U merkt het: we komen als vrijwilligers tijd en energie tekort om alle prettige en minder prettige Gentse fietszaken op te volgen. Het valt op dat er sinds afgelopen zomer meer agressie en zuur in de lucht hangt. Het zijn dan ook geen makkelijke tijden. Corona was nog niet ècht voorbij – laat staan verteerd- en daar was al een Europese oorlog, annex energiecrisis, annex armoedegroei. En aangezien een auto voor de armere lagen van onze bevolking een statussymbool is, en het OV zeer mank evolueert, werkt elk helder (of vermeend) signaal over de broodnodige mobiliteitstransitie als een rode lap op een autostier. In de hoofden van sommige mensen (zelfs bij Natuurpunters) is de fietser momenteel de keizer van de mobiliteit. Was dat maar waar. Het is niet omdat er veel over fietsinfrastructuur te lezen valt dat de immens grote groep mensen die niet durfde te fietsen dat nu al durft. Daarvoor zijn de geesten bij de belangrijkste administraties nog niet voldoende gerijpt. Elk extra verkeerslicht dat AWV (agentschap wegen en verkeer) plaats lijkt een immense overwinning, terwijl het logisch lijkt dat zij als verantwoordelijke organisatie zelf moeten streven naar maximale veiligheid in plaats van de eeuwige compromissen (omdat algemeen gesproken autodoorstroming prioriteit nummer één blijft). Om heel helder te zijn: de Fietsersbond is niet op zoek naar de situatie waar fietsers de keizer zijn. Dat recht komt – cfr het STOP-principe – de voetganger toe. En jawel: ook fietsgedrag speelt daar een rol in. En een echte mobiliteitstransitie is maar mogelijk als woonschool- en woonwerkroutes 100% veilig en “tamelijk” comfortabel zijn. Als u tijd en zin hebt om daaraan mee te werken, laat van je horen via gent@fietsersbond.be
Maar tijd tekort dus. Laat ons vooral jullie meldingen niet verwaarlozen. Afgelopen jaar kregen we er véél meer dan we publiceerden. We nemend e draad weer op.
K had ons reeds een paar maal beelden doorgestuurd van geparkeerde vrachtwagens op de fietspaden van de Zeeschipstraat. Dat fenomeen zit ook op de Port Arthurlaan.
Van: K Verzonden: vrijdag 17 februari 2023 10:17 Aan: Politie Meldpunt <Pz.gent.x.meldpunt@police.belgium.eu>; <Meldpunt> <meldpunt@politie.gent.be>; fietsbult@fietsersbondgent.be Onderwerp: Fw: Dit zien we nagenoeg iedere dag
Beste,
Zie bijlage voor dagelijkse fenomenen in de Port Arthurlaan.
Mvg,
K
Van: K Verzonden: donderdag 16 februari 2023 8:01 Aan: <Meldpunt> <meldpunt@politie.gent.be> Onderwerp: Dit zien we nagenoeg iedere dag
Beste,
In bijlage een dagelijks fenomeen in de Port Arthurlaan.
De Wiedauwkaaibrug is sinds het Fietsbeleidsplan uit 1993 een logisch onderdeel van de Westerringspoorfietsroute, én sinds 2020 een omleidingsroute van de Vlaamse Waterweg én een onderdeel van de F400, de Kleine fietsring Gent. Bij de heraanleg van deze spoorbrug (2007-08) werd een exacte kopie gebouwd van het origineel, met amper plaats voor voetgangers en fietsers. Het Monumentenzorgdogma was belangrijker dan de maatschappij. Volgens werknemers van Infrabel plaatsten ze de verbodsborden voor voetgangers en fietsers er in 2008 op vraag van de Stad Gent. Het aantal fietsers èn het aantal voetgangers groeide gestaag, met af en toe wrevel als gevolg. Een degelijke en heldere regeling is al jarenlang gewenst.
Onze vraag
=> Bouw de voetgangers- en fietstrafiek op de brug uit als was het een rotonde, dus met eenrichtingsverkeer voor voetgangers èn fietsers. En met verkeerslichten op de oversteekplaats op de Wiedauwkaai.
