Laat ons eerlijk zijn: Gent heeft een probleem. Je kan het aantal fietswerven met moeite bijhouden.
De eerste zin is een dom grapje. Onze drie dochters zijn nu al een aantal jaar de deur uit, maar hun ongenadige, traag en in koor gescandeerde “Ha-ha! Pa-pa!” leerde me het verschil tussen… ach, je weet het wel.
Maar de tweede zin is zo correct als maar kan zijn. De overheden groot en klein weten nu duidelijk dat fietspaden hard nodig zijn. En ze handelen er ook naar, zeker in Gent. De oogst van 2021 is groot. Sommige realisaties zag je al passeren. Maar er zijn er veel die hier nog geen aandacht kregen. Sommige haalden de krant nog niet. Sommige zijn nog niet klaar, maar wel al bruikbaar. En sommige zijn al een poosje klaar, maar onbekend. Dat zijn vaak autoluwe, handige doorsteekjes. Niet bedoeld voor de snelle fietsers, eerder voor de trage fietsers, die weten dat voetgangers geen ogen in hun rug hebben. Daarom komende weken de reeks: “Nieuw in 2021“.
Aflevering 1 is gewoon om je te verwittigen dat het kruispunt Ottergemsesteenweg / Burggravenlaan en de Stropbrug momenteel weer open zijn voor alle verkeer, toch minstens tijdens het bouwverlof.
29 december 2021, Ottergemsesteenweg29 december 2021, Burggravenlaan / Stropbrug
De werf is nog niet op alle plaatsen klaar. Zo kan je nog niet doorfietsen richting station of richting Stropkaai:
29 december 2021, Burggravenlaan
De toplaag van de fietspaden is voor later. Maar àlle verkeer van en naar het UZ kan weer door. Ziekenwagens kunnen nu weer op de snelste manier aan het UZ geraken. Dààrom kan ik er helemààl mee leven dat de eindafwerking van de auto-infrastructuur hier voorrang kreeg op de afwerking van de fietsinfrastructuur:
29 december 2021, Burggravenlaan29 december 2021, Burggravenlaan
Maar fietsers kunnen door, zonder hevige bulten. De overgangetjes tussen één en twee lagen asfalt kregen (op de plaatsen die ik passeerde) keurige, voorlopige “hellingetjes” in asfalt. Voorbeeldig èn fietsvriendelijk:
29 december 2021, Burggravenlaan
De hellingetjes zijn ook best nodig, want de straatverlichting functioneert niet overal:
29 december 2021, Ottergemsesteenweg
Dat komt later wel. Al valt het me op dat de straatverlichting in Gent zéér veel kapotte lampen telt, die -ook na meldingen via het meldpunt van Fluvius- kapot blijven.
Tot slot…. dit was het kruispunt op maandag 20 december:
20 december 2021, kruispunt Burggravenlaan / Ottergemsesteenweg20 december 2021, kruispunt Burggravenlaan / Ottergemsesteenweg20 december 2021, kruispunt Burggravenlaan / Ottergemsesteenweg20 december 2021, kruispunt Burggravenlaan / Ottergemsesteenweg
Covid-19 had veel effecten. Eén daarvan is dat wegenwerven stilvielen. Ambtenaren bleven aan het werk, maar de bouwfirma’s konden niet meer de weg op. Logisch gevolg: al die werven liepen vertraging op. Nog een logisch gevolg: ook de opstart van nieuwe wegenwerven liep vertraging op. Al die werven komen nu één voor één op gang. Daar bovenop is de Stad Gent druk bezig met een inhaalbeweging om het wegenpatrimonium te onderhouden en aan te passen aan de noden van vandaag. Tel daar ook de zéér zéér actieve putjesgravers van de nutsbedrijven bij, die voetpaden, fietspaden en wegen helaas vaak in minder goede staat achter laten… Plus de andere overheden die qua onderhoud ook flink wat achterstand hebben. Zo komen we aan een druk kluwen van wegenwerken, waar wij als gewoontebeesten soms verloren in rijden.
