Trapklimmen
Tag: Sint-Pietersstation
Takelwagen.
Het is een klassieker aan het worden, plaatsen met veel bezoekers trekken veel fietsers aan, en dan blijft er af en toe wel eens een weesfiets achter. Na een tijdje stapelen die af-en-toe’s zich op en ontstaat er een tekort aan fietsenstallingen, met als resultaat beschadigde fietsen wanneer sommigen hun fiets alsnog in een overvol rek willen proppen, of fietsen die op een hinderlijke plek geparkeerd worden. Hierdoor krijg je irritatie bij de buren en minder mensen die met de fiets komen, en dat kan toch echt niet de bedoeling zijn.
Daarom kunnen we onderstaande foto’s enkel maar toejuichen:
Correcte en goed zichtbare communicatie zoals hier en regelmatige opvolging zorgen ervoor dat de fietsstallingen bruikbaar blijven voor wie ze echt nodig heeft. Deze borden zijn dan ook een schoolvoorbeeld van hoe het wel moet: duidelijke pictogrammen, en net genoeg tekst om te begrijpen waarover het gaat, zonder te verdrinken in overbodige uitleg.
Zowel het verwijderen van weesfietsen als deze duidelijke borden verdienen wat ons betreft een dikke pluim!
(en een extra duim omhoog voor het ecologisch en creatief hergebruik van bestaande borden, wat nog eens bewijst dat je met weinig geld ook iets kan verwezenlijken).
Op avontuur (2): naar de perrons (2)
door yves
Achter glas
De grote stationswerf draait en draait en draait.
Nu ook mèt glas.
Het weesfietsenbeleid van Max Mobiel rondom het Sint-Pietersstation werkt.
De pendelaars zijn tevreden.
Er is plaats over.
Zeker op de Sint-Denijslaan.
Zouden de studenten hiervan leren?
Romantiseren
Geen bezwaar als we eens geen analyse maken van het sneeuwruimen van fietspaden, maar meedoen aan het romantiseren van de witte massa op 12 maart?
We leven in een tijd waar merchandisers ons om de oren slaan met “evenementen” en “sfeer”.
12 maart was een gratis sfeervol evenement, van dezelfde kwaliteit als het lichtfestival, maar dan iets groter.
Waiting
Sneeuwrapport 2013 (2): stations
Stel: na de eerste sneeuwbui pakken de strooidiensten de verkeerswisselaar van E40/E17 pas na de ochtendspits aan.
Het kot zou te klein zijn.
Maar wat met de aanvoerwegen naar een station met duizenden ochtendspitsgebruikers?
Tram- en busroutes naar het Sint-Pietersstation waren ok, prima werk.
Het sneeuwruimen van de voet- en fietspaden rondom het station gebeurde met te weinig zorg.
Timing is één.
Achteraan het station werd het fietspad aan de stallingen pas nà de ochtendspits geveegd, blijkbaar een klus voor de aannemer:
Geen timing is twéé.Belangrijke fietsaanvoerwegen naar fietsstallingen zoals de Sint-Denijslaan en de Koningin Astridlaan en een pak fietsstrookjes op het Koningin Maria-Hendrikaplein kregen géén beurt.
Hier helpt geen vegen meer.
De sneeuw is hiervoor te bevroren:
Wat zou de oorzaak zijn van deze verwaarlozing?
Onderbemanning?
Te weinig veegcapaciteit?
Verspintering van bevoegdheden?
Morgen een voorbeeld van dat laatste.