Er zijn zo van die Fietsbulten die méér dan een jaar in mijn hoofd rondfietsen. Eén ervan is “Het c-woord”. De map met foto’s hiervoor blijft groeien, maar de titel van het stuk is sinds maart ingenomen door iets monsterachtig, iets dat ons dagelijks leven bepaalt. Laat die vaccins het c-woord alsjeblieft snel wegjagen!
Kasseien zijn absoluut niet zo monsterachtig, behalve in betogingen. En het woord begint met een k. Maar kasseien bepalen het leven van de bewoners van die straten. Ze bepalen hun doen en laten. En niet in het minst: hun slaap. En de barsten in hun muren. Ze doen mensen – en dus ook fietsers- vallen, zeker bij regenweer. En -als enige positief punt: de esthetiek van hun straat. In de eeuw dat er nog geen servosturen bestonden kwam er een Monumentenwet. Dat was een zeer goede en hoogst dringende zaak, want aannemers en projectontwikkelaars interesseerde het niet om historisch waardevolle gebouwen te bewaren, laat staan om ze te restaureren. Bekijk als voorbeeld de Vlaamsekaai, en je weet genoeg. Maar de wet ging verder, en beschermde ook kasseien, als onderdeel van stadsgezichten. Maar servosturen kijgen àlles kapot, ook kasseien. De wet maakte ook dat de macht van Monumentenzorg bovenaan de beslissingshiërarchie terecht kwam. Dat was in de 20e eeuw ook nodig, want lokale besturen soms ècht niet te vertrouwen.
De Wiedauwkaaibrug, de spoorbrug over het kanaal Gent-Terneuzen op de lijn Eeklo -Ronse, is -helaas!- een pijnlijk gevolg van die macht van Monumentenzorg. Het verhaal gaat dat eind vorige eeuw “iedereen” hier een verhoging van de sporen wilde, een situatie zoals we die kennen in de rest van stedelijk Gent. Van de uithoek van Sint-Amandberg via Oostakker Station tot Dampoort Station, en zo verder naar Sint-Pietersstation tot aan Drongen. En van Gent Sint-Pieters tot Brussel Zuid. Maar de NMBS had toen geen geld. En dus werd het uiteindelijk een vervanging van de oude, tot op de draad versleten spoorwegbrug, waarop Monumentenzorg een exacte kopie eiste. Terwijl dit door de Stad ingepland was als de ideale locatie voor een autoluwe fietsroute, als onderdeel van het Westerringspoor. Maar nee: een kopie is een kopie. En dus werden het smalle looppaden naast de sporen, verbodsborden incluis. Sindsdien leren fietsers hier dat verbodsborden er staan voor verzekeringsmaatschappijen, of om verantwoordelijkheid van de wegbeheerder “zuiver” te houden, maar niet om het verkeer van àlle verkeersdeelnemers helder te organiseren. Laat ons hopen dat deze anomalie de komende decennia verdwijnt, en dat het zandoverschot van de Oosterweelverbinding hier een nuttige bestemming vindt.
Maar we moeten hier nog x aantal jaar mee verder. En de Stad werkt onverdroten verder aan het optimaliseren van het Westerringspoor. Dit stukje Westerringspoor is bijna belangrijker dan alle andere onderdelen ervan: het loopt in dè corridor die het oosten en westen van het noordelijke stadsdeel met elkaar verbindt, en dus hyperbelangrijk voor woon-werkfietsverkeer van en naar de havenbedrijven. Hier zie je dat helder:
c OpenStreetMap dd 02dec20
Boven de Vliegtuiglaan is de haven North Sea Port heer en meester, met op Belgisch grondgebied nog slechts 4 oost-westverbindingen over het kanaal Gent-Terneuzen: manke Meulestedebrug, de veren van Langerbrugge en Terdonk, en Zelzatebrug.
Aan Meulestedekant van de spoorbrug nadert een klein maar fijn werfje de afwerking. De kasseien kant Muidebrug werden op een beperkte oppervlakte deels vervangen door beton:
26nov20, Terneuzenlaan
26nov20, Terneuzenlaan.
De aannemer koos ervoor om het natte beton af te schermen met linten en een betonbewaker (iets voor Van Dale?) in een camionette. Vers beton is kwetsbaarder dan verse sla, en wordt daarom steeds meer integraal omheind. Het zou niet het eerste beton zijn dat bij de geboorte beschadigd werd door een overmoedige wandelaar (meestal mèt hond), of door een onnozele / ballorige fietser.
