Niet alle warenhuizen slagen erin het potentieel aan fietsende klanten te verzilveren. Neem nu de Ledebergse vestiging van een grote landelijke keten. Op een zaterdagochtend staan hier gemakkelijk een tiental buitenmaatse fietsen: fietskarren, bakfietsen, en gewone fietsen met dermate veel fietstassen dat ze niet in de gewone fietsrekken passen.
Colruyt Ledeberg, 9 januari 2021
Aantal plaatsen voorzien voor auto’s: ongeveer 130. Honderd dertig.
Aantal plaatsen voorzien voor buitenmaatse fietsen: nul.
Gevolg: chaos.
Fietsers hoeden zich er doorgaans voor om een autoplek in te nemen. Dat leidt in de praktijk vaker wel dan niet tot vervelende woordenwisselingen met autobestuurders. Helaas plaatsen sommigen hun bakfiets dan maar voor de nooduitgang.
Hoe veel extra klanten zouden de weg naar dit warenhuis vinden indien 3 autoplekken werden opgeofferd om 10 plekken voor buitenmaatse fietsen te voorzien?
Of, erger, wat als de vluchtwegen bij een noodgeval geblokkeerd blijken door buitenmaatse fietsen?
Een oproep aan commercieel directeurs en veiligheidsverantwoordelijken van warenhuizen: pas uw buitenterrein aan aan de diverse vervoersvormen van deze eeuw!
Colruyt Ledeberg, 9 januari 2021Parking van Colruyt Ledeberg
Het enige wat zeker is is dat niets zeker is. En toch proberen we ons leven en onze maatschappij te omringen met zekerheden. Bijvoorbeeld door planningen. IJkpunten in kalenders helpen daarbij, zeker in de bouw. Een desastreuze verbouwing kan de laatste twee weken voor de opening van de winkel of de verhuis van de bewoners miraculeus afgewerkt geraken. Al ken ik voldoende gebouwen waar ze 10 jaar na de opening nog steeds de kinderziekten aan het wegwerken zijn.
Het bouwverlof is een belangrijk ijkpunt, zeker in de lokale wegenbouw. De start van het schooljaar is er nog zo één. Begin juli was een werknemer van de aannemer van de Louisa d’Havébrug nog helder optimistisch: 1 september ging de brug open, tegen de opening van de scholen. In de eerste helft van augustus kwam vanuit de Stad het signaal dat de opening gepland werd op maandag 7 september. Vrijdag klonk het uit de werfmonden “Noch eine Monate!” of “The end of the month.” (lees de update onderaan dit bericht) Via Ledeberg Breekt Uit hoorden we dat er nog balustrades ontbraken. Dat blijkt te kloppen:
01sep20, Louisa d’Havébrug kant Stropkaai
Is het de onderaannemer die zich vergist / verblunderd heeft? Of komt het goed uit voor de hoofdaannemer? Of allebei?
01sep20, Louisa d’Havébrug kant Stropkaai
Aan de overkant is de aansluiting met Ledeberg via de Henri-Joseph Reystraat (naast de Zuiderpoorttoren) zo goed als klaar:
30aug20, Marie Sassepad
01sep20, Marie Sassepad & Louisa d’Havébrug
01sep20, Marie Sassepad
Op het eerste zicht lijkt dat een rotonde, gevolgd door een soort shared spaceplein. Die rotonde wordt naar ik vermoed eerder een soort kruispunt, ik ben benieuwd.
Komende jaren zal het er tijdens de renovatie van de Stropbrug best druk zijn. Ik vermoed zelfs dat de shared spacebrug met zoveel voetgangers en fietsers in de spitsuren eerder smal zal aanvoelen. Laat ons afwachten… .
De aansluiting met het jaagpad richting Gent en richting Merelbeke ligt er nog niet. Richting Gent is het een kwestie van aan te sluiten op het jaagpad. Dat kan snel gaan.