12mei20, Woodrow Wilsonplein / Lammerstraat
Toen begin mei de Lammerstraat dicht ging zonder een aankondiging op straat, en de wegenwerf rond de Sint-Lievenspoort een ongecoördineerde spaghetti van soms slecht aangeduide omleggingen werd sprong deze titel in mijn hoofd: 5 minuutjes. Als je ergens 100% zeker op tijd wil zijn: vertrek als fietser 5 minuutjes op voorhand. Dat volstaat. Het is de prijs die je als fietser moet betalen voor de vele fietsvriendelijke aanpassingen die er momenteel op komst zijn. Of om je niet als een zot op smalle voetpaden te smijten. Of om je niet te ergeren.
Ik weet het: momenteel heb ik makkelijk spreken. De kinderen zijn groot en zelfstandig. Na een periode van Covid-19thuiswerk en twee weken vakantie ben ik nu technisch werkloos. Geen dagelijkse tijdsdruk meer. Dat is voor velen onder u niet zo. En de fiets is voor velen hèt vervoermiddel waar je tamelijk perfect je reistijd kan mee timen. In een decennium van haperend openbaar vervoer en groeiende autofiles is dat een weldoende luxe. A propos: over dit thema kan je meer lezen in de Gentse blogBike Gain – Fietswinst.
De afgelopen jaren groeide de praktijk om wegenwerven “op de crime scene” een week op voorhand aan te kondigen. Zo weten fietsers (die kunnen en willen lezen) bij voorbaat dat ze extra reistijd moeten inplannen. Soms verloopt dat schitterend, soms is het gewoon ok, soms is het -bewust of onbewust- vergeten. Een bloemlezing van signalisatie uit mei 2020.
De wegenwerf Sasstraat heeft aankondigingsborden:
01mei20, Sasstraat
—————————————————-
De werf Sint-Lievenspoort was en is een complex verhaal, met constant wijzigende situaties, dus ook moeilijk om goed te signaliseren. We kregen op 7 mei deze melding via messenger:
Dag Fietsbult. Ik ben vandaag, zoals steeds met de fiets gaan werken, van Merelbeke naar centrum Gent en terug. Ik reed via Ledeberg richting Zuid. Aan het kruispunt ter hoogte van het Keizersviaduct zijn ze al even aan het werken, er was een verandering/ omleiding voor fietsers. Echter vandaag zag ik tot mijn verbazing dat de hele overgang in de twee richtingen is afgesloten. Pats boem! De “omleiding” staat heel slecht aangeduid, ook mede -fietsers rondom mij raakten er niet aan uit. De “wegblokkade staat ook nergens op voorhand aangeduid zodat fietsers eerder voor een alternatieve route kunnen kiezen. Niet ok deze situatie. Ik had jammer genoeg vanochtend niet de reflex om foto’s te maken van de situatie. Ik stuur dit naar jullie omdat ik niet weet waar ik elders terecht kan met deze “klacht. vriendelijke groeten. Eva
Hier zouden simpele geplastifieerde plannen op A3 méér helderheid verschaffen, en kunnen mee-evolueren met de werf. Dit was een poging met de oranje borden:
16mei20, Jozef Horenbantweg
Het Nederlandse systeem (compacte rechthoekige gele borden met routes met een lettercode) zou hier helderheid kunnen brengen. “Onze” oranje wegomleggingspijlen zijn al te vaak meersymbolisch dan praktisch de weg wijzend. Helemààl 20e eeuws denken dus.
Het was duidelijk zoeken om het goed te doen:
07apr20, Sint-Lievenspoort
Terzijde: in tijden van social distancing wordt een mens zich méér dan ooit bewust hoe weinig ruimte er afgelopen decennia aan fietsers gegeven werd:
27apr20, middenberm Sint-Lievenspoort
Dat wordt op de Sint-Lievenspoort nu beter.