26nov20, Terneuzenlaan
Kant Meulestedebrug verdween een deel van het asfalt om ook hier kasseien te droppen:
27nov20, Terneuzenlaan
27nov20, Terneuzenlaan
Terzijde: valt het u ook op dat afgelopen jaar een hevig groeijaar was qua bakfietsgebruik?
27nov20, Terneuzenlaan
02dec20, Terneuzenlaan
Door deze creatieve ingreep onstaan vlakke fietspaden die de spoorbrug verbinden met het nieuwe fietspad uit het Makelaarsparkje (dat is de doorsteek via Makelaarsstraat, Loodsenstraat en Roerstraat naar het Houtdok, en zo naar de Dampoort)… :
27nov20, Terneuzenlaan
… en verbinden met het toekomstige fietspad tussen Terneuzenlaan en Londonstraat / Muidepoort / Pauwstraat, aangelegd door de projectontwikkelaar van de collectie flats aan de Kopenhagen- en Oslostraat. Dat fietspad zou volgens een werfleider klaar zijn voor gebruik tegen uiterlijk december 2021.
27nov20, werf projectontwikkeling
Dan eindigt de rotzooi in die buurt, want het was er afgelopen maanden eerder een cyclocrossbuurt. De heraanleg van de Kopenhagen- en Oslostraat (wie deed dàt?) met oude kasseien, met door bovenop een hobbelig dun betonlaagje is voor geoefende fietsers een slalomparcours, voor de anderen een valparcours:
27nov20, Oslostraat
02dec20, Kopenhagenstraat
In één beweging wordt het klinkerfietspad komende van Muidebrug een paar meter verlengd, zodat het aantakt op het beton:
27nov20, Terneuzenlaan
02dec20, Terneuzenlaan
Kort samengevat: dit fietsersknooppunt wordt naar mijn aanvoelen helderder/overzichtelijker èn comfortabeler.
02dec20, Terneuzenlaan
02dec20, Terneuzenlaan
Het zal daar bijna klaar zijn. Open vraag: hoe voelt het aan? De pensionering van die kasseien zal uiterààrd een grote verbetering zijn. Is het voor jou als dagelijkse passant 100% ok?
Op donderdagmorgen 03 september 2020 wordt op het kruispunt Muidelaan / Voormuide een 21-jarige fietser aangereden door een vrachtwagenchauffeur. De zware vrachtwagen had een buitenlandse nummerplaat, en mocht bijna zeker daar niet zijn.
03sep20, Muidelaan
Hoofdstuk 1: het Circulatieplan
Maart 2017. U kent ongetwijfeld de korte samenvatting. Schepen Watteeuw wordt in 2014 door collega’s uitgedaagd om minder losse maatregelen te nemen, en om een groter, samenhangend mobiliteitsplan te realiseren. Dat plan, ontwikkeld door gespecialiseerde ambtenaren, wordt grotendeels door “de politiek” gevolgd. Het hoofddoel is: doorgaand autoverkeer weren uit de centrumstad. Doorgaand verkeer hoort de hoofdwegen te gebruiken: de kleine ring R40 en de grote ring R4. Het tweede hoofddoel is: de leefbaarheid verhogen. Fietsers, voetgangers, handelaren, terrassen krijgen meer ruimte. Derde hoofdoel is: de autobereikbaarheid van elke woonst garanderen. Op zondag 19 maart komen honderden mensen op straat PRO-circulatieplan.
Het Circulatieplan wordt op 3 april 2017 feilloos ingevoerd. De betrokken ambtenaren leverden een huzarenstuk af. Deze meeste knips voor autoverkeer werkten en werken feilloos. Het zijn soms zuivere autoknips, en soms eerder autofilters (met camera’s). Het plan wordt op handen gedragen en verguisd. Net als bij het lussenplan van Sas Van Rouveroi uit 1997 blijken de voordelen immens veel groter dan de nadelen. Net als in 1997 staat de Lijn (helaas!) passief aan de kant toe te kijken. Een harde kern bewoners blijft het plan uitspuwen, maar de grote massa geniet met volle teugen van een leefbaardere binnenstad. Prompt stijgt het Gentse voetgangers- en fietsverkeer zienderogen. De wijken aan de buitenkant van de kleine ring R40 en een paar straten uit de binnenstad zijn jaloers op deze positieve evolutie, en willen óók méér leefbaarheid. Het bestuursakkoord belooft wijkcirculatieplannen. De wijk Muide-Meulestede is teleurgesteld, want het is nog zéér lang wachten tot het hun beurt is om leefbaarder te worden.