05sep20, Marie Sassepad
Of wordt het wachten op een ander plan, en voor fietsers behelpen langs het voorlopige fietspad?
05sep20, voorlopig en definitief Marie Sassepad
Richting Merelbeke is voor mij een verrassing.
05sep20, Bellevuestraat / Marie Sassepad
Het lijkt nu alsof het wachten is op de aanleg van het Zuiderpoortpark, of vergis ik me?
visualisatie uit 2016 (bron: website Stad Gent)
Deze laatste werffase kant Ledeberg is afgelopen weken eerder rommelig en erg fietsonvriendelijk. Stijl: wees blij dat er iets nieuws komt, en trek ondertussen uw plan…
01sep20, Heni-Joseph Reystraat
De asfaltweg ligt er symbolisch, want als fietser moet je naar links over de aarde en de boordsteen:
05sep20, voorlopig Marie Sassepad & Heni-Joseph Reystraat
05sep20, Heni-Joseph Reystraat & voorlopig Marie Sassepad
05sep20, Heni-Joseph Reystraat
De plaatsing van de nieuwe verkeersborden is simpelweg fout. Zo’n bord plant je niet op het fietspad. Dit is bovendien een bocht waar in de spitsuren honderden fietsers zullen passeren:
05sep20, aansluiting Marie Sassepad met fietpad op de Henri-Joseph Reystraat
Terug naar de andere oever van de Bovenschelde. Het werfdeel van de Stropkaai (tussen Sint-Juliaanstraat en Lentestraat) kreeg ondertussen een verse laag asfalt:
30aug20, Stropkaai & Louisa d’Havébrug
Ook dat is een verrassing. Dit wordt een fietsstraat, dus had ik hier rood asfalt verwacht. Misschien omdat de combinatie van zwart asfalt en verf goedkoper is dan rood asfalt?
01sep20, Stropkaai & Louisa d’Havébrug
Is dat omdat deze weg tijdelijk is, en hier op lange termijn een park komt? Twee wandelaars vertelden me zondag over de plannen voor dat park, en over de toren van 10 verdiepingen die de Broeders van Liefde er willen bouwen. Wordt die toren het broertje of het zusje voor de toren op de kop van Filips De Goedekaai?
Als dit alles klopt wordt dit op termijn de volgende plek waar Gentenaars aan het water kunnen verpozen. Voor het zover is zal die torenwerf nog flink wat werfverkeer teweeg brengen. Als hij er ooit komt, want dat zijn van die ziekenhuisplannen die onderweg kunnen struikelen. Het enige wat zeker is is dat niets zeker is. Dat weten ze ook in Rome.
In ieder geval: de Stropkaai is weer open voor alle verkeer.
06sep20, Stropkaai
06sep20, Stropkaai
Oh ja, ook het vervolg van de Stropkaai heeft een asfaltbeurtje nodig, een nieuwe fietsstraat waardig:
01sep20, Stropkaai
Nog een oh ja… De Stropkaai kant Stropbrug is sinds kort voor auto’s eenrichtingsverkeer:
06sep20, Stropkaai
Laatste oh ja… de werf Stropbrug / Burggravenlaan laat volgens een werkman nog een paar weken op zich wachten. “Ze zijn nog aan het vergaderen.”
Een mens blijft bijleren: in Moscou lagen ooit (ten tijde van Napoleon) Russische troepen om de Franse koning Lodewijk XVIII te beschermen. Vandaar de naam. Als fietser voelde ik er me zelden beschermd. Moscoubrug (de bijnaam voor het Moscouviaduct) is één van die plekken waar ik me als ervaren, assertieve fietser toch niet 100% veilig voelde. Het is er vaak een auroracecircuit, met een overvloed aan haastige automobilisten, laffe bochten, hellingen, een verraderlijke “drieweegse” en verschillende wegbreedtes. Een plek om te mijden. Een stadsmuur. Voor mij is het één van de mogelijke fietsroutes naar mijn huisartse. Door de combinatie van Moscoubrug en de Vervaenestraat doe ik ze enkel aan om nog eens te kijken hoe erg het er is. Maar kijk! Moscoubrug kreeg vier (4) snelheidsremmers om u tegen te zeggen:
Een korte titel is altijd beter. Maar ik bedoelde uiteraard: géén kattenpis. De bouw van de Louisa d’Havébrug is geen kattenpis: men giete een stuk betonnen brug.
