Een mens blijft bijleren: in Moscou lagen ooit (ten tijde van Napoleon) Russische troepen om de Franse koning Lodewijk XVIII te beschermen. Vandaar de naam. Als fietser voelde ik er me zelden beschermd. Moscoubrug (de bijnaam voor het Moscouviaduct) is één van die plekken waar ik me als ervaren, assertieve fietser toch niet 100% veilig voelde. Het is er vaak een auroracecircuit, met een overvloed aan haastige automobilisten, laffe bochten, hellingen, een verraderlijke “drieweegse” en verschillende wegbreedtes. Een plek om te mijden. Een stadsmuur. Voor mij is het één van de mogelijke fietsroutes naar mijn huisartse. Door de combinatie van Moscoubrug en de Vervaenestraat doe ik ze enkel aan om nog eens te kijken hoe erg het er is. Maar kijk! Moscoubrug kreeg vier (4) snelheidsremmers om u tegen te zeggen:
Een korte titel is altijd beter. Maar ik bedoelde uiteraard: géén kattenpis. De bouw van de Louisa d’Havébrug is geen kattenpis: men giete een stuk betonnen brug.
26okt19, ZuiderpoortbrugLouisa d’Havébrug in opbouw, kant jaagpad26okt19, Zuiderpoortbrug Louisa d’Havébrug in opbouw, kant jaagpad12jan20, bekisting Louisa d’Havébrug
Men plaatse het stuk brug met twee grote kranen op een stelling in het water.
10jan20, Bovenschelde vanop de Stropbrug12jan20, Louisa d’Havébrug 12jan20, Louisa d’Havébrug, vanop de Stropbrug12jan20, Louisa d’Havébrug, vanop de Stropbrug
Men bouwt vervolgens verder aan de betonnen hellingen naar het centrale brugdeel. Dat is voor de komende maanden. Zo’n bouwmethode ken ik niet, wat niet verwonderlijk is, want ik ben geen bouwkundig ingenieur. Straf, denk ik dan. Géén kattenpis.
Deze brug opent voor x aantal mensen mogelijkheden om vlotter en/of veiliger naar werk of school te fietsen. Ze zal van bij de opening later dit jaar extreem druk gebruikt worden, want ze zal dienen als omleidingsroute voor de Stropbrug, die een tijd volledig afgesloten wordt voor de langverwachte wegenwerken. Die werken zullen al starten voordat de d’Havébrug volledig klaar is. Tot zolang zal fietsverkeer over de Stropbrug mogelijk blijven, hoorde ik. Na de afwerking van de werf Achilles Heyndrickxlaan / Stropbrug / Burggravenlaan zal de fietstraffiek over de D’Havébrug weer afnemen. Op de site van de Stad Gent is geen planning te lezen van de werf op en rond de Stropbrug, maar ook die werf lijkt me géén kattenpis. De ontwerpplannen staan hier.
In een uithoek van Ledeberg gebruikt één of andere autorijschool een stuk onder het viaduct van de B401 als oefenterrein.
Vlak daarnaast volgt het fietspad richting Merelbeke de Bovenschelde. 05jan19, jaagpad Ledeberg
Op het oefenterrein gaat het er soms schools aan toe.
Getuige daarvan de twee naar buiten geplooide afsluitingen, die het fietspad smaller maken: 05jan19, jaagpad Ledeberg
Kwam dat door “schoolse maneuvers”?
Of was het een pedaalstoot bij het schrikken van een vallend brokstukje van de B401?
Wie zal het zeggen?
Zou de rijschool weten dat er soms betonstukjes nederdalen?
Zou Agentschap Wegen en Verkeer het weten?
Zou de NMBS het weten?
Of is dat hun zorg niet, maar die van Infrabel? 05jan19, Frans de Mildreef
Zou de Vlaamse Waterweg weten wat er soms in de Bovenschelde valt?