Hoofdstuk 2: Ledeberg Breekt Uit
Ledeberg Breekt Uit is kleine groep mobiliteitsactivisten die sinds april 2013 de mobiliteitsarmoede van hun stadsdeel in de kijker zet. Hun eerste actie organiseerden ze op de Bovenschelde: “schipper mag ik overvaren”?
29apr13, 09u37
Hun analyse is kort samengevat: wie Ledeberg per fiets wil verlaten richting stadscentrum of Sint-Pietersstation of Universiteit of UZ riskeert zijn leven. De infrastructuur moet beter: veiliger én comfortabeler. Gents Milieufront en Fietsersbond Gent delen hun analyse, en ondersteunen ze volop. Anno 2020 zijn vier van de vijf gevraagde projecten klaar, in uitvoering of in de startblokken. Ledeberg kan bijna helemaal uitbreken.
Tussenspel: COVID19
Gent blijkt -deels dank zij het Circulatieplan- behoorlijk goed voorbereid op het COVID19-drama. Alle wandel- en fietspaden, fietsstraten, autovrije en autoluwe straten die door de Stad de afgelopen 30 jaar zijn uitgebouwd worden intens gebruikt. De vraag naar ruimte om veilig te wandelen en fietsen waren (en zijn) zo groot dat op verschillende plekken in de stad gewone straten (tijdelijk) worden omgevormd tot fietsstraten. De vroegere fietspaden in die straten worden ingezet als voetpaden.
De Gentenaars ontdekken Gent nog intenser dan voorheen, en dat smaakt naar meer. Naar meer leefbaarheid.
Hoofdstuk 3: Muide-Meulestede
Op de kaart zie je het duidelijk. Net als Ledeberg is Muide-Meulestede een woonwortel. Een wortel die met moeite vasthangt aan de grote krop sla Gent Centrum.
bron: Open Street Maps
Kant Grootdok functioneren er nog flink wat havenbedrijven, met de N456 (Port Arthurlaan) als aan- en afvoerroute. Kant Kanaal Gent-Terneuzen is die havenbedrijfsfunctie verdwenen, en groeit de woon- en kantoorfunctie traag maar zeker. De bevolking van de wijk verjongt zienderogen. Afgelopen halve eeuw vervelde de wijk van een grauwe haven- en arbeidersbuurt tot een buurt met veel jonge gezinnen die overal in de stad werken of naar school gaan.
Vanop Muide-Meulestede riskeer je –net als vanuit Ledeberg in 2013– je leven om het eiland zuidwaarts per fiets te verlaten. De mogelijkheden zijn beperkt: Meulestedebrug in het noorden, de Monumentzorg-spookfietsspoorbrug richting Eeklo in het westen, de Muidebrug (met daarop volgend de Voormuide) in het zuiden, en de Port Arthurlaan & Aziëstraat in het oosten op de enige verbindende landstong, geprangd tussen Houtdok en Rigakaai. Sinds deze lente is er via die landstong een nieuwe “fietsontsnappingsroute”. Een bijna 100% degelijke fietsas richting Dampoort loopt via Roerstraat, Houtdok/Kapitein Zeppospark, Koopvaardijlaan, Schipperskaai en Kleindokkaai.
02apr20, Kleindokkaai
De Roerstraat is nog geen leesbare fietsas, en er zit véél autosluipverkeer van en naar de Aziëstraat. De as langs het Houtdok en Handelsdok werd in coronatijden op meerdere vlakken ontdekt, en met open armen ontvangen. Deze fietsas is voor sommige fietsers een oplossing. Maar fietsers richting het westen en zuidwesten hebben daar helaas niks aan. Zij hebben maar drie mogelijkheden: via de spookfietsspoorbrug door naar het fietspadloze Tolhuisbrug, via de spookfietsspoorbrug door naar de Gaardeniersbrug (een fikse omweg), en via de Muidebrug / Voormuide stadinwaarts. Alle drie gevaarlijk en/of onaantrekkelijk.
