17 met de geplaagde Jozef Vervaenestraat is geen centimeter roest betonijzer te zien.
Hoe herken je een brokkelsteen van een viaduct?
Brokkelbeton heeft meestal een bruinrode roeststreep.
Links een stuk van de Berlijnse muur anno 1990, rechts een stuk van de B401 anno 2018:

06jan19

Je kan mooi de lijn van het vroegere betonijzer in de Berlijnse muur zien.

Meer weten over de Gentbrugse brokkelviaduct?

05jan19, Brusselsesteenweg

Graag stapvoets

Er zijn de werven waar fietsers dan maar een poosje moeten wandelen.
Waarom?
Stel geen vragen, bekijk de beelden:

07apr18, Brugsevaart

07apr18, Brugsevaart

Ok, die container had niks/niks te maken met de werf van de signalisatie.
Er zijn de werven waar signalisatie bouwt aan wederzijds respect:

03apr18, Emiel Verhaerenlaan

Merelbeke station

Merelbeke station ligt op grondgebied Gent.
Of toch minstens het stationsgebouw.
Misschien ligt het perron wel in Merelbeke…
Die hoek van Gent, een drielandenpunt met Melle en Merelbeke, was tot voor een paar jaar het perfecte pleidooi voor fusies op basis van àndere normen dan die van 1977.
Toen fusioneerden het grootste deel van de steden en gemeentes op basis van de bestaande gemeentegrenzen.
Deze hoek van Gent zit nokvol spoor- water en autowegen:

Misschien waren hier andere, rationeler te beheren gemeentegrenzen te verzinnen.
Want was deze bestuurlijke versplintering niet één van de hoofdoorzaken van de verwaarlozing van deze uithoek van Gent, Melle en Merelbeke?
Maar kijk: na jaren van versplinterde fietspadingrepen en –ingreepjes -soms grappig, soms triest- gaat het aan die kant van Gent eindelijk-eindelijk de goede richting uit.
Zo gaat volgende week de Gentse entree van de Hundelgemsesteenweg op de schop.

27jul17, Hundelgemsesteenweg

27jul17, Hundelgemsesteenweg

27jul17, Hundelgemsesteenweg

We schreven erover in 2008.
De titel zegt alles: 150 meter.
Het was en is een schande van een missing link.
De Fietsersbond haalde het jarenlang aan als voorbeeld van hoe Gent het vooral niet moest doen.
Maar tegen eind dit jaar wordt fietsen voor Gentenaars en Merelbekenaars er een pak veiliger.
Daarna volgt hopelijk snel de heraanleg van de tramlijn van Botermarkt tot Moscou, want de Jozef Vervaenestraat is een even grote schande als de Hundelgemsesteenweg.
En de staat van het asfalt richting Botermarkt evolueert naar solidariteit met de Vervaenestraat:

27jul17, Hundelgemsesteenweg

Terug naar het begin, wat dat is goed nieuws.
Begin juli is de missing link vlàk voor het stationsgebouw van Merelbeke Station deskundig weggewerkt:

23jul17, Mellestraat

23jul17, Mellestraat

Nieuw in Gentbrugge

Ruimte is alles.
Met een fiets een weg van meer dan 10 meter breedte dwarsen wordt zoveel veiliger als er een middeneiland is, en auto’s in elke richting maar één rijvak hebben.
Ik ervaar dat dagelijks aan de Jan Delvinlaan.