Zou de Stad Gent weten dat de bewoners van de Meierij in het hetzelfde betonrotschuitje zitten als de Gentbruggenaars naast de E17?
Ik zou het niet weten.
Het viaduct van de grote broer van de B401, de E17, staat al een poos in de schijnwerpers.
De Gentbrugse burgerbeweging ViaduKaduk kaart de bedenkelijke staat van het viaduct reeds een paar jaar aan.
Wie het viaduct bekijkt ziet flink wat betonijzer:
05jan19, Brusselsesteenweg
05jan19, Brusselsesteenweg
Roestend betonijzer zwelt, en duwt zo de buitenste betonschil weg.
Die schil kan als keitjes naar beneden vallen, maar evengoed als scherpe betonschijfjes, of als zware brokken.
Na een bijna fataal incident met een bus van de Lijn kon het Agentschap Wegen en Verkeer niet langer de hete aardappelbrok voor zich uit schuiven.
In allerijl werden de busstalling van de Lijn, de Park & Ride en de fietsenstallingen onder het viaduct ontruimd: 05 jan19, Land van Rodelaan
05 jan19, Land van Rodelaan
De problemen met vallende betonbrokjes situeren zich louter rond de pilaren.
Daardoor kan de doorgang voor fietsers en voetgangers vanuit de parallele straten behouden blijven.
Aan de pilaren naast de Brusselsesteenweg is het andere koek.
Daar werden voor fietsers en voetgangers “veilige doorgangen” gecreëerd.
Die doorgangen voelen wereldvreemd aan.
Ze zijn smal en laag:05jan19, Brusselsesteenweg
05jan19, Brusselsesteenweg
Bekijk hoe de fietsers zich bukken:
05jan19, Brusselsesteenweg
05jan19, Brusselsesteenweg
“Veilig” is een rekbaar begrip.
De werkmannen deden hun best.
Ze plooiden de uitstekende metalen pinnen, en sierden ze kersboomgewijs met signaallint: 05jan19, Brusselsesteenweg
05jan19, Brusselsesteenweg
Een paar “plafonds” buigen door onder het water:
05jan19, Brusselsesteenweg
05jan19, Brusselsesteenweg
Minstens even belangrijk: niets zegt mij dat hier geen scherp betonblokje door kan suizen.
Van waar haal ik de theorie van de scherpe betonblokjes?
Van het viaduct van de B401 in Ledeberg.
Daar had ik ergens in november al eens een betonschijf zien liggen.
Ik dacht nog: laat me dit aan ViaduKaduk melden.
De E17 en de B401 zijn tweelingbroers van hetzelfde geboortejaar.
Maar er waren dringender dingen aan mijn hoofd.
Pas na het incident met de bus van de Lijn drong de ernst tot me door.
En ik dacht dat de onvermijdelijke en grondige controle door Agentschap Wegen en Verkeer het wel zou vinden.
Maar niet zo.
De betonschijf uit november lag er gisteren nog steeds, samen met een paar kleinere exemplaren:
05jan19, Frans de Mildreef
05jan19, Frans de Mildreef
Wie omhoog kijkt ziet de natte boosdoener, en ook een paar loshangende stukje beton. 05jan19, Frans de Mildreef
05jan19, Frans de Mildreef
05jan19, Frans de Mildreef
05jan19, Frans de Mildreef
Ook hier in Ledeberg zijn netten tegen vallende betonbrokjes nodig.
Er passeren dagelijks honderden fietsers, joggers en wandelaars:
05jan19, jaagpad Bovenschelde
Hoe groot is zo’n vallend betonstuk?
Dat varieert.
Dit zijn de stukken die ik mee naar huis nam:
05jan19
Het kleinste is het scherpste.
05jan19
Het grootste stuk weegt een goede 200 gram: 05jan19
Onder de E17 en B401 lopen verschillende bruggen en viaducten.
Zouden die allemaal nagekeken zijn?
Om u gerust te stellen: aan het viaduct van de E17 met de geplaagde Jozef Vervaenestraat is geen centimeter roest betonijzer te zien.