07sep20, Voormuide
07sep20, Voormuide
Wegendossiers waarvoor het Vlaams Gewest en De Lijn partners zijn duren een eeuwigheid om gerealiseerd te geraken. Het concept van de straatinrichting van de Voormuide dateert uit de jaren 80, toen bewoners uit de wijk nog met de auto naar de Veldstraat reden, en er op de Muide amper nog gefietst werd. Daarvoor moesten tramgebruikers tussen het autoverkeer door de tram op- en afstappen. 40 jaar later kreunt de as Voormuide / Muidebrug / Muidepoort onder de autoverkeersdruk van hoofdzakelijk doorgaand autoverkeer. Dat doorgaand autoverkeer domineert deze bewonersas totaal. Fietsers krijgen er een restfractie:
07sep20, Voormuide / Muidelaan
07sep20, Voormuide / Muidelaan
07sep20, Voormuide
Afgelopen jaar kwam er vlakbij de Muidebrug een nieuwe tramhalte met een veiliger situatie voor fietsers (tov auto’s), maar groeiend conflict tussen voetgangers en fietsers:
07sep20, Voormuide
07sep20, Voormuide
07sep20, Voormuide / Muidebrug
De tramhalte aan de R40 lijkt afgeschaft, en ligt er nutteloos bij:
07sep20, Voormuide
Het kruispunt met de R40 is een zeer zwakke schakel. De leesbaarheid is er door de versleten verf ferm verminderd, het asfalt rond de tramsporen is versleten:
07sep20, Voormuide / Muidelaan
Maar de Voormuide en Muidebrug zijn even zwak. Momenteel wordt àlle verkeer (voetgangers-, fiets-, tram en àlle autoverkeer) over de Muidebrug de Voormuide in gejaagd, in theorie zonder vrachtwagens. Dan zwijgen we nog over de sluipwegen aan beide zijden van de Muidebrug. Er ontbreekt gewoon ruimte om dit alles veilig te laten passeren. Alle vervoersmodi een plaats geven lukt er enkel door compromissen. En van compromissen krijg je gegarandeerd ongevallen. Het wordt kiezen. Ga er eens kijken in de spits, en zie met eigen ogen hoe rechtdoor rijdende of afslaande fietsers aan beide zijden van de Muidebrug weggedrukt worden door een dominante autostroom:
07sep20, Voormuide
07sep20, Muidebrug / Muidepoort
07sep20, Muidebrug / Muidepoort
07sep20, Muidebrug / Muidepoort
Op hun beurt staan ook de voetgangers onder druk van het fietsverkeer: voetgangers worden soms verondersteld achter elkaar te stappen:
07sep20, Muidebrug
En dan hebben we het nog niet gehad over rolstoelen, kinderwagens en rollators. Kort samengevat: deze situatie is hopeloos.
Zoals gezegd: steeds meer bewoners werken in het centrum van Gent in plaats van in de haven. Het fietsgebruik groeit, en zou pas ècht groeien mits er degelijke, veilige en comfortabele fietsinfrastructuur zou zijn.
Hoofdstuk 4: Meulestede breekt uit?
Onze woordvoerder verklaarde op 3 september aan de Gentenaar:“Er moet worden onderzocht of dit kruispunt in aanmerking komt voor een ‘rechtsaf door rood’-bord”, vindt de Fietsersbond. Dan kunnen fietsers altijd rechtsaf slaan, ook al is het rood voor andere voertuigen uit dezelfde richting. “Sowieso snakt de wijk naar de komst van de Verapazbrug en de heraanleg van de Tolhuisbrug, zodat men eindelijk veilig de stad in en uit kan rijden.”
