22 april 2014 gaf Jandefietser op deze blog een Engelse les.
Daarin promootte hij de sharrow.
Aan het Sint-Pietersstation duikt een variant van de sharrow op.
Het Koningin Maria-Hendrikaplein is al jaren een ongestructureerd zootje.
Mijn chérie komt er gemiddeld éénmaal per maand, en vloekt na afloop steevast op de onleesbaarheid om “de put” (haar koosnaampje voor de ondergrondse stalling) te bereiken.
Ze is niet de enige.
Ik heb er al veel stationsgebruikers de weg gewezen, want ook fietsbewegwijzering (zelfs richting centrum of UZ) ontbreekt.
Een integrale heraanleg is (cfr de huidige info) gepland in de eindfase van de stationswerken, lees: pakweg 2025/2026. (dus pas na twee gemeenteraadsverkiezingen, die van 2018 en die van 2024)
Tot zolang moeten we het met de huidige tramsporen, loop- en fietslijnen uitzingen.
De beschermde bomencirkel op het oude plein is -samen met stationsluifel- de dominant bepalende factor, wat de bewegingsruimte van de verkeersplanners uitdagend beperkt.
De toegang tot de ondergrondse fietsenstalling-in-aangroei leek (anno 2000) ergens tussen de soep en de patatten in het project geschoven.
Meer nog: een toekomstgericht mobiliteitsplan voor fietsers van en naar de grote ondergrondse stationsstalling ontbrak van bij aanvang.
Werden ondertussen even dominant bepalend: de autoinrit voor de kiss & ride, de helling naar het VAC (Vlaams Administratief Centrum), de hellende tuin, de eerste helft van het(ondertussen al deels heraangelegde) busstation, en de helling naar de fietsenstalling.
Fietsersbond Gent zit sinds pakweg 2006 mee aan tafel in de klankbordgroep van het project Gent Sint-Pieters (alle verslagen hier.
Ons doel is simpel: de evolutie van het complexe project opvolgen, en waar nodig de fietsfailures aankaarten.
In het begin leek dat hopeloos.
De NMBS bleek soms de grootste tanker ter wereld.
Of was het De Lijn?
Of Eurostation, de vastgoedpoot van de NMBS?
Of de Stad?
Of de aannemers?
In ieder geval: niemand had de eindregie over de aannemers, laat staan de eindverantwoordelijkheid van het totale project.
Herinner je bijvoorbeeld deze Fietsbult met als titel “Lomp²”.
Dit zijn alle Fietsbulten met “Project Gent Sint-Pieters”.
Maar kijk, ook een vloot tankschepen kan keren.
Jaar aan jaar steeg de gevoeligheid om fietsverkeer (dan toch) ernstig te nemen.
De leesbaarheid van het stationsplein- of beter: het gebrek daaraan- is op de klankbordgroep al een paar jaar een complex thema.
De uitvoering liet op zich wachten.
Afgelopen weken kwamen er eindelijk ook daden.
Op het eerste zicht lijkt het me een forse verbetering.
Het pad tussen Koning Boudewijnstraat/Koningin Fabiolalaan en Koning Albertlaan werd ontdubbeld:
Zebrapaden krijgen een (op Vlaams nivo ontwikkelde) waarschuwing voor de trams, voertuigen met eeuwigdurende voorrang:
Daar ontbreekt nog de rode verf.
Ook de fietsoversteken kunnen zo’n waarschuwing gebruiken, of wordt het dan teveel van het goede?
De combinatie van scharrows, klassieke pijlen op kruispunten en fietssymbolen werkt.
Op deze nieuwe fietsroute richting Koning Albertlaan ontbreekt op het kruispunt nog een pijl rechtdoor en linksaf.
De eerste keer dat ik er passeerde vond ik het fietspad richting Albertlaan niet vanzelf.
Als een schaap volgde ik de sharrows. 🙂
Zijn ze het simpelweg vergeten schilderen? (dit schilderwerk is een complexe klus)
Belangrijkste pluspunt: er loopt nu een bijna rechte fietsas tussen de Prinses Clementinalaan, de hoofdingang van het station, en de helling naar de overdekte fietsstalling.
Dat is ook handig voor de snel groeiende groep plooifietsers.
De centrale voetgangersas kreeg het juridische statuut van woonerf:
Dat lijkt me de juridische vertaling van “shared space”.
Het is er eventjes geen fietspad.
Fietsers worden geacht zich aan te passen aan de (vaak immense) voetgangersstroom, een concept dat me evident lijkt.
Deze oversteek is de enige die me zorgen baart:
Is hij veilig genoeg?
We waren als Fietsersbond ook vragende partij voor een leesbare fietsoversteek op de Koningin Elisabethlaan, fietsend vanuit de Koningin Astridlaan.
Daar is nog geen spoor van te zien.
De verfwerken zijn nog niet rond.
Hopelijk is deze oversteekplaats voor begin september.
Wat denkt u als dagelijkse passant van de verschillende nieuwe situaties?
Ik ben in ieder geval fan van deze vorm van leesbaarheid.
Ze kan helpen om onverwachtse en complexe tramspoor- en kruispuntsituaties helderder te krijgen.
Een voorbeeld?
Gisteren reed ik dit mij onbekende fietspad knal voorbij.
Hoe kwam dat?
(1) het verkeersbord staat verstopt achter de blauwe paal van de Lijn
(2) ik focus op het wegdek met tramrails, op de kwaliteit van het putdeksel tussen de rails (die zijn vaak gevaarlijk oneffen) en op het naderende kruispunt.
Drie sharrows zijn hier welkom.
Fietsbult 