Hoe herken je een brokkelsteen van een viaduct?
Brokkelbeton heeft meestal een bruinrode roeststreep.
Links een stuk van de Berlijnse muur anno 1990, rechts een stuk van de B401 anno 2018: 06jan19
Je kan mooi de lijn van het vroegere betonijzer in de Berlijnse muur zien.
Meer weten over de Gentbrugse brokkelviaduct? 05jan19, Brusselsesteenweg
Op een mooie dag ga ik op zoek naar de foto’s van het relatief recente flatgebouw waar de bewoners elk mogelijk hoekje benutten om hun fietsen te stallen… in de parkeergarage tussen de auto’s.
Al te veel projectontwikkelaars gaven fietsen in hun nieuwbouwplannen een middelvinger, of een hokje met niet eens de afmeting van een SUV.
Gelukkig zijn de stedelijke bouwnormen ondertussen positief geëvolueerd.
Maar wat met de erfenis uit de 20e eeuw?
Ook nà de feiten zijn er nog stappen te zetten.
Neem nu deze realisatie op Bellevue: 16sep18, E3-plein
16sep18, E3-plein
Ik vermoed dat deze stalling brandnew is.
Als dat zo is, dan is deze constructie een ferme stap voorwaarts.
Hoe zou het er vroeger geweest zijn?
Nog een vraag: zouden er ook in de sokkel onder het flatgebouw nieuwe fietsstallingen gecreëerd zijn?
Merelbeke station ligt op grondgebied Gent.
Of toch minstens het stationsgebouw.
Misschien ligt het perron wel in Merelbeke…
Die hoek van Gent, een drielandenpunt met Melle en Merelbeke, was tot voor een paar jaar het perfecte pleidooi voor fusies op basis van àndere normen dan die van 1977.
Toen fusioneerden het grootste deel van de steden en gemeentes op basis van de bestaande gemeentegrenzen.
Deze hoek van Gent zit nokvol spoor- water en autowegen:
Misschien waren hier andere, rationeler te beheren gemeentegrenzen te verzinnen.
Want was deze bestuurlijke versplintering niet één van de hoofdoorzaken van de verwaarlozing van deze uithoek van Gent, Melle en Merelbeke?
Maar kijk: na jaren van versplinterde fietspadingrepen en –ingreepjes -soms grappig, soms triest- gaat het aan die kant van Gent eindelijk-eindelijk de goede richting uit.
Zo gaat volgende week de Gentse entree van de Hundelgemsesteenweg op de schop.
27jul17, Hundelgemsesteenweg
27jul17, Hundelgemsesteenweg
27jul17, Hundelgemsesteenweg
We schreven erover in 2008.
De titel zegt alles: 150 meter.
Het was en is een schande van een missing link.
De Fietsersbond haalde het jarenlang aan als voorbeeld van hoe Gent het vooral niet moest doen.
Maar tegen eind dit jaar wordt fietsen voor Gentenaars en Merelbekenaars er een pak veiliger.
Daarna volgt hopelijk snel de heraanleg van de tramlijn van Botermarkt tot Moscou, want de Jozef Vervaenestraat is een even grote schande als de Hundelgemsesteenweg.
En de staat van het asfalt richting Botermarkt evolueert naar solidariteit met de Vervaenestraat: 27jul17, Hundelgemsesteenweg
Terug naar het begin, wat dat is goed nieuws.
Begin juli is de missing link vlàk voor het stationsgebouw van Merelbeke Station deskundig weggewerkt: 23jul17, Mellestraat
In Gent staan er nog wel wat fietsbruggen op onze verlanglijst. Een in aanmerkingen te nemen punt: hoe vlakker hoe beter. Dat brengt ons bij de vraag: een vaste of een beweegbare brug? Het ene water is het andere niet. Breedte, hoeveel bootbewegingen er zijn en met welke frequentie, welk soort boten (doorvaarthoogte), de onderhoudskosten… . Een hoop punten om rekening mee te houden.
