(Na een lange afwezigheid: de comeback van Sven! Met een eerbetoon aan… Marie-Jeanne!)
22 juni 2021, Marie-Jeanne Boelenspad
Het Marie-Jeanne Boelenspad is nu bijna een jaar bruikbaar als fiets- en voetgangersonderdoorgang, parallel aan de Sint-Lievenstunnel langs de R40. Eén van de meest huiveringwekkende fietsoversteekplaatsen van Gent verdween. Dit verdient een feestje en een evaluatie. En néé: het is zeer normaal dat je de naam van dit fietspad niet goed kent. De naamgeving kwam er pas in april van dit jaar (meer info hier).
De R40 – alias de kleine ring – van de Overpoort richting Dampoort volgen was altijd – kuchkuch– een uitdaging. Voornamelijk het kruispunt onder de B 401 met zijn fly-over was voor fietsers een werkelijk obstakel. Smalle en veel te kleine opstelvakken. Het amper kunnen oversteken van de 7 baanvakken binnen 1 groenfase. De lange wachttijden bij de stoplichten. Het tegelijk groen zijn voor fietsers die de kleine ring volgen en voor trams die deze kruisen…
22 juni 2021, waar de oude oversteekplaats lag onder de Fly-Over
Dit alles behoort tot een onzalig verleden. Dit knooppunt heeft, voor fietsers althans, een ware transformatie ondergaan.
Na een klein jaartje is het dan ook tijd om deze ontegensprekelijke verbetering eens onder de loep te nemen. Wat is er goed en wat kan er beter?
22 juni 2021, Marie-Jeanne Boelenspad komende van Scheldepunt
De breedte van dit pad, onder de brug door, is ideaal, ook voor kruisend verkeer. De hellingsgraad is fantastisch gekozen en de ondergrond geeft genoeg grip zonder al te veel drempels en bobbels. Allemaal positief.
Over de aanduidingen en borden, de geldende voorangen, de toegelaten rijrichtingen en de te nemen hoeken en bochten kunnen we wel wat kritischer zijn.
Zo is er een route voorzien voor fietsers vanuit de Sint-Lievenslaan richting Zuiderpoort (1, in geel) en richting Ledeberg (2, in blauw). De fietsers komende van de Dierentuinlaan (3, in bruin) blijven echter in de kou staan: wachten voor 2 stoplichten en bij het oversteken van de tramsporen.
Fietsers die de Sint-Lievenslaan volgen, de hoofdas hier, verliezen 2 keer hun voorrang.
22 juni 2021, van de Sint-Lievenslaan naar het Marie-Jeanne Boelenspad
Het eerste voorrangsverlies is bizar. (4) Fietsers moeten er vanop de ondergedimensioneerde (smalle) verbinding vanuit de Sint-Lievenslaan voorrang verlenen aan het Marie-Jeanne Boelenspad. Dat pad naar rechts, de richting waarop je hier dus voorrang moet verlenen, loopt via een kasseibaan verder dood op de Scheldepunt. Er zit een logica achter die ik niet kan lezen, laat staan begrijpen.
22 juni 2021, van het Marie-Jeanne Boelenspad naar het fietspad langs Keizerverst
Het tweede voorrangsverlies is bij het vervolgen van de route langs de Keizervest. Hier komen er fietsers vanop het kruispunt naar beneden gefietst. De fietsers die hier van de onderdoorgang komen moeten op de helling naar boven vertragen en om duidelijk zicht te krijgen op het verkeer komende van links, bijna volledig tot stilstand komen. De hoek noch de helling van waaruit hier gekeken wordt zijn optimaal.
22 juni 2021, van het Marie-Jeanne Boelenspad naar het fietspad langs Keizervest
Verder valt het op dat deze onderdoorgang duidelijk bedoeld is als 2 richtings fiets- en voetpad. De aanwezige borden D7, verplicht fietspad, lijken hier dan ook beter weg te ruimen voor borden type D10, baan voorbehouden voor fietsers en voetgangers. Vergezeld van het onderbord M18.
22 juni 2021, een trap voor de voetgangers
Bij het voorrangsbord aan de kant van de Sint-Lievenslaan werd hier wel een onderbord type M10 voorzien. Een verdwaald bordje c3, verboden toegang voor alle verkeer, net naast het bordje verplicht fietspad, zal hier geen enkele fietser om de tuin leiden.
Ondanks deze punten levert deze onderdoorgang een werkelijk verschil. Fietscomfort en vlotheid zijn hier niet alleen fors verbeterd maar deze route is hierdoor een pak veiliger geworden.
Mocht dit een minimale standaard worden voor nieuwe verkeersinfrastructuur in Gent, dan kijken wij de toekomst alvast rooskleurig tegemoet.
Waar las ik het vandaag? Reizen is een sopje voor de hersenen. Het verfrist, en maakt het denken helderder. En je ziet hoe anderen zaken ànders aanpakken dan hier. Ook dat is verfrissend.
Zondag trokken mijn teerbeminde en ik voor een paar dagen naar Amsterdam, de Fietsrepubliek(wie dit boek over de geschiedenis van de fiets in Amsterdam nog niet las… doen!). Het is telkens weer boeiend om te zien hoe deze immense fietsstad evolueert, en omgaat met problemen en spanningsvelden. Als het regent in Amsterdam druppelt het in…
06 juli 2020, Amsterdam
Vandaag, vrijdag 10 juli 2020, gaat de onderdoorgang Sint-Lievenspoort open voor fietsverkeer. Het bouwverlof zorgt vaak voor een dwingende deadline. Gisteren werden de laatste ballustrades geplaatst, desnoods in de drogende cement:
09 juli 2020, Sint-Lievenspoort09 juli 2020, Sint-Lievenspoort09 juli 2020, Sint-Lievenspoort09 juli 2020, Sint-Lievenspoort
Zoals iedereen weet: de onderdoorgang is een shared space-project geworden. Voetgangers en fietsers zullen de ruimte van de onderdoorgang delen. Daar zijn vele redenen voor. Ook de Louisa D’Havébrug (in opbouw) is zo een shared space-project. Beide projecten zijn zéér lovenswaardig, en enorme sprongen op weg naar veiliger stadsverkeer. En beide projecten zijn nu al -op deze drukke locaties- achterhaald qua shared space-idee. Dat komt omdat besluitvorming een maf iets is. Daarmee bedoel ik: besluitvorming is vooral een traag iets. Het is een traag proces van beslissen, plannen maken, budgetten afkloppen, plannen bijvijlen, bouwvergunning aanvragen, offerte uitschrijven, werf toewijzen, en bouwen. Over al die stappen en procedures gaan – net als bij een nieuw flatgebouw of een nieuwbouwhuis- jaren heen. Dat maakt dat een project dat opgeleverd wordt –soms, gelukkig niet altijd– al op dag 1 van ingebruikname qua gedachtengoed (deels!) verouderd kan zijn. Dat is ook de reden dat als een project bij de bouwaanvraag tegenwind vangt omdat het gedachtengoed achterhaald is, de overheid of projectontwikkelaar toch probeert door te duwen. En dan is er de evolutie qua technieken en concepten. De verbouwing die ikzelf in de jaren 90 deed is ondertussen op x aantal facetten achterhaald / verouderd. Dat is normaal. Toen deze twee fiets- en voetgangersprojecten opgestart werden was er nog geen circulatieplan, en was er nog geen corona. Iedereen was blij dat (het voormalige) Waterwegen & Zeekanaal zijn verzet tegen dit project opgegeven had. Na méér dan 10 jaar aandringen en actievoeren door verschillende organisaties kwam er eindelijk beweging in dit levensreddende dossier. Er was hoop dat het aantal fietsers en voetgangers zou groeien. Niemand geloofde toen dat het zo snel zou evolueren. Ook ik niet. Al waren er 5 jaar geleden wel andere stemmen die een pleidooi hielden voor bréééd. Ze hadden gelijk.