Die eerste reactie gaat niet ver genoeg. Het is oplapwerk. Na verschillende observaties denkt Fietsersbond Gent dat het tijd is voor een verstandige, ingrijpende maatregel cfr het Circulatieplan. Gebruik de waterlopen als grenzen, en maak één van de drie autoverbindingen autoluwer. Ons voorstel is: organiseer op Muidebrug een verkeersfilter voor doorgaand autoverkeer. Dat kan op een straffe, goedkope en zéér snelle manier: enkel voetgangers, fietsers, openbaar vervoer en hulp- & nutsdiensten mogen de Muidebrug gebruiken. Dat zou voor de hulpdiensten vaak kostbare tijdswinst kunnen opleveren:
07sep20, Voormuide
07sep20, Muidebrug
Voor zo’n autofilter volstaat een verkeersbord, later aangevuld met een camera. Of zo’n filter kan op een duurdere (en trager in te voeren) manier: wijkbewoners met een autovergunning kunnen passeren. Dat vraagt méér werk en dus tijd. Hoofddoel is om het DOORGAAND vrachtwagen- en autoverkeer uit de wijk weren. Volgens de ambities / plannen uit de twintigste eeuw kan dat pas nà de afwerking van X aantal reeds lang beloofde wegenwerken, de Verapazbrug op kop. Over 5 à 10 jaar dus. Wil de wijk zolang wachten? Een kind dat nu naar het eerste leerjaar gaat zit dan reeds lang in het secundair onderwijs. Willen de wijkbewoners dat Gent de verkeersonveiligheid in de wijk zéér snel, snel, traag, zeer traag of helemaal niet aanpakt?Wil de wijk de dominante omleidingsroute zijn voor de werf Verapazbrug? Of accepteert ze de huidige stand van zaken?
Laat u niet ontmoedigen door mails of gesprekken die u afgelopen 10 jaar met ambtenaren of politici voerde. Elke dag is een nieuwe kans op verandering. Daarom: verenig u, bijvoorbeeld als “Meulestede breekt uit“. Steek de koppen bij elkaar. En laat uw stem als groep duidelijk horen. Fietsersbond Gent zal u met raad en daad bijstaan. Het zijn de bewoners die tellen.
Nog een belangrijke les uit het Circulatieplan: er is een grote zwijgzame groep die mobiliteit anders wil, er is een kleine luidruchtige groep die alles wil houden zoals in de vorige eeuw, en er is een zwijgzame massa mensen zonder mobiliteitsmening. Die massa staat open voor meer veiligheid en leefbaarheid, zolang de autobereikbaarheid (cfr het Circulatieplan) gegarandeerd blijft. Het kan raar klinken: de Fietsersbond is niet tégen de auto. We zijn tegen de dominantie ervan. De kraan staat véél te wijd open. Zoals we hier in het editoriaal van de Zondag lazen: “Ik ben dus te bang om mijn zoon met zijn fiets naar school te laten gaan, en dat is helemaal fout. …Feit is dat wie zijn kind met de wagen naar school brengt, natuurlijk deel is van het probleem. Want elke extra wagen zorgt er natuurlijk voor dat het probleem, en de angst, nog groter worden.”
07sep20, Muidelaan
Autobereikbaarheid is iets anders dan maximaal autocomfort. Een omweg voor autogebruikers is het nadeel. Concreet méér ruimte voor voetgangers, fietsers en openbaar vervoer is het voordeel. Een grotere leefbaarheid en verkeersveiligheid zijn nog twee voordelen. Pas als het zover is durven velen de overstap te maken van de auto naar zachtere mobiliteit.
Een fantasie voor de verre toekomst: een Muidebrug met zoveel minder autoverkeer, is dat geen brug voor een tramverbinding tot aan Meulestedebrug? In Amsterdam zou dat de logica zelve zijn. Maar dat is voor als de Lijn ooit een degelijk budget heeft.
Epiloog
Wat 20 jaar geleden een droom was kan nu realiteit worden: een leefbaardere Muide- en Meulestedewijk. Het kan volgens ons simpel en snel gebeuren door de invoering van een verkeersfilter op de Muidebrug. Of wachten we op het volgende ongeval op de Voormuide of aan Muidebrug?
Een paar maanden geleden stonden er op het einde van de Muidepoort aankondigingsborden voor een nieuw parkje, het Makelaarspark. Daarop stond ook het woord fiets. Dus dacht ik dat er langs daar een fietsverbinding op komst was om Mariakerke en Wondelgem -eindelijk- een fietslink te geven met de Gentse haven kant Oostakker. Fout gedacht…
Het fietspad ligt er sinds kort, startend op de vreselijke -helaas nog steeds?- beschermde kasseien van de Terneuzenlaan.