Daarmee is het standpunt dat vaste bruggen altijd de voorkeur krijgen boven beweegbare iets te kort door de bocht.
Bataviabrug hoog
Bataviabrug vlak
Ophaalbrug retro
Ophaalbrug modern
De Stropbrug met goede fietspaden bovenop voor hen die geen brug te veel is en voor de vlakrijders onderaan een ophaalbrug?
Dit is een moeilijke zaak.
Of liever: was een moeilijke zaak.
In een buurt waar auto’s op verschillende verdiepingen rond zoefden had er jarenlang niemand omgekeken naar fietspaden.
Daarna kwam er druppelsgewijs verandering.
Het korreltjesbeleid.
Een korreltje hier, een korreltje daar, maar geen doortastend routedenken.
Tot een groep buurtbewoners in de mail kropen en administraties (onder andere) confronteerden met het feit dat er géén legale manier was om vanuit de Hundelgemsesteenweg (kant Merelbeke) naar de Stropbrug te fietsen.
Ambtenaren van verschillende niveau’s bleken dat te weten, maar het klassieke verhaal volgde: procedure x en lapje privégrond y en prioriteit z.
Illegaal?
Ach, de grijze zone bleek een evidentie.
Veel woorden, weinig daden.
De enige manier om dit een duw te geven was: de megafoon van de pers.
Bekijk hier hun uitleg en uitsmeekbede uit 2013.
Bekijk het filmpje nog eens grondig.
“Wij wachten op de Stad om…”
Dat zinnetje “Wij wachten op…” horen we als vrijwilligers van de Fietsersbond even vaak als duivenmelkers.
Het zinnetje is het gevolg van de versplintering van bevoegdheden.
Om een relatief klein wegenwerfje als dit op de rails te krijgen zijn er twee of drie of vier administraties nodig van -ahum- verschillende bestuursniveaus.
Ze werken allemààl met belastingsgeld.
Het gaat allemààl om hetzelfde doel: veilige fietspaden creëren.
Mààr -minstens in en rond een stad als Gent, en naar ik vermoed ook daarbuiten- zijn de waslijst spelregeltjes tussen de vele administraties belangrijker dan de snelheid waarmee fietspaden veilig gemaakt worden.
De waslijst wordt jaarlijks nog gevoed, ze krimpt zelden.
Ontsnappen aan de waslijst is onmogelijk.
Ik kan me daar soms over opwinden.
Wie kan deze spiraal doorbreken?
Is hier ècht geen administratieve vereenvoudiging mogelijk?
Ik twijfel daar niet aan.
Of is het ook een kwestie van mankracht?
Zijn er wel voldoende ambtenaren om deze fietsprojecten te trekken?
Het lijkt dat dit ook een reden is voor “het zinnetje”.
Ambtenaren lijken getraind om hierover te zwijgen.
Op vragen hierover krijg je nooit een antwoord.
Hoogstens een “ach…”.
“Snel handelen” is in overheidsland een relatief begrip.
In dit geval is dat: een kleine twee jaar.
Voor mensen die hun kinderen met de fiets veilig naar school willen brengen is twee jaar een eeuwigheid.
Demotiverend.
Voor ambtenaren en politici is twee jaar een “korte doorlooptijd”.
Succesvol.
Dat is bijwijlen een emotioneel spanningsveld.
Enkel mensen met grote empathie en diep inzicht in politieke en administratieve processen kunnen het vatten.
Veel vijven en zessen om te zeggen dat de werf op het kruispunt richting Stropbrug loopt.
Tataa! 18aug15, Achilles Heyndrickxlaan
18aug15, Achilles Heyndrickxlaan
De middenberm is vermoedelijk nu klaar, samen met de aanpassing in het autodeel onder de B401.
24aug15, Bellevue
24aug15, Bellevue
De twee zijkanten van de weg volgen daarna.