In de jaren 60 kon het geld niet op, en werden autobruggen gebouwd alsof er overal viervaksbanen zouden komen. Liefst zonder fietspaden. In Lovendegem ligt zo een nutteloze brug, die nu dienst doet als parkeerplek voor vrachtwagens van duiventransporten. In de 21e eeuw wordt er veel intenser gekeken naar het kostenplaatje, en zo hoort het ook. Zo ging de brug over de Watersportbaan terug naar af. Toch wil ik hier een lans breken om goed af te wegen waar een shared space-project toch op zijn plaats is, en waar het wijzer /beter is om voetgangers en fietsers een gescheiden strook te geven. Zo zal de fiets- en voetgangersbrug die er komt om het Westerringspoor aan het Patijntje over de Leie te brengen héél zeker vaak pokkedruk worden. Daarom: laat het voorschrijdend inzicht zijn weg vinden. Laat vanaf 2020 alle fiets- en voetgangersbruggen en -onderdoorgangen toekomstgericht breed ontworpen worden, zodat fietsers en voetgangers elk hun ruimte kunnen krijgen. Een fietspad kan je desnoods binnen 20 jaar nog verbreden. Met een brug lukt dat niet. Een brug of onderdoorgang bouw je voor een eeuw, toch minstens voor een halve eeuw. Daarop besparen of beknibbelen is zonde van de toekomst.
In Amsterdam regent het dergelijke non-shared spaceprojecten. Het is er precies al een gewoonte om bij nieuwe projecten voetgangers en fietsers niet te mixen:
06 juli 2020, Amsterdam06 juli 2020, Amsterdam06 juli 2020, Amsterdam06 juli 2020, Amsterdam06 juli 2020, Amsterdam07 juli 2020, Amsterdam07 juli 2020, Amsterdam07 juli 2020, Amsterdam07 juli 2020, Amsterdam07 juli 2020, Amsterdam07 juli 2020, Amsterdam
Persoonlijke bekentenissen, aflevering 27. Hopelijk kan u er tegen. U mag het ook een persoonlijke afwijking noemen: ik vul graag mijn belastingsbrief in. En – net als u – betaal ik graag belastingen. Afgelopen jaren waren dan ook een feest: vadertjesdag was soms een aanleiding om drie opgroeiende dochters te “assisteren”. Maar de FOD Financiën is ongenadig: wèg met de papieren belastingsaangifte! Digital muss sein! De dochters vragen me sinds 2019 of het voorstel van FOD Financiën ok is, and that’s it. Ikzelf ging vorig jaar -met knikkende knieën- voor het eerst voor een digitale aangifte. Het werd een fluitje van een belastingscent. Alle gegevens op het scherm klopten! Niks te corrigeren. Niks aan te passen! Knap werk daar in Brussel!
Gelukkig is er nog de belastingsbrief van mijn ouders. Doordat mijn moeder een liliputterig Nederlands pensioentje ontvangt mag ik nog steeds de jaarlijkse fietstocht naar de Zuiderpoort inplannen. Met plezier! Wie kent de magische brievenbus van de Zuiderpoort niet?
Ik betaal graag belastingen. We weten nu meer dan nooit wat voor een gezondheidszorg we hebben. Vergeleken met andere landen doen we het vaak goed. Plus: ik doe niet mee aan het gezaag over luie ambtenaren. Ik ken er privé flink wat, en daar zit geen enkele tussen die ik verdenk van potlodenslijperij. Integendeel: het zijn harde werkers. Sommigen van hen vinden dat ze teveel vakantie hebben, of dat de regels boven hun hoofd efficiënt werk soms onmogelijk maakt. En toch werken ze hard. Dus ja: het kan zeker efficiënter. Maar dat is in de privé niet anders, en die werken vaak met belastingsgeld. Door veel te praten en goed te kijken merk ik soms dat er administraties zijn die onderbestaft /onderbemand / onderbevrouwd zijn. Niet allemaal, maar véél. Digital muss sein, en dat is niet altijd een even grote zegen als bij de FOD Financiën.
Maar daar wil ik het verder niet over hebben. Ik wil op de fiets naar de belastingen, naar de Zuidertoren. En ik wil satire. Deel 1!
FOD Financiën heeft werkelijk àlle middelen uit de kast gehaald om te maken dat een maximaal aantal burgers de overstap maakt naar een digitale belastingsaangifte. Ze passen de quarentainestrategie toe. Hoe maken we de Zuiderpoort in de laatste weken van juni zo onbereikbaar als mogelijk? Daarvoor riepen ze hulp in van Agentschap Wegen & Verkeer en de Stad Gent. Alle mogelijke toegangswegen naar de Zuiderpoort dienden zo intens als mogelijk afgesloten te worden, zowel voor autoverkeer als voor fietsverkeer als voor voetgangersverkeer. Met als topper: de Sint-Lievenspoort.
Stel: u woont op de LeopoldII-laan, en u wil uw belastingsbrief naar de Zuiderpoort brengen. Dan kan u dit meemaken:
Was de Sint-Lievenspoort een kruispunt in – ik zeg maar wat- Groningen, dan zouden er 8 fietsrichtingen zijn. Tot vorig jaar waren er “officieel” 5 fietsrichtingen. Spookfietsers / plantrekkers maakten er helaas 8 van. Op dit ogenblik ziet het er naar uit dat de eindfase van deze heraanlag voor fietsers 7 legale richtingen oplevert. In de huidige werffase zijn dat er 3 (drie). Al de rest = afstappen (2 richtingen), verboden (1 richting) of afgesloten (2 richtingen, waaronder de rechte lijn naar de Belastingen). Wie naar de Belastingen wil moet de buurt goed kennen. Dat telt ook voor voetgangers. Elke keer als ik er passeer kan ik mensen helpen door de weg naar de belastingen uit te leggen:
23jun20, Sint-Lievenspoort
Mevrouw 1: “Het is nen echten puzzel”. Mevrouw 2: “Da’s waar! Maar nekeer dat gem gedaan ebt verstaadet…”.
25jun20, Sint-Lievenspoort
Dat klinkt als een belastingsbrief: prettig voor sommigen, zwoegen voor velen.
Zoals u op de foto’s kon zien: de huidige omleiding rondom deze kruispuntwerf is 100 keer beter dan een paar weken geleden. Ook hier:
19jun20, Zuidparklaan
De clue is dat weinig mensen weten wat het adres van de Belastingen is. Helaas weten amper mensen dat de Belastingen op Bellevue liggen. Bellevue, romantischer kan het toch niet? Stukken romantischer dan het gangbare “Zuiderpoort” of “BP 90500 – 9500 Ledeberg”zoals vermeld op de belastingsbrief. Een perfect maneuver van de FOD Financiën! Menig brave burger zal het ergens tussen de Sint-Lievenspoort en de Zuiderpoort opgegeven hebben, om bij thuiskomst lang te vloeken, een whisky achterover te slaan, en dan maar plan B op te starten: een neefje of nichtje optrommelen om een digitale aangifte te doen. Streepje voor de FOD!
Tussenspel, zonder satire: zo krijg je een hoop zoekende fietsers op de as Hubert Frère Orbanlaan – Zuidparklaan, vaak niet vertouwd met deze situatie.
En die passeren aan een Russische roulette. Daarover ging het in “Doodsgevaarlijk“. Lees er de commentaren op onze Facebook op na, zoals: “De auto’s rijden daar inderdaad nog door als het licht voor fietsers op groen staat. Leg dat maar eens uit aan de kinderen die eindelijk weten de lichten te respecteren. Al meermaals moeten tieren om hen te stoppen voor een auto die scherend de bocht inrijdt. Onbegrijpelijk!”