Teleurstelling! Het pad loopt niet door tot aan de Muidepoort:
06feb20, Makelaarspark
Dat wordt een wandelpad. Oei, wat heb ik gemist? De stad heeft toch de ambitie om hier een hoofdfietsas te creëren? Dit is de ambitie van de stad tot 2030, het Stadsregionaal Fietsnetwerk:
De ambitie is duidelijk leesbaar:
Maar op het ontwerpvoorstel van het park (hier te zien) staat inderdaad slechts een fietspad van Terneuzenlaan naar Makelaarsstraat.
De kaart op OpenStreetMap brengt raad. Een kort fietspad tussen Terneuzenlaan en Makelaarsstraat opent de mogelijkheid voor een fietsroute Koopvaardijlaan (Houtdok) – Roerstraat – Loodsenstraat – Makelaarsstraat – Makelaarspark – Terneuzenlaan. Dat creëert een fietsverbinding van Wondelgem naar Dampoort. Dat lijkt me een goed idee.
De kaart leert ook dat het bouwproject Kobenhavn niet àlle grond heeft. Tussen dat bouwproject en de spoorlijn naar Eeklo zie je nog een grondstrook waar een fietspad op past. Het is vermoedelijk wachten op de (trage) afwerking van dit woningbouwproject. De projectontwikkelaars doen trouwens -zoals overal te lande- alsof de buurt van hen is:
Ooit zou ik graag de objectieve geschiedenis van de “making of” van dit stadsdeel willen lezen…
Afronden met nog een positief nieuwtje: er hangt een omgevingsvergunning uit voor de aanleg van “aansluiting fietspaden van de Wiedauwkaaispoortbrug op de Terneuzenlaan”.
06feb20, Terneuzenlaan
————————————————————–Info via een facebookgroep : “Zo complex is het nu ook weer niet. Het nieuwe fietspad doorheen het Makelaarspark is een lokale verbinding. Ze creëert ook een mogelijke doorsteek van de spoorwegbrug naar het Houtdok en de Dampoort, maar dat is niet de primaire bedoeling. Belangrijkste is dat er – hopelijk binnenkort – wordt gestart met de aanleg van een fietspad aan de andere kant van de spoorweg. Tussen de sporen en de projectontwikkeling van Cores. Het is de ontwikkelaar die dit fietspad realiseert zoals voorzien in zijn verkavelingsvergunning.”
“Die bouwvergunning van de Stad Gent gaat over dit stukje van de Voorhavenlaan en voorziet in een betonnen aanleg tussen het nieuwe fietspad van het Makelaarspark en de aansluitende fietspaden van de spoorwegbrug en Terneuzenlaan:
Daarop zie je ook al meteen het toekomstige Cores-fietspad.”
Bijna winter. Tijd om te vervellen. Bevalt deze nieuwe look? Laat het ons weten. Ook andere berichten blijven welkom. Zoals dit bericht:
Van: stijn van hees Verzonden: donderdag 12 december 2019 10:30 Aan: fietsbult@fietsersbondgent.be Onderwerp: Bericht uit Meulestee
Hallo,
Ik ben een zeer regelmatig lezer van jullie blog en vond dat het nu tijd was om ook eens een inzending te doen. Onze wijk, Meulestede (Meulestee voor de bewoners), komt regelmatig in het regionale niews omwille van haar beruchte brug. Daarover gaat deze inzending dus niet. Via bijgevoegde dropbox-link vind je een hele reeks foto’s van kakelverse fietsrekken die de voorbije dagen in de meeste straten van de wijk uit grond zijn geschoten. Beter gezegd, in de grond werden verankerd door ijverige handarbeid van de fietsambassade.
Vele fietsende buren zullen hier content mee zijn, vele wandelende buren ook, want de obstructie van de voetpaden was reëel op sommige plaatsen. Of de autorijdende buren ook zo gelukkig zullen zijn met het verdwijnen van een handvol parkeerplaatsen valt nog af te wachten. In ieder geval, de wijk evolueert in een duurzame richting, dat is mooi om te zien en mee te maken.
Grtjes,
Stijn
P.S. of onze broeders en zusters van De Muide ook nieuwe fietsrekken hebben gekregen weet ik niet ’t is me niet opgevallen. Ze krijgen in ieder geval wel een nieuw fietspadje door het Makelaarsparkje, daaraan zijn de werken ook onlangs begonnen.
