Mijn twee fietsen zijn saai.
Blauw en grijs.
“Fietscultuur” bekijk ik vanuit een pragmatisch verplaatsingsgedrag.
We willen allemaal wel eens van punt A naar B, en terug.
Fietsen is socialer, gezonder en duurzamer dan vierwielersgedrag.
Maar ik ben geen fietsfanaat.
Kettingen maken me niet geil.
Klikpedalen ook niet.
Hippe lui mogen er uiteraard anders over denken en er hun ding mee doen.
En voor sommigen is fietscultuur dit:
Grappig, en best leuk.
Dit daarentegen gaat wat mij betreft vér over de grens van het hip doen:
RETSEN DETSEN ALLEYKETSEN from terry kritis on Vimeo.
Simpelweg degoutant.
Vrijdag hoorde ik voor het eerst vertellen over fixed gears.
Dat klonk best leuk.
Je hebt mensen die auto’s pimpen, en anderen doen dat met fietsen.
Why not?
Tot vandaag.
Deze namiddag vlamden de heertjes op de kleine ring.
In groep tussen auto’s laveren, en door rood vlammen…
Voor de kick I presume.
Ik wist niet waar ik het had.
Bij groen licht verwacht ik niet om hard in de fietsremmen te moeten gaan.
Mijn reflexen werken goed.
Er waren gelukkig geen kinderen of bejaarden of mensen met kids achterop die het kruispunt dwarsten.
Het is wachten op het eerste ongeval.
Jammer hoe een paar mannen met hun machogedoe het begrip “fietscultuur” een ferm negatieve loer draaien.
Ik heb nooit gevonden dat fietsers heiliger zijn dan de rest, maar dit was er way over.
Dat ze naar Francorchamps gaan!
Fietsbult 