26okt19, ZuiderpoortbrugLouisa d’Havébrug in opbouw, kant jaagpad26okt19, Zuiderpoortbrug Louisa d’Havébrug in opbouw, kant jaagpad12jan20, bekisting Louisa d’Havébrug
Men plaatse het stuk brug met twee grote kranen op een stelling in het water.
10jan20, Bovenschelde vanop de Stropbrug12jan20, Louisa d’Havébrug 12jan20, Louisa d’Havébrug, vanop de Stropbrug12jan20, Louisa d’Havébrug, vanop de Stropbrug
Men bouwt vervolgens verder aan de betonnen hellingen naar het centrale brugdeel. Dat is voor de komende maanden. Zo’n bouwmethode ken ik niet, wat niet verwonderlijk is, want ik ben geen bouwkundig ingenieur. Straf, denk ik dan. Géén kattenpis.
Deze brug opent voor x aantal mensen mogelijkheden om vlotter en/of veiliger naar werk of school te fietsen. Ze zal van bij de opening later dit jaar extreem druk gebruikt worden, want ze zal dienen als omleidingsroute voor de Stropbrug, die een tijd volledig afgesloten wordt voor de langverwachte wegenwerken. Die werken zullen al starten voordat de d’Havébrug volledig klaar is. Tot zolang zal fietsverkeer over de Stropbrug mogelijk blijven, hoorde ik. Na de afwerking van de werf Achilles Heyndrickxlaan / Stropbrug / Burggravenlaan zal de fietstraffiek over de D’Havébrug weer afnemen. Op de site van de Stad Gent is geen planning te lezen van de werf op en rond de Stropbrug, maar ook die werf lijkt me géén kattenpis. De ontwerpplannen staan hier.
In een uithoek van Ledeberg gebruikt één of andere autorijschool een stuk onder het viaduct van de B401 als oefenterrein.
Vlak daarnaast volgt het fietspad richting Merelbeke de Bovenschelde. 05jan19, jaagpad Ledeberg
Op het oefenterrein gaat het er soms schools aan toe.
Getuige daarvan de twee naar buiten geplooide afsluitingen, die het fietspad smaller maken: 05jan19, jaagpad Ledeberg
Kwam dat door “schoolse maneuvers”?
Of was het een pedaalstoot bij het schrikken van een vallend brokstukje van de B401?
Wie zal het zeggen?
Zou de rijschool weten dat er soms betonstukjes nederdalen?
Zou Agentschap Wegen en Verkeer het weten?
Zou de NMBS het weten?
Of is dat hun zorg niet, maar die van Infrabel? 05jan19, Frans de Mildreef
Zou de Vlaamse Waterweg weten wat er soms in de Bovenschelde valt?
Zou de Stad Gent weten dat de bewoners van de Meierij in het hetzelfde betonrotschuitje zitten als de Gentbruggenaars naast de E17?
Ik zou het niet weten.
Het viaduct van de grote broer van de B401, de E17, staat al een poos in de schijnwerpers.
De Gentbrugse burgerbeweging ViaduKaduk kaart de bedenkelijke staat van het viaduct reeds een paar jaar aan.
Wie het viaduct bekijkt ziet flink wat betonijzer:
05jan19, Brusselsesteenweg
05jan19, Brusselsesteenweg
Roestend betonijzer zwelt, en duwt zo de buitenste betonschil weg.
Die schil kan als keitjes naar beneden vallen, maar evengoed als scherpe betonschijfjes, of als zware brokken.