Morgen deel 2, waarin we verhalen hoe de Belg kan zagen, maar koppig is, en een plantrekker. Velen gunnen de FOD zijn digitaal streepje niet. Of ze zweren bij de romantiek van papier. Voor die diehards lanceerde de FOD een even sluw plan, met een eigen aannemer. Dat is voor zaterdag.
Een paar weken geleden brachten we met de Fietsersbond en Ledeberg Breekt Uit taart naar een paar belangrijke fietswerven rondom Ledeberg. Daarmee wilden we onze appreciatie uitdrukken voor het harde werk van aannemers en ambtenaren. Die appreciatie blijft. Maar wat doe je als daarna blijkt dat het geleverde werk allesbehalve goed is? De taart terug vragen? Natuurlijk niet. Dan leg je de vinger op de etterende wonden. Vandaag wonde nummer één: het gevaarlijke en manke verkeerslichtenbeleid van Agentschap Wegen en Verkeer. Dat is de allerbelangrijkste wonde.
Zondag begon ik te schrijven aan een satirisch stuk over de werf Sint-Lievenspoort. Dat lees je morgen of zo. Bij de observatie van het Sint-Lievenspoortkruispunt viel het me op dat de verkeerslichtenregeling alweer / opnieuw / nog steeds doodsgevaarlijk is. Het gaat om de as waarbij de Hubert Frère-Orbanlaan de Keizervest dwarst:
Op basis van één observatie durfde ik geen harde woorden te schrijven. Het kon toeval zijn. Ook automobilisten rijden door rood. Maar gisteren kwam dit bericht binnen:
Gisterenavond, op de terugweg van het station, passeerde ik nogmaals. En jawel: alweer “bijna prijs”, ditmaal met twee auto’s.
Deze morgen belde een vroegere collega. Ze fietst vaak met haar zoontje van Ledeberg naar zijn school in Gent Centrum. Ze heeft de vele mails richting AWV over dit kruispunt weggegooid, “want het levert toch niks op. Ze zeggen dat het juridisch in orde is. Alsof dat onnozel klein oranje pinklichtje zichtbaar is. En ze zeggen dat ze naast het voetgangerslicht geen fietslicht mogen zetten.” Het kruispunt Brusselsesteenweg / Land Van Rodelaan is volgens haar even gevaarlijk. Wie als fietser vanuit de De Nayerdreef de Brusselsesteenweg dwarst kan een auto in zijn nek krijgen.
Wij maken reeds een poos de analyse dat goede ingenieurs niet opgeleid zijn als gedragsdeskundige. Maar ze krijgen wel die verantwoordelijkheid. Helaas geven ze zelf nooit aan dat dit niet klopt. De mentaliteit die er heerst is: “als het maar juridisch in orde is”. Niet: “hoe gaan we er van bij aanvang 100% voor dat het 100% veilig is”. Dat bleek afgelopen weken pijnlijk duidelijk rondom de werf op de E17 in Destelbergen / Gentbrugge. Juridisch klopte het allemààl. Om dan maar achter de feiten te blijven zitten.
In Mobiliteitsbrief 179 (mei 2017) verklaart een directeur -ingenieur van AWV: “Veiligheid primeert op doorstroming”. Dat is vandaag 100% niet het geval op de Sint-Lievenspoort, ook niet voor automobilisten. Het is juridisch ingedekte Russische roulette. En ik ben er -tot het tegendeel bewezen is- niet van overtuigd dat dit na de opening van de onderdoorgang opgelost zal zijn.
Waarom niet? Omdat AWV eigen logica’s bouwt, die via dienstorders topdown doorgegeven worden. Zoals een schepen van mobiliteit uit een verre stad me ooit vertelde: “AWV functioneert militaristischer dan het leger.” Dat maakt dat als er een wijziging in het verkeersreglement zegt dat door een verkeersbord RADR (rechtsaf door rood) perfect veilig mogelijk is AWV durft zeggen: “dat doen we niet”. Liever spenderen ze véél geld aan wat volgens hen de perfecte oplossing is: een verkeerslicht. Daardoor zal het ook jàààààren (of decennia?) duren om RADR op gewestwegen te implementeren. Daar is een woord voor: fietsontradend. Maar als we vragen waarom er geen standaard fietsverkeerslichtjes op ooghoogte komen is het antwoord: “Besparingen”. Het effect: fietsontradend. Dan krijg je op een vernieuwd kruispunt dit:
20jun20, Sint-Lievenspoort
Wie als eerste fietser aan het verkeerslicht wacht kan groen licht zien. Dat licht mag je niet geloven. Daar mag je niet naar kijken. Je moet -in àlle weersomstandigheden- erg omhoog kijken:
20jun20, Sint-Lievenspoort
Niemand kijkt minutenlang omhoog. Een fietsverkeerslicht op ooghoogte vangt dat potentieel misverstand op. Ik hoop erop dat het geen besparing, maar een fout van de aannemer is. Waarom? Omdat er ook bij de verkeerslichten tussen Keizervest / Hubert Frère Orbanlaan en Dierentuinlaan / Sint-Lievenslaan een fout gemaakt is, en geen kleine fout. Ik hoop vurig dat de fout gemaakt werd door de aannemer, en niet door een ambtenaar, want in dat laatste geval zijn we nog làng ver van huis.
De fout is: er staan geen verkeerslichten voor de fietsstroom vanuit Dierentuinlaan richting Hubert Frère Orbanlaan. Bekijk de foto hieronder. De pijlen zijn geschilderd. Op de nagelnieuwe verkeerslichtenpaal hangt geen fietsverkeerslicht. Niet op ooghoogte. Niet hoog in de lucht. Daarom verplicht AWV momenteel de fietsers om af te stappen:
19jun20, Sint-Lievenspoort
Het zijn zeer veel fietsers die hier moeten afstappen. Waarom? Dat lees je morgen.
Er staat daar ook een mysterieus, stomp verkeerslichtenpaaltje:
28mei20, Dierentuinlaan
Afronden: we zijn momenteel in een fase dat veel mensen door het COVID19verhaal overstappen op de fiets. De dagdagelijkse fietsgebruikers van de Sint-Lievenspoort wèten het (meestal): de verkeerslichten zijn er onbetrouwbaar. Onbetrouwbaar in de zin van: “groen is geen groen”. Groen is er niet veilig. Die honderden nieuwe fietsers weten dat niet. Een administratie die deze situatie laat zoals ze is is –laat me beschaafd en vriendelijk blijven– onverantwoordelijk bezig. Een administratie die doorheen deze onveilige werf nog de drukke auto-omleiding van de werf aan de B401-viaduct stuurt is bovendien zéér ongecoördineerd bezig. De norm is: durf je je kind langs hier naar school sturen?
Tot slot: ik weet het. Ook deze gewestelijke administratie is reeds lang onderbemand, wat geen excuus is voor deze Russische roulettes. Over naar de politiek? Of slaagt AWV erin om in deze omstandigheden – zonder de politiek- 100% veilig werk af te leveren?
Covid-19 had veel effecten. Eén daarvan is dat wegenwerven stilvielen. Ambtenaren bleven aan het werk, maar de bouwfirma’s konden niet meer de weg op. Logisch gevolg: al die werven liepen vertraging op. Nog een logisch gevolg: ook de opstart van nieuwe wegenwerven liep vertraging op. Al die werven komen nu één voor één op gang. Daar bovenop is de Stad Gent druk bezig met een inhaalbeweging om het wegenpatrimonium te onderhouden en aan te passen aan de noden van vandaag. Tel daar ook de zéér zéér actieve putjesgravers van de nutsbedrijven bij, die voetpaden, fietspaden en wegen helaas vaak in minder goede staat achter laten… Plus de andere overheden die qua onderhoud ook flink wat achterstand hebben. Zo komen we aan een druk kluwen van wegenwerken, waar wij als gewoontebeesten soms verloren in rijden.