Wie als fietser komende vanuit de Zuid de verkeerslichten richting Sint-Lievenslaan wilde gebruiken moest aan de (noodzakelijk onderbroken) lichten rechtsomkeer maken…
01mei20, Hubert Frère-Orbanlaan
… om dan een omleiding te volgen die fietsers tweemaal de tramsporen liet dwarsen:
De praktijk om fietspaden waar er dagenlang niet gewerkt wordt af te sluiten is nog zo’n 20e eeuwse gewoonte die dringend op de schop moet:
01mei20, kruispunt Sint-Lievenspoort: Keizervest
In de praktijk is/was de Sint-Lievenspoort twee werven: de onderdoorgang kant Schelde, en de oversteekplaats kant Zuidpark. Wie weet: met twee verschillende werftoezichters? En wie weet: twee verschillende signalisatieplannen? Het lag er soms chaotisch bij:
11mei20, Sint-Lievenspoort
Het ergste leed lijkt geleden. Mei en april waren intense coronamaanden met honderden “nieuwe” fietsers en wandelaars. Het was dan ook best frustrerend om telkens weer verloren gereden fietsers op de Sint-Lievenspoort aan te treffen. In marketingtermen: het gebrek aan heldere signalisatie was pure antireclame voor het fietsen. De die-hards trekken hun plan, en zullen altijd verder blijven fietsen. De twijfelaars, de bijna-fietsers, krijgen soms de klop.
26apr20, Sint-Lievenspoort
De “ervaring” om vanuit social distancing de weg uit te leggen aan verloren gereden fietsers (zonder terreinkennis) zal ik niet snel vergeten. De ontreddering in hun verloren gelopen ogen veranderde steevast in een big smile.
(Ik probeer om je deze week het eindresultaat te tonen van de vernieuwde fietsverbinding Keizervest – Sint-Lievenspoort. Dat ziet er goed uit.)
—————————————————
Deze kortstondige werf op het kruispunt Burggravenlaan / Ottergemsesteenweg had bizarre signalisatie:
05mei20, Ottergemsesteenweg / Burggravenlaan
Positief: fietsers kregen er een doorgang.
05mei20, Ottergemsesteenweg / Burggravenlaan
Basisles voor àlle weggebruikers: enkel een verbodsbord rechts van jou heeft je iets juridisch te zeggen. De rest is decor, en kan -indien goed gedaan- helderheid verschaffen, maar heeft juridisch geen enkele waarde.
05mei20, Ottergemsesteenweg
————————————————————
Dit is nog een kortstondige werf zonder aankondiging vooraf, hier stadinwaarts:
07mei20, Forelstraat / Heernislaan
De fietsers staduitwaarts werden verzocht de wegomlegging te volgen langs het stuk R40 zonder fietspad, zo leek het toch:
Deze werf op de Buitenring R4 kreeg een duidelijke aankondiging:
16mei20, Zwijnaardsesteenweg
Ik keek niet na of dit in alle fietsaanvoerrichtingen even helder is aangegeven. Is dit ok voor wie vanuit vanuit Zwijnaarde fietst?
————————————————————
Soms werd een werf keurig aangekondigd, en “passeerde” de werf pas een paar dagen later:
03mei20, Slachthuisbrug / Gebroeders Van Eyckbrug05mei20, Gebroeders Van Eyckstraat
Dat is zoals het leven van ons allen is. Ook wegenwerkers kunnen onvoorziene omstandigheden meemaken. Of tijdsmarges nemen. Maar achteraf bekeken stond het bord op de foto van 3 mei in de verkeerde richting gedraaid. De werf zat tussen die twee borden in.
————————————————————-
Dit leek me een staaltje van “good practice” qua aankondigingen:
08mei20, Bunderweg / Wallebeekmeers
Een goede aankondiging, en ook een goede omleiding. Akkoord, dagelijkse Westerringspoorfietsers?
