Zaterdag 20 mei is lintjesdag.
Dan gaat de decennialang vervloekte Brabantdam kasseiloos open voor het tramverkeer.
Dat kasseiloze is héél belangrijk.
Help mijn hersencellen: was dit in Gent nu het allerlaatste stuk tramsporen met kasseien rond?
Oei, nog niet.
Coupure rechts telt niet mee: daar ligt een fietspad naast de rijweg met tramsporen, al hebben die antieke fietspadtegels de neiging om kassei te spelen, waardoor fietsers er vallen.
Ai.
De Veldstraat combineert de kassei met tramsporen in één richting.
Waar nog?
Sassevaart!
Waar nog?
Mijn cellen werken op dit nachtelijk uur op de trein nog verdomd goed.
Maar de hellevaart op de knotsige kasseien annex tramsporen van Papegaaistraat, Gebroeders Vandeveldestraat, Vogelmarkt en Brabantdam is definitief voorbij!
De Brabantdam kreeg uiteindelijk toch een andere look dan we ooit in de kranten zagen.
Voetgangers worden afgeschermd door paaltjes.
Fietsers blijven best een halve meter van die paaltjes.
Als de tramchauffeurs zich nu gedragen, en fietsers niet wegrinkelen, is het voetpadfietsen in de Brabantdam definitief verleden tijd.
In de kasseientijd was dit voor velen dè manier om te overleven.
De Kouter en Brabantdam krijgen er nu ook een busstrook bij:
Nogmaals wordt leesbaar waar de Stad en / of de Lijn de fietsers liefst zien fietsen:
Zalig trouwens dat de tramsporenkant van de Kouter mee opgekuist werd.
Wil dat zeggen dat je nu van Rozemarijntjesbrug naar Zuid kan fietsen op een tramroute met een nonstop egaal wegdek?
Helaas niet.
De Zonnestraat werd helaas niet mee aangepakt.
Dat is voor later, samen met het Koophandelsplein.
In de Zonnestraat zullen komende jaren nog veel fietsers vallen, tenzij de Lijn zijn verantwoordelijkheid neemt en zijn halve meter naast de sporen onderhoudt.
Wat opvalt: zo goed als alle de Gentse wegendossiers met tramsporen uit eind twintigste, begin éénentwintigste eeuw in de kuip van Gent waren of zijn al kapotgereden.
Dikke lagen gewapend beton en tramrailpanelen doen nu al een paar jaren hun intrede.
Hierover heb ik nog nooit een openbaar debat gehoord.
Niet om te fingerpointen naar politici en ambtenaren van de vorige decennia, maar om het maatschappelijk inzicht te vergroten.
Tussen haakjes: de opkuis van die erfenis -samen met de aanpak van de vooroorlogse straten en rioleringen- resulteert dat er komende decennia altijd, altijd, altijd wegenwerven aan de gang zullen zijn, ook op hoofdassen.
Bekijk bijvoorbeeld de staat van de Kortrijksepoortstraat en Nederkouter.
Fietsen is/wordt méér dan ooit de manier om je klokvast te verplaatsen.
Mobiliteit degelijk organiseren is een werk van lange adem, en een soort hinkstapspringen in een publieke opinie die de perfectie verwacht.
Het zou goed zijn mocht hier een soort van tienjarenplan bekend gemaakt worden, met uiteraard een helder verschil tussen ambitie en realiteit.
Een vraag: voelt voor u tussen de sporen fietsen aan als de correcte plaats?
Of verkiest u de rechterkant van de sporen?
In beide gevallen: waarom?