12mei20, Woodrow Wilsonplein / Lammerstraat
Toen begin mei de Lammerstraat dicht ging zonder een aankondiging op straat, en de wegenwerf rond de Sint-Lievenspoort een ongecoördineerde spaghetti van soms slecht aangeduide omleggingen werd sprong deze titel in mijn hoofd: 5 minuutjes. Als je ergens 100% zeker op tijd wil zijn: vertrek als fietser 5 minuutjes op voorhand. Dat volstaat. Het is de prijs die je als fietser moet betalen voor de vele fietsvriendelijke aanpassingen die er momenteel op komst zijn. Of om je niet als een zot op smalle voetpaden te smijten. Of om je niet te ergeren.
Ik weet het: momenteel heb ik makkelijk spreken. De kinderen zijn groot en zelfstandig. Na een periode van Covid-19thuiswerk en twee weken vakantie ben ik nu technisch werkloos. Geen dagelijkse tijdsdruk meer. Dat is voor velen onder u niet zo. En de fiets is voor velen hèt vervoermiddel waar je tamelijk perfect je reistijd kan mee timen. In een decennium van haperend openbaar vervoer en groeiende autofiles is dat een weldoende luxe. A propos: over dit thema kan je meer lezen in de Gentse blogBike Gain – Fietswinst.
De afgelopen jaren groeide de praktijk om wegenwerven “op de crime scene” een week op voorhand aan te kondigen. Zo weten fietsers (die kunnen en willen lezen) bij voorbaat dat ze extra reistijd moeten inplannen. Soms verloopt dat schitterend, soms is het gewoon ok, soms is het -bewust of onbewust- vergeten. Een bloemlezing van signalisatie uit mei 2020.
De wegenwerf Sasstraat heeft aankondigingsborden:
01mei20, Sasstraat
—————————————————-
De werf Sint-Lievenspoort was en is een complex verhaal, met constant wijzigende situaties, dus ook moeilijk om goed te signaliseren. We kregen op 7 mei deze melding via messenger:
Dag Fietsbult. Ik ben vandaag, zoals steeds met de fiets gaan werken, van Merelbeke naar centrum Gent en terug. Ik reed via Ledeberg richting Zuid. Aan het kruispunt ter hoogte van het Keizersviaduct zijn ze al even aan het werken, er was een verandering/ omleiding voor fietsers. Echter vandaag zag ik tot mijn verbazing dat de hele overgang in de twee richtingen is afgesloten. Pats boem! De “omleiding” staat heel slecht aangeduid, ook mede -fietsers rondom mij raakten er niet aan uit. De “wegblokkade staat ook nergens op voorhand aangeduid zodat fietsers eerder voor een alternatieve route kunnen kiezen. Niet ok deze situatie. Ik had jammer genoeg vanochtend niet de reflex om foto’s te maken van de situatie. Ik stuur dit naar jullie omdat ik niet weet waar ik elders terecht kan met deze “klacht. vriendelijke groeten. Eva
Hier zouden simpele geplastifieerde plannen op A3 méér helderheid verschaffen, en kunnen mee-evolueren met de werf. Dit was een poging met de oranje borden:
16mei20, Jozef Horenbantweg
Het Nederlandse systeem (compacte rechthoekige gele borden met routes met een lettercode) zou hier helderheid kunnen brengen. “Onze” oranje wegomleggingspijlen zijn al te vaak meersymbolisch dan praktisch de weg wijzend. Helemààl 20e eeuws denken dus.
Het was duidelijk zoeken om het goed te doen:
07apr20, Sint-Lievenspoort
Terzijde: in tijden van social distancing wordt een mens zich méér dan ooit bewust hoe weinig ruimte er afgelopen decennia aan fietsers gegeven werd:
27apr20, middenberm Sint-Lievenspoort
Dat wordt op de Sint-Lievenspoort nu beter.
Wie als fietser komende vanuit de Zuid de verkeerslichten richting Sint-Lievenslaan wilde gebruiken moest aan de (noodzakelijk onderbroken) lichten rechtsomkeer maken…
01mei20, Hubert Frère-Orbanlaan
… om dan een omleiding te volgen die fietsers tweemaal de tramsporen liet dwarsen:
De praktijk om fietspaden waar er dagenlang niet gewerkt wordt af te sluiten is nog zo’n 20e eeuwse gewoonte die dringend op de schop moet:
01mei20, kruispunt Sint-Lievenspoort: Keizervest
In de praktijk is/was de Sint-Lievenspoort twee werven: de onderdoorgang kant Schelde, en de oversteekplaats kant Zuidpark. Wie weet: met twee verschillende werftoezichters? En wie weet: twee verschillende signalisatieplannen? Het lag er soms chaotisch bij:
11mei20, Sint-Lievenspoort
Het ergste leed lijkt geleden. Mei en april waren intense coronamaanden met honderden “nieuwe” fietsers en wandelaars. Het was dan ook best frustrerend om telkens weer verloren gereden fietsers op de Sint-Lievenspoort aan te treffen. In marketingtermen: het gebrek aan heldere signalisatie was pure antireclame voor het fietsen. De die-hards trekken hun plan, en zullen altijd verder blijven fietsen. De twijfelaars, de bijna-fietsers, krijgen soms de klop.
26apr20, Sint-Lievenspoort
De “ervaring” om vanuit social distancing de weg uit te leggen aan verloren gereden fietsers (zonder terreinkennis) zal ik niet snel vergeten. De ontreddering in hun verloren gelopen ogen veranderde steevast in een big smile.
(Ik probeer om je deze week het eindresultaat te tonen van de vernieuwde fietsverbinding Keizervest – Sint-Lievenspoort. Dat ziet er goed uit.)
—————————————————
Deze kortstondige werf op het kruispunt Burggravenlaan / Ottergemsesteenweg had bizarre signalisatie:
05mei20, Ottergemsesteenweg / Burggravenlaan
Positief: fietsers kregen er een doorgang.
05mei20, Ottergemsesteenweg / Burggravenlaan
Basisles voor àlle weggebruikers: enkel een verbodsbord rechts van jou heeft je iets juridisch te zeggen. De rest is decor, en kan -indien goed gedaan- helderheid verschaffen, maar heeft juridisch geen enkele waarde.
05mei20, Ottergemsesteenweg
————————————————————
Dit is nog een kortstondige werf zonder aankondiging vooraf, hier stadinwaarts:
07mei20, Forelstraat / Heernislaan
De fietsers staduitwaarts werden verzocht de wegomlegging te volgen langs het stuk R40 zonder fietspad, zo leek het toch:
Deze werf op de Buitenring R4 kreeg een duidelijke aankondiging:
16mei20, Zwijnaardsesteenweg
Ik keek niet na of dit in alle fietsaanvoerrichtingen even helder is aangegeven. Is dit ok voor wie vanuit vanuit Zwijnaarde fietst?
————————————————————
Soms werd een werf keurig aangekondigd, en “passeerde” de werf pas een paar dagen later:
03mei20, Slachthuisbrug / Gebroeders Van Eyckbrug05mei20, Gebroeders Van Eyckstraat
Dat is zoals het leven van ons allen is. Ook wegenwerkers kunnen onvoorziene omstandigheden meemaken. Of tijdsmarges nemen. Maar achteraf bekeken stond het bord op de foto van 3 mei in de verkeerde richting gedraaid. De werf zat tussen die twee borden in.