Noot: u zag vermoedelijk ook de nieuwe modus operandi. Naast de rekken “type Gent” wordt nu ook een “nietje” geplaatst, bedoeld voor buitenmaatse fietsen / fietswielen. Dat is een mooie verbetering.
“Wat we zelf doen, doen we beter” was ooit een politieke slogan, die vaak versplintering van bevoegdheden opgeleverd heeft.
Bevoegdheden op zijn Vlaams/Belgisch, zoals mobiliteit en klimaat: een kot achter een kot achter een kot. Als we ons maar zelfstandig voelen.
Meulestedebrug is een prototype van hoe Vlaanderen afgelopen decennia omging met zijn infrastructuur.
Veel blabla, weinig boemboem, tenzij je het hevige lawaai dat de brug produceert boemboem noemt.
Zelfs op de fiets creëer je boemboem, zo gammel is de brug.
Hetzelfde kan je zeggen van het Vlaams fietspadenbeleid: er zijn veel te weinig daden.
Wie de kaart van Gent bekijkt ziet dat deze complexe stad vol ligt met “stadsmuren”.
Dat zijn hoge of diepe barrières waar af en toe een doorgang(etje) in zit.
De meeste van die -ahum- “doorgangen” dateren van de vorige eeuw.
Het kanaal Gent-Terneuzen is zo’n eminente barrière, 32 kilometer lang, met enkel op Nederlands grondgebied veilige fietspassages.
Als ik het goed heb zijn dat er 3: Sas Van Gent, Sluiskil en Terneuzen.
Op het dicht bevolktere Belgisch deel zijn er amper vijf, vooral fietsonvriendelijke, passages: Zelzatebrug, de veren van Terdonk en Langerbrugge, Meulestedebrug en de spoorwegbrug op de lijn naar Eeklo.
Dat is alles.
Zowat alle administraties hebben de gewoonte om geen enkele steen te verplaatsen op lokaties waar ze een grote werf verwachten.
Dat telt zowel voor de Stad als voor het Gewest.
Daar zit de logica achter dat èlke investering beter op een plaats gebeurt waar deze investering lang rendeert.
Op plaatsen waar een groot project verwacht wordt wacht men tot dat groot project achter de rug is.
Vanuit financiëel oogpunt is dat een begrijpelijke logica.
Nadeel is dat er niet gekeken wordt naar kleine, goedkope ingrepen, “want er komt een groot project”.
Sommige van die projecten komen uit de koker van Samuel Becket.
Het is lang wachten op Godot, zéér lang wachten.
Aan Meulestedebrug is me al vaker de lust bekropen om met een koevoet terug te keren, en een boordsteen los te wrikken.
Op het olifantenkuddepad naar Meulestebrug zou dat een comfortabel fietsgevoel creëren.
Gedaan met afstappen en weer op de fiets springen.
Maar kijk, iemand had een ander idee:
24feb19, Meulestedekaai
24feb19, Meulestedekaai
24feb19, Meulestedekaai
24feb19, Meulestedekaai
Wat we zelf doen, doen we sneller?
Volgens de laatste berichten gaat de schop er in 2020 in de grond, en in 2023 uit de grond.
Ik heb door de vele persartikelen over Meulestedebrug geleerd om dat pas te geloven als de schop effectief in de grond gaat.
De spoorwegbrug tussen Wiedauwkaai en Terneuzenlaan is een onderdeel van de Noordzuid Fietsroute tussen Zwijnaarde en Wondelgem. Hier kom je vanuit Wondelgem aan de spoorwegbrug: 23okt08 17u16 Buitensingel / Wiedauwkaai Kathleen schreef al over dit onveilige kruispunt. Jan ontrafelde de logica van het Vlaams Gewest. Ik voeg er nog een bult aan toe: 23okt08 17u04 Wiedauwkaai
De stoeprand voelt alsof je over een voet rijdt. Of is het een voet? 23okt08 17u04 Wiedauwkaai
Fietsvriendelijk is dit niet. Fietstimulerend zeker niet. En dat op een fietsroute. 23okt08 17u04 Wiedauwkaai
Fietsbult 