Ik ben een U-er, geen gij-er of jij-er. Niet vanuit 19e eeuws respect. Gewoon, vanuit mezelf. Ik hoor graag “U”. Of beter: ik zeg het graag. Misschien omwille van de mondstand.
21e eeuws respect, bestaat dat? Ik denk het. De Lijn lepelt het ons in met die nieuwe bushaltes: “Fietsers, voetgangers en busgebruikers, jullie zijn samen zwakke weggebruikers. Gedraag U.”
Het is wennen. Je krijgt als fietser extra veiligheid -geen conflicten meer met die bussen- en in ruil moet je het daar veilig houden voor anderen. Dat klinkt best 21e eeuws.
De aannemer leverde knap werk. Zo’n vlotte overgang tussen oud en nieuw fietspad zie je niet altijd.