Na een bijna fataal incident met een bus van de Lijn kon het Agentschap Wegen en Verkeer niet langer de hete aardappelbrok voor zich uit schuiven.
In allerijl werden de busstalling van de Lijn, de Park & Ride en de fietsenstallingen onder het viaduct ontruimd: 05 jan19, Land van Rodelaan
05 jan19, Land van Rodelaan
De problemen met vallende betonbrokjes situeren zich louter rond de pilaren.
Daardoor kan de doorgang voor fietsers en voetgangers vanuit de parallele straten behouden blijven.
Aan de pilaren naast de Brusselsesteenweg is het andere koek.
Daar werden voor fietsers en voetgangers “veilige doorgangen” gecreëerd.
Die doorgangen voelen wereldvreemd aan.
Ze zijn smal en laag:05jan19, Brusselsesteenweg
05jan19, Brusselsesteenweg
Bekijk hoe de fietsers zich bukken:
05jan19, Brusselsesteenweg
05jan19, Brusselsesteenweg
“Veilig” is een rekbaar begrip.
De werkmannen deden hun best.
Ze plooiden de uitstekende metalen pinnen, en sierden ze kersboomgewijs met signaallint: 05jan19, Brusselsesteenweg
05jan19, Brusselsesteenweg
Een paar “plafonds” buigen door onder het water:
05jan19, Brusselsesteenweg
05jan19, Brusselsesteenweg
Minstens even belangrijk: niets zegt mij dat hier geen scherp betonblokje door kan suizen.
Van waar haal ik de theorie van de scherpe betonblokjes?
Van het viaduct van de B401 in Ledeberg.
Daar had ik ergens in november al eens een betonschijf zien liggen.
Ik dacht nog: laat me dit aan ViaduKaduk melden.
De E17 en de B401 zijn tweelingbroers van hetzelfde geboortejaar.
Maar er waren dringender dingen aan mijn hoofd.
Pas na het incident met de bus van de Lijn drong de ernst tot me door.
En ik dacht dat de onvermijdelijke en grondige controle door Agentschap Wegen en Verkeer het wel zou vinden.
Maar niet zo.
De betonschijf uit november lag er gisteren nog steeds, samen met een paar kleinere exemplaren:
05jan19, Frans de Mildreef
05jan19, Frans de Mildreef
Wie omhoog kijkt ziet de natte boosdoener, en ook een paar loshangende stukje beton. 05jan19, Frans de Mildreef
05jan19, Frans de Mildreef
05jan19, Frans de Mildreef
05jan19, Frans de Mildreef
Ook hier in Ledeberg zijn netten tegen vallende betonbrokjes nodig.
Er passeren dagelijks honderden fietsers, joggers en wandelaars:
05jan19, jaagpad Bovenschelde
Hoe groot is zo’n vallend betonstuk?
Dat varieert.
Dit zijn de stukken die ik mee naar huis nam:
05jan19
Het kleinste is het scherpste.
05jan19
Het grootste stuk weegt een goede 200 gram: 05jan19
Onder de E17 en B401 lopen verschillende bruggen en viaducten.
Zouden die allemaal nagekeken zijn?
Om u gerust te stellen: aan het viaduct van de E17 met de geplaagde Jozef Vervaenestraat is geen centimeter roest betonijzer te zien.
Hoe herken je een brokkelsteen van een viaduct?
Brokkelbeton heeft meestal een bruinrode roeststreep.
Links een stuk van de Berlijnse muur anno 1990, rechts een stuk van de B401 anno 2018: 06jan19
Je kan mooi de lijn van het vroegere betonijzer in de Berlijnse muur zien.
Meer weten over de Gentbrugse brokkelviaduct? 05jan19, Brusselsesteenweg
Op een mooie dag ga ik op zoek naar de foto’s van het relatief recente flatgebouw waar de bewoners elk mogelijk hoekje benutten om hun fietsen te stallen… in de parkeergarage tussen de auto’s.
