Effe voelen.
Tiens, het doet geen pijn meer… .
Mijn linkerknie deed een kleine twee weken lang pijn.
En dat allemaal omwille van een materiaalleek.
Iemand die niet weet welk materiaal je waar mag toepassen.
Die materiaalleek ontwierp de Prinses Clementinalaan.
Bij vriesweer kan men deze laan best afsluiten.
De kans op valpartijen is simpelweg te groot.
De goot in het midden is bij vriesweer spèk-spèkglad.
De (Aziatische) steensoort is simpelweg niet geschikt voor Belgische wegenbouw.
Ik dacht eerst dat het aan mezelf lag.
Zo’n ervaren sneeuwfietser ben ik nu ook weer niet.
Tot ik hoorde dat nog andere ervaren fietsers net in die goot onderuit gingen.
En net hier won het concept van gemengd verkeer (met aan de 2 zijdes parkeerplaatsen) nogmaals van het gezond verstand. 
Spekgladde materialen hebben één voordeel (één): je broek blijft heel.
Fietsbult 
Ik ben ook onderuitgegaan deze week:
Deelneming 😉
Het zou interessant zijn te vernemen welke idioot deze goot heeft ontworpen. Hij had toch moeten weten dat er in de Hoogpoort een precedent bestaat dat niet voor herhaling vatbaar was. Blijkbaar heeft niemand in het stadsbestuur hem daarop gewezen.
En de laatste foto past bijna bij de titel van de vorige posting – Hoe ontstaat … ?