————————————————————-
Dit leek me een staaltje van “good practice” qua aankondigingen:
08mei20, Bunderweg / Wallebeekmeers
Een goede aankondiging, en ook een goede omleiding. Akkoord, dagelijkse Westerringspoorfietsers?
———————————————————–
Conclusie: niet alle werven verlopen op een heldere manier. Er is nood aan méér controle ter plaatse. De signalisatiefirma’s moeten ècht nog méér bij de les gehouden worden. Signalisatie is er niet om met verantwoordelijkheden te schuiven, maar – kan het meer basic?– om mensen de weg te wijzen. Pas als de signalisatie pico bello helder is zullen mensen ze ook gaan geloven. Het evolueert positief. Aan die geloofwaardigheid van signalisatie (waard om geloofd te worden...) is nog een paar jaar werk. Onze suggesties: méér geplastifieerde plannetjes op A3formaat, met daarop de wegomlegging. En meer gebruik van het Nederlandse systeem met gele borden. Want hoe vaak niet lopen omleidingen langs of door elkaar heen?
En: vijf minuutjes vroeger vertrekken maakt dat je zeker op tijd komt.
Wat zou de mensheid zonder taart zijn? Taart is iets om mee te vieren, of om mee te bedanken. Fietsersbond Gent deed mee aan de Wereldfietsdag 2020, 3 juni. Omwille van COVID19 kon de jaarlijkse fietsapplausactie rond 21 maart niet doorgaan. Fietsersbond Genk lanceerde daarom het idee om op de Wereldfietsdag fietsers met stoepkrijt een visueel applaus te bezorgen, bijvoorbeeld door korte berichtjes op het fietspad. Wij deden dit vanuit Fietsersbond Gent in Wondelgem (zie gisteren) en rondom Flanders Expo, om zo de honderden fietsende studenten een fietshart onder de examenriem te steken. En ze aan te moedigen om te blijven kiezen voor de fiets.
Maar we wilden op deze dag ook onze blijdschap tonen over de vele fietswerven die in Gent lopen. Daarom gaven we op 3 juni taart aan de aannemers van twee fietswerven: de herinrichting van het zwarte punt Sint-Lievenspoort (met een onderdoorgang en andere oversteekplaatsen) en de Louisa D’Havébrug over de Schelde. Het zijn werven waar Fietsersbond Gent samen met “Ledeberg Breekt Uit” (en anderen) jarenlang voor gepleit heeft. Door COVID19 liepen de werven (zoals àlle werven) vertraging op, maar van zodra het mogelijk was werden ze weer opgestart.
“Er wordt veel werk verzet om Ledeberg te laten uitbreken, en er zitten nog fietsprojecten in de pijplijn. Daar zijn we blij mee, zeker als het meteen ook veiliger wordt voor voetgangers.”
Gelijk welke werf blijft een spannend verhaal. Zowel wegenwerkers als torenbouwers zijn familie van de tovenaars. Ok, zij voeren uit wat anderen ontworpen hebben. Als het goed is werken ze samen. Dat wil ook zeggen: corrigeren ze elkaar. Ook niet altijd simpel. Vorige week nog hoorde ik het verhaal waar de aannemer de fundering herberekende, en de ontwerpers corrigeerden. De moeilijkheid is dan: wie zal de meerkost dragen? Hier koos de aannemer om de factuur naar de bouwheer te sturen. De toekomstige bewoners moeten het dan maar “regelen” met de ontwerper. Bouwen is een spannend verhaal.
Een werf zoals de onderdoorgang van de Sint-Lievenspoort lijkt me ook een spannend verhaal. Het wordt in Gent de eerste onderdoorgang van deze breedte. (Ben je niet van Gent, en ken je andere onderdoorgangen niet?Hier kom je de meeste tegen, de onderdoorgangen onder de Kemelbrug en Brusselsesteenweg komen er niet in voor) De technieken zijn dus -minstens voor een deel- anders dan bij de vorige onderdoorgangen. Ik ben benieuwd hoe deze onderdoorgang zal klinken. Zullen de panelen na verloop van tijd loskomen, en een eigen soundtrack vormen? Als ik deze uitvoering bekijk – met grotere en zwaardere vloerpanelen- dan zou het wel eens een onderdoorgang zonder soundtrack kunnen worden. Voor fietsers speelt dat geen rol, voor sommige omwonenden wel.
01feb20, Sint-Lievenslaan
Het is voor ons ook altijd afwachten hoe correct de hoofdzaken – zoals de hellingsgraad, de draaicirkels of de kwaliteit van het wegdek- ontworpen en uitgevoerd worden. Zo voelt het beton van de helling vanuit het Bijgaardenpark naar de bejubelde nieuwe Dampoorttunnel niet als een vlakke helling: te veel bobbelgevoel van betonplaat naar betonplaat. Over de hellingsgraad van deze onderdoorgang maak ik me geen zorgen, die zal ok zijn. Sinds vrijdagnacht kunnen we ons een ècht beeld vormen van de nederdaling:
01feb20, Sint-Lievenslaan01feb20, Sint-Lievenslaan01feb20, Sint-Lievenslaan01feb20, vanuit Sint-Lievenslaan, onder B401
Fietsersbond Gent heeft de afgelopen decennia verschillende keren actie gevoerd om deze “rattenval voor fietsers”veiliger te maken. Nog eens herhalen: deze stadspoort werd in de jaren 60 – op vraag van de stad- een autoinjectienaald. Het autoverkeer kreeg hier drie niveaus. Voetgangers en fietsers kregen een restfractie. De meest ultieme stadsmuur, met doden en gewonden. Gelukkig evolueren de inzichten. De stad wenst nu de B401 af te schaffen. Dat zal niet voor morgen zijn. Zo’n onderdoorgang is een noodzakelijke tussenstap om fiets- en voetgangersverkeer te ondersteunen / stimuleren.
23jan20, Sint-Lievenspoort
De opening van de onderdoorgang ergens in de lente zal vele harten sneller doen slaan. Ditmaal van vreugde in plaats van doodsangst. Dank bij voorbaat voor de inspanningen bij de vele administraties: Agentschap Wegen en Verkeer, De Vlaamse Waterweg, Stad Gent, … wie nog?? De aannemers zullen een mooi project in hun portfolio hebben. En zoals we donderdag hier schreven: het werk aan de Sint-Lievenspoort is nog niet af.
Tot slot: beste aannemer, let u er aub op dat fietsers die van de Heuvelpoort komen overal door kunnen?
Goed nieuws, modder en twijfel, dat staat u hieronder te wachten. De Gontrode Heirweg moet even wachten voor de volgende stap in de “making of de Sint-Lievenspoortfietsonderdoorgang”.
Half december kreeg een van de twee “landingshoofden” van de onderdoorgang een “kostuumpas”. Tenminste, dat was mijn fantasie.
16dec19, Sint-Lievenslaan
Woensdag stond de werfpoort nog laat wijd open, een teken van grote maneuvers:
29jan20, Sint-Lievenslaan
En jawel: de werken aan het stalen vloervlak van de onderdoorgang zijn afgelopen weken ècht begonnen.
Dit technisch concept heb ik nog nergens gezien: alle palen krijgen een soort van kroonkurk, waar de vloerelementen aan bevestigd worden. Knap!
29jan20, Sint-Lievenslaan
Zoals we al schreven, kant Keizervest is het fietspad reeds tijdelijk opengesteld. Later komt nog de eindlaag van het asfalt. Op twee plaatsen in de bocht zijn er reeds vierwielers de scheidingsberm ingesukkeld (?) / ingevlogen (?) / ingeraced (?):
Enerzijds mag de aannemer wel even een eenvoudige schop ter hand nemen (zo een metalen schijf met een lange steel aan) om het fietspad vrij te maken. Anderzijds maak ik me zorgen over het vervolg. Hoe zal het fietspad in deze bocht beveiligd worden tegen autostraderacers?