Al te veel projectontwikkelaars gaven fietsen in hun nieuwbouwplannen een middelvinger, of een hokje met niet eens de afmeting van een SUV.
Gelukkig zijn de stedelijke bouwnormen ondertussen positief geëvolueerd.
Maar wat met de erfenis uit de 20e eeuw?
Ook nà de feiten zijn er nog stappen te zetten.
Neem nu deze realisatie op Bellevue: 16sep18, E3-plein
16sep18, E3-plein
Ik vermoed dat deze stalling brandnew is.
Als dat zo is, dan is deze constructie een ferme stap voorwaarts.
Hoe zou het er vroeger geweest zijn?
Nog een vraag: zouden er ook in de sokkel onder het flatgebouw nieuwe fietsstallingen gecreëerd zijn?
Merelbeke station ligt op grondgebied Gent.
Of toch minstens het stationsgebouw.
Misschien ligt het perron wel in Merelbeke…
Die hoek van Gent, een drielandenpunt met Melle en Merelbeke, was tot voor een paar jaar het perfecte pleidooi voor fusies op basis van àndere normen dan die van 1977.
Toen fusioneerden het grootste deel van de steden en gemeentes op basis van de bestaande gemeentegrenzen.
Deze hoek van Gent zit nokvol spoor- water en autowegen:
Misschien waren hier andere, rationeler te beheren gemeentegrenzen te verzinnen.
Want was deze bestuurlijke versplintering niet één van de hoofdoorzaken van de verwaarlozing van deze uithoek van Gent, Melle en Merelbeke?
Maar kijk: na jaren van versplinterde fietspadingrepen en –ingreepjes -soms grappig, soms triest- gaat het aan die kant van Gent eindelijk-eindelijk de goede richting uit.
Zo gaat volgende week de Gentse entree van de Hundelgemsesteenweg op de schop.
27jul17, Hundelgemsesteenweg
27jul17, Hundelgemsesteenweg
27jul17, Hundelgemsesteenweg
We schreven erover in 2008.
De titel zegt alles: 150 meter.
Het was en is een schande van een missing link.
De Fietsersbond haalde het jarenlang aan als voorbeeld van hoe Gent het vooral niet moest doen.
Maar tegen eind dit jaar wordt fietsen voor Gentenaars en Merelbekenaars er een pak veiliger.
Daarna volgt hopelijk snel de heraanleg van de tramlijn van Botermarkt tot Moscou, want de Jozef Vervaenestraat is een even grote schande als de Hundelgemsesteenweg.
En de staat van het asfalt richting Botermarkt evolueert naar solidariteit met de Vervaenestraat: 27jul17, Hundelgemsesteenweg
Terug naar het begin, wat dat is goed nieuws.
Begin juli is de missing link vlàk voor het stationsgebouw van Merelbeke Station deskundig weggewerkt: 23jul17, Mellestraat
In Gent staan er nog wel wat fietsbruggen op onze verlanglijst. Een in aanmerkingen te nemen punt: hoe vlakker hoe beter. Dat brengt ons bij de vraag: een vaste of een beweegbare brug? Het ene water is het andere niet. Breedte, hoeveel bootbewegingen er zijn en met welke frequentie, welk soort boten (doorvaarthoogte), de onderhoudskosten… . Een hoop punten om rekening mee te houden.
Daarmee is het standpunt dat vaste bruggen altijd de voorkeur krijgen boven beweegbare iets te kort door de bocht.
Bataviabrug hoog
Bataviabrug vlak
Ophaalbrug retro
Ophaalbrug modern
De Stropbrug met goede fietspaden bovenop voor hen die geen brug te veel is en voor de vlakrijders onderaan een ophaalbrug?
Dit is een moeilijke zaak.
Of liever: was een moeilijke zaak.
In een buurt waar auto’s op verschillende verdiepingen rond zoefden had er jarenlang niemand omgekeken naar fietspaden.
Daarna kwam er druppelsgewijs verandering.