18aug15, Achilles Heyndrickxlaan
Het wordt er binnenkort dus veiliger fietsen.
Ledeberg kan veiliger uitbreken.
Dat zijn zo van die momenten waarop zowel actievoerders als ambtenaren, politici, fietsende ouders met kinderen en … dezelfde emotie delen.
Gent is een historische stad.
In Gent betekent dit voornamelijk dat de wegen in het stadscentrum een historische uitstraling moeten hebben.
Op school leerden we nog van de Romeinse overheersing en hoe verzot deze waren op het aanleggen van wegen met kasseien.
In Gent is deze liefde voor de kinderkopjes in die mate aanwezig dat ook buiten het stadscentrum na de heraanleg van de Brusselsesteenweg tussen Ledeberg en de E-17 er toch nog een 20 tal meter kasseistrook moet overblijven:
Brusselsesteenweg, Ledeberg, 03 Sep 2014 18:50
Alhoewel ik enige appreciatie koester voor de betonnen afscheiding in deze bocht heb ik een stille hoop dat ook dit stukje fietspad nog zal worden ‘vernieuwd’.
Een eerst aanwijzing vinden we in de overgang met het nieuwe fietspad in klinkers.
De overgang ontbreekt, alsook enkele kasseien.
Brusselsesteenweg, Ledeberg, 03 Sep 2014 18:50
Als fietser is het op kasseien al extra opletten, ook de voetganger wordt niet gespaard van een minimale portie avontuur:
Gent profileert zich graag als fietsstad, de laatste jaren wijselijk meer als fietsstad in wording.
Het Gentse OCMW profileerde zich in het verleden graag anders.
Gescheiden kassa’s, gescheiden mentaliteit?
Autoparkings waren bij nieuwbouw een must (remember de Sint-Martensstraat), fietsstallingen waren dat niet, daar “zit nog een ferme groeimarge op”.
Dat leerde me een bezoek aan een theatervoorstelling van (de grandioze) Studio Orka in het bejaardenhuis in de Walstraat, Ledeberg.
Let wel: ik was de eerst aangekomen theaterganger.
De overige fietsen waren niet van andere theaterbezoekers of -medewerkers.
Vanaf deze maand zijn er 2 Fietskeukens actief in Gent.
Eéntje zit al jaren in de Brugse Poort.
De tweede is net actief geworden in Ledeberg, op de Standaert-site.
Hier kan je zelf je fiets herstellen tegen vrije bijdrage.
Je betaalt wat jij een faire prijs vindt.
Ideaal voor mensen die weten hoe ze’t moeten doen maar het juiste gereedschap niet hebben (iedereen heeft tegenwoordig een krankentrekker in huis, toch?)
Door de hulp van ervaren fietssleutelaars is dit ook ideaal voor wie -bijvoorbeeld- nog nooit zelf een lekke band geplakt heeft en er voor de zekerheid alleen niet aan durft beginnen.
Iedereen weet het waarschijnlijk wel: de werken aan de fly-over B401 zijn begonnen. Aan de Hundelgemsesteenweg is daarvoor een gedeelte van de weg afgesloten. Terecht natuurlijk: er vallen nogal wat brokken beton naar beneden: zelfs na de werkuren is het daar niet echt veilig.
Werken zonder hinder, dat is moeilijk, maar men moet nu eens leren dat fietsers ook recht hebben op een hoffelijke behandeling.
Wie van de Stropbrug komt en de Bellevue wil indraaien krijgt 1 (één) pijl met omleiding. Wie in die buurt de weg niet kent rijdt daarmee verloren. Als service voor onze lezers: het blauwe parcours is de weg die je moet volgen.
Niet moeilijk te zien: om dit te vinden heb je drie keer een pijl nodig, maar de laatste twee zijn er blijkbaar te veel aan.
