Het is doodzonde dat onze cafécultuur langzaamaan verdwijnt. De cafétoog was eeuwenlang de vrijplaats voor neuters, gefrustreerden, neuters, wereldverbeteraars, neuters, eenzamen, en neuters. De cafébaas was de biechtvader/biechtmoeder, psycholoog of jaknikker van dienst. Tenzij de financiële schuld van de klant te groot werd.
Anno 2022 zit het merendeel van de neuters aan de toog van de sociale media, of speelt games. Neuters gonna neut, en de fietsneuters hebben hun jaarlijks weerkerende anti-fietsquotes zoals: “wacht maar tot het regent” of “we gaan eens zien hoeveel fietsers er rondrijden als het regent”. Aan de niet-neuterskant circuleren reeds 10 jaar varianten op “Slecht weer bestaat niet, alleen slechte regenkledij”. Copyright aan de natte Scandinaven.
September was een welkome regenmaand. Planten en bomen dronken gulzig hun aderen vol. De waterput liep weer vol. En – hoogst onbelgisch– : niemand waagde het om te neuten over regenweer. Regen deed ons vooral glimlachen. Nu mijn mama vlak naast het Student Kick Offplein woont kon ik een zoon-moederbezoekje combineren met een aflaat bij het donorcentrum van het Rode Kruis. Ik was net op tijd binnen voor de zovéélste regenbui Gent nat maakte. Dat was goed gemikt, want de de kapstop hing vol regenkledij. Het ontroerde me te zien hoe grondig deze jonge dames zich weersbestendig inpakten. En jawel: foto!
Zou ook de doorsnee fietser foert zeggen tegen een regenbui(tje)? Ik zie dat jaar aan jaar groeien, maar toch even kijken hoeveel scholieren op deze woensdagmiddag naar huis fietsen…
Dat zijn er véél. Allemaal zijn ze die woensdagmorgen door de ochtendbui naar school of werk gefietst.
Oh ja, deze nieuwe fietsroute is het prototype van “Build it, and they will come”.
Fietsbult 