Dames en heren, u leest een nieuwe pen / fotograaf: Jan Vanseveren!

In het voorjaar van 2020 leerden we een nieuw fenomeen kennen, en of je het nu met grote of kleine “c” schrijft, iedereen zat aan huis gekluisterd. Iedereen? Of toch niet helemaal…. Ondanks verwoede pogingen van minister De Crem om het fietsen aan banden te leggen, mocht je als fietser gaan en staan waar je wilde. Als dàt geen opportuniteit was!

En dus sprong ondergetekende – met veel vrije tijd, want enkele maanden technisch werkloos door, jawel: corona – op de fiets om de ruime regio rond Gent te verkennen. Met de welwillende ondersteuning van de weergoden.
Even kijken… hoe pakken we dit aan? Wel, laten we niet te ambitieus beginnen. Hoeveel deelgemeenten (gemeenten van vóór de fusie dus) zouden zich binnen een straal van 25km rond Gent bevinden? Iemand een gokje? Schrik niet, het zijn er maar liefst tweehonderd en zes! Wie heeft al gehoord van Ressegem, Mespelare, Godveerdegem, Oeselgem? Misschien hoor je het donderen in Keulen, maar toch liggen deze leuke dorpjes op maximaal 25km van Gent.

Daarmee lag de doelstelling vast: alle 206 deelgemeenten in en rond Gent per fiets langsrijden. Zo kwamen lusvormige dagtochten per fiets rond Gent tot stand van 50, 60, 80 km.
Wat dan volgde was een parelsnoer van onbekende juweeltjes van dorpjes. De weidse landschappen van het krekengebied met tot de verbeelding sprekende plaatsen als St-Jan-in-Eremo of Waterland-Oudeman, doorploegd door eeuwenoude dijken waarmee beetje bij beetje land kon worden veroverd op zee of op de Westerschelde. Of Dikkele, “tucked away” – zoals de Engelsen dat zo mooi verwoorden – in een plooi van het landschap in de Vlaamse Ardennen. Niet voor niets een beschermd dorpsgezicht trouwens.

Sommige fietstochten waren ingegeven door noodzaak (nu ja, noodzaak?) als dochterlief via een zoekertjessite een leuke tweedehandsjas wou kopen en die ook zelf wou afhalen. Trein of auto waren streng verboden, dus kwam de vraag “Ligt Sint-Truiden binnen fietsafstand”? (neen, toch niet). “En Eeklo?” (ja, daar kunnen we wel naartoe fietsen). Van de nood een deugd maken, heet zoiets dan.

Na de zomer stak corona opnieuw de kop op, een vervolgverhaal lag voor de hand. Maar intussen bood zich een nieuwe opportuniteit aan, in de vorm van gratis treintickets voor mens én fiets. Van de weeromstuit konden we zomaar helemaal gratis een dagje gaan fietsen in pakweg Limburg of Henegouwen.
Daardoor ben ik er (nog) niet in geslaagd om alle 206 steden, dorpen en dorpjes langs te fietsen, maar met het lengen van de dagen kan een mens weer beginnen dromen. Van fietsen langs de resterende 50 deelgemeenten, en uiteindelijk ook van een herhaling mét heerlijke geopende terrasjes onderweg.

Enkele tips, voor wie het ook wil proberen: het netwerk van fietsknooppunten doorkruist het hele land, dus ook onze provincie. Een interessante kapstok om fietstochten te plannen, vaak langs rustige routes.
Check op voorhand het weerbericht (nogal evident zal je denken), en zeker ook de windrichting. Let er op dat de wind na de middag vaak een tandje bijsteekt: voor de middag met een zacht briesje tegenwind vertrekken, en daarna terug naar huis waaien is dubbel zo aangenaam. De website van het KMI (www.meteo.be) geeft een (redelijk) betrouwbare voorspelling van windrichting en –snelheid per gemeente en per uur.