Is het nu echt zo moeilijk om die twee andere pijlen te zetten? Blijkbaar. Schuld van de aannemer? Gedeeltelijk. Het ministerieel besluit verplicht een omleiding aan te duiden van begin tot einde. Om zo’n werken uit te voeren heb je een vergunning nodig waar de signalisatie in beschreven staat. Is dat echt zo moeilijk om die correct in te vullen? Blijkbaar. De politie heeft als taak dit te controleren. Is dat echt zo moeilijk? Blijkbaar.
In de andere richting is het helemaal huilen met de pet op. Het blauwe parcours mag je niet in omgekeerde richting volgen: je mag aan de Achilles Heyndrickxlaan niet linksaf (terecht overigens, het is een onoverzichtelijke boel daar en veilig is dat manoeuvre niet). Het beste alternatief is voor de meesten de Frans De Mildreef. Maar dat is voor wie de weg niet kent absoluut niet te vinden. In deze richting is er zelfs geen schaamlapje van één enkele omleggingspijl. Laat me raden: niemand van de verantwoordelijken heeft er ooit aan gedacht dat fietsers langs dit stuk Bellevue naar de Stropbrug rijden.
Laat me dit inkorten: Niemand van de verantwoordelijken heeft ooit aan fietsers gedacht.
O ja, voor wie er aan twijfelde: met de auto kan je vlot door in beide richtingen.
De Fietsersbond, het Gents Milieufront en Ledeberg Breekt Uit voerden maandagmorgen actie aan de Schelde ter hoogte van de Stropbrug (Achilles Heyndrikckxlaan) in Gent. Ze legden zelf een veerdienst in, om fietsers veilig van de ene oever naar de andere te brengen. 29apr13, 09u35, Frans De Mildreef – Warmoezeniersweg/Moutstraat
29apr13, 09u38, Frans De Mildreef
Wie dagelijks met de fiets vanuit de zuidoostelijke rand rond Gent richting Gent Sint Pieters pendelt, weet dat je eens in Ledeberg aangekomen slechts 2 keuzes hebt:
– de Sint-Lievenspoort : sinds jaar en dag in alle nationale media aangegeven als één van de zwarte punten voor zachte weggebruikers in Vlaanderen
– Knooppunt Bellevue-Stropbrug-Burggravenlaan waar het Agentschap Wegen en Verkeer de fietser bij de heraanleg van het verkeersplein simpelweg vergeten is, waardoor het kruispunt fietsend oversteken in bepaalde richtingen zelfs illegaal is. Ook de Stropbrug zelf (Achilles Heyndrickxlaan) en de Burggravenlaan zijn uitermate fiets- en voetganger-onvriendelijk.
Het fietspad op de brug op de Achilles Heyndrickxlaan in Gent (beter bekend als de ‘Stropbrug’) is al lang een zwak punt in het fietsnetwerk van Gent.
Uit tellingen van zowel stad Gent als de Fietsersbond bleek dat nu reeds elke ochtend tussen 7u30 en 8u30 600 fietsers de Stropbrug nemen. Nochtans is het fietspad er erg smal en in zeer slechte staat.
Sinds 2004 zijn er plannen om, als alternatief voor de Stropbrug, een fietsbrug te bouwen over de Schelde, van de Frans De Mildreef naar de Moutstraat. Deze plannen bestaan voorlopig enkel op papier. Met een fietsbrug over de Schelde hoef je de Stropbrug niet meer te nemen. Bovendien wordt de route niet alleen veiliger, ze wordt ook een stuk korter. 29apr13, 09u37, Frans De Mildreef
Fietsers vanuit Sint-Amandsberg, Gentbrugge, Ledeberg en Merelbeke zouden de brug kunnen gebruiken voor hun verplaatsingen naar Gent-Sint-Pieters, het UZ of het nieuwe stadion van KAA Gent. Fietsers uit de tegengestelde richting, vanaf Zwijnaarde, de stationswijk, Nieuw Gent, kunnen via de fietsbrug onder meer de UCO-site bereiken. Veel kinderen uit Ledeberg moeten de oversteek van de Schelde maken om naar school te gaan. In de Moutstraat wordt de kleuterschool zelfs uitgebreid tot volwaardige lagere school, waardoor er nog meer kinderen van Ledeberg zullen worden opgevangen. 10apr13, 17u01, Moutstraat
Het merendeel van die kinderen wordt nu met de auto gebracht, omdat fietsen over de Stropbrug geen optie is.