———————————————————–
Conclusie: niet alle werven verlopen op een heldere manier. Er is nood aan méér controle ter plaatse. De signalisatiefirma’s moeten ècht nog méér bij de les gehouden worden. Signalisatie is er niet om met verantwoordelijkheden te schuiven, maar – kan het meer basic?– om mensen de weg te wijzen. Pas als de signalisatie pico bello helder is zullen mensen ze ook gaan geloven. Het evolueert positief. Aan die geloofwaardigheid van signalisatie (waard om geloofd te worden...) is nog een paar jaar werk. Onze suggesties: méér geplastifieerde plannetjes op A3formaat, met daarop de wegomlegging. En meer gebruik van het Nederlandse systeem met gele borden. Want hoe vaak niet lopen omleidingen langs of door elkaar heen?
En: vijf minuutjes vroeger vertrekken maakt dat je zeker op tijd komt.
De fss-reeks, dag 2.
Vandaag Eva Van Eeno, over een brede straat.
De Ottergemsesteenweg heeft een probleem. Of beter, de fietsers, voetgangers en de bewoners van de Ottergemsesteenweg hebben een probleem.
Deel 1 van het probleem: de straat heeft sinds jaar en dag te kampen met veel autoverkeer, zeker tijdens de spits, waarvan een groot deel sluipverkeer is. Dat autoverkeer komt of gaat naar de oprit van het UZ van de autosnelweg E17, en kiest deze route boven de Corneel Heymanslaan en De Pintelaan – vermoedelijk om de verkeerslichten aan de De Pintelaan te vermijden. Een aanzienlijk deel van het autoverkeer slaat ook af richting kantoorgebouwen in de Moutstraat. Die laatste groep is strikt genomen geen sluipverkeer hoewel ze natuurlijk ook voor overlast zorgen, niet in het minst voor het schooltje aan de Moutstraat. (Bij gelegenheid mag er iemand mij eens uitleggen hoe een ontwikkelaar daar ooit een vergunning heeft gekregen om een kantoorgebouw (inclusief parking) neer te planten.) De straat staat in het oude mobiliteitsplan gecategoriseerd als lokale wijkontsluitingsweg. Met andere woorden: het is de bedoeling dat mensen uit de wijk de Ottergemsesteenweg gebruiken, en al de rest heeft er eigenlijk niets te zoeken.
Deel 2 van het probleem: dat autoverkeer houdt zich niet aan de snelheidslimiet van 30 km/u. Ik ben van mening dat een snelheidslimiet er is voor een reden, en ik hou mij ook aan die limiet. Dat heeft als gevolg dat als ik eens met de auto in de Ottergemsesteenweg rijd, ik regelmatig word ingehaald of dat er naar mij wordt geclaxonneerd. Toegegeven, het voelt een beetje onnozel om 30 km/u te rijden in een straat die eerder lijkt op het verlengde van de afrit UZ dan op een woonstraat. Het lijkt of je bijna stilstaat. De straat is zeer breed, kreeg recent biljartglad asfalt en heeft een bijna volledig recht profiel. De perfecte combinatie voor overdreven snelheid dus.
Dus. Het probleem is duidelijk.
En dan nu de oplossing.
Ottergemsesteenweg 19/09/2014
Fietssuggestiestroken.
En dat begrijp ik niet. Of toch niet helemaal.
Ik begrijp dat men fietsers een veilig gevoel wil geven. Bij sommige fietsers werkt dat. Of fietssuggestiestroken ook objectief voor meer veiligheid zorgen, is nog maar de vraag. “Iets” is beter dan “niets”, gaat niet altijd op, omwille van een mogelijk vals veiligheidsgevoel. Met die fietssuggestiestroken worden fietsers letterlijk in de marge geduwd. Het wegprofiel blijft nog steeds zeer breed – auto’s kunnen elkaar met gemak kruisen zonder op de stroken te rijden. De stroken liggen ook vlak naast de autoparkeerstrook, de schrikstrook is te klein, dus loop je het risico dat fietsers tegen openslaande portieren van slecht oplettende bestuurders knallen.