Gentbrugge heeft een autostrade met daaronder een spoorweg met dààronder nog een steenweg en een kluts gemeentewegen.
Wegen gebouwd als knikkerbanen in het zand op het strand van Middelkerke.
Mobiliteit in etages / verdiepingen.
Racebaantjes stapelen.
Afgelopen eeuw waren planners en wegenbouwers daar sterk in.
Allemaal droomden ze mee met de Franse architect Le Corbusier.
De brave man had mooie ideeën, en overdreef als een parvenu.
Een soort van tè utopisch vooruitgangsdenken.
Stapelen in beton voor gevorderden.
Bekijk dit plan voor een parkeergarage over de Seine in Parijs:

22apr17, Gemeentemuseum Den Haag

Van bovenaf bekeken is dit een estetisch object.
Maar beeld je deze molog in, zwevend boven de kronkelende Seine…

Ondanks dat racebaantjes stapelen bleef er voor fietsers in het Gentse vooruitgangsdenken decennia lang geen plaats over.
Want fietsen was toch iets voor arme mensen?
De huidige generatie stedebouwkundigen en mobiliteitsplanners hebben dus veel kromme ideeën / vlakke asfaltvlaktes recht te zetten.
In Gentbrugge loopt een werf om doorheen de Land van Rodelaan een veilige fietsoversteekplaats te leggen.
Dit is de zone:

Het zou me niet verbazen mocht de Oude Brusselseweg ooit een fietsstraat worden, een fietsas van Melle tot hartje Gent:

02mei17, Oude Brusselseweg

02mei17, Oude Brusselseweg

02mei17, Oude Brusselseweg

Realitycheck… ogen dicht… dit was het voorheen:

Oude Brusselseweg cfr Google, augustus 2014

Dit is de oversteekplaats:

02mei17, Oude Brusselseweg / Land van Rodelaan

02mei17, Oude Brusselseweg / Land van Rodelaan

02mei17, Oude Brusselseweg / Land van Rodelaan

02mei17, Oude Brusselseweg / Land van Rodelaan

02mei17, Oude Brusselseweg / Land van Rodelaan

02mei17, Land van Rodelaan

02mei17, Land van Rodelaan

02mei17, Land van Rodelaan

Ook hier weer: kinderen met blinkend nieuwe fietshelmen, omringd door een ijverig wijzende ouder.

02mei17, Land van Rodelaan

02mei17, Land van Rodelaan

Toeval?
Inbeelding?
Of ook hier het Circulatieplaneffect?

02mei17, Land van Rodelaan / Henri Pirennelaan

02mei17, Land van Rodelaan / Henri Pirennelaan

02mei17, Henri Pirennelaan

Het kruispunt Henri Pirennelaan / Watertorenstraat is nog een werfzone:

02mei17, Henri Pirennelaan

02mei17, Henri Pirennelaan

Wie wil er nog terug naar dit?

Land van Rodelaan cfr Google, augustus 2014

Sterk

Het is er het weer voor:

Vandaag hoorde ik een dame nog zeggen: op je fiets voel je tenminste het weer.

Als u nog niet naar buiten gekeken hebt, het witte tapijt ligt over Gent.
Geniet ervan!

De saskes (3)

Mobiliteit is méér dan ooit een actueel thema.
We verplaatsen ons meer dan ooit.
Autogebruikers komen meer dan ooit vast te zitten.
En: het groeiend autobezit ontregelt steeds meer het openbare leven.
Steden worden erdoor ontmenselijkt.
De opwarming van de aarde wordt voelbaar.
Plus: er is een grotendeels autoloze stedelijke generatie op komst.
Dat zijn jonge mensen die (proberen te) kiezen voor de aankoop van een huis, en daardoor niet kunnen of willen kiezen voor een auto.
De optelsom hiervan is een mix aan redenen waardoor steeds meer mensen verder kijken dan hun eigen voetpad / parkeerplaats.
Het algemeen belangdenken groeit, hoera!
Lokale groepen zoals Ledeberg Breekt Uit, Velo-Droom (Sint-Amandsberg en de werkgroep Sint-Pieters-Buiten willen via mobiliteitsingrepen tot een meer leefbare buurt en stad komen.
Denktank De Fiets van Troje ontvelt momenteel tot Lab van Troje, en promoot onder andere leefstraten en fietsroutes.
Ook aan UGent wordt men wakker.
UGent1010 is ook met mobiliteit bezig.
Dat wordt een mooie lente :).