Een fietsbrug over de Schelde heeft omwille van haar centrale en strategische ligging een immens potentieel. Voor de Fietsersbond, het GMF en Ledeberg Breekt Uit is het duidelijk dat het meer dan de moeite is om op korte termijn de investering te doen. 29apr13, 09u37, Frans De Mildreef
Stel je het volgende voor: je rijdt met de auto op één of andere middelgrote weg. De laatste kruising ligt enkele kilometers achter je, de volgende enkele kilometers verder. Plots, zonder enige waarschuwing, is de weg volledig afgesloten omdat één of andere instantie putjes moet graven. Absurd ? Ja, voor automobilisten wel: dit zal hen nooit overkomen, want aan het voorafgaande kruispunt zijn de werken duidelijk aangegeven en is een omleiding voorzien.
Voor fietsers is het helaas wel de dagelijkse realiteit. De eerste keer keer je op je stappen (trappen) terug en kies je een andere route. De tweede keer misschien ook nog, of je probeert de hindernis te nemen, misschien met de fiets aan de hand. Maar dergelijke situaties kom je wellicht bijna wekelijks tegen.
Bellevue, Ledeberg
Als je dan een opmerking maakt, krijg je gegarandeerd als antwoord: “ja, zeg, wij moeten ook ons werk doen.” Merkwaardig dat op fietsroutes het aanduiden van de werken niet bij de taakomschrijving hoort.
Wat zit hierachter ? Worden fietsers niet ernstig genomen ? Wordt fietsen nog altijd als puur recreatief beschouwd ?
Pas geverfd !
In vier talen nog wel.
De leuning van de stropbrug.
Stel dat die enige voetganger die het hobbelige parcour van het voetpad over de Stropbrug aandurft, de pas geverfde leuning zou aanraken…
De werkleider die de opdracht kreeg om de lijnen op de Stropbrug ten laatste tegen november te herschilderen, heeft bij de werkvoorbereiding ter plaatse terecht geoordeeld dat het herschilderen van de leuning prioritair was boven het schilderen van de nieuwe wegmarkering.
De wegmarkering die op de Stropbrug het autoverkeer tot één rijstrook in elke richting zou terug brengen, een geschilderde barrière zou aanbrengen tussen het schabouwelijke fietspad en de auto’s en aan de Ottergemsesteenweg eindelijk een fietssluis zou voorzien.
Begrijp me niet verkeerd, ik apprecieer het organisch aangebrachte groen over blauw.
Het geeft een fleurige look aan deze brug.
Maar liever hadden we toch een iets veiliger gevoel bij het naar boven fietsen in de regen, in de ochtendspits,…
Nog liever fietsen we de Stropbrug nooit meer over want worden de woorden uit het nieuwe bestuursakkoord omgezet naar daden.
Het uitvoeren van de geplande fietsersbrug van de Hundelgemse steenweg / fietssnelweg Gentbrugge – Ledeberg – Merelbeke naar de Moutstraat zorgt immers voor de broodnodig veilige fietsas tussen Ledeberg en het Sint-Pieters station. 28nov12, 08u45, Stropbrug
Persbericht: “Ledeberg Breekt Uit” wil dat er dringend werk wordt gemaakt van een fietsveilige Stropbrug.
Met enige ontsteltenis stellen we vast dat het schilderen van de leuning van de Stropbrug prioritair blijkt te zijn boven fietsveilige en duidelijke wegmarkering.