Ottergemsesteenweg 19/09/2014
Het zou kunnen dat de snelheid van de Ottergemsesteenweg ietsiepietsie zakt, door het smallere wegprofiel. Maar eerste observaties bevestigen dat helaas niet. Fietssuggestiestroken lossen uiteraard ook het probleem van het sluipverkeer niet op.
In een ideale wereld – waarin levenskwaliteit belangrijker is dan snelheid – gebeuren er twee dingen:
1. Haal het sluipverkeer eruit. Dat kan enkel met een autoknip. Waar die knip moet komen is voer voor discussie. Er zitten enkele bedrijven vlak bij de afrit, en ook het Rode Kruis heeft dicht bij de afrit een opleidingscentrum – daar dus knippen is niet haalbaar – maar het kan, bvb aan de kruising met de Moutstraat.
2. Haal de snelheid naar beneden. In het beste geval uiteraard via een volledige heraanleg met o.a. aanplanten van bomen en een veel smaller wegprofiel, zodat de 30 km/u echt fysiek wordt afgedwongen. Dat kan niet op 1-2-3 en bovendien zijn de budgetten krap. Maar dan nog kunnen snelheidscontroles, grotere borden ‘zone 30’, drempels, intensieve sensibilisering… voor een snelheidsverlaging zorgen.
En dan zijn er geen fietssuggestiestroken meer nodig.
Gent heeft op vijf kruispunten R(A)DR uitgewerkt.
Het kruispunt Ottergemsesteenweg met Burggravenlaan kreeg een degelijke herinrichting. 17maa14, 18u17, Ottergemsesteenweg
De inrichting waarbij fietsers in het midden van twee autorijstroken een rode fietsrijstrook hadden werd afgeschaft.
Het was een oud experiment met voor- en nadelen.
De voordelen waren er voor de assertieve fietsers die rechtdoor wilden.
Niet-assertieven en rechtsafslaanders zaten in de verdrukking.
Nu wordt het een “klassiek” kruispunt, maar met R(A)DR.
Het wegbeeld is helderder, al zag je nog flink wat fietsers het (onbestaande) pad in het midden opzoeken.
De overgangsperiode is altijd de gevaarlijkste.
Begeleidende borden naar Nederlands model in de stijl van “opgelet, veranderde weginrichting” kunnen zo’n periode begeleiden.
Nu zag ik bij een paar automobilisten een raar soort agressie.
Een paar minuutjes observeren toonde drie soorten R(A)DRfietsers.
1 De vroegere roodrijder, te herkennen aan zijn ervarenheid, soms roekeloosheid: 17maa14, 18u20, Ottergemsesteenweg
2 De gezagsgetrouwe R(A)DRstapper: 17maa14, 18u20, Ottergemsesteenweg
3 De nieuwe R(A)DRrijder, rustig uitkijkend naar voetgangers en fietsers van links: 17maa14, 18u20, Ottergemsesteenweg
De Fietsersbondactie “Overrompel het Meldpunt Fietspaden!” loopt ook deze week nog verder.
Het Meldpunt Fietspaden is een braaf meldpunt.
Het laat je toe manco’s aan bestaande fietsinfrastructuur te melden.
Putten.
Bulten.
Bladeren… .
Maar je mag het rustig een onvolledig meldpunt noemen.
Er is een pak méér te melden.
Bijvoorbeeld: wegen met een aanliggend fietspad met een te hoog /slash/onaangepast snelheidsregime voor auto’s.
Bijvoorbeeld: straten zonder fietspad.
Bijvoorbeeld: nieuwe fietsinfrastructuur met manifeste fouten in ontwerp of uitvoering.
Bijvoorbeeld: wegenwerken die uitgevoerd zijn zonder fietstoets.
Akkoord, de fietstoets (bij elke wegenwerf kijken hoe je de fietsinfrastructuur kunt verbeteren) is niet wettelijk verankerd.