En dan is er nog de twijfel over de breedte van het fietspad. De twijfel gaat over deze lokatie:
Dit wordt een intens kruispunt van fietsverkeer. Er komen vier stromen: 1) vanuit de verkeerslichten rechtdoor, 2) vanuit de verkeerslichten naar de onderdoorgang, 3) vanuit de onderdoorgang naar rechts richting Dampoort, 4) vanuit de onderdoorgang naar links richting verkeerslichten. Mijn twijfel is: is er in het ontwerp voor alle stromen rekening gehouden met de draaicirkels van de fietsers? Is er voldoende (of: maximale) ruimte voor genomen? Ik twijfel, maar kan uiteraard helemaal mis zijn. Momenteel kan ik enkel de breedte van het fietspad lezen. Bij de start van het kruispunt is het – net als aan de verkeerslichten- circa drie meter. Op het einde van het kruispunt is er méér dan een meter minder:
13jan20 Keizervest13jan20 Keizervest
Dat laatste begrijp ik niet goed. Is hier in deze afzink ook geen maximale breedte gewenst? Kortom: ik ben benieuwd hoe men de verkeersafwikkeling tussen deze vier fietsstromen organiseert. Misschien maak ik me nodeloos ongerust, ik zie het gewoon niet voor me . Misschien zit de oplossing in de breedte van het “landingshoofd”?
Nog even kijken wat er te zien is op de website van Wegen en Verkeer.… niet echt veel. Ik zie enkel haaientanden, geen voorstorteerstroken of andere belijning. Hebben de ontwerpers rekening gehouden met de hellingen? Fietsgedrag van dalende en klimmende fietsers is totaal anders dan op vlakke paden.
Op de website staan ook al foto’s van de stalen elementen. 🙂 En de melding dat er vanavond en morgenavond van 20u tot 06u gewerkt wordt vanop de afrit Sint-Lievenslaan. Voetgangers en fietsers kunnen passeren, autoverkeer kan niet door.
Ik knip en plak nog even het kaartje van de website:
Op de website kan je het plan iets groter bekijken. Eenmaal de werf klaar is zullen er vanuit de Sint-Lievenslaan drie autorijstroken liggen (volgens kwatongen heeft dat te maken met autodoorstroming). Kant Schelde zal het fiets- en voetgangersverkeer louter ondergronds kunnen vermoed ik (er staan op het kruispunt geen pijltjes, maar het plan is duidelijk onvolledig: de fietsstroom vanuit de Callierlaan heeft ook geen pijltjes) Of blijven daar toch verkeerslichten voor voetgangers? De onderdoorgang is sowieso gemengd verkeer, met vrij veel voetgangerstrafiek. (ik vermoed: het meeste van àlle onderdoorgangen in Gent, zeker als het verkeerslicht afgeschaft wordt). Op plan is het fietspad kant Sint-Lievenslaan louter éénrichting naar de onderdoorgang, wat fietsverkeer vanuit Heuvelpoort richting Zuiderpoort onmogelijk maakt. Bizar. Een foutje op het plan?
Ik vermoed dat dit (kant Keizervest) een trap wordt:
13jan20 Keizervest
Kant Zuidpark blijft de fietsstroom in één richting, louter richting Heuvelpoort. Hopelijk gaat het daar ook snel op de schop, al was het maar om het voor voetgangers 21e eeuws te maken. Mensen met kinderwagen, rollator of rolstoel hebben er geen andere keuze dan het fietspad te gebruiken. Hoog tijd dat iemand Voetgangersbond Gent opricht?
Ik droomde van een jaaroverzicht uit de 148 Fietsbulten uit 2019. Ik droomde van een selectie van foto’s uit 2019, maar dat zou onrecht doen aan de honderden ongebruikte foto’s. Zelfs de reeks “Nieuwe fietspaden” bleef onvolledig. Maar kijk, wat denk je van een oplijsting van Fietsbulten waar we afgelopen jaar aan begonnen, maar die we niet afgewerkt / gepubliceerd kregen?
Beschouw dit overzicht als een reminder aan onszelf om komende maanden de belangrijkste bulten af te werken. Daarnaast is en blijft uw bijdrage welkom via fietsbult@fietsersbondgent.be. En gedenk: we doen dit als vrijwilligers.
Laat me u herinneren aan hèt hoogtepunt van afgelopen Fietsersbondgent-jaar: op 28 april daagden ondanks “klassiek” regenweer honderden fietsers op om samen de volledige R40 af te fietsen, én om de spiksplinternieuwe fietstunnel onder de Dampoortsporen in te huldigen. Nog eens herbeleven? Kijk hier. Dames en heren politici, herlees hier ons uitgebreide memorandum over de R40. Om het u makkelijk te maken publiceren we het morgen, 1 januari 2020, nogmaals integraal.
28apr19, Keizervest
We willen dolgraag afscheid nemen van dat verwaarloosde verleden van de R40. Deze ringweg is voor auto’s de spil van het circulatieplan. Helaas investeert de Vlaamse overheid nog steeds te weinig mankracht, manuren en geldmiddelen om deze ringweg mee te laten evolueren met zijn tijd. Dat is zonde. Mits méér zorg zouden nog méér mensen de overstap naar de fiets aandurven. Daarom is onze Nieuwjaarswens dezelfde als 10 jaar geleden: we wensen een ambtenaar die 100 procent focust op deze ringweg voor voetgangers, fietsers, trams, bussen, hulpdiensten, stadsdiensten allerhande, vuilniswagens, vrachtwagens, camionettes, auto’s, mobilhomes, steps èn mensen in een rolstoel. Een ambtenaar die maakt dat de supercomputer die de Gentse (gewestelijke) verkeerslichten regelt ook op volle capaciteit gebruikt wordt. Een ambtenaar die de slechtste voetpaden op de R40 bij de Stad aankaart. Een ambtenaar die maakt dat de R40 ook voor fietsers rond wordt. Een ambtenaar die maakt dat de oversteekbaarheid van de R40 beter wordt voor àllen. Een ambtenaar die kijkt hoe trams en bussen op en rond de R40 vlotter kunnen doorstromen. Aan werk geen gebrek me dunkt. Laat ons de heraanleg van Nieuwevaart en Gasmeterlaan als referentie nemen:
28apr19, Gasmeterlaan
2020 wordt het jaar van de opening van de onderdoorgang van de B401, alias de Sint-Lievenspoort. Daar klinken we al op.
De Sint-Lievenspoort is vermoedelijk het kruispunt met het meeste wrevel tussen automobilisten en fietsers. Vandaag maakte ik het alwéér mee: je hebt als fietser groen licht, maar de automobilisten met groen kunnen dat groen licht voor fietsers niet zien. Gevolg: geroep, geclaxoneer, verwijten. Je kan het ze niet verwijten. Automobilisten zien enkel het rode licht halfweg de oversteekplaats. Het groene licht voor fietsers is niet te zien. Hoe komt dat? Omdat ergens in Brussel een ambtenaar dat nodig vond. Hij/zij vond het nodig om een verdrag uit Wenen waarin verkeerslichtenregelingen aan bod komen ànders te interpreteren dan de rest van Europa, en de rest van AWV moet die richtlijn blindelings volgen. Dat is evident, richtlijnen zijn er om gevolgd te worden. Je wil het niet meemaken dat elke ambtenaar zijn eigen interpretaties geeft. Maar zo’n “foute” of achterhaalde richtlijn kan lang meegaan. Véél te lang. Niemand wil gezichtsverlies lijden, zeer menselijk is dat. Daardoor plaatst AWV geen veilige – lees: door àlle weggebruikers duidelijk leesbare- verkeerslichten. Hopelijk slaagt de volgende Vlaamse regering er in om deze kemel af te schaffen, lees: er budget en ambtenaren voor te voorzien. De aanvaarding van het principe van vierkant groen is een lichtpunt in het Vlaamse verkeerslichtenbeleid.