Het korreltjesbeleid.
Een korreltje hier, een korreltje daar, maar geen doortastend routedenken.
Tot een groep buurtbewoners in de mail kropen en administraties (onder andere) confronteerden met het feit dat er géén legale manier was om vanuit de Hundelgemsesteenweg (kant Merelbeke) naar de Stropbrug te fietsen.
Ambtenaren van verschillende niveau’s bleken dat te weten, maar het klassieke verhaal volgde: procedure x en lapje privégrond y en prioriteit z.
Illegaal?
Ach, de grijze zone bleek een evidentie.
Veel woorden, weinig daden.
De enige manier om dit een duw te geven was: de megafoon van de pers.
Bekijk hier hun uitleg en uitsmeekbede uit 2013.
Bekijk het filmpje nog eens grondig.
“Wij wachten op de Stad om…”
Dat zinnetje “Wij wachten op…” horen we als vrijwilligers van de Fietsersbond even vaak als duivenmelkers.
Het zinnetje is het gevolg van de versplintering van bevoegdheden.
Om een relatief klein wegenwerfje als dit op de rails te krijgen zijn er twee of drie of vier administraties nodig van -ahum- verschillende bestuursniveaus.
Ze werken allemààl met belastingsgeld.
Het gaat allemààl om hetzelfde doel: veilige fietspaden creëren.
Mààr -minstens in en rond een stad als Gent, en naar ik vermoed ook daarbuiten- zijn de waslijst spelregeltjes tussen de vele administraties belangrijker dan de snelheid waarmee fietspaden veilig gemaakt worden.
De waslijst wordt jaarlijks nog gevoed, ze krimpt zelden.
Ontsnappen aan de waslijst is onmogelijk.
Ik kan me daar soms over opwinden.
Wie kan deze spiraal doorbreken?
Is hier ècht geen administratieve vereenvoudiging mogelijk?
Ik twijfel daar niet aan.
Of is het ook een kwestie van mankracht?
Zijn er wel voldoende ambtenaren om deze fietsprojecten te trekken?
Het lijkt dat dit ook een reden is voor “het zinnetje”.
Ambtenaren lijken getraind om hierover te zwijgen.
Op vragen hierover krijg je nooit een antwoord.
Hoogstens een “ach…”.
“Snel handelen” is in overheidsland een relatief begrip.
In dit geval is dat: een kleine twee jaar.
Voor mensen die hun kinderen met de fiets veilig naar school willen brengen is twee jaar een eeuwigheid.
Demotiverend.
Voor ambtenaren en politici is twee jaar een “korte doorlooptijd”.
Succesvol.
Dat is bijwijlen een emotioneel spanningsveld.
Enkel mensen met grote empathie en diep inzicht in politieke en administratieve processen kunnen het vatten.
Veel vijven en zessen om te zeggen dat de werf op het kruispunt richting Stropbrug loopt.
Tataa! 18aug15, Achilles Heyndrickxlaan
18aug15, Achilles Heyndrickxlaan
De middenberm is vermoedelijk nu klaar, samen met de aanpassing in het autodeel onder de B401.
24aug15, Bellevue
24aug15, Bellevue
De twee zijkanten van de weg volgen daarna.
18aug15, Achilles Heyndrickxlaan
Het wordt er binnenkort dus veiliger fietsen.
Ledeberg kan veiliger uitbreken.
Dat zijn zo van die momenten waarop zowel actievoerders als ambtenaren, politici, fietsende ouders met kinderen en … dezelfde emotie delen.
Gent is een historische stad.
In Gent betekent dit voornamelijk dat de wegen in het stadscentrum een historische uitstraling moeten hebben.
Op school leerden we nog van de Romeinse overheersing en hoe verzot deze waren op het aanleggen van wegen met kasseien.