De huidige minister van Openbare Werken en Mobiliteit, Hilde Crevits, lanceerde dit begrip.
Zou de fietstoets al doorgedrongen zijn tot het Gentse beleidsniveau?
De vorige schepen van Openbare Werken was geen fan.
Het herasfalteren van een straat als de Parklaan catalogeerde ze als “onderhoud”, en dat was het dan.
Een fietspad schilderen kwam niet aan de orde.
Hoe zou het met de huidige bestuursploeg zijn?
Een deel van de Ottergemsesteenweg kreeg in de lente een hoogstnodige verse laag asfalt. 27nov13, 16u46, Ottergemsesteenweg
Pinehole liet ons weten dat de straat wacht op de afwerking met belijning.
Sinds de herasfaltering ontbreken zebrapaden, of toch bijna:27nov13, 16u47, Moutstraat / Ottergemsesteenweg
Zoals je kan zien is dit een brede weg, die op deze manier racegedrag uitlokt.
Halfweg ligt het lokaal van een jeugdbeweging.
Het is een aanvoerroute voor de Ghelamco Arena.
En bekijk op de foto hoeveel ruimte een auto nog kan overlaten:
27nov13, 16u46, Ottergemsesteenweg
Dit vraagt om fietspaden.
Enkel bij een volledige herinrichting een fietstoets toegepassen is de “wet der traagheid” installeren.
De Ottergemsesteenweg krijgt -zeer terecht- een nieuwe asfaltlaag: 15mei13, 21u17, Ottergemsesteenweg
Met emmertjes gietasfalt putten vullen en met dikke werkschoenen aanstampen kan er stoppen: 04feb13, 13u27, Ottergemsesteenweg
Zowel fietsers als automobilisten zullen er blij om zijn.
Deze steenweg is een brede weg, die uitnodigt om snel auto te rijden, en ook kansen heeft om fietsers een plaats te geven.
Zou de wegbeheerder de fietstoets toegepast hebben, en onderzocht of hier samen met de herasfaltering in één beweging de fietsinfrastructuur kan verbeteren?
05apr11, 14u25, Corneel Heymanslaan
Onderwerp van deze fotostop aan de poorten van UZGent zijn de recent geplaatste digitale borden: een knappe aanvulling om de aandacht te trekken op het tweerichtingsfietspad.
Zo’n bord is (was?) ook wel nodig: 05apr11, 14u22, Corneel Heymanslaan
Na de nodige “ooh’s” en “aah’s” voor het digitale bord (pluim!) viel op dat de analoge verkeersborden wat in een fout hoekje gedrumd stonden.
Sign of the time? 05apr11, 14u21, Corneel Heymanslaan
Door het hek kunnen automobilisten het STOPbord amper waarnemen.
En het het blauwe gebodsbord staat rechts zeer onzichtbaar te zijn.
Het staat ook op de foute plaats: fietsers mogen wél linksaf.
Op de volgende uitrit staan de borden beter zichtbaar, extra verbodsbord incluis: 05apr11, 14u24, Corneel Heymanslaan
Als ik het goed begrijp verdwijnen deze uitritten binnen een paar jaar.
’s Morgens op de trein zie ik vaak de lange karavaan fietsers.
Ze zijn met velen.
De karavaan trekt van Ledeberg naar het station.
Of van Merelbeke naar de univ.
Of van Gent naar het UZ.
Of van Sint-Amandberg naar Ivago.
Of van Ledeberg naar de lagere school. 03jun10, 07u51, Burggravenlaan / Ottergemsesteenweg 03jun10, 07u53, Burggravenlaan / Ottergemsesteenweg
Infrastructuur trekt gebruikers aan.
Wat doe je als er veel gebruikers zijn, maar nog geen infrastructuur?
Wat doe je met een kruispunt met drie rijstroken voor auto’s, maar geen fietspad of vooropstelstrook? 03jun10, 7u54, Burggravenlaan 03jun10, 07u55, Burggravenlaan 03jun10, 7u58, BurggravenlaanDe karavaan laat zich niet afschrikken door een bultbrug.