Sint-Lievenspoort, 22/03/2012, 17u-18u
Naar mijn gevoel spelen er twee zaken. Eén: het gebrek aan mensen en middelen bij AWV (behalve voor autostrades, grappig hoe ze dat altijd ontkennen, welke politicus koopt eens een goede rekenmachine?). Twéé: de nog steeds dominante mentaliteit om autodoorstroming als topprioriteit te nemen. De wachtende mens/automobilist is blijkbaar een hitsig wezen. Na jaren Fietsersbondactievoeren is er voor de Sint-Lievenspoort een oplossing in uitvoering: een onderdoorgang van het kruispunt. De werf startte op 3 april 2019. Die oplossing van de onderdoorgang ziet er op plan degelijk uit: het wordt een tweerichtingsfietspad. De enige angel is dat er vanuit de Heuvelpoort drie rijstroken voor auto’s komen. Een rationele beslissing, of een zoeken naar draagvlak bij de Brusselse politiek en zijn achterban? “Het is een grote investering, maar we doen ook iets voor de auto’s”. Het spiegelbeeld van de immense autoinvesteringen aan de Oosterweel, de Brusselse Ring en Gentse Noordelijke R4: “… maar het wordt ook voor fietsers beter, we doen er ook fietsinvesteringen…”. De belangrijkste angel: het blijft afwachten of de fiets-en voetgangersveilige ingrepen in de vier andere “armen” van het kruispunt ook uitgevoerd worden. Hopelijk is dat reeds beslist. Wordt er gekozen voor 100% fietsveiligheid, of voor “jamaar, juridisch is alles correct”. Idem voor voetgangers trouwens. Want het zal nog wel een paar decennia duren voor de fly-over er verdwijnt… vermoeden we. En néé: het rondpunt aan Speurder in Ledeberg is voor vele fietsers géén veilig alternatief. De assertieve fietsers trekken er hun plan, de anderen blijven er weg.
Tatààà! Over naar de vreugde van de dag: de eerste paal is er!! Tatàààà!! Een kleine paal voor de mensheid. Een grote paal voor Gent. Tatààà!! Néé, geen verkeerslichtenpaal, maar een “onderdoorgangpaal”:
12 juli 2019, Zeeschelde aan Sint-Lievenspoort12 juli 2019, Zeeschelde aan Sint-Lievenspoort12 juli 2019, Zeeschelde aan Sint-Lievenspoort12 juli 2019, Zeeschelde aan Sint-Lievenspoort
In theorie is de werf klaar in december 2019. We zijn al op zoek naar cadotjes om de betrokken politici en ambtenaren te danken voor deze onderdoorgang. Alle suggesties zijn welkom!
Heb je dat ook?
Dat als er iets plaats vindt waar je eigenlijk héél héél blij zou moeten mee zijn, dat dan eerst de ergernis uit het rotte verleden naar boven spuit?
Dat je jezelf bijna moet verplichten om blij te zijn?
Dat lukt meestal pas als de frustratie over wat niet was plaats ruimt voor de blijdschap over de andere toekomst.
Ik heb dat soms.
De schop die de grond raakt is het belangrijkste moment om van een gevaarlijk punt iets anders te maken.
De openstelling is het tweede belangrijkste moment.
Vorige week ging de schop in de grond.
Pas dan weet je dat er hoop is.
Tot aan de opening van de onderdoorgang onder de autostrade B401 is de Sint-Lievenspoort één van de ergste stadsmuren, waar fietsers en voetgangers oversteken op eigen risico.
Het is dè plek bij uitstek waar bleek dat de Vlaamse overheid de auto centraal bleef stellen in haar mobiliteitsbeleid.
Waar bleek dat verkeerslichtenbeleid een restant was uit de vorige eeuw, zonder middelen, en zonder mankracht.
Een middelgrote Nederlandse stad als Maastricht heeft méér kruispunt- en verkeerslichtenambtenaren in dienst dan de Vlaamse Overheid voor zijn ganse grondgebied.
Als er in Vlaanderen vergaderd wordt over de herinrichting van een kruispunt, dan is zonder een verkeerslichtenspecialist aan tafel.
Waar automobilisten luid claxoneerden naar overstekende fietsers, en waar je het ze niet eens kwalijk kon nemen omdat hun blik enkel het tweede licht op rood kon zien, en niet het eerste licht, dat voor fietsers op groen stond.
Waar de palen herschilderen in geel en zwart een prioriteit was.
Genoeg!
De schop zit in de grond, en daar ben ik blij om.
De helse oversteek van de Sint-Lievenspoort krijgt een onderdoorgang.
Vanaf dan fietsen we onder de hel.
Daarna is het hopelijk de beurt aan de hel van het Tolhuis.
05apr19, Sint-Lievenslaan
05apr19, Sint-Lievenslaan
05apr19, Sint-Lievenslaan
05apr19, Sint-Lievenslaan
05apr19, Bovenschelde
05apr19, Bovenschelde
05apr19, Sint-Lievenslaan / Bovenschelde
05apr19, Bovenschelde
05apr19, Bovenschelde / Sint-Lievenslaan
05apr19, Bovenschelde
Hier blijft het wachten op een verhoogd tweerichtingsfietspad. Er is plaats zat: 05apr19, Bellevue
Ik weet niet of u alles op deze kaart van Gent onmiddellijk herkent. Het is dan ook een echte fietskaart, gemaakt volgens het procedé van een hittekaart.
Hoe werkt dit? Strava is een organisatie die GPS-sporen van fietsers verzamelt. Elk spoor geeft een beetje warmte af, en op de kaart krijg je de bekomen temperatuur. Op die manier zie je in één oogopslag waar er gefietst wordt. Simpel, maar je moet er op komen.
Je moet een beetje voorzichtig zijn met zo’n kaart. Strava richt zich vooral op de sportieve fietser en bovendien: niet iedereen heeft een toestel om zijn tracks te registreren. Er staan ook rare dingen op de kaart. aan de bovenrand in het midden zie je een groen spoor dat doodloopt: het einde ligt op het kruispunt Meerhem/Geeraard Mercatorstraat. Dat lijkt geen drukke fietsbestemming te zijn, maar misschien is er een stamcafé van een wielerclub of zo. Toch is het wel leerzaam om de kaart eens te bekijken
Sommige dingen wisten we al wel: dat de Coupure een vurig rode lijn op de kaart tekent is geen verrassing. Wie de Saskes kent, wist ook wel dat er daar vrij veel fietsers passeren en deze kaart bevestigt dat, al is dat beter te zien op een lokale uitvergroting dan op dit overzicht. Maar dat de as Korenmarkt-AZ Sint-Lucas even druk lijkt te zijn, is nieuw voor mij. Close-ups zijn erg nuttig om bepaalde problemen in beeld te brengen. Neem bijvoorbeeld de Langemunt. De Vrijdagmarkt ligt hier rechts boven het midden.
Langemunt. Bron: strava.com
Wat opvalt: het meeste fietsverkeer in de Langemunt is lokaal en gaat hoogstens tot aan de Vrijdagmarkt. Wat ook opvalt: de Kraanlei is zo goed als onzichtbaar. Niet zo gek, natuurlijk, met die kasseien.
En wat met Sint-Lievenspoort? Hoe ziet die eruit op onze kaart?