Reeds meer dan een jaar wordt er beloofd om werk te maken van een veiligere fietsstrook, een fietssluis aan het kruispunt met de Ottergemsesteenweg en een gereglementeerde oversteek aan de Bellevue.
Als je weet dat er in de ochtendspits 600 fietsers per uur de brug passeren, is dat geen overbodige luxe zegt Barbara Janssens van “Ledeberg Breekt Uit”.
Vanuit Ledeberg en Gentbrugge is dit immers de enige weg richting station en de talrijke scholen in de buurt.
Het stadsbestuur verschuilt zich al maanden achter vertragingen ten gevolge van administratie, weersomstandigheden en toekenning aan externe aannemers.
Nochtans geven ze zelf toe dat deze as prioritair aangepakt zou moeten worden.
Schepen Tom Balthazar haalt als argument bij bij het toekennen van het project Keizerspoort (30 november 2012) aan dat het om een “beloftevol project gaat op een goeie plaats, vlakbij een goeie tram- en fietsverbinding”.
Als ze willen dat de nieuwe werknemers zich met fiets en openbaar vervoer zullen verplaatsen, zal er toch werk gemaakt moeten worden van de fietsvriendelijke ontsluiting van Ledeberg.
“Begrijp ons niet verkeerd”, zegt Anouk Devriese van Ledeberg Breekt Uit, “We appreciëren de opfrissing van de balustrade maar liever hadden we toch een iets veiliger gevoel bij het naar boven fietsen in de regen, in de ochtendspits,…
Nog liever fietsen we in de toekomst de Stropbrug nooit meer over want worden de woorden uit het nieuwe bestuursakkoord omgezet naar daden. Het uitvoeren van de geplande fietsersbrug van de Hundelgemse steenweg / fietssnelweg Gentbrugge – Ledeberg – Merelbeke naar de Moutstraat zorgt immers voor de broodnodig veilige fietsas tussen Ledeberg en het Sint-Pieters station.“
Wij roepen alle sympathisanten en gebruikers van de brug op om fan te worden van onze facebook pagina om zo de oplossingen een stem te geven: www.facebook.com/LedebergBreektUit.
“Ledeberg Breekt Uit” verzamelt fietsers, pendelaars, bezorgde ouders en alle inwoners van Ledeberg en Gentbrugge die op een veilige manier uit of in zone 9050 willen geraken.
Het fietsen van Ledeberg richting Sint Pieters station is een hele opgave.
Na een doolhof-spel hoe je legaal én veilig onder de fly-over door kan fietsen, begint een heus hindernissenparcours. Het traject Hundelgemsesteenweg – Stropbrug – Burggravenlaan lijkt er volledig op gericht het fietsen te ontmoedigen :
Onveilige kruispunten, een veel te smal,en slecht liggend fietspad dat aan de Ottergemsesteenweg plots eindigt op de voorsorteerstroken voor auto’s.
Tellingen van zowel stad Gent als de fietsersbond tonen aan dat er elke ochtendspits ruim 600 fietsers per uur de Stropbrug overgaan.
75 % hiervan fietst richting Sint Pieters-station.
Dit betekent dat er 20% meer fietsers over dit traject rijden dan over de fietsbrug Keizerspark – Visserij, het fietsuithangbord bij uitstek volgens de stad.
Er is zowel een snelle als een grondige oplossing om dit traject aantrekkelijker te maken voor fietsers.
Niet alleen kunnen pendelaars dan veilig naar het station, kunnen kinderen veilig naar school, kan Ledeberg echt beginnen leven maar kan stad Gent ook geholpen worden om in 2050 klimaatneutraal te worden.
De snelle oplossing bestaat er in de lijnen te hertekenen zodat fietsers de ruimte gegeven wordt die hen toekomt.
De grondige oplossing bestaat uit het bouwen van de fietsbrug aan het toekomstige Botermarktpark en de fietsbrug aan de Zuiderpoort zoals voorzien in het wijkprogramma Ledeberg Leeft.
Je kunt ons volledig dossier lezen op