In Gent is deze liefde voor de kinderkopjes in die mate aanwezig dat ook buiten het stadscentrum na de heraanleg van de Brusselsesteenweg tussen Ledeberg en de E-17 er toch nog een 20 tal meter kasseistrook moet overblijven:
Brusselsesteenweg, Ledeberg, 03 Sep 2014 18:50
Alhoewel ik enige appreciatie koester voor de betonnen afscheiding in deze bocht heb ik een stille hoop dat ook dit stukje fietspad nog zal worden ‘vernieuwd’.
Een eerst aanwijzing vinden we in de overgang met het nieuwe fietspad in klinkers.
De overgang ontbreekt, alsook enkele kasseien.
Brusselsesteenweg, Ledeberg, 03 Sep 2014 18:50
Als fietser is het op kasseien al extra opletten, ook de voetganger wordt niet gespaard van een minimale portie avontuur:
Gent profileert zich graag als fietsstad, de laatste jaren wijselijk meer als fietsstad in wording.
Het Gentse OCMW profileerde zich in het verleden graag anders.
Gescheiden kassa’s, gescheiden mentaliteit?
Autoparkings waren bij nieuwbouw een must (remember de Sint-Martensstraat), fietsstallingen waren dat niet, daar “zit nog een ferme groeimarge op”.
Dat leerde me een bezoek aan een theatervoorstelling van (de grandioze) Studio Orka in het bejaardenhuis in de Walstraat, Ledeberg.
Let wel: ik was de eerst aangekomen theaterganger.
De overige fietsen waren niet van andere theaterbezoekers of -medewerkers.
Vanaf deze maand zijn er 2 Fietskeukens actief in Gent.
Eéntje zit al jaren in de Brugse Poort.
De tweede is net actief geworden in Ledeberg, op de Standaert-site.
Hier kan je zelf je fiets herstellen tegen vrije bijdrage.
Je betaalt wat jij een faire prijs vindt.
Ideaal voor mensen die weten hoe ze’t moeten doen maar het juiste gereedschap niet hebben (iedereen heeft tegenwoordig een krankentrekker in huis, toch?)
Door de hulp van ervaren fietssleutelaars is dit ook ideaal voor wie -bijvoorbeeld- nog nooit zelf een lekke band geplakt heeft en er voor de zekerheid alleen niet aan durft beginnen.
Iedereen weet het waarschijnlijk wel: de werken aan de fly-over B401 zijn begonnen. Aan de Hundelgemsesteenweg is daarvoor een gedeelte van de weg afgesloten. Terecht natuurlijk: er vallen nogal wat brokken beton naar beneden: zelfs na de werkuren is het daar niet echt veilig.
Werken zonder hinder, dat is moeilijk, maar men moet nu eens leren dat fietsers ook recht hebben op een hoffelijke behandeling.
Wie van de Stropbrug komt en de Bellevue wil indraaien krijgt 1 (één) pijl met omleiding. Wie in die buurt de weg niet kent rijdt daarmee verloren. Als service voor onze lezers: het blauwe parcours is de weg die je moet volgen.
Niet moeilijk te zien: om dit te vinden heb je drie keer een pijl nodig, maar de laatste twee zijn er blijkbaar te veel aan.
Is het nu echt zo moeilijk om die twee andere pijlen te zetten? Blijkbaar. Schuld van de aannemer? Gedeeltelijk. Het ministerieel besluit verplicht een omleiding aan te duiden van begin tot einde. Om zo’n werken uit te voeren heb je een vergunning nodig waar de signalisatie in beschreven staat. Is dat echt zo moeilijk om die correct in te vullen? Blijkbaar. De politie heeft als taak dit te controleren. Is dat echt zo moeilijk? Blijkbaar.
In de andere richting is het helemaal huilen met de pet op. Het blauwe parcours mag je niet in omgekeerde richting volgen: je mag aan de Achilles Heyndrickxlaan niet linksaf (terecht overigens, het is een onoverzichtelijke boel daar en veilig is dat manoeuvre niet). Het beste alternatief is voor de meesten de Frans De Mildreef. Maar dat is voor wie de weg niet kent absoluut niet te vinden. In deze richting is er zelfs geen schaamlapje van één enkele omleggingspijl. Laat me raden: niemand van de verantwoordelijken heeft er ooit aan gedacht dat fietsers langs dit stuk Bellevue naar de Stropbrug rijden.
