De werf van de tramlijnverlenging naar Zwijnaarde kreeg een tweede adem.
Het gaat weer vooruit.
Je kreeg maar nergens te lezen waarom fase één aan de kant van Zwijnaarde Dorp zo verdomd lang moest duren.
Het wegenontwerp aan de bibliotheek stelt me teleur.
Staduitwaarts moeten fietsers over de sporen rechtdoor, terwijl net hier een boog langs de bibliotheek geen omweg maar een bestemming was geweest:
Ik zie het dagelijks tafereel “ik ben een haastige tram en ik bel tot je aan de kant gaat staan” al voor me.
Gemiste kans.
Misschien was het hier mogelijk om het fietspad buitenom -lees: niet over de tramsporen te leiden.
Nadeel: de overburen van de bibliotheek hebben dan maar een fietspad in één richting.
Toch lijkt me dit een oversteek die niet-assertieve fietsers (lees: bejaarden en ouders met kleine kinderen) zullen verachten of vermijden.
It’s a thin line between tram en trauma.
Positief: de overgangen zijn prima vlak, geen boordsteengedoe meer:
Vanuit de Adolphe della Faillelaan is er een vlotte voorlopige overgang naar het fietspad:
Staduitwaarts is eerder “hindernissen voor gevorderden”:

De tweede zone op Heerweg Noord heeft een keurige fietsomleiding:
Voelt fietsend Zwijnaarde dat ook zo aan?

