Wintertime.
Winterfietstijd.
U was vandaag met zéér velen op de fiets.
Méér dan ooit.
U maakte de winter aan den lijve mee.
Fietsbult trekt deze bijdrage van Jan G uit december 2013 voor de tweede maal in 2017 uit de diepvries.
Winterfietsen
… of fietsen in winterse omstandigheden: lage temperaturen, glad wegdek, sneeuw, …
Dergelijke omstandigheden vormen een hele uitdaging voor de vele fietsers. Wat doe je ertegen? Hoe bescherm je jezelf en rij je veilig in de winter?
Wat de fiets betreft, en dan vooral de wegligging, moet je vooral naar één onderdeel kijken: de banden. Ooit al eens geprobeerd om met slicks of racebandjes door de sneeuw te rijden?
Ideaal voor in de zomer, maar daarbuiten: levensgevaarlijk! Neen, het minste wat je kunt doen, is zorgen voor banden met een uitgesproken profiel. (Fiets-)banden moeten grip hebben op die gladde ondergrond. Daarvoor dient het profiel in de banden, zeker in modder of sneeuw. Mocht je denken aan geschikte banden voor dit doel, neem ze dan meteen zo breed mogelijk. Bredere banden zorgen voor een ander contactoppervlak en meer grip (kijk maar naar banden die op mountainbikes liggen). En om de grip te verbeteren op sneeuw, modder en dergelijke, kan je de druk wat verlagen. De rolweerstand verhoogt dan wel wat, maar je blijft tenminste rechtop. Dit is DE GOEDKOOPSTE AANPASSING die je kunt doen om door sneeuw te rijden
Nu bestaan al een poos ook voor de fiets echte winterbanden. Die heb je in twee smaken: spijkerbanden en banden met een speciale samenstelling en profiel. Met die eerste soort kun je in Vlaanderen niet veel aanvangen: hier wordt algauw gestrooid en voor je het weet, rijd je de spijkers stuk op het asfalt. Dat worden dus erg dure banden, waarbij de kans groot is dat je spijkers weg zijn op het moment dat je ze echt nodig hebt.
Dan ben je beter af met wat o.a. Continental vrij recent uitbracht: banden met een andere rubbersamenstelling en een speciaal ontwikkeld profiel, gebaseerd op de technologie voor autobanden. Op ijs ben je beter af met spijkers, maar in alle andere gevallen zullen de Conti’s het er beter vanaf brengen.
Wat is het voordeel: je banden glijden niet meer weg, waardoor het een pak veiliger wordt op de fiets. Het belangrijkste is om vooraan zo’n band te gebruiken, waardoor stuurcorrecties onmiddellijk resultaat geven. Met een gewone band is de kans groot dat je geconfronteerd wordt met een wegglijdend voorwiel. Wil je wat meer investeren – zo’n band kost ongeveer € 50 -, dan leg je er ook achteraan zo eentje op. Dan gaat alle vermogen dat je op de trappers zet je fiets ook vooruit helpen.
Past dit op je fiets? Ze zijn te krijgen in 26 en 28″ en telkens in twee breedtes. Ook andere fabrikanten zijn op de trein gesprongen en brachten ondertussen gelijkaardige banden uit.
Duur? Ja en neen: als je met je mooie fiets op de stenen belandt, kan de totale schade algauw meer kosten dan zo’n band (schade aan de fiets, gat in de jas, …). Daarbij komt dat je die in maart/april weer vervangt door (een) andere band(en) en je dure winterband kan op die manier vele winters meedraaien. Een ander voordeel is dat de grip sowieso beter is. Niet enkel op sneeuw, maar ook op koude stenen, op kasseien, op een bevroren ondergrond. Te gebruiken zodra de temperatuur beneden 8° C blijft.
Om je fiets verder voor te bereiden op de kou, kun je nog enkele zaken doen. Zorg ervoor dat je ketting goed gesmeerd is en blijft: zodra er gestrooid wordt, zal die anders roesten terwijl je erop staat te kijken. Als je door pekel gereden hebt, spoel je de ketting best ook goed af, anders vreet het zout in. Een geroeste ketting piept en kraakt; de kans is groot dat ze plots breekt en ze geeft veel weerstand. Als goede, luie fietser moet je die weerstand zo laag mogelijk maken.
Moet je nog een smeermiddel aankopen, kijk dan maar voor iets wat geschikt is voor natte omstandigheden. Olie voor het mountainbikewereldje moet hier zeker goed voor zijn.
Heb je een derailleur, zorg er dan maar voor dat die ook gesmeerd is (vooral de scharnierpunten), want anders kan die vastvriezen. Als dat je overkomt terwijl je in de kleinste versnelling staat, dan kan de rit lang duren! Ook de remkabels verdienen een druppel olie voor de winter. Is die kabel niet gesmeerd, dan kan er water tussen de binnen- en buitenkabel komen. Als het vriest, verandert dat water in ijs. Indien je dat constateert op het moment dat je van de Charles De Kerchovelaan naar beneden raast, kan dat erg vervelend worden. Idem dito voor de versnellingskabels, dat spreekt voor zich.
Als de mantel van de buitenkabel (gaine) doorgesleten is, vervang je die best ook. Ook langs daar kan het water erin.
Kijk ook je verlichting goed na. In winterse omstandigheden en zeker als het sneeuwt, ben je moeilijker zichtbaar. Degelijk werkende verlichting zorgt ervoor dat je beter opvalt. Een naafdynamo is dan ideaal. Batterijen bevatten minder energie als het koud is en een ‘zijloper’ (klassieke dynamo) gaat algauw slippen.
Op een fiets moeten ook reflectoren zitten (of een reflecterende strook op de banden). Probeer die in de mate van het mogelijke ook netjes te houden: onder een laag aangekoekt zout en andere smurrie zal er niet veel meer reflecteren en zo gaat je zichtbaarheid sterk achteruit.
Op die manier is je fiets optimaal geprepareerd om de gure winter te overleven.
Fietsbult 