Laat me dit inkorten: Niemand van de verantwoordelijken heeft ooit aan fietsers gedacht.
O ja, voor wie er aan twijfelde: met de auto kan je vlot door in beide richtingen.
De Fietsersbond, het Gents Milieufront en Ledeberg Breekt Uit voerden maandagmorgen actie aan de Schelde ter hoogte van de Stropbrug (Achilles Heyndrikckxlaan) in Gent. Ze legden zelf een veerdienst in, om fietsers veilig van de ene oever naar de andere te brengen. 29apr13, 09u35, Frans De Mildreef – Warmoezeniersweg/Moutstraat
29apr13, 09u38, Frans De Mildreef
Wie dagelijks met de fiets vanuit de zuidoostelijke rand rond Gent richting Gent Sint Pieters pendelt, weet dat je eens in Ledeberg aangekomen slechts 2 keuzes hebt:
– de Sint-Lievenspoort : sinds jaar en dag in alle nationale media aangegeven als één van de zwarte punten voor zachte weggebruikers in Vlaanderen
– Knooppunt Bellevue-Stropbrug-Burggravenlaan waar het Agentschap Wegen en Verkeer de fietser bij de heraanleg van het verkeersplein simpelweg vergeten is, waardoor het kruispunt fietsend oversteken in bepaalde richtingen zelfs illegaal is. Ook de Stropbrug zelf (Achilles Heyndrickxlaan) en de Burggravenlaan zijn uitermate fiets- en voetganger-onvriendelijk.
Het fietspad op de brug op de Achilles Heyndrickxlaan in Gent (beter bekend als de ‘Stropbrug’) is al lang een zwak punt in het fietsnetwerk van Gent.
Uit tellingen van zowel stad Gent als de Fietsersbond bleek dat nu reeds elke ochtend tussen 7u30 en 8u30 600 fietsers de Stropbrug nemen. Nochtans is het fietspad er erg smal en in zeer slechte staat.
Sinds 2004 zijn er plannen om, als alternatief voor de Stropbrug, een fietsbrug te bouwen over de Schelde, van de Frans De Mildreef naar de Moutstraat. Deze plannen bestaan voorlopig enkel op papier. Met een fietsbrug over de Schelde hoef je de Stropbrug niet meer te nemen. Bovendien wordt de route niet alleen veiliger, ze wordt ook een stuk korter. 29apr13, 09u37, Frans De Mildreef
Fietsers vanuit Sint-Amandsberg, Gentbrugge, Ledeberg en Merelbeke zouden de brug kunnen gebruiken voor hun verplaatsingen naar Gent-Sint-Pieters, het UZ of het nieuwe stadion van KAA Gent. Fietsers uit de tegengestelde richting, vanaf Zwijnaarde, de stationswijk, Nieuw Gent, kunnen via de fietsbrug onder meer de UCO-site bereiken. Veel kinderen uit Ledeberg moeten de oversteek van de Schelde maken om naar school te gaan. In de Moutstraat wordt de kleuterschool zelfs uitgebreid tot volwaardige lagere school, waardoor er nog meer kinderen van Ledeberg zullen worden opgevangen. 10apr13, 17u01, Moutstraat
Het merendeel van die kinderen wordt nu met de auto gebracht, omdat fietsen over de Stropbrug geen optie is.
Een fietsbrug over de Schelde heeft omwille van haar centrale en strategische ligging een immens potentieel. Voor de Fietsersbond, het GMF en Ledeberg Breekt Uit is het duidelijk dat het meer dan de moeite is om op korte termijn de investering te doen. 29apr13, 09u37, Frans De Mildreef