29nov14, 11u00, Vlaamsekaai

Net als Fietsersbond Gent zijn dat allemaal mensen met een opleiding of dagtaak, die een deel van hun vrije tijd inzetten voor een “andere” mobiliteit.
Zaterdag kwam een nieuw initiatief naar buiten.
Buurtbewoners van de wijken rond de saskes willen dat deze sluis op korte termijn fiets- en voetgangersvriendelijker wordt.

29nov14, 11u08, Vlaamsekaai

De saskes (bekijk de locatie hier) zijn voor mij een symbool van ons mistig mobiliteitsverleden.
Symbool van van hokjesdenken en administratieve versplintering als spelbrekers van ambitie en slagkracht voor fietsbeleid.
De Saskes waren een belangrijke, evidente schakel in het allereerste fietsplan uit vorige eeuw.
Het stond op de eerste fietskaarten van de Stad Gent als onderdeel van een fietsroute.
But something went wrong.
De schakel werd missing link.
“Bevoegde ambtenaren” van W&Z (Waterwegen en Zeekanaal) konden of wilden niks doen.
Het woord “fiets” staat ook nergens in de huidige beheersovereenkomst van Waterwegen en Zeekanaal.
Daar heeft de Vlaamse regering een verantwoordelijkheid.
In 2016 start een nieuwe beheersovereenkomst.
Of kiest ze liever voor het huidige gedoogbeleid, een juridische erfenis uit de 19e eeuw?

29nov14, 11u10, Vlaamsekaai

Toen W&Z nog kantoor hield op de Nederkouter vroeg ik eens aan een ingenieur tekst en uitleg over de Saskes.
De man is ondertussen op pensioen, dus ik kan vrijuit schrijven.
Kort samengevat: deze sluis lag op de scheidingslijn tussen Zeeschelde en Bovenschelde, en bijgevolg claimden beide administraties de bevoegdheid.
In het administratees: “een grijze zone”.
Dat was een deeltje van het verhaal.
Sommigen wilden het Gentse stedelijk fietsbeleid ondersteunen.
Ook al staat dat niet in de beheersovereenkomst van W&Z.
De ingenieur in kwestie had vele fietsvriendelijke ingrepen gerealiseerd.
Ik had de indruk dat hij zijn werk met een algemeen belangbril bekeek.
Ten tijde van het gesprek klonk hij zacht moedeloos.
Ja, hij geloofde dat een fietsbrugje aan de saskes zinvol was.
Nee, hij had niet de mogelijkheid dat te realiseren.
Want… .
Budget… .
Reorganisatie… .
Structuur… .

29nov14, 11u11, Saskes

29nov14, 11u09, Vlaamsekaai

Maar kijk, we zijn een kleine 10 jaar verder.
Het blijft een joekel van een missing link.
De geesten zijn misschien gerijpt.
Ook al leeft in de hoofden van sommigen nog zuur sentiment.
Op Facebook kan je bijvoorbeeld dit lezen: Niet overdrijven hé ! De sluisdeur was nooit bedoeld als fietspad. Nog geen kilometer verder is er een nieuwe brug voor fietsers. ‘l Lijkt me meer een actie van mediageile Gentse mandatarissen.
Deze man denkt duidelijk vanuit zijn sofa of autozetel.
Wie dagelijks vanuit het Scheldeoord of Sint-Amandsberg naar Gentbrugge wil fietsen heeft daar zeker een boodschap aan.

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

De stad Gent is allang vragende partij voor een link.
AWV creëerde eind 2009 een tweerichtingsfietspad tot aan de Saskes.
Een goedkope poutrelbrug naast de sluisdeur kan symbool worden van slagkracht en samenwerking aan een leefbare stad.

Meer lezen over de Saskes?
De allereerste klungelige Fietsbult uit 2008 ging erover.
Later volgde nog het verhaal van de voetgangerssluizen, deze cursus hef- en tiltechnieken, de droom, en de doehetzelver.

Als uitsmijter:

29nov14, 11u11, Saskes

De sterke fietser wenste de actievoerders gemeend veel succes.