Deze fietsas verdient beter. 03jun10, 08u01, StropbrugDe vier rijvakken dienen nergens voor.
Twee volstaat.
Dan heb je genoeg ruimte voor een BUSstrook richting station, en brede fietspaden.
Voorlopig kan dit met verf. 03jun10, 08u04, StropbrugDe fietsers zijn er al.
Nu de rest nog.
Kruispunten zijn de wissels van het wegennet. Bij treinen is het simpel: de wissel en het sein bepalen of treinen al dan niet botsen. Bij wegen… ach… u kent het… . Het is vaak een gordiaanse knoop waar zowel vierwielers, tweewielers én voetgangers zich doorheen wroeten. De inrichting van een kruispunt toont de prioriteit van de wegbeheerder. We komen uit een eeuw waar kruispunten louter in functie van vierwielers werden ingericht. In Gent zijn er zo nog véél kruispunten. Vaak geeft stad of gewest de volledige ruimte aan auto’s. In hun woorden: “de doorstroming van het verkeer heeft prioriteit”. Alsof fietsers geen verkeer zijn.
Dit fietspad vanuit Ledeberg stopt een tiental meter voor het kruispunt. Zoek het maar uit. Tijdens piekuren is dit horror.
07mei08 19u58 Burggravenlaan / Ottergemsesteenweg
Het voelt als fietser absurd aan: je fietst op (soms degelijke) fietsinfrastructuur, en bij het gevaarlijkste deel van je parcours -het kruispunt- word je aan je lot overgelaten. Voor assertieve fietsers is dit geen probleem (zij verdragen horror en absurditeit). Voor een stad die fietsen wil promoten is dit wél een probleem, een groot probleem: voor velen maakt dit fietsen onmogelijk. Elke keuze om fietsers géén veilige plek te geven is een keuze voor meer autoverkeer. Je zal vanuit Ledeberg maar es met de fiets naar het UZ willen, of naar het Sint-Pietersstation.
Dit kruispunt is helemaal absurd. In de richting van Ledeberg krijg je een veiliger situatie dan vanuit Ledeberg:
27apr08 18u21 Burggravenlaan
Ik zie geen enkele reden waarom (minstens) deze wegindeling ook niet aan “de overkant” kan toegepast worden.
Gent heeft een fietspadmuseum. Dit unieke museum geeft iedere fietser de kans om alle vormen van stedelijke fietspaden uit het recente verleden te exploreren én te beleven. Een interactief museum dus. Je krijgt er een overzicht van alle gebruikte fietspad-materialen uit de naoorlogse periode. Een bloemlezing:
Hier werd generaties lang gerepareerd, soms met overschotjes. Beter iets dan niets.
Dit lappendekenfietspad is één grote surprise. Sommige stukken zijn in slechte staat – nét echt. Alle facetten komen aan bod: uitgefreesde signalisatie, een chaotisch wegbeeld,…
…, een versmalling, gebroken tegels, een werfje,…
…, plassen, uitpuilende riooldeksels, …
Sluitstuk is een spookkruispunt. De wegen links en rechts zijn op- en afritten van de R4. De middelste weg is de brug over de ringvaart die aansluiting geeft op het jaagpad langs de Schelde naar Oudenaarde. Dit “kruispunt” maakt deel uit van de Schelde-Delta-Fietsroute. Het museum is gratis te bezoeken op de Ottergemsesteenweg-Zuid. Deze weg start voorbij het UZ aan de brug over de E17, en loopt door tot aan de ringvaart/R4. Menig voetbalsupporter zal hem binnenkort leren kennen.
Ik stel voor om deze unieke erfgoedcollectie op te nemen in het STAM, en deze as uit te bouwen tot een essentieel onderdeel van een woon/werk-fietsas tussen Oudenaarde en Gent.
Fietsbult 