Sint-Lievenspoort. Bron: strava.com
De onveiligste plaats voor fietsers in Gent blijkt erg druk gebruikt te worden. Trouwens, ook de Keizervest zit er warmpjes bij. Een kaart als deze is dan ook een pleidooi voor het opwaarderen van de R40 als verbindingsweg, waar fietsers niet meer als randversiering beschouwd worden. Verder zien we dat wie de gevaarlijke oversteek neemt, vaak afslaat, links of rechts, naar de as Zuid-Ledeberg. Dat maakt dan meteen duidelijk dat een onderdoorgang zeer goed moet aansluiten op deze as en niet, zoals bij andere doorgangen wel is gebeurd, aangelegd mag worden alsof elke gebruiker rechtdoor rijdt.
U heeft het misschien al wel gehoord of gelezen: de ongevallenstatistieken voor 2014 zijn erger dan die voor 2013. Fietsers komen er wel heel slecht uit: voor de eerste negen maanden van het jaar is het cijfer voor de letselongevallen 11,2 % groter in 2014 dan in 2013.
Dat ziet er niet goed uit en een beetje analyse is dus wel nodig. Een eerste vaststelling: sinds haar oprichting in 1995 vraagt de Fietsersbond betrouwbare ongevallencijfers. Die hebben we nog altijd niet en dus kan je op basis van de cijfers niet veel conclusies trekken.
22nov14, 14u07, Sint-Lievenspoort
Zijn er meer fietsers gewond geraakt bij een ongeval in 2014 dan in 2013? Waarschijnlijk wel, al is er geen mens die het zeker weet. Onlangs bracht een onderzoek aan het licht dat pakweg 80 % van de zwaargewonde fietsers niet tot in de statistieken geraakten (dat kan je trouwens zo afleiden uit bepaalde cijfers, maar laat me niet te technisch worden). Als dat donkere getal (Engelsen spreken van the dark number) gedaald is tot 77,8 %, heb je je stijging al verklaard. Nog een voorbeeld? Voor de laatste drie jaar waarvoor we de cijfers voor Gent hebben kunnen bekijken had de Fietsersbond 50% meer dodenwakes dan het aantal dode fietsers volgens de politie (9 tegen 6). Nog een voorbeeld? Voor de eerste zes maanden van 2014 was de stijging bij letselongevallen 24 %. Dat werd uitgelegd door het feit dat het weer beter was dan in de eerste zes maanden van 2013. Dat geeft voor juli-september een daling van pakweg 13 %. De statistieken lijken dus meer op een jojo dan een jojo zelf.
Met zo’n statistieken is natuurlijk elk verkeersveiligheidsbeleid nattevingerwerk. Wat gaat er mis? We weten het niet. Halen bepaalde maatregelen iets uit? We weten het niet, tenzij de effecten wel heel zwaar doorwegen (alcohol- en snelheidscontroles leveren wel resultaat op, bijvoorbeeld). Meer specifiek voor fietsers? Dodelijke dodehoekongevallen, dat is wel geminderd na een aantal maatregelen, maar voor de rest: geen idee.
Een paar trends zijn me wel opgevallen de laatste jaren. Vraag me niet om er veel cijfers op te plakken: zoals gezegd, die zijn er niet.
Telefoneren achter het stuur. Dat is een trend die al jaren bezig is natuurlijk, maar onlangs kregen we te lezen dat de gemiddelde automobilist 3% van zijn tijd al telefonerend doorbrengt. Vermoedelijk heeft elke fietser al wel meegemaakt wat ik al een paar keer heb meegemaakt: dat ik ternauwernood kon ontsnappen aan een telefonerende automobilist die geen flauw idee had dat hij bijna iemand het ziekenhuis had ingereden. Telefoneren en autorijden is even gevaarlijk als dronken autorijden en gebeurt blijkbaar meer. Fietsers zijn daar uiteraard meer het slachtoffer van dan voetgangers (het moet al een heel geanimeerd telefoongesprek zijn voor de auto op het voetpad belandt). In Frankrijk worden ondertussen bij een ongeval systematisch de GSM-gegevens van de betrokkenen opgevraagd. Hier (zie boven) heeft men nog niet eens door dat er een probleem is.
Er komen meer en meer fietsers. Moeilijk om de invloed daarvan op ongevallencijfers in te schatten. In Denemarken en Nederland lijkt daarbij een 3-1-2-regel te gelden: 3 % meer fietsers betekent 1 % meer ongevallen, wat betekent dat je als fietser 2 % minder kans op een ongeval hebt.
Sommige instanties vinden veiligheid voor fietsers heel erg onbelangrijk. We hebben het al geciteerd op Fietsbult, maar het heeft nog niets van zijn actualiteit verloren. Een voorbeeldje.
20 jaar geleden, in het najaar van 1994, verscheen in de Reflector (het ledenblad van Perpetuum Mobile, de voorganger van Fietsersbond Gent) volgende tekst: Stel je de situatie voor: Spitsuur bij de St. Lievenstunnel. Je komt van de Heuvelpoort en wilt het kruispunt over naar de Vlaamse Kaai. Er is daar een mooi gescheiden fietspad met speciale verkeerslichten voor de fietsers. Maar deze lichten worden pas groen als de stroom afslaand autoverkeer richting snelweg goed op gang zijn gekomen. Daar mogen fietsers hun leven wagen om over te steken. Kunnen a.u.b. de lichten zo geregeld worden dat de fietsers eerst groen krijgen? Wanneer die veilig zijn overgestoken mogen de auto’s vertrekken.
Het punt is nog altijd even gevaarlijk als toen.
22nov14. 14u17, Sint-Lievenspoort
Zolang er in dit land instanties zijn die op dergelijke manier blijven omgaan met verkeersveiligheid kan je natuurlijk niet verwachten dat de toestand er echt op vooruit gaat.
Daarmee is het tijd voor onze nieuwjaarswens.
We wensen u toe dat u in 2015 niet in de ongevallenstatistieken mag terecht komen en dat u ook gespaard mag blijven van ongevallen.
De Sint-Lievenspoort.
Zwart punt par excellence.
Druk befietst, want het ligt niet enkel voor auto’s maar ook voor fietsers op een knooppuntenlocatie.
08sep14, 17u13’54”, Sint-Lievenspoort
Daar hoorde ik deze moeder haar herhaalzin:
“Opgelet voor de mensen.”
08sep14, 17u13’58”, Sint-Lievenspoort
Het klonk zeer rustig.
“Opgelet voor de mensen.”
08sep14, 17u14’01”, Sint-Lievenspoort
Deze moeder is vermoedelijk een professionele rustbrengster.
“Opgelet voor de mensen.”
08sep14, 17u14’02”, Sint-Lievenspoort
Samen gleden ze feilloos langsheen de andere fietsers.
08sep14, 17u14’03”, Sint-Lievenspoort
Wie er dagelijks komt weet dat het er zeer druk kan zijn.
Een uitbreiding van de wachtzone voor fietsers dringt zich op.
En véél meer…
Wie de jaren 70 overleefde kent “Spel zonder grenzen”.
Alle anderen kunnen het begrip Googelen, of live meemaken aan de Sint-Lievenspoort.
“Spel zonder grenzen” is licht absurd, niet overdreven moeilijk, meestal ontworpen om deelnemers te doen vallen.
Gillen!
De foto’s werden -onbewust- met een jaren 70saus overgoten: 21aug14, 9u22, Sint-Lievenspoort
21aug14, 9u22, Sint-Lievenspoort
21aug14, 9u23, Sint-Lievenspoort
Bij een andere dag hoort een andere attractie: 22aug14, 9u23, Sint-Lievenspoort
22aug14, 9u23, Sint-Lievenspoort
Gevorderden vinden hun gading op jaagpad langs de Schelde, waar naar verluid het onderdeel “puin van de B401werf ontwijken” doorgaat.
Fietsbult 
.jpg){kind=link}